Herstellen van keizersnede

Dat ligt natuurlijk helemaal aan de reden van de keizersnede......
Ik had pre eclampsie en daarom een spoed sectio, anders was er geen reden geweest voor de keizersnede. Ik ga er dan ook vanuit dat het de volgende keer wel op de normale manier gaat.

 

Maar meestal verloopt een tweede en volgende zwangerschap zonder hoge bloeddruk! Dus dan vind ik het toch een beetje vreemd percentage....

 

Ik vind het ook raar. De kans op herhaling is heel groot als je zwanger raakt van een andere partner, als het van dezelfde is is de kans juist klein is mij verteld.

 

ook hier een kz, totaal niet geplanned. mocht na 3dagen al naar huis. nu 1week later voel ik me prima, weinig pijn en ben eergister met man en baby naar buiten geweest (woon 1ste verdieping dus kan niet zonder man aangezien ik niet mag tillen)

heb sinds gister pas op mn zij kunnen liggen met slapen. vond het vreselijk om continu op mn rug te moeten liggen in ziekenhuis, kom je thuis, moet je nog steeds op je rug blijven

Hoe is het nu 2weken later met je? nog veel last van je wond?

 

Ik heb bijna drie weken terug een keizersnede gehad en het moment zelf ging het prima, maar het herstel, daar had ik geen enkel benul van. Ik had me totaal niet laten informeren hierover, omdat ik er vanuit ging via de natuurlijke weg te bevallen.

Van dinsdag op woensdag werd Esmae geboren en op donderdagochtend ging ik zelf weer naar het toilet. Met helse pijnen, dat wel. Op zaterdagochtend mochten we naar huis en de pijn bleef wel. Ik probeerde zo "normaal" mogelijk te lopen, maar ergens had ik toch zoiets van; klopt niet hoor. Zeker bij een grote boodschap zeg maar, werd de pijn erger. Mijn darmen zaten echt in de weg. De donderdag na thuiskomst voelde ik geen pijn meer en bleek de wond open gegaan te zijn en liep de pus eruit (sorry, heel goor). 'S avonds weer naar het ziekenhuis en voor vijf dagen antibiotica gekregen en er werd een vetgaasje in de wond gedaan,zodat het door kon blijven lopen. De ene dag ging de pijn wel, de andere dag compleet niet.
Vorige week maandag weer op controle en het zag er goed uit. Ik moest wel rekening houden met een paar weken voor het echt goed zou gaan en zelfs rekening houden dat de wond aan de andere kant nog open kan springen. Er zat een hele harde bult, die langzaam minder wordt. En nog steeds is het de ene dag beter te dragen dan de andere dag. Veel rusten is een must en zeker geen dingen in huis doen. Gelukkig heeft mijn partner nu nog een week vakantie. Over een week hoop ik echt dat ik zo ver ben dat ik het alleen red met de kleine voor een hele dag. Het huishouden doe ik dan nog niet waarschijnlijk en mag ik ook zeker niet.

Ik heb me er echt enorm op verkeken en heb me behoorlijk rot gevoeld en nog steeds bij vlagen. Gefrustreerd ook vooral en heel erg machteloos, je wil zo graag, maar het lukt domweg niet. Echt naar buiten gaan lukt nog niet en straks zal dat lastiger worden, want ik kan en mag niet tillen (maxi cosi, kinderwagen etc.). We moeten een oplossing bedenken dat ik bijv. Esmae alleen maar in de kinderwagen hoef te leggen zodat ik toch een klein ommetje kan maken.

Ik merk wel dat ik elke dag ietsie makkelijker beweeg en langer op kan zijn, maar ik slaap ook nog onwijs veel. Met een smurfje die overdag nog geen enkel ritme heeft, is dat best lastig. Nu gaat het, maar ik hoop dat als mijn partner weer aan het werk ik, het ook gaat lukken. Ik zie er erg tegenop.

Nogmaals; ik was heel slecht op de hoogte van een keizersnede en ben me sinds vandaag een beetje aan het informeren en lees dat mijn klachten vrij "normaal" zijn bij het verdere beeld. Dat geeft ietsie meer zekerheid gelukkig. Maar makkelijk vind ik het niet.

Vóór de bevalling dachten we al dat één kindje voor ons wel ok zou zijn, maar na de zwangerschap in zijn geheel en de bevalling en alles bij elkaar, durf ik ook wel te zeggen dat het bij ééntje zal blijven (ben daarnaast ook 35 jaar en dat vind ik ook wel een mooie grens voor mezelf)

Ik hoop hier nog meer ervaringen te lezen en wens iedereen een spoedig herstel toe.

 

@ justme1974: ook hier dinsdag op woensdag onze uk geboren, welliswaar 1 week eerder. Ik mocht de vrijdag naar huis, het ging zó goed met ons, kon probleemloos naar de wc en zelf douchen. tuurlijk deed het wel pijn, vooral toen ik fles shampoo liet vallen op de grond, sta je daar dan in je eva-pakje roep je iemand of los je t zelf op... ja ik ging dus héél voorzichtig door mn knieeen en t lukte aardig. maar nu.. ruim 3weken laten.. oi oi oi wat een pijn! Wond is mooi dicht, ook ik heb een harde bult (Wat is dit?? vocht??) maar als ik even stukje loop dan trekt het heel erg boven mn wond aan de linker kant, sommige zeggen dat t misschien mn buikspieren zijn. maar ik weet het niet.

Ben je al is de deur uit geweest? even blokje om? stad kort bezoeken? ik wel, eigelijk al erg snel want ik voelde me super. heb er nu lichtelijk spijt van maar ik móest gewoon even de deur uit, werd gek van die 4 muren! ik was al naar bios geweest (hier half uur rijden vandaan) daarna uit eten, ben gister zelfs nog de stad in geweest. en nu slaat de pijn toe...

Ook ik heb totaal niks gelezen over ks, ik heb nooit bij nagedacht dat ik een ks zou kunnen krijgen maar de waarheid is hard, al helemaal als je niet voorbereidt bent
Net zoals jij zegt, geen 2de meer voor mij. mijn man wilt héél graag een 2de maar ik zie zo'n ks geen 2de keer zitten. en als ik zo verhalen lees om me heen emt inscheuren en hoeveel klachten na een 'normale'bevalling.. nee dankje, ik pas

 

@justme1974, Pff dat is wel erg vervelend dat de wond open is gegaan. Enig idee hoe dat kwam? Niet goed gehecht of ontsteking?
Hier 5,5 week geleden keizersnede gehad. De eerste 12 dagen ongeveer vond ik een hel. Bij mij kwamen de darmen niet op gang, waardoor deze tegen de wonden aan duwde. Liep krom van de pijn. Opstaan vanuit ligstand was een hel, dan leek het alsof mijn buik open scheurde. Heb dagen zitten huilen van de pijn. Zat dan na 1 week weer op de poli. Na 12 dagen werkte mijn darmen weer en had ik direct stukken minder pijn. Daarna werd de pijn wekelijks minder. Vanaf de 4e week heb ik geen pijn meer. Alleen als ik wat veel doe op een dag, dan merk ik dat wel, dan voelt het gevoelig. Vanaf de 4e week til ik gewoon de maxi cosi met Milan (die meer dan 5 kilo weegt). Zag het niet zitten om aan huis gekluisterd te zitten toen manlief weer moest werken. Maar moet zeggen dat het wel goed gaat. In het huishouden doe ik ook gewoon alles weer, alleen tillen (buiten de maxi cosi dan) vermijd ik wel nog.

Hier wilde wij wel heel graag een 2e kindje en eigenlijk ook wel snel achter elkaar, ook gezien mijn leeftijd (32). 35 is voor mij ook de grens. Maar sinds de keizersnede twijfel ik wel wat, zie er toch wel een beetje tegenop om dat weer te moeten doorstaan. Maar de wens voor een 2e is wel sterk. Dus denk dat dat er uiteindelijk ook wel een 2e zal komen, maar niet zo snel als dat wij eigenlijk zouden willen. Dat een volgend kindje dmv keizersnede geboren zal worden is hier al zeker, want mijn bekken zijn veel te nauw.

@Roozjuh, het trekken kan komen door het krimpen van je baarmoeder en dat voel je ook aan je banden. De wond binnen in zit meestal wat hoger dan de buitenste wond.
Misschien dat je iets te veel van je lichaam geeist hebt en daardoor nu meer last?
In de 3e week na mijn keizersnede kreeg ik op een avond ineens een hele vreemde pijn links. Kon ineens niet meer op mijn zij liggen en op de rug voelde ook niet fijn. Voelde ook een bultje van binnen. Volgende dag naar de huisarts geweest. Bultje was een knoopje van hechting en pijn kwam door krimpen baarmoeder. Mijn vriend had 's avonds mijn onderrug gemasseerd, dat was schijnbaar de oorzaak geweest van die pijn, omdat de bekken en banden in verbinding staan met de baarmoeder.

Ik heb trouwens langer last gehad links dan rechts. Rechts heb ik weinig een trekkend gevoel gehad en links weer veel. Waarschijnlijk zijn ze links geeïndigd met hechten en daardoor strakker daar.

Ik wens jullie nog een spoedig herstel.

 

@ Antje: Ja hier ook meer links pijn dan rechts... klein bultje voel ik niet, het is echt een bult, grootte van een tennisbal, misschien iets kleiner. volgens de vk is het waarschijnlijk vocht, lichaam zal dat vanzelf opnemen zegt ze. dus ik wacht gewoon af. misschien heb ik idd te veel gevraagd van mijn lichaam de eerste 2weken. en dat merk ik idd nu wel. heb voorgenomen om weinig tot niks te doen. tuurlijk even blokje om, om een frisse neus te halen, maar naar de stad of stuk lopen met de honden zit er even niet meer in. We gaan 29aug lekker weekje naar mallorca en wil dan optimaal kunnen genieten van onze vakantie met het gezinnetje

 

Bij mij is het een ontsteking, het vocht liep er ook behoorlijk uit zeg maar. Sinds gisteren is de wond nog wel ietsie open, maar lekt nog minimaal. Ergens fijn, maar anderzijds denk ik; hmm.. laat maar lopen, kan die troep eruit! Ik heb ook zo'n harde bult inderdaad, heel eng vond ik dat, maar de gynaecoloog heeft m bekeken en betast enzo en het "hoort" er allemaal bij. Ik heb ook pijnen waar ik echt werkelijk niet van weet wat het nou is en hoe dat zit. Dat frustreert me, omdat ik als echte controle-freak een hoop info niet heb zeg maar...Alles klinkt logisch. Ik had het ook die eerste dagen met mijn darmen, man oh man, wat deed dat een vreselijke pijn zeg! Na vier dagen kon ik weer naar het toilet en dat scheelde in de pijn. Die werd anders. De pijn is ook steeds anders, ook zo raar. Momenteel voelt het eigenlijk als een soort van mega schaafwond, het gebied erom heen is ook heel gevoelig. Ik voel ook echt van die pijntjes naar boven toe, die op spierpijn lijken. Is ook niet zo gek natuurlijk na al die tijd voornamelijk op bed doorbrengen en vooral verkrampt rond schuivelen. Heel beperkt ook.

Het is maar goed dat dit "lot" niet voor iedereen is gepland met een KS, maar ik had nooit kunnen bedenken dat het zo'n impact zou hebben. Ook op het geestelijke vlak hoor.

Wat naar buiten gaan betreft; we zijn vandaag naar de markt geweest en na een uurtje ben ik stuk. Dan doet het ook pijn en zelfs een autoritje is dan pijnlijk. Nu zit ik beneden in de stoel van de bank en dat gaat dan wel. Zometeen ga ik weer even op bed liggen en zal dan ongetwijfeld weer in slaap vallen, want de vermoeidheid is ook waanzinnig!

Roozjuh; grappig, je woont in Lelystad! Daar heb ik ruim twintig jaar gewoond en mijn ouders en broer en oma wonen er nog steeds, dus mij niet onbekend!

 

lelystad? wat leuk ja ben er zelf geboren en gaan er voorlopig nog niet weg

wat betreft de pijn, ben net naar mn man zn werk gefietst, is 8min ongeveer, en ben helemaal kapot, bah. we moeten maar even rustig aang aan doen denk ik zo

 

Fietsen???? Wat dapper zeg! Ik ben al blij dat ik weer normaal op de bank kan zitten om te eten en dat ik ons meissie mee naar beneden kan nemen. Pff.. moet er niet aan denken zeg. Het is net of ik een schaafwond heb van hier tot Tokio en weer terug en dan ook nog een die in de fik staat. Heel fijn. NOT. Ben benieuwd hoe lang het gaat duren, het is al bijna drie weken geleden, heb geen zin meer

 

eh ja fietsen, ik hoor steeds vaker dat ik al snel dingen doe. kom net terug van de winkel en kwam wild vreemde vrouw even kijke bij de uk, heel apart gebeurd wel vaker, maar die vroeg hoe oud hij was, ik zo: ja bijna 4weken' schrok ze van, dat ik nu al naar winkel liep enzo ..

ben ik écht zó vroeg met dingen doen dan??? kheb zelf t idee dat ik wel redelijk normaal op 'schema' loop kwa dingen doen buitens huis

 

@justme1974, heb je de pijnen al besproken met je gynaecoloog? Bij 3 weken had ik niet meer zo'n extreme pijn. Misschien dat het ook komt door de ontsteking die je hebt, dat dat meer pijn veroorzaakt.
Het gebied rondom het litteken is bij mij ook nog gevoelig. Als ik mijn onderbuik aanraak voelt het branderig aan. De 1e weken kon ik daar ook niet zo goed kleding tegen aan verdragen. Dat branderige gevoel zal ook nog een tijdje kunnen aanhouden. Komt omdat ze door de huidzenuwen hebben gesneden.


@ Roozjuh, ik ging na 2 weken ook een middag winkelen in de stad. Je lichaam geeft toch wel aan wat je wel en niet kunt.
En als je het overbelast roept je lichaam je wel terug hoor.
Waaraan ik ook kon merken als ik iets te veel had gedaan, was dat het bloeden meer werd.

 

@ Antje: ja das waar, lichaam roept vanzelf. Dat vloeien heb ik niet meer. Soms een druppel of 2 maar ook niet meer dan dat

vraag me af of die bult vlak boven mn wond, of dat normaal is...

 

Ik heb een geplande en ongeplande ks gehad. En nu sta ik voor 30 dec op de lijst hiervoor.
Het heeft beide keren ongeveer 2 weken geduurd eer ik zonder pijn kon lopen.

Het was trouwens meer het feit dat ik niet rechtop durfde te lopen. Slaat nu nergens op maar toen durfde ik bijna niet te ademen.

Bij de 2e ks was ik zo onder invloed van allerlei medicatie dat ik, toen ik de OK, opkwam de dokter een onwijs lekker ding vond. En dit terwijl ik normaal een bril draag, dus hoe ik het toen gezien heb.......

Eerlijk gezegd zie ik enorm op tegen de 3e ks maar ik heb gisteren een verhelderend gesprek gehad in het LUMC en ik krijg binnenkort een afspraak bij de anesthesist en met hem kan ik overleggen hoe ik het beste onder zeil kan gaan bij de ks. Dit ook omdat ik soms last heb van hyperventilatie. Ik was zo bang dat ik het loodje zou leggen bij de 2e ks dat ik sinds weet dat ik zwanger ben van de 3e, elke dag zat te piekeren hierover en dat is ook niet goed.
Het LUMC heeft mij heel serieus genomen en ik moet nu elke 2/3 weken terugkomen voor intensieve controles. Ben benieuwd maar ik ben in ieder geval blij dat ik nu serieus word genomen.

 

@ Roozjuh, van het bloeden ben ik gelukkig sinds een paar dagen nu ook vanaf. Heb wel mijn menstruatie al er achteraan gehad.
Geen idee of die bult erbij hoort. Ik heb niet zo'n bult gehad. Anders eens voor de zekerheid naar de huisarts ermee?

@ Evamerel1, dat is wel fijn dat ze je zo serieus nemen. Stelt toch iets meer gerust hè.
Pff dan wordt dat jouw 3e keizersnede. Kan mij wel heel goed voorstellen dat je daar tegen op ziet.
Ik zie er ook al tegenop om straks bij een 2e kindje weer een keizersnede te moeten ondergaan. Vooral gezien ik het niet zo op het ziekenhuis hier heb. Maar voorlopig nog ff geen 2e.

 

Zal ik me als import-lelystedeling even aansluiten, ik zag er meer voorbij komen namelijk
Ik heb al eerder in dit topic gereageerd omdat ik een derde ks zou krijgen, een geplande deze keer en die heb ik dus nu gehad. Ik heb er heel erg tegenop gezien, het herstel zeker en het valt me nu allersinds mee! Ik kan me redelijk voortbewegen, heb ter voorbereiding deze keer een papagaai gehuurd voor boven mijn bed (aanrader!!!) om overeind te kunnen komen en doe alles rustig aan. Ik denk dat het scheelt dat het de derde is, je weet wat je te wachten staat en kunt je beter voorbereiden. De wond geneest bij mij wel goed dus dat helpt ook! Als je darmen nog niet op gang zijn is het wel pijnlijker allemaal maar twee kiwi's op de nuchtere maag (advies van de kraamzorg) deed mij dezelfde avond nog poepen
Gister moest ik even naar de huisarts en dat merk ik vandaag wel lichamelijk nogal... Je lichaam geeft goed aan wat wel en niet kan, het ommetje met de wagen van een paar dagen terug ging beter dus daar is mijn grens nu nog.

Iedereen veel succes!