Yup, Mayron heeft ook nergens trek in alhoewel ie alles lust (gister groene olijven op en een week geleden kregen we een gratis vietnamese loempia omdat May helemaal uit z'n dak ging toen ie wat hapjes van mijn loempie kreeg) Maar ik forceer in elk geval niets, ik blijf het aanbieden maar dwing m niet te eten want dat werkt averechts...
Ja, je bent ook wel heel erg druk steeds hoor . Ongetwijfeld zegt iedereen het al tegen je, maar je moet denk ik echt proberen iets meer rust te nemen overdag. Dan maar even een wasje minder opvouwen of strijken. Je moet echt even aan jezelf en aan de kleine uk gaan denken. Als je straks ineens niets meer kan/mag omdat je al die tijd te druk bent geweest dan heeft niemand daar wat aan Ook Esmée en Christian niet.
Mees doet er ook nog 2 op een dag maar komt savonds wel makkelijk in slaap hoor. Ben eerlijk gezegd ook blij toe dat hij 2x per dag slaapt hij is namelijk nog steeds niet zo goed in zichzelf vermaken dus de tijden waarop hij slaapt zijn ongeveer de enige uurtjes dat ik iets in huis kan doen.
Mees gaat ook of overdag of voor zijn laatste fles. HIj is in bad ook helemaal actief, maar als ik hem dan zijn flesje erna geeft valt hij op schoot al half in slaap en kan ik hem daarna prima op bed leggen. Het enige waar meneer hier vaak actiever van wordt vlak voor het slapen gaan is onzen tandenpoetsstrijd
Nou daar ben ik dan (en de tranen rollen weer over mijn wangen). Allereerst, Bloem, ML, Ramoontje, KK en Ingrid superbedankt voor jullie lieve SMSjes. Ik heb nog 2 PB's staan maar nog niet de tijd genomen om deze te lezen. Ook de andere die via het forum met mij meeleven jullie zijn schatten. Het verhaal.............. Ik was vanmorgen om 9.15 uur uit bed. Na dat ik Niels gebeld had ging ik de da bellen om te horen hoe het met Sammy ging. ik had voor mijzelf besloten dat ik toch voordat ik naar de camping zou gaan ik dagelijks even bij hem langs wilde. De laatste dagen als ik de ass. aan de lijn kreeg en ik vroeg hoe het met Sam ging kreeg ik gelijk een antwoord maar nu was haar antwoord: De da wilde net jou bellen dus ik zal haar even geven. Toen wist ik al dat het niet goed zat. Zijn temp. gisteravond was 38,5, dit is bij katten een verhoging want de normale temp. is 38 voor een kat. vanmorgen bleek Sam iets in de 35 de te hebben en hij reageerde heel apatisch. Dat is voor een kat zeker met de temp. een teken dat zijn lichaam het aan het opgeven is. Dus ik daar gelijk heen en bij binnenkomst reageerde hij gelijk op mijn stem. Was dus erg blij dat hij mij nog herkende iig. Toen ik hem uit zijn hokje haalde om hem op mijn schoot te leggen begon hij enorm te kreunen alsof hij pijn had. Ik merkte wel dat hij wat onspande en hij gaf me het gevoel dat hij het fijn vond dat hij bij me lag. Normaal als een huisdier wordt ingeslapen krijgen ze 2 prikken. Een om hem in een diepe slaap te brengen en 1 in het hart om de hartspier te stoppen. Omdat Sam al een infuus had had hij die laatste gelukkig niet nodig want dat vond ik altijd naar om te zien en draaide altijd mij hoofd weg. Ik heb ervoor gekozen om hem in de opnameruimte op mijn schoot het spuitje te laten geven. Het kon snel gaan binnen minuten voor hij zijn laatste adem uit zou blazen maar het kon ook een kwartier duren afhankelijk hoe sterk zijn lichaam was. Maar gelukkig voor Sam ging het extra snel. Ze had de spuit nog niet leeg in het infuus of hij blies zijn laatste adem al uit. Voor mij alleen maar een bevestiging dat ik de juiste beslissing heb genomen. Heb zelfs met mijn werk telefoon nog wat foto's gemaakt van Sam want Niels heeft de foto en videocamera op de camping. Toen ik hem in zijn hokje terug legde lag hij er ook heel ontspannen en vredig bij. Ik voel nu van alles, het ene moment word ik inene overmand door verdriet en moet ik spontaan huilen en het andere moment voel ik rust dat het voorbij is. Ben de laatste 2 weken enorm heen en weer gesleept tussen hoop, wanhoop en afscheid welke vandaag dan definitief werd. Ik ben gewoon zoooooo blij dat ik zaterdag de beslissing heb genomen om naar huis te komen om zelf voor Sam te gaan zorgen. Ik heb hem lekker dichtbij me gehad en alle beslissingen zelf kunnen nemen. Ik ben dankbaar voor alle 8 de jaren dat het beestje bij me was. Ik hem veel liefde kunnen geven maar ook veel liefde van hem mogen ontvangen ondanks dat het best een schuwe kat was. Lieve Sammy rust zacht en dank je wel voor alles. 26-05-1996* Sammy 16-07-2009
Hoe rot het ook is, ze heeft er echt alles aan gedaan wat ze kon doen en waarschijnlijk is dit ook beter voor Sammy Arme Sam en arme Senn. Weet ff niet meer zo goed wat te zeggen........ Kan gewoon zelf ook wel huilen om Sammy, vind het zoooo zielig als er iets met een (huis)dier is
Zou je dat ook aan mij door willen pb'en of denk je dat ze het vervelend vindt als meerdere mensen haar nummer hebben?
Ja, Mees heeft dat de laatste tijd ook weleens. Heb gelezen dat nu de periode komt dat ze zelf willen bepalen wat en hoeveel ze eten, wat dus inhoudt dat ze sommige dingen gewoon niet willen of maar weinig. Ze beginnen nu steeds meer een eigen willetje te ontwikkelen en krijgen in de gaten hoe ze bij sommige dingen mee of juist tegen kunnen werken. Zolang ze maar wel goed drinkt zou ik haar maar laten, de eetzin komt vanzelf wel weer. Als je haar nu gaat dwingen ontwikkelt ze misschien alleen maar een aversie. En dat kliederen, tja, doe je ook niks aan denk ik, boos worden heeft toch nog geen zin. Misschien wil ze anders zelf met haar lepel of vork eten? Dat doe ik met Mees ook. Leuk en leerzaam! Oke, in het begin soms ook wel een geknoei maar dat hoort er nou eenmaal bij
Senn wat een vreselijk verhaal zeg. Krijg hier ook spontaan tranen van in mijn ogen. Maar het beestje is wel beter af zo, als ik het hoor. Maar het blijft vreselijk. Sterkte daar zonder je mannetje. Hele grote knuffel van mij, Bas en Merel.