Trees...wil even zeggen dat ik aan je denk en je alle kracht toewens. Meiden...ik heb 17 miskramen en 1 vroeggeboorte gehad en toch zijn er ook 3 zwangerschappen goed gegaan waar ik 4 kids uit heb.Inderdaad ook een tweeling.Dus het kan echt wel ook met veel miskramen.Maar het is wel heel erg moeilijk vooral emotioneel gezien. En elke miskraam lijkt bij mij steeds harder aan te komen.Misschien herkent jullie dat ook.Maar toch wil ik nog niet opgeven. Bij ons is er allerlei onderzoek gedaan bij zowel mij als bij mijn man. Alle 2 hebben we 13 buisjes bloed ingeleverd,is er 3x zaadonderzoek geweest,echo onderzoeken,HSG,laparoscopie en noem maar op. Soms kunnen ze niet veel of zelfs niets vinden. In het AMC is er een speciale poli voor herhaalde miskramen. Daar doen ze naast de onderzoeken ook een kansberekening en er is goede begeleiding. Herhaalde miskraam spreekuren Verder is het zo dat er nog zo veel is wat men niet weet... En ook vind ik dat men hier in Nederland moeilijker is met het geven van medicatie.Zo kreeg ik toen ik zwanger was van mijn zoon die nu 16 is elke week 2 injecties met hoge dosering progesteron.Dat doen ze in Nederland dus niet.Op Curacao kreeg ik ze overigens van een Nederlandse arts 2x per week tot de 15e week.Ik vloeide heel erg voordat ik ze kreeg en het werd steeds minder tot het stopte toen ik 12 weken was.Denk echt dat ik hem anders was kwijtgeraakt. In Belgie checken ze progesteron en geven ze je ook progesteron via pillen of injecties als het te laag is.Hier geven ze alleen pillen als je IVF of zo doe.Ik zeg niet dat het een garantie is want dat is het niet maar het zal een paar mensen misschien wel helpen. Zelfde geld voor baby aspirine en bloedverdunnende injecties en prednison.Die worden nu eenmaal minder snel hier gegeven. Maar goed....het is en blijft een moeilijk iets. Voor iedereen een dikke knuffel.
hond uitgelaten en hoofd weer leeg. Nessy even een vraag aan jou. Hoeveel miskramen heb je gehad voordat je je eerste kind kreeg? *ben dol op succesverhalen* AMC zijn we al geweest voor een second opinion en ook daar hebben ze geen goede oorzaak kunnen vinden, behalve TPO-antistoffen. Progesteron gebruik ik al dagelijks bij deze zwangerschap en daarnaast bloedverdunners op recept. Daar ben ik vorige week wel mee gestopt, omdat het morgen tijdens de curretage problemen kon opleveren. Niks lijkt te helpen en er moet een oorzaak zijn. De vraag is wat kun je nog meer doen??
Nog even een positief verhaal. Las net op hyves dat die ene vrouw met 11 miskramen een zoon heeft gekregen. Wel een vroeggeboorte met 31 weken, maar het gaat goed met de kleine. Dat is toch wel erg hoopvol nieuws!
Trees ze heeft eerst 13 miskramen gehad toen is haar zoontje geboren en daarna geen miskramen meer en nu 12 weken zwanger van de 2de. Ik begrijp heel goed wat je bedoel je vind het fijn voor een ander maar dat stemmetje is soms hardnekkig aan het roepen wanneer ik wij zijn al zo lang bezig en zo vaak zwanger geweest en hebben wij al een kindje nee. Soms zou ik gewoon willen dat dit stopte maar dat betekend dat wij ook moeten stoppen met zwanger raken en zo ver ben ik nog niet.
Elke keer denk je weer ik kan niet stoppen, want wie weet gaat het de volgende keer goed. Je weet het gewoon niet en daarom ga je door. Ik vond het verhaal van A. die nu weer zwanger is en dat verhaal wat ik hiervoor schreef van N. geeft ook nog hoop. Wel opvallend dat beiden geen normale zwangerschap hebben gehad (vroeggeboorte, platliggen, veel medicijnen etc.). Dat moet toch wel iets zeggen over een onderliggende oorzaak?
Nessy sorry had jou verhaal niet mee gekregen maar 17miskramen dat zijn er ook nogal oke drie gezonde kinderen maar ja het maakt het emotioneel niet minder zwaar. Ik had ook om progesteron gevraagt ik kreeg het botte antwoord dat help toch niet bij jou nou ja daar sta je dan. Het steeds moeilijker hebben na een miskraam herken ik wel dat is ook de reden dat ik nu voor een echo heb gekozen zonder mee te kijken en ik moet zeggen vind het wel lekker zo want tot nu toe heb ik nog steeds die kloppende hartjes op mijn netvlies. Soms zou je willen dat ze een wonder pil hadden
Moeilijk he meiden... Minimuis ik wil je hoop niet de grond in boren, maar bij haar hebben ze een oorzaak gevonden. Toch??? En bij de meesten van ons niet. Trees heel veel sterkte morgen, ik denk aan je.
van hyves (herhaalde miskramen hyves). Ik vond het zo wat om hun hele naam hierop te zetten. N. is dus niet Nessy.
Trees ja en zo blijf je door gaan met proberen want stel je voor dat de volgende keer wel een goede is konden ze je maar zeggen nou trees als je 10mk's heb gehad is de 11 de goede en raak je zwanger en blijf je zwanger heeft er niet iemand een glaze bol om te kijken Kaboutertje dit zijn verhalen over hyves dus vandaar dat trees alleen de voor letter gebruik
Kaboutertje niet echt ik praat al heel lang op een ander forum met haar ze hebben haar toen laten spuiten maar meer met het idee van baat het niet het schaad ook niet en toen is het goed gegaan ze heeft geen stollingsafwijking
Trees ik heb ook TPO antistoffen.(en Tg) Ik krijg van de internist in het AMC daar nu thyrax en selenium voor ondanks dat mijn TSH nu wel goed is.Maar in het buitenland geven ze mensen met Hashimoto ook tot de 14e week een heel lage dosering prednison erbij om je immuun systeem plat te leggen. Wij zijn nu bezig met een arts in het buitenland en willen misschien dat nu ook gaan doen.Het is nog niet zeker overigens.Maar volgens onze arts doen ze dit in Belgie via een internist ook en het slaat aan bij anderen en wij willen het ook proberen. Ik zal even snel mijn geschiedenis hier zetten.(telegram stijl) 3 miskramen 1 vroeggeboorte *zoon nu 20 5 miskramen *zoon nu 16(kreeg progesteron injecties die volgens een arts een jaar in je bloed blijven en werd meteen zwanger van een tweeling) *meidentweeling nu 15 3xivf en cryo- 4 miskramen 1xivf-1 miskraam operatie weer operatie 4xiui-2miskramen daarna zelf proberen-2 vroege miskramen Lang verhaal even in het kort. Mijn probleem is nu mijn leeftijd...ik ben 42 en verder had ik voorheen nog geen Hashimoto en nu dus wel naast de FactorVLeiden. Misschien toch dus kiezen voor de lage dosering prednison 14 weken lang(10mg). Opgeven doen we nog niet...opgeven doet voor ons meer pijn dan doorgaan.... Ik spuit trouwens nu alweer 14 maanden 2x per dag 100mg Clexane.(dus 200mg per dag) Dat is een hoge dosering maar ik krijg nu eenmaal snel stolsels. Zat daarvoor aan de acenocoumarol.(pilletjes)
Ik las net dat ze factor V leiden zou hebben, maar dat ze sowieso anti-stolling zou hebben gekregen. Of ze nu wel of niet een bloedstollingsprobleem zou hebben gehad. Weet je als iemand tegen me zou zeggen. Je krijgt nog wel 10 miskramen, maar daarna gaat het goed. Zonder twijfel zou ik er meteen voor tekenen. Het is de onzekerheid die killing is en de angst dat aan het einde van de rit alle pijn en verdriet voor niks is geweest. Het enge is dat deze kans nog re-eel is ook. Pff ik ben trouwens blij als ik morgen met de progesteron kan stoppen. Merk dat het ook niet echt goed voor de emoties is.
Nessy ook ik wil in belgie mijn licht op gaan steken om eens te kijken of ze daar iets kunnen. Trees ja die onzekerheid maakt je kapot dat ben ik met je eens. En die stolling ik heb ook een afwijking factor 2mutatie maar het spuiten heeft mij buiten blauwe plekken nog niks opgeleverd
Heftig verhaal hoor Nessy . Jij dus ook TPO. Mijn TG en TSH, T4 zijn goed. Er is overleg geweest met een internist in het AMC en deze geeft aan dat thyrax in ons geval geen zin heeft. Wel slik ik selenium, onder het motto als het niet baadt, schaadt het ook niet. Ook heb ik een verhoogde kans om tijdens een zwangerschap schildklierproblemen te ontwikkelen en moet daarom vanaf 6 weken zwangerschap regelmatig prikken. Mijn gynaecoloog in het ziekenhuis van Groningen vindt trouwens het hele TPO-verhaal weer onzin... Sinds kort lopen we bij een gynaecoloog in een privekliniek in Friesland. Deze arts heeft me progesteron en ascal voorgeschreven. Hij wil in ieder geval nog een 24-uurs urine-onderzoek gaan doen m.b.t. de schildklier. Daarnaast wil ik toch overleggen over de combinatie prednison, ascal en progesteron. Ik lees meerdere positieve verhalen erover, maar ook hoopgevende onderzoeken. Nessy waar in het buitenland zijn jullie aan het zoeken?