Hoi meiden, Ik ben vandaag 8w3d zwanger. Af en toe heb ik hele felle steken van mijn navel naar beneden of aan de zijkanten. Een menstruatie-gevoel, noem maar op. Mijn buik is dus continu gevoelig. Nu weet ik wel dat mijn darmen ook de oorzaak zijn, maar er lijkt geen rust in mijn buik te zitten. Hoor je zoveel te voelen? Mijn zwangerschaps"klachten" lijken wel toe te nemen, maar toch blijf ik bang. Met 7 weken hebben wij een kloppend hartje gezien. Maar al die verhalen van meiden die een kloppend hartje hadden, maar dat het hartje na 2 dagen gestopt was of dat meiden symptomen bleven houden maar toch een miskraam kregen, maken mij erg onzeker. Met alles wat er komen gaat denk ik, maar stel dat het mis gaat? Bv. a.s gaan wij een weekje naar turkije. Dan bedenk me ineens dat ik maar maandverband moet meenemen, want je weet maar nooit?! Ben ik paranoïde aan het doen of herkennen jullie deze angst?
Ik herken deze angst heel goed hoor.......en heel veel meiden hier! Het gebeurt gelukkig vaker dathet gewoon goed blijft gaan als anders om hoor! Maar deze angst hoort ook bij de symtomen van een vroege zwangerschap, iedereen heeft hier last van. Probeer gewoon lekker te genieten van je vakantie en het een klein beetje los te laten............als dat gaat
Zijn de klachten niet rond de 10 weken het ergst? Het kan dus nog wat vervelender worden allemaal maar daarna zou het een beetje af moeten gaan nemen. Maak je niet druk, want je bent niet de enige die zich in die periode zorgen maakt! En als je je onzekerheden kwijt wilt, is het forum hier super geschikt voor
ik ke het ook. Ik vind het vreselijk dat ik eigenlijk niet geniet. Ik ben zo bang dat het mis gaat maar heb er eigenlijk geen reden voor. Verlies geen bloed heb nog steeds zwangerschapskwaaltjes. Gelukkig heb ik morgen me eerste echo en dan kunnen we het eindelijk zien
Ik ben ookal een tijd lang heel blij met dit forum. Ik heb er veel aan gehad tijdens de behandelingen enz. Maar idd met 10w is het hcg op zijn hoogst. Net wat ik zeg het lijkt nu toe te gaan nemen. En mijn "klachten" vind ik niet vervelend, maar om me heen kan niemand zich herinneren hoe de eerste weken voelden. Dus ben onzeker over wat wel hoort en wat niet, snap je? Maar ik ga zeker genieten van de vakantie, want dat hebben we wel verdient!
Ach, ik herken je verhaal zo goed! Misselijk was ik, doodziek, puur van de angst. Ik wist haast zeker dat het mis zou gaan, ik maakte mezelf helemaal gek. Wat mij erg hielp: een angelsounds. Vanaf het moment dat ik zelf af en toe naar het hartje kon luisteren was ik niet meer zo bang. Dat heeft echt een groot deel van mijn stress weg genomen. Na 12 weken verdween de angst vanzelf.
Ik heb daar ook mee in mijn hoofd rondgelopen, maar ben bang dat als ik op een dag geen hartje kan vinden dat ik dan in paniek zal raken. Hoe heb jij dat ervaren? Eik dacht dat je het hartje nu nog niet kon horen, maar pas met zo'n 12w? groetjes
Erg herkenbaar ilonaa... Echt. Ik ben maar ietsjes verder, en kan bevestigen dat het met week 10 (de tiende week, die bij mij dus vandaag afloopt) best vervelend kan zijn. Hopen dat het hierna weer afneemt, maar ik voel me iig erg zwanger ja. Ook ik ken het gevoel van ooh, straks horen ze het hartje niet de volgende keer (dat is bij 14 weken), en ik heb pas weer een echo met 20, straks is het dan allang niet goed meer... het is gewoon erg spannend, en je hebt er verder niet zoveel over te zeggen, je moet het overlaten! (zoals mijn lieve moeder het altijd zegt ).
Ik herken het ook heel erg. Ik had heel erg last van groeipijn, ook steken in mijn buik, krampen, trekkerig gevoel maar werd door de gyn gerust gesteld dat het puur het groeien van je baarmoeder is. Ik heb ook een angelsound gekocht maar kon pas rond de 13 weken zelf thuis luisteren. Het is wel geruststellend hoor maar dat is heel persoonlijk. Daarvoor moet je vertrouwen hebben in je eigen lichaam...ik weet het, lekker makkelijk gezegt natuurlijk maar houd in gedachte dat het véél vaker goed dan fout gaat. Die verhalen hier op het forum dat het mis is gegaan lijken nu gewoon meer op te vallen omdat je zelf ook in dat stadium zit maar als je goed gaat kijken (ook naar datums en tijden) valt het best mee. Plus dat je je moet bedenken hoeveel vrouwen er wel niet bij elkaar zitten hier op het forum.
Volgens mij heeft iedere pas- zwangere dit. De onzekerheid maakt het allemaal niet beter. Ook ik heb met 8 weken het hartje zien kloppen. Wat me heel erg hielp, was het feit dat als je het hartje met 8 weken hebt zien kloppen dat de kans dan geloof ik minder dan 10 % is dat het dan nog mis gaat. Sterkte!
Hier nog een angstig meisje! Ik ben heel erg onzeker, was bij de 1e eigenlijk relaxter, dacht er minder bij na wat er allemaal fout kon gaan. Wij hebben bij 7 weken het hartje horen kloppen, maar ik kijk vol spanning uit naar de volgende echo, binnen 2 weken. Dan zal ik 13 weken zijn en als het dan goed is, zal ik me zekerder voelen denk ik. Nu kan ik nog niet echt genieten, want je voelt vanalles, je weet niet (meer) wat en het maakt je onzeker. Dus, snel 29 juli, dan weet ik wat!
Ik bergijp je angst echt 100%!!!! zelf ben ik nu 18 weken zwanger en af en toe heb ik nog steeds zo'n aanval. Gelukkig heb ik een hele lieve vk die ik dan kan bellen en gaan we samen naar het hartje luisteren. een angelsound heb ik met opzet niet gekocht, want wat je zegt van die angst.. dat heb ik ook. het hormoon het hoogst met 10 weken..?! Nou bij mij was die vorige week nog super hoog aan de klachten te merken. Probeer je niet te veel vast te houden aan boeken en informatie bronnen..het is bij ieder mens verschillen! Sinds ik dat heb losgelaten gaat het stukken beter met me.. En bij echt vragen over pijntjes enzo.. ga dan naar de vk.die weet wat ze andwoord, en geloof dat! Ieder heeft een ander antwoord, waardoor je soms ook te horen krijgt dat het bij anderen wel een mis is gegaan. Wat ik elke dag tegen mezelf zeg is: ik ben zwanger tot het tegendeel bewezen is! EN GEEN ENKELE KLACHT IS VREEMD OF RAAR (OOK ALS JE GEEN KLACHTEN HEBT) Je moet je pas zorgen maken als je bloedverlies hebt of echt extreme (!) krampen. enne.... geniet, maar ik weet dat je dat in je hart ook wel doet. liefs
@Hoopto: Vanaf 10 weken word het hcg weer minder omdat dan de placenta begint 'te werken' Het vruchtje geeft dan geen of weinig hormonen meer af, vandaar dat het afneemt. Maar elk lichaam reageert anders dus klachten e.d kunnen weg gaan, blijven of erger worden, dat is heel verschillend.
Ja, je kan nog de hele tijd van de misselijkheid last hebben. Sorry, ik ben soms zo belabberd dat ik mezelf oppep met de gedachte dat het bij veel vrouwen vanaf deze periode af gaat nemen. Ik moet toch wat
Ik denk dat hier geen verhaaltje neer gezet kan worden wat jou echt volledig geruststeld.. Volgens mij heeft iedereen dit aan het begin van de zwangerschap!! Het is nou eenmaal erg spannend allemaal, maar hou je voor ogen dat de meeste zwangerschappen gewoon goed gaan. En ik maakte me ook druk over ieder pijntje dat ik voelde, maar hou er rekening mee dat er zo'n enorme verandering in je lichaam bezig is, en dat je lichaam kei hard moet werken.. Probeer ervan te genieten meid!! LiefSs
dus!!! hebben de klachten niet zo erg met het HCG te maken als iedereen beweerd. Ik wilde niet, wat er gezegd werd, in twijfel trekken. Ik wilde zeggen dat je vastklampen aan 10 weken ook niet goed is. Wat als je je daarna nog rotter voelt..?! Dan denk je op z'n minst dat er iets flink mis is met je, terwijl dat helemaal niet het geval is.. angst is normaal, maar heeft maar voor een kelin gedeelte met het Hormoon te maken. Het is ook groot deel je persoonlijkheid en voorgeschiedenis. Nogmaal, het was niet mijn bedoeling in twijfel te trekken wat hier gezegd werd.