daarom zette ik er ook bij, mits haalbaar, in julile situatie is het duidelijk niet haalbaar. Je hoeft je voor mij echt niet te verdedigen, als dit voor jullie het beste werkt, is dat gewoon zo, groot gelijk! Wat ik eigelijk bedoelde, is iedereen heeft het over, 'de thuis blijf mamma', en dat moeders minder gaan werken. Wij zijn in onze hele omgeving de enige die de rollen hebben omgedraaid. Daar worden nog altijd scheve gezichten over getrokken.Wij hebben deze keuze neit gemaakt uit emancipatie overwegingen, maar meer uit praktische. Daarom vroeg ik me af, hoe jullie daartegen over staan. Nogmaals, ik ben er van overtuigd dat iedereen de beste keuze maakt passend voor hun situatie!!
Jezus wat een kortzichtige opmerking zeg....inderdaad is het voor de meesten een luxe als je thuis KUNT blijven. Dat ik straks ook blijf werken wil niet zeggen dat ik carriere wil maken verre van, maar het zal nodig zijn om brood op de plank te kunnen brengen en het dak boven ons hoofd te houden. En dan daarbij ik moet er niet aan denken om de hele week in huis te zitten en op de koffie bij de buurvrouw te gaan en niks anders te horen dan kinderpraat, ik wil ook onder andere mensen en andere praat komen wil niet zeggen dat ik minder goed voor ons kindje ben. Ons kindje krijgt straks 2 fantastische ouders die heel veel van hem zullen gaan houden en hoe iedereen het verder doet dat respecteer ik ook, maar laat de werkende mama's ook in hun waarde
Ik zou heel graag ook de eerste 4 jaar thuis willen blijven, ook omdat mijn moeder er vroeger altijd was,en er altijd vriendjes en vriendinnetjes mee konden. Maar helaas KAN dat niet, ik ga 3 dagen werken, en ben dan 4 dagen thuis. Het was nu al moeilijk om minder te gaan werken met mijn functie, die kan ik dus niet blijven doen en heb gelukkig een andere functie binnen het bedrijf gekregen. Zonder mijn salaris zouden wij ons huis uit moeten en kleiner gaan wonen, dus zonder lekkere tuin om in te spelen, en niet meer in deze fijne buurt kunnen wonen. Mijn vriend kan helaas niet minder dan 5 volle dagen werken, omdat zijn werk dat niet toelaat. Hij zou ook graag een dag op de kleine gaan passen, mijn ouders wonen veel te ver weg om op te passen, dus wij zullen ook wel naar het KDV moeten. Ik had graag de andere keuze ook gehad, maar helaas hebben wij die "luxe keuze "niet. Maar ja, ieder zijn mening hierover, al zit ik mijn eigen wel op te vreten hier dat het zo makkelijk wordt gezegt Luxe of welzijn....
Ik dacht dat we inmiddels wel de tijd voorbij waren dat vrouwen zich moeten verantwoorden voor het feit dat zij werken terwijl zij kinderen hebben. Ja mijn moeder heeft gewoon gewerkt, mijn hele leven lang, grootste deel ervan zelfs fulltime, en hoe vaak zij niet voor ontaarde moeder uitgemaakt is, ook nog eens omdat ze 'maar' 1 kind hadden, allemaal zielig voor mij, dat mijn vader parttime werkte en ze alles prima opgelost hadden met een geweldige oppas deed niet ter zaken. Laat ik je 1 ding vertellen: ik was/ben NIET zielig, ben niks tekort gekomen, als er iets was ging ik altijd voor en niet het werk. Okee nee mijn moeder zat niet voor me klaar met een kopje thee als ik uit school kwam (m'n vader soms wel) maar ik heb dat nooit gemist. Maar ze ging en gaat voor mij door het vuur. Die onvoorwaardelijke liefde van haar vind ik veel belangrijker dan de kwantiteit van het 'de hele dag thuis zijn met de kinderen' zij zou knettergek geworden zijn als ze thuis had moeten zitten en ik dan knetter van haar (na 4 weken zomervakantie, wat ik altijd erg gezellig vond, was ik altijd blij dat ze weer ging werken, zo lang mams op me lip werd na een paar weken knap irritant!) Ik ben inmiddels 34 en heb een hele goede (en volwassen) band met mijn moeder, veel beter (en gezonder) dan ik vaak om me heen zie bij mensen wiens moeder altijd voor hun thuis zijn geweest. En dit hoop ik met mijn eigen dochter ook te krijgen. Carriere interesseert me niet zo veel maar ook ik blijf werken, heb een maand geleden nog een contract van 30 uur geaccepteerd waar ik eerst 20 had (ik mocht de uren kiezen en 20 vond ik echt te weinig,en niet om het geld), financieel is het nodig dat ik werk maar ook voor mezelf en m'n kind, ik word geen leuke moeder als ik de hele dag thuis ga zitten, wat dat betreft lijk ik erg op mijn moeder. Mijn moeder werkt nog steeds (mijn vader is thuis) dus kind kan hier niet zomaar bij oma geparkeerd worden (en dat wil ik ook niet, opa en oma zijn voor de leuke dingen en voor af en toe oppassen als de nood aan de man is, niet om mijn kinderwens op te vangen) Maar goed, als je thuis wil blijven en je hebt de luxe dat dat ook kan, ga je gang. Maak je alleen niet teveel illusies over makkelijk weer aan het werk komen als de jongste naar de kleuterschool is, dat kan nog vies tegen gaan vallen, je bent er toch een paar jaar helemaal uit geweest, hebt een hoop gemist en zult weer een arbeidsritme moeten opbouwen. En ook voor je kinderen die niet gewend zijn dan mama werkt, ook al gaan ze naar school. Het is niet altijd haalbaar om alleen op schooltijden te werken. Merk ook dat heel veel herintreedsters eigenlijk alleen een 'leuk' baantje willen voor een paar uurtjes. Sorry maar werk, hoeveel voldoening je er ook uit kunt halen, is gewoon niet altijd alleen maar leuk, je doet het toch in de eerste plaats voor het geld (en dan werk ik in de zorg ).
@lara ik heb het echt alleen over mensen die 2 verdieners zijn en dat het kindje voor de volle 5 dagen ergens anders word geplaatst omdat het anders niet wil (soms 6 dagen...) Dat vind ik juist zo vaag Wil mensen niet voor de kop stoten met mijn zin "luxe of welzijn"
pooh posts vliegen hier voorbij was op pagina 1 toen er nog maar 2 waren en nu al 4 of 5 paginas eerst wil ik zeggen dat ik het ene beslissing vind voor ieder voor zichzelf en eigen situatie tja 2 salarissen ik doe het liever met minder luxe voor mezelf en dat ik zelf voor de kleine kan zorgen ik wil never nooit niet mn kleine ergens anders onderbrengen omdat wij zo nodig extra luxe willen hebben + ik heb ook geen keus A mijn schoonmoeder en ik liggen al absoluut niet op dezelfde lijn ik ben nogal van regels en vrij ouderwets als ik anderen moet geloven. de eerste 7 jaar dat ik met manlief samen was heeft ze me genegeerde en ons leven tot een hel gemaakt B Daarnaast woont tot overmaat van ramp manlief zn halfbroer van 38 bij mijn schoonmoeder in.... geen ramp zou je zeggen... nee inderdaad geen ramp als hij geen zwaar drugsverslaafde was en alles doet wat je allesbahlve aan je kleine wilt mee geven C mn schoonvader is al 70 (schoonouders zijn gescheide) en die woont nogal uit de buurt. dat ga ik hem niet aan doen en de kleine niet. D mijn fam.... mijn vader ziet me al aankomen die kan gewoon echt niet meer tegen gehuil en die drukte mn moeder zou het dolgraag willen maar die is bedlegerig, gevloerd door een spierziekte. met een beetje geluk zou ze de uk net op haar buik kunnen leggen en zo knuffelen E een dagverblijf is voor mij absoluut echt persoonlijk geen optie mijn moeder is zelf ook altijd voor ons thuis geweest. heerlijk thee en koekjes na school tijd alle kinderen uit de buurt waarvan beide ouders werkte zaten uiteindelijk bij mijn ouders in de tuin waar mn moeder 2 tuintafels en speelmat vol tekenspullen had liggen voor ons en ze deed altijd mee met spelletjes nu ze dat niet meer kan (sinds +/- 9 jr) besef je hoeveel waarde je daaraan hebt gehecht en nog. we vonden het een ramp toen mn moeder probeerde te gaan werken ook al was dat savonds (mn vader heeft heel wat hartverzakkingen gehad als ie thuiskwam en de tuin zag ) daarnaast werk ikzelf in de thuiszorg en zou ik na verlof 4 dagen 3 uurtjes gaan werken bij mn vaste clienten waarbij ik toestemming heb om de kleine meid mee te nemen maar omdat ik nu al in de ziektewet zit door BI + deel slijmprop al foetsie + veel harde buiken en er aan het eind van het jaar veel verandert in de thuiszorg en dat het niet zeker is of ik mijn eigen clienten kan behouden daardoor ziet het ernaar uit dat ik straks met de kleine thuis zit Mijn ouders hebben eerste jaren geen auto gehad, wel rijbewijs maar dan leende ze een auto als het nodig was Mn ouders hadden een koopwning een vrijstaand dijkhuisje, die hebben ze verkocht en zijn gaan huren al met al zitten wij bewust in een huurwoning en geen auto nog alles zit dichtbij voor ons op de fiets, naar mn schoonvader of naar de rest van mijn fam... hoppa de trein en weten we zeker dat we van 1 salaris rond kunnen komen maar ik denk dat t een persoonlijke keus is heb nu kromme vingers
Aller eerst hebben wij niet voor een kindje gekozen, het is ons gegeven. het was een ,zoals ze dat noemen " ongelukje" maar wij zijn trotse ouders. Helaas zijn wij niet in staat dat het salaris van 1 persoon weg gaat vallen. het is nu al de broekriem aantrekken, laat staan met de kleine. Onze kleine gaat 2 dagen naar ze oma en opa, 1,5 tot 2 dagen naar het kdv en ik wil zelf 1 dag thuis zijn ( dus 4 dagen werken max) tuurlijk wou ik dat het wel kon, maar helaas, thuisblijven is geen optie, ik laat met 4 dagen werken al 1 dag vallen. meer kan ik gewoon niet missen anders staan we zo op straat. Daarnaast , wat is er mis met je kindje op het kdv. als het altijd thuis zit, maakt het ook niet echt sociale contacten, iets wat ze juist zo hard nodig hebben om te leren , en omgang met anderer kindjes als papa en mama er niet bij zijn. ik zie het juist als een positef iets het kvd. maar goed wie ben ik
@ puzz... misschien kan je de titel een beetje aanpassen dat het minder crue overkomt ipv luxe of welzijn = thuis of carriere misschien?
ik zie het als een keuze, ik kies er voor van minder te leven zodat ik alles kan meemaken van mijn kleine. ik veroordeel werkende moeders niet, ik zou het gewoon zelf niet kunnen ik zie opvoeding ook als een baan, thuis zijn als ze ziek zijn helemaal voor ze zorgen en klaarstomen voor de maatschappij. werken komt pas in mijn hoofd op als ze richting middelbare school gaan. Dat ik geen vakanties of dure kleding of alles maar in mijn boodschappenmandje kan gooien neem ik zelf voor lief. Mijn kinderen zijn mijn rijkdom. Tja soms denk ik wel aan die reclame van "mijn kind gaat vanavond hierheen en daarheen en op die sport", en dan zegt een andere moeder "mijn kind geniet vanavond van het avond eten" ofzo en dat de andere moeders haar uitmaken voor opschepster, mensen oordelen graag maar een ieder is uniek en heeft recht op eigen keuze toch?
Dat bedoel ik. Ik denk dat veel mensen daar te makkelijk over denken. Je komt maar zo niet meer aan de bak als je er 4 jaar compleet uit bent geweest.
Mag ik even zeggen dat ik dit een bijzonder rare opmerking vind!!!! Ik zeg alleen maar dat het me niks lijkt om de hele dagen (dus de hele week) thuis te blijven, moet ik daarom maar niet aan kinderen beginnen, omdat ik dan dus zogenaamd meer om mezelf geef dan om mijn kind. Nou het spijt me wel, maar ik vind het ronduit asociaal om dat te zeggen. Ik vind met zelf inderdaad ook belangrijk, mag ik alsjeblief. Dat betekent toch niet dat ik mijn kind niet belangrijk zou vinden. 5 dagen werken zou ik ook te veel vinden, maar de hele week thuis is ook niets voor mij. Iedereen moet dat lekker zelf weten en een kind word er heus niet slechter van als ie geen thuisblijfmoeder heeft hoor.
Ik ga je toch ook niet dingen opleggen Ik probeer gewoon de meningen over deze onderwerp op tafel te krijgen En ja zoals ik al getypt heb 5 dagen is veelste veel
Ik ben het wel met je eens. Ik had altijd zo iets van een parttime baan erbij, een paar extra centen. Maar ik ben wel van mening veranderd. Sinds eind oktober heb ik eigenlijk niet meer gewerkt. Ben vervroegd met verlof gegaan omdat het werk te zwaar werd(6 week eerder dan gepland). Vlak voor dat ik moest bevallen(39 weken zwanger) werd aan mij medegedeeld dat mijn contract in juni niet zou worden verlengd. Half april heb ik nog 9 dagen gewerkt en de hele maand mei heb ik mijn resterende vakantiedagen opgenomen. Ik heb wel ww aangevraagd, gekregen, maar het is nogal een gedoe. Het lieftse zou ik dus gewoon thuis blijven. Als ik dit dus uit aan familie enzo stuit ik op aardig wat onbegrip: als je werkt , heb toch even wat anders aan je hoofd. Even een andere praat. Sociale contacten met collega's. Maar van mij hoeft het niet zo eigenlijk. Weet ook niet hoe ik ze kan overtuigen.
Wij kiezen ervoor dat ik het het eerste jaar van de kleine thuis ben.. Daarbij hebben wij ook de luxe om dit te doen.. Na een jaar wil ik 3 dagen gaan werken waarvan 1 dag mannetje dan thuis blijft om op de kleine te passen. De andere 2 ligt een beetje aan de oma's wat ze willen Mannetje zal trouwens nu ook al 1 x in de 2 weken een dagje thuis zijn, zodat hij ook wat mee krijgt van de kleine ..
ik neem aan dat jij een glazen bol hebt, en kunt zien hoe andere hun uitgave patroon is? Ik geloof dat een aantal hebben aangegeven dat het geen keuze ís voor hun, zij móeten erbij werken. En evengoed moeten ze dan opletten met wat ze uitgeven! vind het dan ook eenbeetje een simpele opmerking van je. Dan nog, ik vind werken ook een rijkdom, net zo goed als het krijgen van een kind. Het hebben van de mógelijkheid tot kinderopvang vind ik net zo goed rijkdom. De mogelijkheid te hebben van het jezelf niet weg te hoeven cijferen (sommige mensen ervaren dat zo) is óók een rijkdom. Mensen ervaren dat allemaal anders.
Nou, ik ga dadelijk 3 dgn werken, en ben zelfs blij dat ik mág en kán werken!!! Ook zal het wel moeten...anders kunnen we niet rondkomen. Ik vind het niet erg om mijn kind 1 dag in de week naar het KDV te moeten brengen, wat is daar mis mee? Ik ben ook zeker geen carrierevrouw, dat hoeft voor mij allemaal niet maar werken vind ik niet erg, ik ben blij dat ik er dan even uit ben voor sociale contacten enzo, als je alleen maar thuis/rondom huis zit wordt je wereldje ook maar klein denk ik...
Wat een aannames... vreselijk! Nogmaals, omdat mijn vriend en ik 4 dagen per week werken betekent nog niet dat ons kind niet op de eerste plaats komt! Van die opmerkingen als: ik ga niet meer werken, want dan ben ik tenminste thuis als mijn kind bv ziek is krijg ik zo'n jeuk! Als mijn kind ziek is ben ik ook thuis! Los van het feit dat ze dan niet eens naar de opvang mogen, ga ik mijn kind niet wegbrengen als ze zich niet zo lekker voelt. Ons leven draait om ons kind en ja dat kan als je allebei werkt. Moet je wel een flexibele baas hebben en daar hebben wij het gelukkig mee getroffen. Vroeger groeiden kinderen op in grote gezinnen met soms wel 10 kinderen. Pa en ma gingen werken, broers en zussen (en soms oma's en tantes) pasten op. Ik vergelijk een kdv met een zelfde situatie, mits er geen/ weinig wisselingen zijn van leidsters zodat de situatie daar vertrouwd is. Mensen zijn groepsdieren, dus vraag jezelf maar eens af hoe gezond het is als een kind alleen thuis is met de moeder. Kinderen die naar een kdv zijn geweest zijn over het algemeen socialer en assertiever dan kinderen die thuis zijn gebleven. Los van hoe je het ook invult: elke ouder heeft het beste voor met zijn kind en kiest voor een situatie die het beste bij hun past. Jij vind mij misschien egoistisch omdat ik 4 dagen per week werk, ik vraag me af hoe gezond het voor een kind is om te groeien in de bijstand...
reeel gezien.... de hele economishe ellende de laatste tijd bazen vertikken het ook om 'genoeg' te betalen vaak onderbetalen want ja voor jou toch 100 anderen die het voor dat geld wel doen Daarnaast word er een hel van een lijst opleidingen 9 van de 10 x verwacht zelfs voor de 'laagste' baantjes dus kan me wel voorstellen dat het tegenwoordig met zn 2 en MOET werken ook al is het niet je keus... je wordt het gewoon verplicht door de regering, en het zal hun toch een worst wezen hoe je het doet ze willen alleen hun eigen zak gevult houden daarnaast kan ook begrijpen als er vrouwen zijn die zeggen ik wil gewoon werken eventjes wat voor mezelf dat was ook mijn 'planning' eertst en die planning is nu heel wankel ik ben geen stil zitter en vind het heerlijk om eruit te gaan Ik vind het geweldig om met bajaarde te werken en ze dus danig te helpen dat ze gewoon thuis kunnen blijven. ik denk dat je eigen intuitie volgen gewoon het beste is! en dat we allemaal het beste willen voor de kleintjes!