Ik was net op het inloopspreekuur van het CB en daar zat toen een andere verpleegkundige. En natuurlijk viel het traanoogje van Yelena op. Die heeft ze al sinds de geboorte. Ze vroeg of er ook groenige smurrie uitkwam en dat is zo. Toen gaf deze verpleegkundige dus aan dat ik beter naar de HA kon gaan voor een verwijsbrief naar de oogarts. Dan gaat die haar traanbuisje doorprikken. De kinderarts die op dat moment zat keek er ook naar en die zei ook gelijk: naar de oogarts. Vind het best apart omdat mijn eigen kinderarts zei dat het wel over zou zijn als Yelena 1 jaar is. Ook ben ik daar wel een beetje boos om. En ook op mezelf; want ik ben al eens bij de HA geweest voor een gel en toen ging het niet weg. Toen vroeg ik dus de kinderarts om raad, maarja....misschien had ik mijn intuïtie meer moeten volgen! Nou lees ik op internet dat dit onder narcose gebeurt en dat is op zich ook wel logisch. Maar zijn er mama's die dit meegemaakt hebben? Hoe reageerde je kindje erop en was het een onwijze onderneming of viel het mee?
Heb je het al een tijdje iedere dag 2 maal schoongemaakt en goed gemasseerd? Daarmee was het hier binnen 2 weken weg. Tobe had er ook heel erg last van. De kinderarts zei trouwens dat ze doorprikken niet zo snel doen bij baby's. Dat gaat inderdaad meestal vanzelf over.
Ja zeiden ze hier ook, na een jaar weg...maar die anderen zeggen dus nee als het na 8 maanden niet weg is EN het kleurt groen, dan is er iets niet pluis. Masseren staat ze niet toe. Schoonmaken heb ik een paar maanden gedaan maar het hielp geen reet en het kind werd er godsgruwelijk chagarijnig van.
Toch zou ik het masseren, ook al staat ze het niet toe. Schoonmaken an sich hielp hier ook niet, maar voordat je het gaat masseren is het wel zo fris om het eerst even schoon te maken. Dat masseren opent namelijk de traanbuisjes, het probleem. Lijkt me fijner dan dat ze haar buisjes helemaal moeten doorprikken. Ik deed het masseren terwijl mijn man mijn zoontje de fles gaf.
Ik ga niet masseren, heb het daarmee gehad. Bovendien zou ik het prettig vinden om ervaringen over het doorprikken van de traanbuisjes te lezen.
Ik heb er geen ervaring mee. Je zal ws niet blij zijn om t te lezen, maar als ik de keuze had tussen een operatie en het masseren wat evt zou helpen, dan zou ik liever 2 weekjes een humeurig kind hebben. Wellicht helpt t masseren en hoeft er geen operatie uitgevoerd te worden. Als t niet helpt dan weet je dat je t geprobeerd hebt... Als t moet dan moet het hoor, maar een operatie is toch vrij ingrijpend.
Doe ff normaal joh ik vraag toch duidelijk wie er ervaring mee heeft?! Dat masseren werkt hier gewoon niet en ik wil ERVARINGEN om een goede AFWEGING te maken. Misschien begrijp je het nu?! Heeft niks met LEUKER te maken. Het stadium van masseren en schoonmaken heb ik nu wel gehad, jij kan toch niet kijken wat hier gebeurt is? Alsof je deskundig bent en alles wat bij jou helpt mot bij een ander ook maar helpen.
Ik heb ook een kleintje met altijd een vies oogje: ook groen/gele smurrie en s'ochtends zit het vaak helemaal dicht. Het masseren doe ik eigenlijk te weinig dus zal ik nu inderdaad ook consequent gaan proberen! Ik dacht dat dat eigenlijk niet echt zou helpen maar nu ik dit van jullie lees ga ik gelijk aan de slag! Ik had ook zalfje gekregen van de huisarts maar helpt niet en zij vertelde me ook dat het op zich vanzelf over gaat. Ik zou persoonlijk ook niet zo snel laten opereren, ook al is het maar een operatie van 5 minuten, het is toch weer geklooi aan haar oog met infectiegevaar en dergelijke. Ik wacht het liever zo lang mogelijk af. Ik heb ook niet het idee dat zij er zelf last van heeft, het is gewoon niet zo'n mooi gezicht, that's all...
Sorry melloncollie! Ik heb dus ook geen ervaring... Succes met de keus en de operatie als je die besluit te gaan doen! Ik kan begrijpen dat je er klaar mee bent als je al zo lang er mee zit.
Oja, ok dat doet T. niet. Die vindt het alleen wel vervelend als ik het schoonmaak.. Ik smeer er ook vaseline op als ik dat gedaan heb dan blijft het vettig.
Pardon?! Je probeert het niet eens, of beter gezegd, je zet het niet eens door. Ze doet vervelend dus daarom doe je het maar niet. Maar het gaat hier wel over een operatie. En maar miepen dat de kinderarts het niet juist had. Dat maakt me nog het meest boos. Als jij gewoon je ding had gedaan en haar dagelijks goed had gemasseerd, was de kans groot dat het nu wel over was. Maar dat heb je niet gedaan, met alle gevolgen van dien. Jemig, hier heb ik dus echt geen begrip voor. Niet als ik een snauw krijg van jou. Want jij begon hiermee, niet ik.
Ahum....ik denk dat geen enkele moeder zijn/haar kind voor de lol laat opereren dus dit lijkt mij een zeer ongepaste en wrede opmerking. Ik heb dus wèl ervaring met het doorprikken (ze noemen dat officieel solderen) van het traanbuisje. Mijn zoontje van 2,5 jaar is hier twee maanden geleden aan geholpen na twee jaar lang te hebben gemasseerd (Merijn!) en vele druppels en zalfjes verder. Ik ben erg boos dat het niet eerder is gebeurd maar de HA, CB en zelfs kinderarts zeiden steeds het gaat wel over. Nou niet dus. En achteraf hoor je dus dat ze dus het beste vóór het eerste levensjaar kunnen opereren anders is er een grote kans dat het niet lukt. Dus ik zou Yelena zeker zsm laten helpen hieraan is mijn advies!Bij mijn ventje is de ingreep nu dus mislukt en moet het binnenkort opnieuw en dmv een andere procedure. Wij hebben het in het Sophia in Rotterdam laten doen (Prof. Simons) en echt, het stelt op zich niks voor. Het is in 10 minuten klaar en onze kleine man speelde meteen na de narcose al weer driftig met al het speelgoed op de afdeling. Het is een dagopname en in principe worden kinderen onder de 3 jaar als eerste in de ochtend geholpen zodat ze niet zo lang nuchter hoeven te wachten. Om een uur of drie mag je weer naar huis. Het is ook echt maar een licht roesje wat ze krijgen, geen zware narcose zoals bij de "echte" operaties. Daarna zie je alleen dat het ooghoekje wat rood is maar verder niks en ze hebben er als het goed is ook geen last van. Je moet daarna nog wel twee weken de oogjes druppelen met antibiotica, dat vond ik nog het moeilijkste bij onze peuter! Kortom, maak je niet te veel zorgen het valt allemaal heel erg mee. En gelukkig zijn jullie er op tijd bij voor jullie kleine meid.
@ Merijn: Oh denk je dat? Heb jij mijn kind weleens meegemaakt? Nee. Ik heb haar oogje zeer lange tijd goed schoongemaakt omdat dit ENIGZINS goed te doen was. Het masseren lukte gewoon NIET. Punt. 'Vervelend' is alles bij elkaar gillen, tegenstribbelen met als gevolg dat ik al een keer bijna in haar oogje stak omdat zij zo bewoog. Sorry hoor, maar dan kies ik ervoor om te stoppen anders beschadig ik haar oog nog. En natuurlijk ben ik boos als een arts hier niets over zegt. Als ik ineens van een andere arts krijg te horen dat ik er iets aan moet laten doen omdat het anders erger wordt. Dan DEED ik dus wat arts 1 zei en vervolgens zegt arts 2 nee je doet het niet goed zo. Ja dan voel je je schuldig als moeder terwijl het niet eens mijn fout is! Logisch toch?! Dat maakt mij boos, dat jij zomaar denkt dat ik niets heb gedaan. Dat is echt bullshit. Je moet niet zo snel oordelen. Laten we niet kinderachtig doen over wie hiermee begon. Ik weet nu de pro's voor een operatie, nu vraag ik de contra's. Van mensen die er ervaring mee hebben. Bij wie het traanbuisje ook doorgeprikt is. Kan wel leuk doorsukkelen en gaan masseren, maar wie weet wat voor schade dat teweeg kan brengen? Een snauw? Laat me niet lachen zeg. Je hebt zonder goed te lezen een antwoord gegeven op iets wat mijn vraag uberhaupt niet was. Ik ben hier nog nooit uit mijn vel gesprongen op dit forum terwijl ik hier al langer dan een jaar elke dag post, dus ik denk dat dit wel genoeg zegt. Als je tegen doorprikken van traanbuisjes bent, open dan maar je eigen topic. Dank voor je inmenging zover. Maar ik geloof niet dat wij in deze nog veel aan elkaar hebben.
Yosyp is afgelopen dinsdag aan z'n oogje geholpen. Nou ja, geholpen, bij hem is het niet gelukt om door te prikken. Maar het is idd een kleine ingreep. Ik mocht mee naar de operatiekamer en bij hem blijven tot hij sliep. Ik was amper op z'n kamer boven aangekomen en kon alweer naar beneden omdat hij al klaar was. En hij was ook meteen weer wakker en aan het spelen. Ik moet nu ook 1 week lang z'n oogje druppelen. Eind augustus moeten we terugkomen en dan wordt er besproken wat ze nu nog kunnen doen aan z'n traanbuisje.
Kijk, dit is de soort informatie waar ik meer aan heb. Hebben jullie met de artsen ook gesproken over de voor en nadelen en wat hebben jullie allemaal geprobeerd voor de ingreep? Ik zie dat de kinders er goed op reageren dus? Wat gaf voor jullie de doorslag? Ik heb zelf ook gelezen dat het moeilijker wordt het traanbuisje door te prikken naarmate het kind ouder wordt. Jullie verhalen lijken dat te bevestigen. Ik heb zelf sterk het vermoeden dat Yelena hier niet meer vanaf komt. Het werd alleen minder met gebruik van de ooggel. Nu is het oogje altijd vies met groen slijm en het is rood. Ze wrijft er vaak in. Die gel was overigens ook zeer lastig om in haar oogje te doen. Ik hoop dat het druppelen na de ingreep dan ook goed zal gaan.
Succes met de afweging! Ik heb er geen ervaring mee, maar als je kleine meid er last van heeft en niets anders tot nu toe succesvol bleek zou ik haar laten helpen. Hopelijk is ze er dan gewoon vanaf en raakt haar oogje niet steeds meer ontstoken.