Ik weet het echt even niet meer, dus ik hoop wat steun en antwoorden te vinden hier op het forum. Mijn zoontje, van bijna 1 jaar, heeft nog nooit doorgeslapen. Hij heeft in het begin heel veel gehuild. DIt bleek later het kiss-sydroom te zijn. Ook heeft hij erge last van eczeem gehad, waardoor hij door de jeuk slecht sliep. Ik hield dan vaak zijn handjes vast, zodat hij zich niet open krabde. 's Nachts wordt hij altijd een paar keer wakker en tot voor kort was het speentje geven genoeg en sliep hij weer verder. Maar nu is het echt drama! Sinds een paar maanden valt hij alleen nog maar in slaap als hij mijn hand/vinger vast heeft. Anders is het keihard huilen en krijsen en raakt hij helemaal overstuur. Ik blijf dus bij hem tot hij slaapt, en 's nachts herhaalt dat ritueel zich soms wel 4 keer! Ik ben op, kan niet meer. Vandaar dat we hulp hebben gezocht. Heb vandaag een gesprek gehad met een pedagogisch medwerkster van het cons.bureau. Zij geeft het advies om hem na het bedritueel neer teleggen, welterusten te wensen en weg te gaan. Nu heb ik dit vanavond gedaan, maar wat een drama!!!! Hij raakte helemaal overstuur en bezweet, niet normaal. Ik ben iedere 5 minuten naar hem toegegaan en heb hem weer neergelegd en zijn speentje gegeven. NA een half uur kon ik het echt niet meer aan en heeft hij heel even met mijn hand mogen 'kroelen'. Toen sliep hij vrijwel meteen. Dit was eigenlijk niet de bedoeling, want dat moet hij juist afleren. Wat moet ik nou doen? Ik weet zeker dat hij vannacht weer wakker wordt. En ik twijfel of ik het wel kan vannacht....vind het zo moeilijk.....
Als jebang bent dat je t snachts niet volhoudt (wat me eigenlijk ook kan voorstellen) kan je als 1e doel hebben om hem opdiemanier in slaap te laten vallen als je m de 1e x op bed legt. Op een gegeven moment kan hij dat en dan kan je t bij de nacht gaan proberen (als dat dan nog nodig is), je moet denk ik niet teveel gelijk willen. Ook heftig voorhem want hij weet niet beter. En wat je nu hebt gedaan is eigenlijk hardstikke goed; als je zo doorgaat denk ik echt wel dat hij t gaat leren. Je hebt t m een half uur laten proberen en toen erbij gaan zitten wat direct effect had, ik denk dat hij t zelf wel gaat oppikken. Hou vol, vindt stoer van je hoor!!
Ik herken het helemaal , mijn dochtertje had ook vanaf de geboorte nog niet 1 keer doorgeslapen .. het verschilde van 3 maal per nacht tot soms wel 20 keer wakker en de ene keer was ze helemaal overstuur en de andere keer sliep ze weer na een aai over de wang .. iedere nacht wist ik gewoon dat ze wakker werd en dit gebeurde ook , ik zag gewoon iedere avond op tegen de nacht ... alles geprobeerd maar het leken wel gewoon nachtmerries .. nu ze oud genoeg is kan ik haar uitleggen wat er is en maak ik haar ook wakker als ze overstuur is , en daarna gaat ze wel slapen .. nu moet ik zeggen wij zijn in mei op vakantie geweest en de hele vakantie sliep ze door thuisgekomen was het weer een week drama maar na die week is ze prima gaan slapen ... van de ene op de andere week ging het dus prima .. Maar ik begrijp jou helemaal ik zat er ook compleet doorheen , ben ook een keer helemaal ingestort want de combinatie werken en een kind wat nachtenlang spookt gaat gewoon niet ...
Bedankt alvast voor jullie snelle reacties. @ femke: Het is misschien ook wel een idee om hem eerst aan te leren zo 's avonds in slaap te vallen. Misschien gaat de nacht dan vanzelf beter. Ik hoop het maar. @Nicole: Ik kijk ook wel een beetje uit naar de tijd dat ik het hem gewoon uit kan leggen. Tegelijkertijd probeer ik ook echt van hem te genieten zolang hij zo klein is. maar wat slapen betreft mag ie van mij snel opgroeien...
Hai! Wat zul jij verschrikkelijk moe zijn! Persoonlijk zou ik het op dezelfde manier doen als je het nu hebt gedaan. Hij is nu 1 jaar en snapt al best veel, dus ik zou het goed uitleggen als je m nr bed brengt en gewoon weg gaan. Super dat je er steeds maar korte perioden tussen laat want hij is natuurlijk echt hartstikke verdrietig en dan wil je hem ook niet alleen laten. Ik zou even nr binnen gaan om hem gerust te stellen en dan toch ook weer weggaan zonder hem je hand te geven. Ik zou hem wel troosten (ook al duurt dat lang) maar wel elke keer na het troosten neerleggen en zonder je hand te geven weer weggaan. Het is echt een gewoontje die hij af moet leren. Het lijkt me daarom wel lastig als hij het 's nachts wel mag en 's avonds niet. Ik begrijp jouw argument wel en tegelijkertijd lijkt het me verwarrend voor hem. Mijn ervaring is dat het afleren van alle gewoontes waar ik onwijs tegenop zag heel erg meeviel achteraf. Zoals geen nachtvoeding meer, geen borstvoeding meer, geen speen meer, het duurde allemaal maar een paar dagen. En ik weet niet of je alleen bent of met de vader van je kindje? Maar anders zou ik ervoor kiezen dat hij hem naar bed legt en 's nachts naar hem toegaat de 1e 2 nachten bijvoorbeeld (beginnen in het weekend). De gewoonte lijkt erg aan jou te hangen (net als borstvoeding bij mama) en dan is het makkelijker als papa nr hem toegaat. Zal wel pittig zijn voor je man maar als je kunt afspreken dat het voor 2 nachten is en in het weekend dan is het misschien te doen. Nachtje uit logeren kan ook een goede optie zijn. Mijn dochtertje deed nooit bij oma wat ze bij ons deed. Ze was dan ook meteen uit het normale ritme en dat hielp dan ook de nacht erna thuis weer. Heel veel succes!
Nou vannacht was echt afzien, hoor. Om 3.15 werd hij wakker en toen begon het gekrijs. Ik ben meteen naar hem toegegaan in de hoop dat een speentje voldoende was, maar helaas. Ben uiteindelijk tot 4.40 met hem bezig geweest en ben nu helemaal gaar. Ik ben zo af en toe wel bij hem gaan liggen met mijn hand, ik kon het niet meer aanhoren, zo overstuur was hij. Ook heb ik hem even opgetilt en getroost. Dat hielp erg goed, maar toen weer neerleggen was natuurlijk niet zijn plan. uiteindelijk is hij dus weer met mijn hand bij zich in slaap gevallen. Ik baal ervan, maar ben gewoon niet zo sterk Het kan allemaal zo logisch klinken, het plan dat je vooraf maakt, mar het ook daadwerkelijk doen valt me vies vies tegen.
Het is ook heel heftig om je kleintje zo te horen huilen. Zou het kunnen helpen als je je voorneemt om het in ieder geval 3 nachten te proberen? Heb je hulp?
Pff meid, wat een gedoe! Ik begrijp dat je er flink doorheen zit. Is het misschien een idee om hem aan een knuffeltje te laten wennen? Je geeft hem eerst even je hand en propt dan voorzichtig een knuffeltje in zijn handen. Houd je hand er nog even bij en trek die dan voorzichtig weg. Dit steeds herhalen en uiteindelijk steeds sneller jouw hand weghalen zodat hij straks jouw hand niet meer nodig heeft. Eventueel draag je het knuffeltje overdag onder jouw shirt zodat jouw geur in het knuffeltje komt. Ik weet het niet of het iets is, maar dit schoot me te binnen. Heel veel succes en sterkte!! Gr. shampooo
@shampoo: ik heb dat inderdaad geprobeerd, maar hij vindt er niks aan. Ik heb van die knuffeldoekjes, gewone knuffels en een bumba (vindt ie op tv helemaal geweldig) Maar alles gooit hij gewoon een meter ver weg (ziet er wel heel komisch uit trouwens) hij wil ze niet eens in zijn bedje hebben. @manongj: Ik ga het ook echt wel proberen, maar het valt me zwaar. Ik heb wel steun en vertrouwen van mijn man. Maar ik krijg hem er 's nachts echt niet uit. Het duurt een uur voordat ik hem uberhaupt wakker heb. Hij snurkt gewoon door terwijl die kleine keihard huilt. Die hoop heb ik eigenlijk maanden geleden al opgegeven. Het komt nu dus echt op mij aan.
Hè jammer dat dit niet werkt... Een nephand een optie ?? Grapje hoor, ik begrijp dat het echt balen is. Ik denk toch even een paar dagen doorbijten en erbij uitleggen aan de kleine dat het nu niet meer gebeurt en dat hij zelf moet gaan slapen en dat jij ook wilt slapen.
Wat zul je moe zijn meid.. Elke 5 minuten terug werkte hier ook nooit. Dat was tevaak. Meestal deden we 5-10-15-20 minuten. Dus eerst 5, dan 10, dan 15 en daarna steeds om de 20 minuten netjes neerleggen, weltrusten zeggen (of "je mag nu gaan slapen"ofzo), maar verder geen uitbundig vrolijk ritueel. Meestal had mijn zoontje 11-13 minuten aaneen huilen nodig om in slaap te kunnen vallen. Als ik dan om de 5 minuten ging kijken, begon het huilen steeds van voor af aan. De eerste keer duurt het dan wel even hoor. Misschien wel een uur, of meer. Als je verder weet dat er niks aan de hand is, behalve die gewoonte missen, dan kan dat weinig kwaad (maar doet een moederhart wel pijn). Je zult merken dat het op dag 2 al een stuk beter gaat, en er hij al snel goed zelf in slaap kan komen.. Maar echt een leuke-lieve methode is het niet
Super bedankt voor jullie tips en steun allemaal. Geeft een moeder moed in heftige tijden! @shampoo: ik heb er al aan gedacht om zo'n pop van een ealagepop aan te schaffen @deepfreeze: het is misschien bij ons ook wel zo dat ie meer tijd nodig heeft. Maar inderdaad mijn moederhart staat op springen als ie zo huilt. en dan is het extra moeilijk om steeds langer weg te blijven. Hoe lang heeft het uiteindelijk bij jullie geduurt voor ie het doorhad?
We hebben een paar keer een periode gehad dat hij moeilijk in slaap kon komen. Maar ik geloof dat het altijd de 2e keer al beter ging. En daarna was het wel zo'n beetje over. Moet wel zeggen dat we een redelijk makkelijk ventje hebben, dus dat scheelt misschien nog. 2 voorbeelden: met 9 maanden de fopspeen weggehaald. 1e slaapje 20 minuten gehuild, 2e slaapje 10 minuten, 3e slaapje 5 minuten, daarna over. Met 14 maanden, ziek geweest, gewend om bij papa&mama te slapen 's nachts. Maar was echt niet ziek meer. 1e avond een uur gehuild (op en af qua volume, soms ook alleen snikkend). 2e avond een 20 minuten gehuild, en snikkend in slaap gevallen. 3e avond 5 minuten zacht mopperen, en daarna niks meer van gehoord. Maar man, wat doet je hart dan pijn..
Dat is inderdaad wel vol te houden. Ik vrees dat ons ventje wel wat meer tijd nodig heeft aangezien dat een drukteschopper van jewelste is. Het is echt een temperementvol mannetje. Vannacht heeft hij trouwens aardig geslapen. We waren gisteravond op bezoek en hij is heel de avond aan het spelen geweest. Was echt superwakker. Om half 10 viel hij bij mij op schoot in slaap. Thuis heb ik hem z´n slaapzakje aangedaan en is hij met een flesje heerlijk gaan slapen. Misschien is de oplossing hier wel uitputten.....
Als ik mijn mening mag geven: je geeft aan dat je kleine eczeem heeft en kiss-syndroom, als hij eczeem heeft dan heeft hij er denk ik last van (krabben) dan zou ik hem niet laten huilen tenminste niet als hij helemaal overstuur raakt. Maar ik begrijp ook heel goed dat je juist van dat 'handen vasthouden' af wilt. Ons zoontje had ook een tijd dat je zijn handen moest vasthouden als hij wilde slapen, gaf hem blijkbaar een vertrouwd gevoel of iets dergelijks. Na een paar weken is dat over gegaan 'zomaar', nu slaapt hij vanzelf, ik denk dat dat bij jou kindje ook zal gaan hoor.
@beertje09: Ik ben misschien niet helemaal duidelijk geweest, maar hi had eczeem en kiss. Dat is nu al een paar maanden verholpen. Hij heeft dus geen reden meer om niet zelf in slaap te kunnen vallen. Behalve dan de gewenning natuurlijk
euhm mischien geloof je er niet zo in...maar heb je al eens geprobeerd om het bedje anders te zetten in de kamer? dit wil nog wel eens helpen (nee ik ben geen zwever ) mischien een bakerzak? in ieder geval is het heel vervelend weet ik uit ervaring en hoop dat het snel beter gaat voor je!
Ik heb er al een paar keer aan gedacht. Je hoort weleens over aardstralen enzo maar vind het zelf zo vaag! Bovendien weet ik ook echt niet hoe ik het anders neer zou moeten zetten. Hij heeft een heel klein kamertje....
Sorry dan heb ik er overheen gelezen. Dan zul je inderdaad moeten proberen om toch te laten huilen, want hij zal het moeten leren, en het komt echt wel goed want ze leren best wel snel.
Misschien heb ik het niet gelezen, maar sta je er helemaal alleen voor? Dat maakt het natuurlijk nog vééél zwaarder. Wat ik lees is dat jij ook eerst wat kracht en energie moet opdoen voordat je het nieuwe gedrag ook consequent kan doorzetten.. Als je moe bent wil je ( terecht) slapen en zal het heel moeilijk worden om het te veranderen. Je kiest ( opnieuw terecht) eieren voor je geld. Zijn er mensen ( familie, partner, vrienden) die je eventueel een paar nachten zouden kunnen ondersteunen? Ik denk dat het daar moet beginnen. En vanuit die situatie de nieuwe aanpak inzetten. Ik hoop voor je dat het snel goed komt, want dit is enorm zwaar meis... Heel veel sterkte en ik hoop op het beste!