Hallo meiden Ik zit met een probleem... Het zit zo mijn vriend en ik zijn nu 4 jaar bij elkaar en hebben sinds ongeveer 2 mnd een hele lieve dochter. Sinds een week proberen we weer te vrijen en te kijken hoe dat is en voelt omdat ik aardig wat hechtingen had na mijn bevalling... Alleen voordat ik zwanger raakte toen we dus aan het proberen waren was mijn zin in vrijen al minder geworden.Hij wist dat en we probeerden van alles,we hadden een spel gekocht sexy lingerie maar telkens als we aan het vrijen waren dwaalden mijn gedachten af ik vond het niet meer lekker als hij me aanraakte ik kon me niet concentreren alleen als ik aan anderen mannen dacht (geen bekenden van ons!). Dat laatste weet hij niet. Maar nu is het weer hetzelfde hij vond ook dat we te weinig zoenden maar ik heb met al die dingen geen probleem. Ik mis wel lekkere en goede seks maar ik voel me volgens mij niet meer tot hem aangetrokken...Ik hou heel veel van hem en ben verder wel gelukkig met hem en hij zorgt heel goed voor onze dochter en ook verder wel voor mij. Maar als het op seks aankomt dan kan ik me er gewoon niet toe zetten om van hem en de seks te genieten. Hij weet dit niet en ik durf het ook niet te bespreken ik ben bang dat hij dan boos wordt...wat logisch is. Ik wil hem niet kwijt want ik hou ontzettend veel van hem maar ik weet gewoon niet wat ik hier mee aan moet... Sorry voor het lang verhaal maar ik zit er heel erg mee en moet het kwijt!!
@ the sun, welkom op zwangerschapspagina. Ik weet alleen niet of dit topic op de juiste plek staat, maar dan zul je vanzelf wel merken dat hij misschien wel verplaatst word. Erg vervelend, de situatie die je schetst. Ik heb dan wel geen kind en heb zelf het probleem verder ook niet. Maar zijn het niet de hormonen die door je lijf gieren? Misschien ben je lichamelijk nog niet aan seks toe? Hoe was de seks voorheen dan, voor en tijdens de zwangerschap? Kon je er toen nog wel van genieten? Je schrijft dat je heel gelukkig met hem bent en dat hij goed voor jou en je dochter zorgt. Misschien kun je er met hem over praten dat de seks niet (meer) is wat je ervan verwacht. Misschien kun je samen wat langer aan voorspel doen en lekker al knuffelend en kussend van elkaar genieten en later stapjes verder gaan. Succes ermee.
Hoi Barbara1983 Het probleem was er inderdaad al voor ik zwanger van hem raakte. Ik voel me seksueel niet meer tot hem aangetrokken ik vind hem niet sexy meer. Nu niet maar voor ik zwanger raakte ook al niet meer... Knuffelen vind ik nog wel fijn maar het doet me niks meer als hij wat probeert. Het voorspel vind ik ook niet meer opwindend ik moet moeite doen om het lekker te vinden dus het ligt er niet aan dat ik nog niet toe ben aan seks. Ik droom ook vaak van van en over andere mannen en dan voel ik me heel gelukkig.
hoi, ik had precies hetzelfde wat jij beschrijft met mijn exman.ik kon me er ook niet meer toe aanzetten om nog sex met hem te hebben,knuffelen enzo wel maar ik voelde me ook niet meer tot hem aangetrokken ik fantaseerde ook wel eens over andere mannen,droomde er zelfs van ik wil je niet ontmoedigen ofzo maar na een paar jaar wat aangemodderd te hebben werd ik dus opeens smoorverliefd op mijn huidige man en we zijn toen ook gaan scheiden(in vriendschap) want voor mijn exman vond ik het ook wel sneu,hij verdiende ook zijn portie sex. nu ben ik inmiddels alweer 8jaar getrouwd en de sex met mijn huidige man is gewoon geweldig ik voel me nog altijd heel erg tot hem aangetrokken en hij hoeft me ook maar aan te kijken of ik smelt alweer de chemie klopt gewoon nu en dat had ik dus met mijn ex niet. ik kan je verder helaas geen tips geven ofzo maar als de chemie niet klopt ja wat moet je dan?
Herken je verhaal gedeeltelijk. Van mijn ex hield ik ook heel veel en wilde hem op dat gebied net kwijt, maar ws hou je van hem als broer. Ik vind het een stomme uitdrukking, maar het is denk ik wel zo. Ik ben weg gegaan, juist omdat ik niet de volgende stap wilde zetten (trouwen/kinderen) Nu weet ik dat het de beste keus is geweest, ook was het niet makkelijk. Toch hulp zoeken denk ik, in de hoop dat de passie weer terug komt, jullie hebben een prachtige dochter, dus zeker de moeite waard. Succes
hey Ik herken je probleem ik heb het ook wel, regelmatig moet ik zeggen, maar denk dan aan iemand anders, maar tja in het begin was het altijd dik aan en ook verliefd maar dat is nu houden van geworden, en nu een stuk minder ook geprobeerd alles maar het lijkt wel een soort routine, ik heb werkelijk ook geen idee hoe je het kan oplossen maar misschien, want bv als je eentijdje elkaar niet ziet (2weken ongv) dan proberen dan is het misschien wel weer even lekker?!
Misschien kun je wel hulp zoeken? Is het niet de seksuoloog die er voor kan zorgen dat jullie seksleven beter kan worden?
Ik wil het niet zomaar opgeven en zeker niet omdat we zo'n mooie dochter hebben! Onze relatie is verder heel goed we kunnen onwijs lachen met elkaar en ook af en toe natuurlijk een flinke ruzie maar dat hoort erbij. Ook vullen we elkaar perfect aan. Als ik mijn dochter niet had gehad dan was de beslissing misschien makkelijker om bij hem weg te gaan,maar met een kindje wordt dat toch moeilijker. Het is niet zo alsof we elke dag slaande ruzie hebben,dus ze lijdt er verder niet onder. Hem een tijdje niet zien gaat moeilijk want we wonen samen.. Misschien is idd een seksuoloog geen gek idee om eens mee te gaan praten en vanuit daar verder kijken. Want zoals iemand anders hier zei dit is ook niet eerlijk tegen over hem.Alleen vind ik het zooo onwijs moeilijk om het onderwerp op tafel te leggen. Ik vraag me ook af of jullie mannen dit misschien ook doen; *constant aan je borsten willen zitten *constant aan je billen willen zitten *constant opmerkingen maken over seks *bijna de hele tijd over seks praten of opmerkingen maken die seks gerelateerd zijn.. Ik snap wel dat het nu miss is omdat hij lang geen seks heeft gehad ivm zwangerschap en bevalling,maar hij deed dit ook al voor dat ik zwanger was en vroeg me af of meer mannen dit hebben... Thnx trouwens voor jullie antwoorden!
Ik denk niet dat het normaal is dat jouw man zo doet. Misschien is het zeker goed om naar die seksuoloog te gaan. Dan kun je dit onderwerp bespreekbaar maken.
Ik hou zielsveel van me man en hij zeker ook van mij en we hebben verder ook geen problemen op dat gebied, maar hij zit ook constant aan me hoor hahaha en beetje getinte opmerkingen, ja die hoor ik , maar dat vind ik juist wel leuk! Ik heb niet het idee dat hij iets te kort komt dan hoor, als hij dat doet, maar elke relatie is anders...
mijn man zit ook constant aan mijn borsten billen enz haha maar ik voel me daardoor juist wel erg aantrekkelijk voor hem en daar ben ik persoonlijk wel blij om. ik geef er eigelijk ook best wel altijd aan toe als hij sex wil,voor mij is dit gewoon een gezond teken maar als jij er moeite mee hebt met je man dan zou ik zeker hulp inschakelen,vooral als je jouw relatie verder de moeite waard vind zou toch jammer zijn als je relatie hieraan stuk gaat.want geloof me het word alleen maar erger zo
Als het af en toe is vind ik het ook niet erg maar het is echt constant zodra hij de kans ziet wil hij aan me zitten. Op zich ben ik ook wel blij dat hij me nog steeds aantrekkelijk vindt, want ja ik ben wel wat kilo's aangekomen tijdens mijn zwangerschap en die zitten precies op de verkeerde plekken.... Maar ik vind het gewoon vervelend hoe vaak het is en bijna elke opmerking die hij maakt is seks gerelateerd. Ik wil er zeker nog voor vechten want verder zit alles gewoon goed en wil hem dan ook zeker niet kwijt. En inderdaad als ik er nu niks aan doe wordt het alleen maar erger, dat is ook niet de bedoeling.
Als je hem niet direct wil kwetsen, dan gebruik je je zwangerschap toch in je gesprek met hem, dat je sindsdien de behoefte en begeerte naar hem toe niet meer voelt, dan komt het mischien wat minder hard aan. Denk dat meer vrouwen daar last van hebben. En mochten jullie dan met iemand gaan praten, dan is het toch mischien iets makkelijker om dan wat dieper op je gevoelens in te gaan.
Meid, er zijn ZO veel meiden die na de bevalling nog tijden niet aan seks moeten denken (ondergetekende bvb...nee nog steeds niet...) En dat moet je juist WEL bespreken. Dan weet hij iig dat het niet aan hem ligt (want waarschijnlijk is het op dit moment gewoon je hormoon spiegel) En als je het dan met hem bespreekt kan je meteen aankaarten hoe je je voelt over je eigen lichaam en hoe het voor jou voelt als hij zo aan blijft dringen. Misschien heeft hij dit gewoon niet eens in de gaten nml! Ik heb nu juist het probleem dat mn man opgehouden is met proberen. Dat is niet zo vreemd na zoveel tijd...maarja...dan gebeurt er ook niet bar veel meer... Moet ik hem dus zelf eens bespringen... Ben alleen bang dat ik dan ineens toch niet meer wil. Dus wij moeten ook weer eens even babbelen. Maar dat is voor mijn idee echt noodzaak hoor. Het bespreekbaar maken zodat de ander niet naar de reden hoeft te raden, en dan mogelijk de verkeerde conclusie trekt! Oh...hele blz aan reacties niet gezien Hmmz had het dus al voor de zwangerschap. Ligt het er dan misschien aan dat hij te zeer de nadruk op seks legt? Dat herken ik van een vroegere vriend van me. Ik kon daar helemaal niet mee om gaan en heb het toen uit gemaakt. Maar dan blijf ik nog bij mn punt dat t bespreekbaar gemaakt moet worden (iets wat ik toen ook niet gedaan heb maar was toen ook pas 16 ) Anders is de een ongelukkig en de ander voelt zich genegeert en weten beiden niet wat er gaande is. En dan is je relatie gedoemt om te mislukken.
ik snap ook wel heel goed dat je na de bevalling nog niet in staat bent tot sex,maar er zijn wel tig van mogelijkheden om je man te bevredigen ook al hoef je zelf dan niet zo nodig maar dan voelt hij zich tenminste niet helemaal afgewezen (en het is zo gepiept lol) want het is gewoon zo hoe langer je het uitstelt hoe moeilijker het word om er weer aan toe te geven
Leuk gezegd Cindybaby, maar als je écht geen zin hebt, heb je ook geen zin om hem te bevredigen met hand of mond. Tenminste als ik naar mezelf kijk, maakt dat voor mij geen verschil
Ja precies Lexie ik heb geen zin in seks dus ook niet om hem ff te plezieren. Hij heeft die chemistry nog wel maar ik dus niet. @Rijfel ik kan idd wel misschien mijn zwangerschap als excuus gebruiken maar ik vraag me af of hij dat gaat geloven. Omdat ik daarvoor al moeite had met vrijen enzo en dat weet hij ook wel. Ik wil zo wie zo deze week wel met hem gaan praten alleen moet ik nog even moed verzamelen... Heb ik nog 1 vraagje ik moest eigenlijk zaterdag de pil in nemen maar dat was ik s ochtends vergeten. Toen s avonds hebben we gevreeen (tegen mijn zin in) hij was niet in mij klaar gekomen maar wel wat voorvocht. Ik was de maand daarvoor voor het eerst begonnen met de pil weer en heb toen deze pil s avonds ingenomen. Nu kan ik toch niet zwanger zijn als ik net ongesteld ben geweest??
ja je kunt wel zwanger zijn, alles kan maar de kans is wel heel klein. weet je vriend dat je het tegen je zin in doet? want dat zou mijn man absoluut niet willen, het is allebei zin of gewoon geen sex.
nee hij weet dat niet...hij weet ook niet dat ik hem niet zo aantrekkelijk meer vindt dus denkt hij gewoon dat ik alles fijn vindt aan de seks en dat ik ook gewoon zin heb. Daarom moet ik dus van de week gewoon even rustig met hem gaan praten,vind het alleen zo moeilijk. Ik bedoel hij zal zich wel flink afgewezen voelen en ik wil er ook geen ruzie over...