mijn man hielp altijd al mee en doet nu zelfs meer om zo toch mij een beetje te ontlasten. nu ben ik dan met verlof en doe op een dag wel wat in het huishouden, maar er is me wel gezegd door man lief niet alles tegelijkertijd te doen en elke dag iets, maar als ik een dag er geen puf voor heb gaat die niet lopen zeuren en begrijpt het wel. gewoon ook zoveel mogelijk samen doen en dat gaat prima hier.
Volgens mij zetten de patronen van voor de zwangerschap zich gewoon voort bij velen. Als je het daarvoor op een bepaalde manier hebt verdeeld, waarom zou de man, die toch een beetje buiten de zwangerschap staat omdat hij niet kan voelen wat de vrouwen voelen, zich ineens anders gedragen? Het valt me sowieso op dat de rolverdeling in het huishouden vaak nog best ouderwets te noemen is... Wij hebben sowieso een verdeling gekozen die bij ons past (hij bv. de boodschappen waar ik echt een hekel aan heb, ik doe de was). We werken beiden fulltime en hebben beiden een hekel aan het huishouden, dus we hebben een hulp in de huishouding voor de grote klussen, haha! Daarbij vinden we het beiden niet interessant dat ons huis spik en span is; iedere dag stofzuigen ofzo daar beginnen we echt niet aan hoor! Dan maar wat kattenharen hier en daar. Dus misschien komt enige frustratie ook uit de eisen die je stelt aan jezelf, aan je huis en dus aan je vent. Mijn man zegt ook altijd: je moet me vragen als je iets gedaan wil hebben, niet ervan uitgaan (of nog erger: hints geven, dat begrijpen mannen echt niet hoor!) dat ik het uit mezelf doe. En als ik hem vraag, dan doet hij het ook altijd vroeg of laat. Ook dat heb ik geleerd los te laten: hij doet het in zijn eigen tijd, maar hij doet het wel! Overigens hier wel een man met invoelingsvermogen: hij helpt nog meer dan anders sinds ik zwanger ben, dat wel.
Nou hier doen we altijd alles al samen en sinds we weten dat ik zwanger ben doet hij nog veel meer. Heb dus ook geluk als ik de andere berichten zo lees.
De mijne zal zijn handjes ook niet laten wapperen in of om huis helaas.Het is schijnbaar nog te veel moeite om je onderbroek en sokken in de wasmand te mikken.
TS Jij heb je man verwent door altijd alles te doen voor hem omdat hij veel van huis is. Tja dan is het moeilijk om daar verandering in te brengen hahahaha. Ik moet zeggen, mijn vent is alleen in het weekend thuis en het huis komt dan ook op mij neer maar als ik het vraag dan helpt hij wel. Vind het wel opvallend dat hij niet zelf iets zou gaan doen terwijl ik op het eind loop. Als we de stad in gaan dan is het om de 10 minuten vragen of het nog wel gaat maar de trap stofzuigen word zwaar voor mij en daar gaat hij eerst een dag of 2 aan zitten ergeren. Ja en zij heeft de hele week vrij dus dat kan zij ook wel doen. Hij zal zich nooit bedenken dat het zwaarder word en dat hij uit zichzelf ook dingen kan aanpakken ipv zich irriteren omdat er iets niet is gedaan. Ben bang dat het toch een veel voorkomende mannen kwaal is dat ze niet zelfstandig een stofzuiger ofzo pakken. Oh boodschappen doet mijn mannetje wel met me uit zichzelf steld hij dat nog voor ook. Dat is dan ook wel het enige wat hij zelf voorsteld hoor maar ja you love him he.
meehelpen?! het is ons huishouden en we zijn er vanaf begin samen verantwoordelijk voor. en daarnaast: hij moest vooral in het begin het bijna helemaal zonder mij stellen omdat ik hondsberoerd was... maar mijn man heeft dan ook jaren zijn eigen toko gerund.... scheelt wellicht...?
Grappig dat je dit zegt, ik dacht er net namelijk ook nog over na: hoezo meehelpen? Is het mijn huishouden? Nee, wij doen het samen en ik help hem en hij helpt mij en de hulp helpt ons het meest! Stiekem ga je dan toch mee in de terminologie... En inderdaad, misschien scheelt het ook als mannen (en vrouwen natuurlijk) op zichzelf hebben gewoond en niet direct van onder moeders schort komen? (is een open vraag hoor)
Hier scheeld dat niet hoor Miepie hahahaha. Mijn vent heeft eerst een jaar een huur huisje gehad waar ik daarna ben ingetrokken en inmiddels alweer verhuisd. Hellaas doet ie niets uit zichzelf, ja pas als hij zich er aan ergerd gaat ie wat doen hahahaha.
Tja, ook ik doe bijna alles maar ja dit wist ik al voor we samen in 1 huis gingen wonen en daar heb ik mee ingestemd door met hem te gaan samen wonen. Als ik hem vraag iets voor mij te doen dan doet hij dat gewoon. Het gaat er om hoe je het vraagt. En ik moet eerlijk zeggen dat ik een controlfreak ben en het allemaal ook liever zelf doe, want om nou achter af te constateren dat het niet naar mijn wens is en er dan over gaan zeuren vind ik helemaal niet kunnen. Dat hoor ik overigens wel vaak. BIj mijn ouders bv is het zo dat als mijn vader iets gedaan heeft mijn moeder er achteraf bijna altijd over zeurt, het is nooit goed, dan denk ik doe het dan lekker zelf of zeur niet. TIjdens mijn zwangerschap deed hij wel meer zoals bv de was naar boven brengen, zware boodschappen doen ( wij doen dit sowieso vaak samen) de zwaardere dingen deed hij gewoon.
Mijn man helpt ook mee met het huishouden (ook als ik niet zwanger ben) hij maakt toch ook dingen vies?!
Het is allemaal wel wat genuanceerder dan dat jij het nu stelt hoor, want het is niet zo dat ik alles vraag alsof hij een klein kind is, het begint met een doodnormale vraag, op een normale manier zoals: als je dan toch de auto aan het wassen bent, zou je hem dan ook gelijk even willen stofzuigen? Het probleem ligt hem in het feit dat hij na het auto wassen geen zin meer had om te zuigen, en zei: dat doe ik morgen wel even. Oke prima, niks van gezegd. maar intussen heeft hij 3 weken geleden die auto gewassen en heb ik al drie keer gevraagd: zou je dan nu de auto even willen stofzuigen, op een hele normale toon, niks geen kleinkinderigs aan. Maar na 3 dagen wachten ben ik het wel een keer zat ja, en dan schiet ik dus wel uit mijn slof, en ga het uiteindelijk zelf doen. Ik heb op pag. 4 of 5 ook al geschreven dat wij gisteravond wederom een gesprek hebben gehad en hij geeft ook toe dat hij wel wat meer zou moeten helpen en ook uit zichzelf dingen zou kunnen doen. Dus hij zíet wel waar het probleem ligt, hij stelt alleen andere (leuke) dingen als prioriteit, en dat vind ik gewoon vervelend worden nu ik verder in de zwangerschap raak, hij ziet toch ook dat mijn buik groeit en het wat zwaarder wordt allemaal voor mij? De meeste klusjes hier in huis, zijn trouwens in no time gedaan, want mijn huishouden laat ik nooit versloffen, dus wat is nou even 10 minuutjes stofzuigen? En duidelijk ben ik echt wel hoor in wat ik vraag. Maar het is gewoon zo jammer dát ik het steeds moet vragen, hj ziet toch ook wel dat het onkruid al een meter hoog tussen de tegels staat? Maar goed, hij heeft nu verbetering beloofd en ik ga mijn best doen hem dan ook in zijn eigen tijd de dingen te laten doen. heb zonet rookmelders en dozen gekocht, en ik kwam thuis en hij vroeg gelijk: moet ik even helpen tillen (dus dat is al weer wat beter) En ik gaf hem de rookmelders en toen zei ik: hier, deze wil ik graag in de woonkamer, gang boven , gang op zolder en babykamer hebben. Hij is gelijk aan het werk geslagen en binnen een kwartier hingen ze. Dus hopelijk dat ons gesprek van gisteren nu wat bij hem heeft doorgedrongen...
Hier ook niet, mijn vriend heeft een jaar tussen mij en zijn ex op zichzelf gewoond, maar zijn huis was toen echt wel een puinzooi in mijn ogen...helaas ziet hij het zelf gewoon niet, of vind het het niet belangrijk als er wat rommel en troep enzo ligt...dat is het denk ik, als hij terug is van zijn werk en een paar dagen vrij heeft, wil hij alleen maar leuke dingen doen, snap ik ook wel, want hij werkt ook echt keihard, maar ja, een beetje balans is gewoon echt nodig nu!
Het antwoord op deze vraag is: NEE Nou moet ik er wel bij zeggen dat mijn vriend internationaal vrachtwagenchaffeur is en dus niet veel thuis is waardoor ik ook niet erg veel van hem kan verwachten (blijkbaar)...!!! Mja als meneer dan vakantie heeft doet hij OOK niks uit zichzelf hoor en moet ik hem ook vanalles vragen, wanneer ik dan zeg "kun je ook niet eens even wat doen" zegt hij gerust "pfff heb vakantie" haha het is mij er eentje!!! Hij is nu ook ABSOLUUT niet bezorgd, laat me nog gewoon op een ladder de gordijnen ophangen of ramen lappen ofzo... zal niet even zeggen "zal ik dat even doen" ??? Kon me eerder ook vreselijk opwinden als hij weer schoonmaak spullen voor in zijn vrachtwagen had gekocht want tja dat moet er toch wel netjes uitzien :x en hier dan??? Leg me er maar een beetje bij neer want het heeft weinig zin om me hier druk om te maken, helpt toch niets!!! MAAAAAAR als ik straks bevallen ben hoeft ie niet te verwachten dat hij kan gaan lopen LAMBALLEN en mij alles alleen laten doen want dan kan hij het krijgen...!!! MANNEN!!! Liefs Nelleke
ja erg herkenbaar die sokken en onderbroeken,en ik maar bukken elke keer om ze in de wasmand te gooien. Maar ja het zal wel een beetje mijn eigen schuld zijn,ik zie dat menig man gewoon naast zijn werk meehelpt in de huishouding dus moet die van mij ook maar aan het werk gaan zetten,dan maar ruzie in huis...
Nou helemaal geen probelem mee gehad. En als ik het allemaal zo lees heb ik geluk gehad met me mannetje. Ik mocht een groot deel van me zwangerschap helemaal niets doen van me man, behalve naar het werk gaan en vooral genieten. En 6 weken na de keizersnede was ik blij dat ik eindelijk weer wat mocht doen en toen zelfs,mocht ik weinig van hem. En dat allemaal zonder te vragen @charissie: we hebben maar mazel hoor
Gewoon die sokken en onderbroeken laten liggen en hem de mededeling geven dat alles wat niet in de wasmand zit niet word gewassen. Mijn vent had de gewoonte om zijn werkkleding in zijn tas bij de wasmand te gooien of in een andere hoek. Na 4 keer die tas op zondag leeg te halen om snel snel alles nog te wassen heb ik hem deze mededeling gedaan en sindsdien gaat het beter. De laatste tijd is het soms nog op zondag "schat heb jij mijn kleding al gewassen" waarop ik dan heel normaal zeg "zitten ze in de mand dan?" Trouwens hij weet ook hoe de machine werkt hoor dus hij kan het ook zelf hahahaha.
Ik behoor geloof ik ook tot de categorie mazzelaars. Mijn man probeert tenminste van alles te doen in huis. De boodschappen, de keuken, de was, de strijk. Nou moet ik zeggen dat ik van mezelf al niet zo'n poetsdoek ben, dus kan ik er best tegen als de vaatwasser 2 dagen niet uitgeruimd is of als de badkamer een weekend wordt overgeslagen. Begin wel iets meer behoefte te hebben aan opruimen en zo, maar dat ga ik dan zelf wel doen. Het zijn mijn hormonen die opeens zonodig moeten schrobben, daar kan die arme schat niets aan doen.
Ik heb gelukkig een geweldige vent die sowieso altijd al veel doet in het huishouden. We werken allebei fulltime en doen ook evenveel in huis. Daar hebben we gelukkig nooit afspraken over hoeven te maken. Het gaat gewoon vanzelf. En nu ik zwanger ben (en ook nog eens Hyperemesis heb) doet mijn vriend helemaal veel in huis. Ik hoef nergens om te vragen, hij doet het uit zichzelf. Hier geen klachten dus!
Euh, natuurlijk helpt hij mee in het huishouden, het huishouden doen we gezamelijk, dus ook al ver voor ik zwanger ben! Lijkt me toch normaal? (ok als de 1 wat meer doet als de ander meer werken moet..) Wij hebben beetje vaste taakverdeling hij wast af, houdt de keuken schoon en stofzuigt Ik doe de was, de wc,wasbakken,badkamervloer en stofzuig. Wel doet mijn man de kattebak sinds ik zwanger ben.