hallo, momenteel bevind mijn dochtertje zich in een hele lastige fase, ze jankt zowat om alles, ik mag niet uit haar zicht verdwijnen want dan is het krijsen, ze kan heel driftig worden en zit momenteel aan alles wat niet mag. Ik ben heel consequent en ze mag bijvoorbeeld aan de spulletjes die op het salontafeltje staan niet zitten. eerst luisterde ze heel goed en kwam ze ook nergens aan maar nu...pff overal zit ze aan...en dan zeg ik nee noa dat mag niet/afblijven.. (op een redelijk stenge toon. maar dan gaat ze vaak naar het volgende waar ze niet aan mag komen...ik lijk af en toe wel een politieagent..nu zit ze ook telkens het knop je van de dvd-speler in te drukken en ook al zeg ik nee en haal ik haar ervan weg dan gaat ze er net zo hard weer op af,...het enige wat een beetje indruk maakt is als ik haar armpje beet pak en haar ervan weg trek...als ze dan staat dan trek ik haar aan haar armpje van weg en dan valt ze op haar kontje op de grond....het is niet hard en doet ook geen pijn maar dan moet ze huilen en dan doet ze het niet meer....is dit slecht wat ik doe? ze gaat dan huilen stopt dan weer met huilen om vervolgens weer dingen te doen die niet mogen...het helpt ook niet als ik speelgoed voor haar neus zet waar ze dan mee mag spelen, ze speelt er eventje mee en gaat dan toch weer doerakken...ik weet soms niet meer waar ik goed aan doe...hebben jullie tips?
Naar mijn mening niet, zoals je zelf omschrijft doe je haar geen pijn. Ik denk dat je hier doorheen moet, als afleiden ook niet helpt is consequent blijven de enige optie. Je kan haar nog niet uitleggen wat ze fout doet, dat begrijpt ze nog niet (zou het er wel bij zeggen zodat ze het op den duur wel gaat begrijpen trouwens). Hoewel ik van vrienden te horen kreeg dat die de kleintjes onder supervisie zulke dingen liet "ontdekken" en schijnbaar verloren ze dan hun interesse in datgene. Je zouu het kunnen proberen, maar ik denk dat je ook het risico loopt dat ze het wel leuk vind en het dus alsnog blijft doen.
Het is er wel echt de leeftijd voor... en dan is het devies toch echt: herhalen, herhalen, herhalen. Wat je doet met haar aan haar arm wegtrekken waardoor ze valt, dat zou ik toch niet doen. Je geeft je kind toch de boodschap dat je fysiek iets minder fijns mag doen als je boos bent, en dat zal ze op een gegeven moment na gaan doen. Als je het houdt bij verbaal ingrijpen en wegzetten, zal je kind op latere leeftijd ook minder slaan e.d. Wat ik zou doen is een aantal verleidingen gewoon weghalen. Je kindje is nog te jong om dat zelf te blokken, heeft nog geen gewetensfunctie (die ontwikkelt zich pas rond het 3e jaar) en dus ook geen innerlijk stemmetje dat zegt: Dit moet ik niet doen. Ze weet wel dat het van jou niet mag, maar dat zijn twee verschillende dingen... Dus toch een deel van de dingen waar ze niet aan mag komen weghalen. Want anders loop je idd de hele dag politieagent te spelen. En dan verder bekijken waar je de komende tijd heeeeeel consequent op gaat zijn: kies iets van 3-4 dingen die je haar als eerste wilt leren, die jij het belangrijkste vindt, (omdat ze je bijvoorbeeld heel wat tijd besparen, of dat je heel veel minder op hoeft te letten als ze zich daar echt aan houdt). En wees daar superconsequent op. Als ze dat dan zich eigen heeft gemaakt, kun je een paar nieuwe regels introduceren en daar superconsequent op zijn. Betekent niet dat je op de dingen die je niet uitkiest haar maar gang moet laten gaan. Het mag nog steeds niet, maar als ze dan iets wil pakken wat niet mag, zet je dat gewoon weg. Of je zet haar weg. Verder: om af te leren dat ze sommige dingen niet mag, gewoon blijven herhalen: nee is nee, haar erbij weghalen (dus niet de kat op het spek binden ), en als ze erg volhardend is, haar even in de hoek/op strafstoeltje/op de gang zetten. Hoeft maar een minuutje ofzo: het gaat er even om dat ze voelt dat er een maatregel volgt op gedrag dat jij niet wilt. Dat minuutje maakt op zo'n kleintje al een indruk van wat een week met jou doet, bij wijze van spreken, En om de dag een beetje leuk te houden, is het handig om voldoende afwisseling te hebben: wissel de kamers waar je bent af. Ga lekker met haar was opvouwen op jullie slaapkamer bijvoorbeeld, om daarna weer in de woonkamer terug te komen. Zorg dat je wisselend speelgoed in die ruimtes hebt, dus niet het speelgoed waar ze in de kamer mee speelt, meenemen naar de slaapkamer, maar even iets nieuws. Wissel ook af met speelgoed: als het niet meer boeit, gaat ze dus op ontdekkingstocht door het huis: steeds daarmee bezig zijn, is een teken dat het speelgoed niet meer boeit. Je zou dus bijvoorbeeld lid kunnen worden van een speelotheek (gaan we hier binnenkort doen ), zodat je steeds weer nieuw speelgoed in huis hebt, zonder dat je je blauw betaalt. En een vriendin van mij gaat met haar dochtertje dat even oud is als de jouwe, een of twee dagdelen in de week naar een soort van speel-inn in een buurthuis. Erg leuk, erg succesvol! Succes ermee!
Mijn dochter doet precies hetzelfde, maar heb het idee dat ze 'Nee' of 'Nee, mag niet' gewoon nog niet begrijpt. Meestal als ik haar wegtrek gaat ze juist heel hard lachen en gaat er daarna net zo hard mee verder of rent ergens anders heen en gaat daaraan zitten rommelen (hier is het vooral alles uit de kast van het dressoir trekken en in het gootsteenkastje rommelen). Als ze nu 3 keer achter elkaar terugloopt naar de kast en weer gaat rommelen pak ik haar op en zet haar 10 minuten in de box. Meestal is het dan even janken, maar jammer dan hoor. Wanneer ik haar eruit haal is ze meestal het kastje vergeten en gaat gewoon met dingetjes spelen waar ze wel aan mag zitten. Ik heb in de keuken en woonkamer trouwens ook lades waar ze wel in mag zitten en rommelen want er zit niks breekbaars of gevaarlijks in, vind namelijk wel dat ze even wat mag onderzoeken hier en daar. Succes ermee!
bedankt voor de tips, het weghalen van bepaalde dingen zit ik over te twijfelen ik vind namelijk wel dat ze moet leren dat ze er af moet blijven, anders zijn we straks op visite en staat er ineens wel van alles op tafel en dan gaat ze daar overal aan zitten...ik vind het wel echt moeilijk hoe ik er mee om moet gaan..ik wil haar niet te veel nee op leggen maar bepaalde dingen wil ik gewoon niet dat ze doet...: - niet aan de oven zitten, nee noa, afblijven oven is au/heet, ze drukt op alle knopjes..als ik haar bij haar speelgoed in de woonkamer zet kruipt ze er net zo hard weer naar toe.. -niet aan de brokjes/water van de poes zitten, nee noa is van de poes, is niet van noa -niet aan de dvd knop zitten, naar nee luistert ze niet en als ik haar ervan daan haal dan kruipt ze er weer naar toe -van drinken en spulletjes op tafel afblijven. de ene keer luistert ze wel heel goed dan zit ze zelf al nee te schudden en ah ah ah ah ah te zeggen..en de andere keer zit ze dus aan ALLEs...t zal vanzelf wel over gaan.. ik ben heel consequent dus... noa heeft heel veel speelgoed en er wordt veel afgewisseld... de laatste tijd zet ik haar ook in de kinderstoel bij me als ik ga koken dan zet ik een pannetje en een pollepel op haar blad en dan kan ze lekker herrie maken...anders zit ze constant aan de lades te trekken (zit kinderbeveiliging op) en aan de oven, die af en toe aan staat en dan heet is..
Ik denk dat het misschien toch goed is om sommige dingen maar op te ruimen of buiten haar bereik te plaatsen, anders is het voor jezelf ook heel vermoeiend. Ik zet zelf bijv geen kopjes of iets op de salontafel als mijn dochter rond loopt. Zoiets is gewoon zo verleidelijk voor zo'n kleintje, als ze groter worden is dat echt wel een keer over.. maar dit is gewoon de leeftijd. En wanneer er visite komt (of je bent op visite) is het gewoon een beetje oppassen geblazen. Vaak doen ze zulke dingen al een stuk minder, aangezien ze vaak onder de indruk zijn van de visite en de kopjes niet zo belangrijk meer vinden. Ik was vorige week een weekje bij mijn ouders op visite en die hebben echt van alles op de grond en op de salontafel staan maar ze heeft nergens aan gezeten! Soms loopt ze ook naar de slaapkamer en trekt de la open van mijn netjes opgevouwen ondergoed en smijt dat door de hele kamer. Eerst werd ik daar echt chagrijnig van, maar nu heb ik zoiets van.. laat dr maar even, ruim het straks wel weer op. Als ik het goed heb loopt je dochter ook nog niet? Waarschijnlijk zal het nog wel erger worden als ze gaat lopen. Dus probeer het een beetje van je af te zetten aangezien het anders echt vermoeiend voor jezelf is en bepaalde dingen gewoon echt opruimen.
Het lijkt of je het over mijn dochter hebt, precies het zelfde dus. Ik voel me soms ook een politieagent en heb het idee dat ik de hele dag niks anders dan 'nee, niet doen, afblijven' ect. aan het roepen ben. Ze probeert me gewoon uit en blijft mij strak aankijken wanneer ze iets doet wat niet mag, ze weet ook het dondersgoed. Nu benthe loopt (en dat klopt, dan wordt het nog erger!!!)wordt het er dus niet makkelijker op, ze klimt overal op, gaat staan op de bank, stoel en wil daar dan zo even 'vanaf' lopen, handen tekort hier! Ga jij rechts, gaat zij links, roep je hier blijven, gaat ze juist wegrennnen.... Op het kdv hadden ze ook al gezegd dat het een enorme dwarsligger is... Ik denk ook dat consequent zijn en herhalen, herhalen en herhalen het meest effectiefst is, ook al denk je soms dat het voor geen meter helpt. Ooit, ooit zal ze vast gaan luisteren.
bedankt allemaal voor de tips! ga dan toch denk ik maar wat dingetjes buiten handbereik wegleggen.. worden jullie kindjes ook zo driftig met luierverschonen...op het moment dat ik haar op het verschoningskussen neerleg begint de driftbui, t/m het moment dat ik klaar ben er dr weer oppak...soms helpt een speentje of een speeltje maar soms is ze zo driftig dat niets helpt...loopt ze ook helemaal rood aan gaat ze schoppen, trappen schudden...zal wel bij deze fase horen...(hoop ik)
Ja, ook het verschonen is een ramp. Maar dat is niet iets van de laatste tijd, want dat is hier altijd al een strijd geweest... idd, huilen, steeds willen omdraaien en trappen. Ze wil ook niet dat ik haar help bij iets, als ik haar handje vastpak wil ze me bijten, ook als ik haar mond schoonveeg, heel irri...
@Linda: klinkt alsof je het prima doet dus Met wegzetten van spullen: je moet ook niet alles weghalen, maar de prikkels wel een beetje beperken... Als je dan merkt dat ze de paar dingetjes die er nog wel staan, (zoals bijv. het bakje van de kat), dan kun je weer wat spullen terug gaan zetten en kan ze gaan leren dat dat jullie spullen zijn en echt niet voor haar om mee te spelen. One step at the time, Met verschonen: lukt het wel om staand te verschonen? Werkte bij mijn stiefzoon goed... die wou ook niet liggen
Hmm.. dochter lag net buiten te huilen onder het omgevallen wasrekje.. na 5 keer haar daar weggestuurd te hebben.. Het is was wel meteen klaar daarna haha Verschonen is hier inderdaad ook rampzalig, inderdaad heel boos trappelen en speelgoed is niet intressant meer.
staand verschonen....ik vind die aantrekbroekjes niks...ik probeer wel zo veel mogelijk staand aan te kleden alleende luier omdoen moet liggend...ze gaat ook op de comode draaien en dan gaat ze staan en alle shampoo's en dingetjes die daar in de buurt staan pakken...<zucht>
Een gewone luier kun je ook staand verschonen hoor, Even oefenen, maar lukt na een paar keer heel snel,
Hoi hoi, Ik heb gelezen dat ze "nee" toch nog echt niet begrijpen op die leeftijd. Het beste is om ervoor te zorgen dat er maar zo'n 10% aan de woonkamer is waar ze niet aan mag zitten. Als ze het dan toch doet, of een duidelijke, maar rustige manier "nee" zeggen, optillen en ergens anders neerzetten. Werkt hier prima. Afleiden is nu echt het beste. In het "oeiikgroei" boek las ik dat volgensmij... Liefs, AA
Ze moeten 'nee' nog gaan leren begrijpen nu. Maar dat snappen ze vrij snel hoor, dat als jij 'nee' zegt, dat ze iets niet mogen. Wat ze idd niet snappen, is als je dingen zegt als: dat mag je niet doen. Dan horen ze 'doen' en gaan ze dus juist doen wat je verboden hebt. Beter is het dus om ipv te zeggen wat je niet wilt, te zeggen wat je wel wilt. Dus bijvoorbeeld: als ze ergens aan zitten wat niet mag, zeg je niet: niet aanzitten. Maar zeg je: laten staan/ga met iets anders spelen.
Hoi, Oei, oei, herkenbaar.. En goed nieuws het gaat weer over, het wordt weer beter Onze dochter had het ook heel erg. Heb niet alles weg gezet, maar toch wel redelijk wat. Was heel consequent. Zei vaak drie keer, Nee, afblijven en haalde dan haar handje weg. Deed ze het nog, zette ik haar achter de bank en gaf haar wat anders. Ging soms wel de halve dag door, maar de televisie kan je toch moeilijk wegzetten . Vond het een vervelende periode, maar uiteindelijk wierp consequent zijn wel z'n vruchten af. Nu zeg ik vaak.. van wie is dat?? MAMA!!! zegt ze dan. Ze weet het heel goed. O ja en wb het verschonen. De commode was bij ons helemaal leeg en ze kreeg vaak een doekje om haar mondje schoon te maken. Dan was ze even rustig en kon ik snel haar luier verwisselen. Succes met de kleine druktemaker !
Hier ook last van de draaierigheid tijdesn het verschonen,maar heb nu de ideale oplossing geeft het pak billendoekjes en ze trekt de doekjes er alvast uit voor mama hahaha
haha ja dat van die billendoekjes is bekend! hahah nee ik ga idd wat dingetjes wegzetten...het salontafeltje is nu leeg, en het is dus nu een stuk minder, de strijd..er stond gewoon te veel op het dienblad wat verleidelijk was voor haar...bedankt voor jullie reacties en tips!
even een andere vraag hoor,ik zie dat je dochtertje bijna even oud is als die van mij ,maar hoe is het met het slapen van je kleintje s avonds en eet ze overdag goed,want het slapen bij mij is nog steeds nioet de hele nacht door