oh ik ben vergeten te zeggen... ik ben net na de geboorte van ons zoontje ontzettend boos op haar geworden, een week lang zei ze : goh op wie lijkt hij nou toch, hij doet me aan iemand denken... na die week kwam ze met foto's van L, lijken als 2 druppels water vind je niet, (babyfoto's) was ik net bevallen, trotse moeder, wou graag horen dat hij op 1 van ons leek,en dat vond ik nog niet eens het ergste, ze zei heel trots aan iedereen die vroeg op wie haar kleinzoon lijkt : op mijn dochter, zijn fam kwam hier al binnen met : eens even kijken of hij echt zoveel op L lijkt....dat vond ik echt niet fijn, @ lindangel, zo willen wij het met zijn moeder ook proberen, het liefst heb ik helemaal geen contact meer... vind het zo sneu voor manlief, het doet hem gewoon pijn dat ze hem niets gunnen, en dat zijn zoontje voor hun geen grote rol speelt, tenminste voor zijn gevoel, zijn moeder vind hij erger als zijn zusje,daarom willen we er met zijn moeder ook uitkomen, of tenminste proberen, en dan netzoals lindangel zei,
Ja maar ik denk dat je moeder duidelijk moet maken dat je het met haar gerust wil proberen maar dat L gewoon echt niet meer gaat en einde verhaal is., misschien als ze uit haar eige excuses komt aanbieden over een paar jaar als ze volwassen is geworden maar anders niet. En voordat je een de praat gaat met die moeder moet dat ook duidelijk en helder zijn. Dus niet dat ze na een paar maanden weer met L op de stoep staat en er weer geroddeld wordt. Hoe oud is L?
Morgen gaat ze weer naar het buitenland, wij hebben gister zelf aangegeven met haar te willen praten, wij dachten : ze is zo lang weggeweest, we snappen het als ze niet meer durft ofzo, maar toen zei ze: ik ga donderdag naar het buitenland heb er werk gevonden dus dan moet je opschieten, wij dus vragen, wou je wel praten dan ? ja zegt ze nu jullie er mee komen wel, was niet van plan om er zelf mee te komen, ze is trouwens 23 nu,ik probeer de volwassene te zijn, zodat mij zometeen geen dingen naar de kop gegooit kunnen worden, en verwijten naar mij gemaakt kunnen worden,maar het word wel steeds moeilijker hoor, heb vandaag tegen manlief gezegt, misschien als L morgen weg is toch even met je mams praten, zometeen gaat de bom barsten en dan zijn we nog verder van huis, vind hoe lindangel het heeft wel een goed idee, manlief ook... nu schoonmams nog ( niet dat ze daar zoveel over te vertellen heeft )
Naja, als L weg is dan kun je met schoonmoeder inderdaad praten ja... mits dit natuurlijk op een normale manier kan. En dat ze zegt: Ja nu jullie er mee komen om het uit te praten wel ja, zelf was ik niet naar jullie toe gekomen. Toont wel weer hoe volwassen ze is... echt waar meid, bij mij was mijn geduld allaaaaaaaang op geweest
Ja ik moet zeggen als een kind/puber van 16 jaar die haar zin niet krijgt en daarom maar dreigt met zelfmoord, onzin verzint om aandacht te krijgen. Ze manipuleerd de moeder en dit zal hoogst waarschijnlijk nooit veranderen.
Heb je hele verhaal gelezen maar niet alle reacties.... Mijn conclusie, zet er een dikke streep onder en ga lekker verder met je gezin en de familie die jullie het geluk wel toewensen. Ik heb ook gebroken met een heel belangrijk iemand die ook al jaaarrreeen dit soort fratsen uithaalde en dat was echt het beste wat ik heb kunnen doen. Deed even pijn maar toen ik diegene laatst zag na bijna 10 jaar was ik er écht blij om dat ik daar niks meer mee van doen heb.
Ik heb ook het hele verhaal gelezen, vond hem helemaal niet onduidelijk hoor, wel lang maar dat geeft niks Het is zo makkelijk om te zeggen wat jij moet doen, ik zou ook zeggen: breken met die hap, want dit komt niet meer goed, dat willen zijzelf niet. Maar voor je man is het natuurlijk wel zijn moeder en zijn zusje. Ik kreeg trouwens een beetje de indruk dat je schoonzus gewoon verliefd is op je man (haar broer dus)! Kan dat kloppen?
nou dat mag ik toch hopen van niet ze heeft wel heel sterk dat ze hem voor zichzelf wil hebben, M is er altijd voor haar geweest,die luisterde naar haar, en als ze weer zogenaamd een zelfmoordactie had gepland was hij er wel die zei: doe het nou niet, "ja maar niemand geeft om mij" M was er dan, ik hou van je , je bent mijn zusje, mij doe je er verdriet mee, en ik heb wel heel sterk de indruk dat dat de aandacht was die ze wou hebben, M begon het ook een beetje door te krijgen en heeft gezegt ; weet je .. als je echt zelfmoord wil plegen doe je het toch wel, spring dan maar als je het niet laten kunt, toen is ze maar van de richel afgegaan verder luisterde hij altijd naar haar problemen, en raakte er zelf gestressd van,kon zijn verhaal nergens kwijt, totdat ik er was, toen kon hij het kwijt bij mij, en heeft hij haar ookgezegt, ik ben er voor, maar ik kan het bij haar kwijt als je dat niet wil kun je beter niets meer zeggen over jou problemen, ach ik heb zelf ook weleens gedacht/gezegt L gedraagt zich als een jaloerse ex ofzo,of jaloers vriendinnetje, maar ze vergeet even dat ze "gewoon" zusje is,
nou, ik denk niet dat ze verlieft is hoor, ik ga er tenminste niet vanuit, M denkt er net zo over als ik, ze wou hem gewoon niet delen met mij omdat hij er altijd voor der was, ze hoefde maar te bellen en hij was er, maar op het moment dat hij mij heeft, en hij is lekker bij mij en zij belt, dan is hij liever bij mij, en zegt hij opeens : ik kom een andere keer oke (tenzij het echt heel belangrijk is natuurlijk) en dat kwam hard aan bij haar, dat er opeens iemand belangrijker was als zij, ze heeft moeite met veranderingen, en met loslaten, ze kan M niet loslaten, zijn moeder is net zo als L, ik denk zelf dat zijn moeder het gedrag van L accepteerd omdat ze zichzelf erg herkent in haar dochter, en daarom zo voor haar dochter opkomt,
Oeff, ben er eindelijk doorheen! Wat een vervelend situatie zeg! M staat ook zo tussen twee vuren als zijn moeder en zus vervelend tegen jou doen... Ik moet overigens wel zeggen dat ik het supergoed van hem vind dat hij zo overtuigend jouw kant kiest! je hebt ook een hoop mannen die dan een beetje hun kop in het zand steken en niet echt erop reageren, maar hij zegt ze dus wel duidelijk de waarheid en vind dat ze jou moeten accepteren. Verder zou ik eerlijk gezegd ook niet zo goed weten wat je moet doen... Contact verbreken is makkelijk gezegd, maar in de praktijk ligt dit een stuk lastiger. Misschien kun je wel proberen zo weinig mogelijk de confrontatie te zoeken, want het lijken me niet echt mensen met we je kunt praten en samen tot een oplossing komen...
ja dat is zo !! ben ook echt heel trots op hem dat hij het probeert, ze luisteren alleen niet haha wel als je doet wat hun oplossing is maar nee dat klopt ja, er valt niet te praten met beide niet, l is nu in het buitenland, die heeft weer werk gevonden, gister mee geprobeerd te praten, maar dat liep niet zoals het had moeten lopen en ze is boos weggelopen, manlief heeft het nu helemaal gehad met haar, en zij hoeft het ook niet weer te proberen, ze word eerst maar eens wat volwassener en ze leert maar eens met haar medemens om te gaan, over een paar jaar misschien weer, dat mijn zoontje een tante moet "missen" vind ik nog niet zo erg, hij heeft immers 4 andere tantes die super lief zijn, maar om het te moeten doen met een oma minder... ik wil voor hem heel graag zijn oma, ondertussen hebben we nog niks van zijn moeder gehoord, we gaan er het weekend even heen, ( hadden we vorige week al afgesproken) ben benieuwd of ze nog wat zegt over gister, dat het onze schuld is ofzo.
Ik vind heel goed van je dat je ondanks alles toch nog voor je zoontje de oma erbij wil betrekken! Dat bewijst deste meer dat jij de verstandigste bent, en dat jij alleen het beste wilt voor je zoontje. Ik hoop maar dat ze binnenkort in ieder geval normaal geen doen... Misschien helpt het dat L nu weg is, kan die tenminste de boel niet meer opsteuken...
nou ... l is al een hele tijd weggeweest naar australie ze is nu net een maand terug en gaat alweer, en schoonmoeder weet zich nog overal mee te bemoeien, eerst wil ze geen kleinkind, krijgt ze er 1 is ze er niet blij mee, is hij geboren is het opeens haar alles, heb zelfs een kaartje gekregen met een soort gedicht en in alinea 3 ofzo staat dan : lief kleinkind je voelt als mijn eigen kind dat is wat jou en mij bind, oke heel lief, maar juist omdat ze echt mijn kind haar opvoeding wil geven vind ik het niet leuk dat ze zegt dat MIJN kind als haar voelt
Ik heb het allemaal gelezen en mij lijkt het beste breken met die familie, hoe erg ook voor je man. Hoe erg ook, maar voor jou zoontje is het ook niet leuk dat oma/tante jou een hoer vind/andere negatieve dingen etc etc. Ze zijn in staat om straks als jou zoontje ouder is, hem tegen je op te zetten. Ik zou echt nooit meer wat met hun te maken willen hebben als dit mijn familie was!
ik heb je verhaal ook helemaal gelezen opgegevent moment houw het op ik vind dat jullie alles hebben geprobeert en het is gewoon een keer genoeg. mijn vriend heeft ook geen concat meer met zijn oma en opa en tante van zijn moeders kant hij mist er niets aan hoor dus denk dat je zoontje er ook vast wel overheen komt. komt ook omdat we echt alles aan hebben gedaan maar kun elke keer de fout bij ons leggen terwijl we er niets mee te maken hadden was echt iets tussen zijn moeder en oma maar ja als om ahet zo wil dan kan ze het zo krijgen alleen voor je man zal het wat moeilijker zijn denk ik want mijn schoonmoeder heeft er na 7 jaar nu geloof ik nog best moeilijk mee dat haar ouders haar niet meer zien staan.
mijn man is een echt gevoelsmens, hij weet van binnen hoe ze zijn, maar prikt daar het liefst door heen, ziet het liever niet, en van je eigen fam. pik je ook meer dan van anderen hij heeft er erg moeite mee gehad om te accepteren hoe ze zijn, maar hij houd zich goed, en we moeten het achter ons laten, maar soms is het goed om er gewoon nog een keer over te praten met zijn twee, hij krijgt ook heel veel steun van mijn ouders, hij is stapelgek met mijn ouders (en mijn ouders met hem ) en hun kennen de situatie ook, hij kan super goed met mijn vader, en soms belt hij mijn vader gewoon even op om een biertje te doen, en soms praten ze dan ook over zijn moeder en zusje, en doet het hem goed dat mijn ouders achter hem staan, dat hun vinden dat hij hierin de wijste is, etc. manlief is een echte schat, hij is er altijd voor me,(en ik natuurlijk voor hem) ooh dat was vorige week trouwens ook met L, vorige week had ik voor 44 euro 8 shirts van mexx 2 van lief en een vest van mexx gekocht ( had nog een bon van die winkel van 20 euro dus hoefde maar 24 euro te betalen) die lagen nog op tafel bij ons.. oh zegt L .. nieuwe kleertjes ? ik zo ja, ze zegt: het is van mexx, komt schoonmoeder aanzetten ...MEXX...???? dat is toch veels te duur.. weet M wel hoe duur die kleding is ..?? ik mag hopen voor je dat je het in de aanbieding hebt gekocht. komt manlief gelukkig net binnen, ten eerste ja ik weet hoe duur die kleding is, ten tweede ja het is gekocht in de uitverkoop ten derde beslis jij niet wat voor ons duur is, als wij het niet in de uitverkoop kopen en wij kunnen het betalen dan hou jij je daar buiten "die voelde zich goed naar beneden gehaalt" ik kan me dan ook zo lullig voelen, dan zie je gewoon dat ze zich niet fijn meer voelt en vind het dan eigenlijk gewoon sneu voor der, terwijl ik haar toch ook het liefst nog een trap na geef en aju paraplu
Ik heb niet alles gelezen maar na de eerste paar stukken dacht ik al breken met ze. Kost je alleen maar een hoop energie en je hebt er niks voor terug.