Ik zou dan toen mijn vader ernstig ziek was meer tijd met hem doorbrengen. Samen wandelen met hem in de rolstoel, meer praten. Maar ach, nu roep ik wel naar die wolk waar hij op zit. En ik had moeten doorstuderen ipv werken. Verder had ik niet per see vorig jaar willen trouwen, zodat we nu meer geld over hebben voor de tuin en dan later moeten trouwen. Maar goed, het is allemaal goed gekomen.
Dan had ik wat aan mijn faalangst willen doen tijdens mijn middelbare schooltijd en had ik nu waarschijnlijk een HBO opleiding afgerond En daan eerst werken en sparen en dan pas een huis kopen en kids. Maar het liep anders en ook daar ben ik gelukkig mee. Ik heb een lieve vriend en een superlief mooi ventje, wat wil ik nog meer?
....had ik na de HAVO goed nagedacht over wat ik interessant vind en zou willen studeren. Ik ben nu bijna 28 en doe nog steeds werk (afdelingssecretaresse) waarvan ik denk: Mwah, ik kan en wil meer. (Maar wát....dat weet ik nog steeds niet) ....was ik niet zo snel weggegaan bij de Rechtbank waar ik toentertijd werkte en had ik eerst iets gezocht wat ik ECHT leuk vind. ....had ik me op de MAVO niet zo op mijn kop laten zitten en zou ik zorgen dat ik toen net zo assertief was als ik nu ben. Dan had echt niemand het in zijn hoofd gehaald om mij zo te pesten. Maar verder....ben ik een erg tevreden en gelukkig mens. En prijs ik me erg rijk met mijn geweldig lieve man, mijn huis, vrienden en familie.
Ik zou niks veranderen... Ik zou wel terug willen gaan om eens te kijken waarom ik bepaalde keuzes heb gemaakt of waarom sommige dingen gelopen zijn zoals ze gelopen zijn (scheiding van mijn ouders, problematische relatie met mijn vader, verkeerde vrienden, etc.). Gewoon om het beter te begrijpen, aangezien sommige dingen me nu nog steeds best kunnen bezighouden. Maar veranderen - nee! Al die dingen, hoe moeilijk soms ook, hebben me gemaakt tot wie ik ben, en hebben me op deze plek gebracht: De gelukkigste plek waar ik ooit ben geweest!
... had ik waarschijnlijk toch voor een andere middelbare studie gekozen, tegen de wil van mijn ouders in. Wilde erg graag bouwkundig tekenaar worden en school interesseerde mij geen barst, maar die richting wel. Maar helaas werden mijn ouders zot gepraat door de directeur van mijn school... ... wil ik graag even terug naar de beginperiode van onze relatie om die heerlijke verliefdheid nog eens even mee te maken. Wij hebben intussen al 8,5 jaar een relatie en ik zou zo graag die beginvlinders nog eens voelen... Maar die hebben helaas plaats geruimd voor liefde, hetgeen ook mooi is hoor!
"had ik maar een tijdmachine..." moet gelijk denken aan dat liedje... Als ik een tijdmachine had had ik mn halve leven opnieuw gedaan hahah zijn best veel dingen die ik anders had willen doen en beleven... Iig mijn studie ik zou gelijk de zorgkant gekozen hebben en gelijk mn diploma gehaald hebben ik had beter mn best gedaan op de middelbare school en mn mavo diploma gehaald ipv vbo...( ja dat bestond toen nog!)
Ik zou mijn ouders beter behandelen dan dat ik wel eens gedaan heb, mijn zusje niet negeren omdat ik kwaad was dat mijn moeder alweer een kind kreeg. Ik zou heel veel mensen hebben laten staan, in plaats van vrienden met ze te zijn geworden (naja wat je vrienden noemt). Verder zou ik veel eerder hierheen verhuisd zijn Oh ja, en ik zou wat eerder zijn begonnen met een stage zoeken, want ik moet in september stage lopen en heb er nog geeneen
ik zou op mijn 15de niet een 2jarige relatie zijn begonnen met een 7 jaar oudere jongen. en meer van me jeugd hebben genoten met me vriendinnen. dat heb ik namelijk wel gemist. ik had een kleiner huis gehuurd 2 jaar geleden zodat ik meer kon sparen. we wonen nu in een koophuis. ik zou eerder een afspraak gemaakt hebben met de gyn. zijn alweer 2 jaar zelf bezig. maar durfde de stap niet te nemen. maar dan hadden we misschien nu wel al een wondertje in ons armen. en er zijn nog zoveel kleine dingen! wou gewoon meer genieten van het jong zijn. maar door ziekte en een relatie waar ik zelf niet zoveel in te brengen had en omdat ik ontzettend trouw ben heb ik dit niet kunnen doen. maar ik ben nu gelukkig. en erg blij wat al die dingen gebracht hebben. ben getrouwd met me grootste maatje. alweer 5 jaar gelukkig samen. en een koophuis en 3 schatten van katten. en straks hopelijk nog een wondertje!
boeiende antwoorden vind ik hier!!! Dat liedje is inderdaad van tijmachine! haha, als ik denk aan al die dagen dat ik mij zo heb misdragen... denk ik had ik maar een tijdmachiiinntjeee! (zingt hard mee) Zo... ik ga ff met de dames verder, mevrouw wil zich niet alléén vermaken! (de oudste!)
haha eumm niet leuk.. dan was ik 2 jaar geleden lid geworden van de postcodeloterij en dan had ik nu heel veel geld! Maar ik ben wel gelukkig!
Ik zou heel veel willen veranderen, veel dingen zijn niet gegaan zoals ik het wou. Maar als ik er heel goed over na denk, dan zeg ik nee ik zou niets willen veranderen. Het leven heeft me gemaakt zoals ik nu ben, samen met mijn man en 2 prachtige kinderen.
Had ik mijn baan bij het Min van Justitie niet omgeruild. Maar gedane zaken nemen geen keer en ben tevreden bij de gemeente Den Haag.
Nee, ik heb veel nare dingen meegemaakt, veel verkeerde keuzes gemaakt, maar ik het is goed zo. Ik zou wel het voldragen babytje van mijn schoonmoeder meenemen naar nu zodat het gered had kunnen worden van zijn dodelijke ziekte ( die nu te genezen is ), maar daar gaat dit topic niet over, sorry
oei... ehm dan had ik op mijn 15de niet met mijn 9 jaar oudere stiefbroer een relatie begonnen..., maar aan de andere kant hebben al mijn nare ervaringen mij wel gemaakt tot wie ik ben! Alle pesterijen,misbruik enz zijn een (keiharde) leerschool voor mij geweest. Wel had ik als ik terug kon gaan eerder wat aan mijn overgewicht gedaan! Misschien was dat dan nu niet meer zo'n groot probleem... Nu ik na ga denken had ik toch wel een hoop anders willen/kunnen doen, maar ja dan was ik niet hier en nu op dit punt in mijn leven xxx
Als ik een tijdmachine had dan had ik geen andere relaties gehad en alleen maar mijn man, het internaat had ik wel weer willen over doen was een pracht tijd en ik had nu geen schulden gehad.
Heb heel veel ellende meegemaakt die ik liever niet had mee gemaakt. Maar als ik iets aan dat alles verander had ik nooit de papa van mn 2 jongens tegen gekomen en nooit de papa van mn mooie meisie. Dus laat maar lekker alles zoals het is.
Als ik de tijd terug mocht draaien dan zou ik niet zo snel weer gaan samenwonen. We woonden binnen 6 maanden al samen en daardoor hebben we best veel problemen gehad. Maar gelukkig gaat het nu weer veel beter. Dat mijn schoonmoeder niet opgenomen was op de gesloten afdeling en dat haar ziekte nooit was ontdekt. Dat mijn schoonvader geen kanker heeft. Dat ik beter had nagedacht over opleidingen en dat ik er 1 had afgemaakt. Maar al met al ben ik gelukkig zoals het nu is, en nemen we het leven met de dag. Niet te ver vooruit kijken en ook niet teveel achterom kijken