Meestal als ik dan bijv boodschappen ga doen beloof ik haar spekjes mee te nemen of koekjes of zoiets , hier werkt dat over het algemeen wel ze blijft wel in de buurt en zo niet gaat ze weer aan de hand ... ligt ook wel een beetje aan haar bui , de ene keer luistert ze prima en de andere keer ligt ze krijsend op de grond .. Ze mag van mij wel niets pakken uit het rek , daar begin ik eerlijk gezegd niet aan , kijken doet ze maar met haar oogjes .. alleen dan de koekjes of zo daar mag ze een pak van uitzoeken en dat houd ze dan ook stevig vast totdat we bij de kassa zijn en als dat dan nog afgerekend moet worden hebben we wel even wat drama maar dat is dan niet anders ik laat haar trouwens wel mee zoeken , dan zeg ik bijv. nu gaan we de kaas en de boter zoeken en ze loopt dan loopt ze zonder mokken mee ...
Gelukkig herkenbaar dus voor (bijna) iedereen. Gelukkig heeft mijn vriend sinds deze week 2 weekjes vakantie, dus ik denk dat we morgen samen maar weer eens een kleine poging gaan wagen Ik wil eens gaan proberen met te zeggen dat hij met mij (ons) mee moet lopen en dat hij iets mag pakken en naar de kassa mag brengen. Hopelijk krijg ik daar de kans voor want vaak is hij al weg gezoefd voordat je met je ogen hebt geknippert
mja ik heb liever niet dat ze los loopt in de winkel.. al was het maar omdat het allemaal zo lang duurt ze vindt het ook best leuk in de supermarkt.. maar bij de kassa begint het drama... althans.. als we met zn 2en boodschappen doen gaat er meestal koekje mee.. en is er weinig aan de hand behalve dat ze op een gegeven moment zich begint te vervelen in het karretje... maarja dat is wel op te lossen met zn 2en als ik in mn eentje ga wil ze altijd supergraag mee... lekker zelf lopen naar de spermarkt (meestal in de kinderwagen weer terug) in de winkel moet ze dan in de wagen.. en laatste tijd heeft ze ontdekt hoe ze zelf uit de kinderwagen kan klimmen (stokke.. hoogste stand dus) maar meestal maak ik er een soort van semispelletje van "kom anne.. we gaan de kip zoeken... " "nee.. de kip is die kant op!" en zo crossen we saampjes gezellig door de supermarkt. "nee we hebben vandaag geen melk nodig... kom we moeten deze kant op" gaat heel snel dan ineens.. want ze speert door de winkel heen omdat ze best wel weet waar de meeste dingen staan gister had iemand een pak sinaasappelsap op de grond gezet midden in de winkel... en toen moest dat pak natuurlijk perse in een schap... maar verder gaat het eigenlijk best goed alleen de kassa is een drama.. dna moet je wachten en dat kan ze dus echt niet.. gillen.. spartelen... (in de kinderwagen met tuigje dan dus.. want ik waarschuw 1x dat ze in de buurt moet blijven.. met als dreigement dat ze anders in de wagen gaat... en per saldo is dat ook altijd wel nodig maar het is gewoon 1 megadrama.. het gaat pas beter als we bij de band zijn.. want dan kan ze er wat op leggen maarja.. als alle boodschappen er op liggen zijn ineens die rekken snoepjes onder handbereik nou helpt nee zeggen redelijk... maar ik voel me altijd net zo'n strenge schooljuf waarvan je niks mag als we daar staan vervolgens als we aan de beurt zijn wil ze op de 2e band zitten (doe het nooit.. want je komt er nooit meer vanaf.. ) en helpen pinnen (handig!!) maar dat drama in die rij.. pff
Dat met die buggy is een leuk idee maar zodra die stil staat wil madam ERUIT! en wordt ze echt heeeeel vervelend. En bij de Etos staat ze sinds kort bij de snoep/dropbakken te kijken en te graaien. Nou! Dat heeft ze echt niet van mij! Ha ha.. Ja ja die peuters van ons. Altijd spannend tijdens het winkeluurtje. Ze pakt altijd vanalles en ziet dan weer Bert en Ernie op de kindershampooflessen.... Geen tips verder. Ze moeten het gewoon leren. Iets vast laten houden en naar de kassa brengen werkt altijd maar echt lang shoppen en kijken zit er niet meer bij helaas. Charlie
Hier ene keer drama, andere keer gaat het hartstikke goed. Wat hier 9 van de 10 keer goed gaat is al duidelijkheid voordat we de winkel binnen gaan. Van als je niet bij mama blijft ga je in de buggy/winkelwagen. Ik waarschuw 1 keer met wat hadden we afgesproken, je zou bij mama blijven anders ga je in de buggy/winkelwagen. Ene keer werkt het, andere keer totaal niet en eindigd hij dus in de buggy of winkelwagen! Vaak idd met vooral gillen, zich achterover gooien, slaan, schoppen! Hij kan soms heel driftig overkomen op zo'n moment... Ik denk dat de aanhouder wint en hij op een gegeven moment gewoon door heeft...
Iets laten dragen werkt idd meestal wel aardig. En mee helpen zoeken ook. Als ze iets wil gaan pakken wat buiten het zicht is dan zeg ik meteen: nee, we gaan deze kant op. Luistert ze dan niet, dan is het : dag dag! En dan komt ze gauw achter me aan gehold hihi. Als ze gaat gillen, drammen, etc. dat kan me echt niets schelen hoor, als mensen dan kijken, jammer dan. Ze moet het wel leren, anders blijft ze lastig, en dat vind ik vervelender dan tijdelijk krijsen en gillen.
Heel herkenbaar.Ik probeer het eigenlijk te meiden maar soms is het niet anders en dan gaat het de ene keer goed en de andere keer kom ik die winkel uit alsof ik door de wasstraat ben geweest Maar hier nemen ze allebei een karretje rennen als gekken door die tent heen en mama probeert haar hoofd koel te houden.Nou moet ik zeggen dat de oudste steeds beter helpt maar de middelste weet in de winkel helemaal niet meer wat nee is ik laat ze inmiddels dan ook 1 dingetje uitkiezen (soms verantwoord en soms niet)en bij de band mogen ze allebei hun eigen kar leeg halen met wat hulp van mama.Dat gaat al stukken beter dan een half jaar geleden.
Ik ben nogal rigoreus, vrees ik. Als mijn zoontje zich misdraagt op straat of in de winkel, grijp ik hem beet en draag ik hem onder de arm met me mee. Erg zwaar en vervelend, vooral als hij gaat hangen te schoppen en gillen, maar wel effectief. Meestal hoef ik er alleen maar mee te dreigen. En als het toch moet, dan doe ik het ook niet zo lang (hou ik zelf ook niet vol), maar dan maken we daarna de afspraak dat hij zich gaat gedragen en dat ik hem anders weer zo oppak. Hier werkt 't wel aardig. En in de supermarkt mag hij van mij niet langs de slagersafdeling lopen, als hij zich niet lief gedraagt. Of dan zeg ik tegen de mevrouw achter de balie dat hij geen worstje mag omdat ie niet lief is. Ook dat werkt wel, maar ik moet wel opletten dat ik niet ineens bij de kassa allerlei spullen in m'n karretje heb die ik niet wil kopen, want meneer heeft nogal eens de neiging om mij te gaan 'helpen' en dan maar allerlei dozen en pakken in het wagentje te leggen, haha. Goed bedoeld, maar liever niet!
heeeeeeeeeeeeeeeel lang geleden waren wij ook in de kruidvat en daar ook een moeder en een kindje. kindje had ook zin om te rennen , rent dus heel kruidvat door, moeder erachteraan.... hadden ze het hele rondje gehad, komt die moeder helemaal verhit eraan. zegt ze: ben ook knettergek dat ik dit doe! ik heb het zelf gelukkig nog niet meegemaakt, maar vond dit wel komisch..
Hier roept ze dan heel hard 'dag dag' terug en loopt gewoon weg van mij (hahahahaha, eigenlijk heel grappig, maar op het moment zelf vind ik het natuurlijk helemaaaaaaal niet leuk! )...! @ Zonnetjes: Volgens mij was IK dat!!! Hahahaha Hier van de week weer een krijsend kind midden in het winkelcentrum, languit op de grond, krijsen, krijsen... alleen maar omdat ze geen steentjes mocht opeten van mama (stom mens ), nouja, ik haal mijn schouders op en vraag op een gegeven moment ook; 'Zo, ben je klaar? Dan gaan we weer verder'. Jammer dan maar van de 'zo zo, slechte moeder ben jij' blikken !
Eva moet altijd mijn hand vasthouden als we in een winkel lopen. Dat vindt ze meestal prima (omdat het altijd moet, ze weet inmiddels niets beter). Als ze alleen wil lopen mag het wel, maar ik waarschuw dan meteen dat als ze niet luistert, ze mijn hand weer moet vasthouden. En als ze helemaal niet wil luisteren dan til ik haar 'boos' op en dan is het jammer dan. Maar dat komt gelukkig haast niet voor. Als er iets is wat ik moet kopen wat ze vast kan houden, dan geef ik dat aan haar, is ze helemaal blij. Als ik een buggy bij me heb dreig ik daar ook mee trouwens .
Hoi, In de supermarkt mag Alannah met een eigen winkelwagentje lopen. Niet altijd een succes want soms gaat ze haar eigen gang en moet ik haar achterna lopen Bij de kruitvat ect laat ik haar in principe lopen tenzij ze weg loopt, dan pak ik haar hand vast. Dat vind ze niet zo leuk maar anders ben ik een halve dag kwijt om 1 ding te halen. En meestal is mijn schoonmoeder erbij, zij gaat dan met haar buiten lopen Ik hou dit topic in de gaten! Danielle
Ik gebruik gewoon nog vaak de buggy, al is Vico al bijna 4. Het is een hoop gestress voor ons beide als hij los in de winkel loopt en ik iets moet zoeken. Ik ben ook gewoon bang dat er iets gebeurt en ik hem kwijt raak. Als we ergens komen waar ik niet persé iets hoef te zoeken loopt hij zelf, en kan ik dus goed op hem letten. We wisselen dat gewoon wat af. Een winkel is voor veel peuters / kleuters een enorm prikkelende omgeving en is het dus niet raar dat ze constant op ontdekking gaan. Dat ze bij je blijven dat komt vanzelf wel. Gewoon af en toe oefenen op een moment dat je niet zelf druk bent met boodschappen doen en dan natuurlijk belonen voor het goede gedrag.
ik heb 2 zoontjes van 2jaar en ben laatst met hen de kruidvat in gelopen mijn man was erbij want 2 los is een rampenplan anders hahaha maar het viel mee gelukkig wij konden op ons gemak rondkijken en de jongens hielden onze handen vast geen probleem dahcten we maar toen stond we buiten en hadden allebei de jongens een zure worm in hun mond(snoepje) tja die hadden wij niet gekocht ik moest ergens wel lachen hoor want tja die bakken staan er ook op kindhoogte en die kleine handjes pakken het zo bovendien snappen ze nog helemaal niet dat het betaald moet worden maar aan de andere kant heb ik nu dus wel 2 snoepjes dieven mochten onze jongens gaan gillen of rennen als ze dat niet mogen dan zeggen wij altijd klaar!! op een harde toon het werkt bij ons want ze zijn dan ook gelijk klaar en doen het niet meer moet wel zeggen dat ik dat vanaf begin af aan heb gedaan ik heb geleerd dat je bij jonge kinderen duidelijk moet zijn en zo kort mogelijk langdraderig daar luisteren ze toch niet naar je kan dus praten als brugman maar helpen zal het dan toch niet het enige wat je daarmee bereikt is dat je jezelf in eenvolle winkel voor joker zet omdat je kind niet wil luisteren naar je nee krachtig kort en duidelijk zijn dat helpt het beste daar dwing je een soort van respect mee af nogmaals het helpt bij mij en mijn kinderen ik weet ook niet of dit voor jou iets is natuurlijk