Echt! Wat erg zeg dat is dan inderdaad heftig! Ik schrik hier wel van des te meer reden om het echt rustig aan te doen.
tonnka, belliebel en vicious, ik vind het knap hoe jullie zijn omgegaan met die moeilijke situaties. zelf heb ik 4 febr een miskraam gehad en nu ben ik uitgerekend op 4 februari. geeft soms wel een dubbel gevoel. helemaal omdat na mijn miskraam mijn lichaam op hield met eisprongen te maken en ben ik zwanger geraakt na een hormoonkuur. ik ben heel dankbaar dat ik nu weer zwanger mag zijn. mama25 fijn dat die 6de ziekte snel weer over zal zijn. grappig dat we allebei uit 1985 zijn. melek, voor jouw de 13 weken wave. joehoe!!!
@ rugpijn had ik vorige zw ook al vroeg rond 8 weken begon het toen al, fysio hielp toen niet en kwam in ziektewet terecht. Nu is t weer en ga volgende week ff fysio bellen ook vanwege bekkenpijn. Verder doe ik het heel rustig aan, en om me houding probeer ik te letten, maar soms heb je het al gedaan en denk je Auwww
wij kregen de tweeling toen ik 30 was en mijn man 34. Over 3 weken is hij 36 en ik ben nu 32.Een van de oudste stellen zo te zien. Ik hoopte altijd rond de 30 kinderen te krijgen. En gelukkig is die wens uitgekomen. Mijn eerste zwangerschap verliep voorspoedig. Geen klachten gehad. Zelfs niet misselijk. Nu wel allemaal kwaaltjes maar (nog) geen last van bekkeninstabiliteit.
@ harde buiken heb ik ook zo nu en dan. Maar meestal doe ik dan weer eens teveel. Als ik dan ff rustig ga zitten of liggen zakt het weer. Duurt gelukkig ook niet zolang. Zal morgen eens aan me VK vragen.
Wat het voorgevoel betreft Bij onze eerste wist ik het geslacht niet en had ik geen voorgevoel, is een jongen Bij mijn tweede zwangerschap had ik met 7 weken al een voorgevoel dat dit een tweeling betrof, dit werd bevestigd door de echo! Qua geslacht had ik geen voorgevoel wel een stille wens en die wens is uitgekomen Twee geweldige meiden (ben zelf opgegroeid tussen broers en vond het geen zak aan) Wat deze zwangerschap betreft heb ik wel een gevoel dat ik voorzichtig aan moet doen (misschien dat de mexicaanse griep hier onderbewust een rol in mee speelt)
@ voorgevoel. Ik wist ook al in het begin van mijn vorige zw dat het een meisje was/werd. En had gelijk de echo bevestigde dat. Nu heb ik voorgevoel dat het een jongen is, dus ben benieuwd... Nu maar wachten tot 20 weken echo! Ook ik heb t gevoel dat ik het rustig aan moet gaan doen, zeker ook met oog op me rug en bekken... Het zal voor mij zeker zwaar zijn, omdat ik alleen ben, maar met hulp van de ouders gaat het zeker lukken!!
Ja, ik geloof dat Boni en ik de oudsten zijn hier... ach... Zo, nog 2 keer moeders voor moeders buiten zetten en dan NOOIT NOOIT NOOIT meer. Ik ben het zo zat! Na 3 keer volledig en een keer een paar weken meegedaan te hebben, is het mooi geweest. Afgelopen. Nog 11 dagen pfffff
mama25, Respect hoor! Gelukkig heb je ouders die je bij kunnen staan. Ga nu met de kids een eindje fietsen , tot snel maar weer liefs Mommy1979
Ladytijger, dat is inderdaad bijzonder! En inderdaad een een hoop tweelingen hier. Maar tot nu toe maar 1 in de maak, toch? Bij Luca. Verder zijn er al heel wat oudere tweelingen. Leuk hoor! En ik mag het zeker eigenlijk niet zeggen, maar ik zou een meisje toch wel heel leuk vinden, na 2 knullen. Maar ik vind mezelf een echte jongensmama, dus waarschijnlijk ben ik straks met kwik, kwek en kwak op stap
mommy is de tweeling eeneiig? Bij mij niet. Wel twee jongens. Ze zijn nu 20 maanden. Ik wist ook al voor de eerste echo dat het er 2 zouden zijn. Dacht alleen een jongen en meid. Nu heb ik geen idee. mama25 hoe is het met je kleine meid? Heb je nu al harde buiken?Denk goed om jezelf
@ Jo7 met kleine meid gaat het wel. Ze ligt nu weer lekker te slapen. Ze word er beetje moe van, van die 6de ziekte. Verder lijkt ze er weinig last van te hebben, op wat verhoging na. Ja ik denk goed om mezelf, en heb nu alles verdeeld. Niet alles te gelijk. En veel rust...
Hallo allemaal! Hoe is het hier? Ik kan niet alles bijlezen... dat word me echt te veel. hihi. Nou, hoe is het met mij? Tja, met z'n up's en down's. (echt bizar hoe vaak je dat woord gebruikt... maar ok. hihi) Ik zit weer in een wacht periode. Afgelopen maandag heeft niets uitgewezen. Die mevrouw in het ziekenhuis heeft gezegd; Ja, als je een factor in de berekening weg haalt blijft het toch een verhoogd risico... (zucht). We hebben een flits echo gehad...(geen foto gehad... zo snel ging t) Kind bleek heel bewegelijk te zijn een hele goede hartslag te hebben en volgens mij heb ik wel een neusje gezien (!) Ik probeer mij vast te houden aan de positieve dingen die ik zelf heb gezien. Maar manlief is bang dat ik daar conclusies aan vast wil plakken. Maar dat kan ik toch niet? Ik weet toch niet of het klopt of niet? De vruchtwaterp. Zal het pas echt uitwijzen. En ik heb m gezegt dat ik echt iets positiefs moet hebben om mij aan vast te kunnen houden. Anders zou ik gek worden. Dat het kindje een goede regelmatige hartslag heeft, dat ie heel bewegelijk is en het precies groeit zoals het zou moeten. voor mijn gevoel is alles ook netjes in verhouding als je de echo ziet... Dat vind ik positief. Het zegt niets maar... Dus, om mijn verhaal nog langer te maken, 25 aug hebben we een vruchtwaterpunctie en dan een week later een voorlopige uitslag en dan twee weken daarna de definitieve... (vraag me niet hoe... dat zit) Na ons ziekenhuis bezoek wilde manlief en ik een positieve draai geven aan de zwangerschap. En wilde we in Gouda bij baby...iets kijken maar die was gesloten. En toen zijn we maar naar een prenatal door gegaan. En hebben kinderwagens bekeken. Wij willen voor een Mutsi gaan. Ziet er lekker stevig uit. Welk model weten we alleen nog niet.. Was wel leuk. (ook wel moeilijk... allemaal mama's en baby's... hoop hoop...) Ik probeer mijzelf lekker bezig te houden. Gister kon ik bv schoonmaak neigingen niet onderdrukken... En straks komt mijn moeder. En dan gaan we vast een of andere stad onveilig maken.
muur veel plezier met je moeder. Lekker even iets anders. Schoonmaak woede heb ik helaas niet.Misschien komt het nog.... Mijn schoonmoeder komt straks dus ik hou het kort. Succes de komende tijd en we speken elkaar wel weer
Ahhh muurtje, fijn om even wat van je te horen! Iedereen maakte zich toch wat zorgen om je ondanks je gezegd had dat je even tijd voor jezelf nodig had! Ik wens jou en je man alle sterkte toe die er is en hoop en duim dat de punctie een goede uitslag zal geven! Knuffel!