Ik vind dit ook wel een klein beetje raar gesteld. Ik weet niet of je het zo bedoelt, maar het lijkt net of je dan toch maar aan kinderen "moet beginnen", ookal ben je er zelf nog niet aan toe. Waarom mag je niet voor jezelf leven? Je moet toch voor jezelf iets van het leven maken? Ik bedoel niet dat je egoïstisch moet zijn ofzo, maar ik vind niet dat het nou eenmaal "hoort" om kinderen te krijgen. Je kunt een kind pas alles bieden als je daar zelf aan toe bent. Ik ben het wel ermee eens dat dit soort dingen wel onder de aandacht gebracht moeten worden, zodat je er wel over nadenkt wat de consequenties kunnen zijn als je zo laat er aan begint. Maar ik vind niet dat je kunt zeggen dat vrouwen die eerst carriëre willen maken alleen maar aan zichzelf denken.
Misschien dat er nu ook niet meer zo'n 'taboe' op rust dat vrouwen niet zo makkelijk kinderen kunnen krijgen? Dat er vroeger niet over gesproken werd, bedoel ik dan. Want ik ken ook wel een aantal die jonger waren dan 30 (halverwege 20), waar bij het ook niet zo snel ging om zwanger te worden.
Nou, wij zijn begonnen toen ik net een paar maanden 23 was. Ik word maandag 26 en helaas zijn wij ook aangewezen op IVF. Ik heb PCO en manlief heeft slechte zwemmers. Dus het is geen garantie dat je moeder word als je jong begint. Ik denk niet dat het alleen maar ligt aan het feit dat stellen later aan kinderen liggen. Tegenwoordig is er veel meer vervuiling, ongezonder eten, ongezonde toevoegingen in eten (E-nrs etc.) etc. Heb daar geen bewijs voor ofzo maar dat is gewoon wat ik weleens denk. Ik weet in ieder geval dat verminderde vruchtbaarheid hoe dan ook, op welke leeftijd dan ook, enorm veel verdriet veroorzaakt.
Dat geloof ik ook wel hoor, vind ik helemaal geen rare gedachte, vooral wat de voeding betreft. Misschien een vreemd voorbeeld , maar ik de hongerwinter was er bijna geen kanker, dit omdat de meeste mensen alleen maar aardappels te eten hadden. Maar goed.. slechte/vette voeding hadden ze niet. Als je nu kijkt, veel mensen eten veels te veel en "slechte" en vette voeding.. kanker komt steeds vaker voor en ik geloof best dat de vruchtbaarheid door voeding ook afneemt (vooral mensen met overgewicht, dit is zelfs bewezen). Kijk maar naar vogels.. als ze overvoerd zijn, dan krijgen ze onbevruchte eieren. Omdat mensen ze bijvoeden en dat is voor vogels ook te veel welvaart. Van sommige soorten vogels neemt dus ook de populatie af (musjes bijv.). Liefs Huismus
het is niet een mening maar vaststelling van een feit, vroeger ging je jong trouwen en kreeg je kids en nu heb je de keuze wat je doet.. dat had je toen niet. Maar als je de keuze maakt om eerst alles voor jezelf te doen en dat je er dan achterkomt op je 40e ofzo dat je ook nog kids wil en dat wil dan niet lukken moet je daar niet gek van op kijken, ons lichaam is gemaakt om jonger kinderen te krijgen als dat wij "toelaten" in ons leven. we zijn nu eenmaal meer met onze eigen behoeftes bezig tegenwoordig..
Als je er op je 40e pas klaar voor bent... Als iemand 25 is, en nog niet klaar is voor kinderen (geestelijk, en ook in het leven: nog geen vaste stroom van inkomen, een goed thuis voor het kindje, etc), is het dan slim om TOCH maar aan kids te beginnen, alleen maar omdat het lichaam is gemaakt om op jonge leeftijd kinderen te krijgen? Spreek je voor iedereen wanneer je zegt "we zijn nu eenmaal meer met onze eigen behoeftes bezig tegenwoordig"? Want hier is dat in ieder geval niet het geval. Wij, mijn vriend en ik dus, denken meer aan wat goed zal zijn voor het kindje dat wij misschien (hopelijk) ooit mogen krijgen!
Hallooo zeg! En wat als je pas op latere leeftijd je partner ontmoet? Ik ben helaas onvrijwillig jarenlang vrijgezel geweest. Heb mijn huidige vriend pas na mijn 30e ontmoet. Als ik hem eerder had ontmoet, waren wij ook veel eerder aan kinderen begonnen. Helaas ben ik een van de gelukkigen met vijandig baarmoederslijm; slijm wat zaadjes vermoordt. Wij zitten nu dus in de MMM en hopen op deze manier ons zo gewenste wondertje te mogen krijgen.
Be Happy, Ik geloof dus niet dat jij je op dat stukje aangesproken hoeft te voelen omdat je situatie heel anders is. Ik voel me ook alleen maar aangesproken als het om aantoonbare lichamelijke tekortkomingen gaat (zoals in ons geval beroerd zaad). De rest......ow...ik was het kwijt. Leer het van je af te laten glijden, gebed zonder eind.
Je hebt gelijk Elmo...soms hebben discussies geen zin en ga je je onnodig op zitten winden. Ik sluit me verder aan bij Lyst.
Hier ben ik het wel mee eens. Ik heb dan zelf geen ervaring met moeilijk zwanger worden dus kan me niet voorstellen hoeveel verdriet je daarvan kan hebben. Maar misschien zijn sommige mensen zich er niet van bewust dat het kán zijn dat je op latere leeftijd misschien meer moeite gaat krijgen... Ik ken zelf een stel wat ook nog niet over de 30 is en zij hebben de pech dat zijn zaad niet goed is en er was iets met haar eitjes dus wat betreft kinderen zijn zij gewoon geen goede match, maar dat heeft dus niks te maken met de leeftijd.
Mijn opmerking "de aanhouder wint" is inderdaad niet zo goed gekozen door mij. Sorry daarvoor!! Ik ben gewoon heel blij dat wij door zijn gegaan met allerlei onderzoeken, behandelingen en pijnlijke ervaringen.