Naja, ik ben ook wel trots op mijn ventje, maar ik ga dat absoluut niet zo opschepperig vertellen aan ouders van kinderen die langzamer zijn. Bovendien: wat maakt het uit? Zij hebben inderdaad langer een lekkere knuffel, en dat heb ik weer niet. Langer dan een boekje zit meneer niet op schoot. Ik vind het ook heel raar dat mensen dat op zo'n manier zeggen, helemaal als het zogenaamd vrienden zijn. Je kan best wel eens opscheppen en trots zijn op je kind, maar om nou te doen van 'jemig, kan die dat nog niet eens?', vind ik echt onbeschoft. Ik zou er of wat van zeggen, of gewoon langzaam laten doodbloeden.
@butterfly83 Ik heb ook niet gezegd dat je dit gewoon onder stoelen en banken moet stoppen.. Als mijn zoontje weer iets heeft geleerd of net iets kan vertel ik dat ook supertrots... Zoals ik al zei.. als ik zeg dat mn zoontje van buik naar rug kan draaien en die van hen van rug naar buik.. word er meteeen gezegd van nou nog maar 1 keer zeker en dat kan helemaal niet want baby´s draaien eerst altijd van rug naar buik... daaar word ik zoo moe van.. ik luister dr meestal niet eens meer naar en praat ik dr gelijk weer overheen.. maar soms slaat de ergelijkheid weer even behoorlijk toe
zeiden ze tegen mij ook eens toen zei ik gewoon tja ik ga me kind niet zitten drillen (hun waren de hele dag bezig om dat kind van alles aan te leren) wil liever dat ze alles op eigen tempo doet vind het zo zielig om een kind te dwingen zodat ze wat sneller zijn dan n ander kind.. werden meteen rood en stil ehehehe
en daarbij, tuurlijk is iedereen trots als hun kind wat kan maare dan hoeft toch niet steeds als je zelf iets verteld van "goh me kind kan draaien" dat er dan gereageerd wordt met "oooow dat kan die van mij allanggg"
irritant van jullie kennissen dat ze zo opscheppen. deze rolde eerst van buik naar rug hoor. die van ons groeit goed en ik ben reuzetrots op hoe hij zich ontwikkeld, en dat laat ik ook weten, maar niet ten koste van de gemoedstoestand van mijn vriendinnen
Er is een groot verschil tussen trots zijn op je kleintje en wat hij/zij allemaal al kan, en opscheppen en het kindje van een ander naar beneden halen. Ik ben ontzettend trots op wat mijn meisje allemaal al kan, en deel dat graag met iedereen die het maar aan wil/kan horen En ik hoor ook graag over de dingen die hun kindje al kan en aan het oefenen is. Maar ik ga dan niet over het kindje van een ander zeggen dat die traag is met iets, integendeel! Ieder kind ontwikkeld zich op hun eigen tempo en manier. En er is in ieder kind weer iets te vinden waar je bewondering voor kan vinden omdat ze daar wat sneller mee zijn, of juist dat ze lekker de tijd nemen voor alles. Zolang ze nog zo klein zijn is alles goed, vind ik. En ook op latere leeftijd. Mensen zijn nu eenmaal zeer verschillend. De een is goed met wiskunde, de ander kan weer goed schrijven. Zolang ze gelukkig zijn vind ik het allemaal goed, en kan ik ook voor die moeder trots zijn en blij zijn voor haar kind. Dat is toch een groot compliment dat je naar een andere moeder kan maken?
hier is het dus anders om ik durf dus niet tegen kennisen etc met kids van dezelfde leeftijd of iets ouder. te vertellen wat fynn allemaal kan.ik voel me zo opgelaten.ik vertel dus ook bijna niks. want zeg nou zelf een van 6 maanden oud gaat niet zelf zitten en laat staan dat hij zich op trekt. fynn dus wel die trekt zich dus sinds woendag avond in een keer op (leuk als je de keuken uit komt en je zoon staat in box) begrijp me niet verkeerd in ben echt super trotsop hem hoor. maar ik voel me dan echt een opschepper en daardoor vertl ik het ook bijna niet
Ik ben het eens met LadyDaisy hoor. Mijn schoonzusje heeft een zoontje die precies 1 week jonger is dan mijn dochter. En natuurlijk ben ik als moeder zijnde trots op mijn meisje als ze snel is ergens mee. Maar als haar zoontje iets sneller kan vind ik ook geweldig hoor. Ieder kindje ontwikkeld anders en geen 1 is slechter dan een ander. Mijn dochter draaide ook eerst van buik naar rug, toen ze 10 dagen oud was.. Nu is ze ruim een maand en heeft echt nog niet van rug naar buik gedraaid.. Dus waar die opmerking van die vrouw op slaat weet ik niet, maar volgens mij is het echt bullshit.
dat deed ik dus ook wist niet hoe ik het had.je verwacht het dus echt niet. omdat hij nog zo klein is
Ik heb hier zo'n zus onze kinderen schelen 9 maanden best wel veel dus. Maar alles wat haar zoon doet is geweldig! en helemaal super! Nee daar is Nana niks bij hoor. En m'n ouders gaan er helemaal in mee op. Zo vierde we Nana haar verjaardag hoort een dag te zijn wat om haar draait, maar nee hoor m'n zus deed er alles aan om te laten zien hoe geweldig haar zoon is! Ze mag trots zijn maar dit is gewoon vervelend. Ze loopt ook gewoon naar mensen toe zo van kijk mijn kind eens. Ben er erg boos om en is ook iets wat ik zeker ter sprake ga brengen. Gelukkig zagen vrienden van ons het ook en die vonden het zelfs irriterend! toppunt was van de week. M'n ouders zijn op vakantie en m'n zus is ook mee. Ik stuurde een sms dat Nana 'isa' zegt ( zo heet hun hond) kreeg ik als antwoord F noemt ons papa en mama...wat moet ik daar mee? Ik weet dus hoe vervelend het is!
Behoorlijk irritant inderdaad als mensen dat doen. Alsof het hun verdienste is wat hun kind kan. Misschien helpt het als we tegen iedereen die opschept over wat zijn of haar kind al kan (in vergelijking met ons kind) voortaan zeggen: "Nee echt joh, doettie dat al? Maar dat is helemaal niet goed hoor! Heb ik laatst gelezen in Ouders van Nu (of ander blad). Schijnt heel slecht te zijn voor de heupjes." Of zoiets. Haha, zal ze leren Haha, gelukkig heb ik er zelf weinig last van. Maar ja, ik heb dan ook een geweldig kind natuurlijk, dat gigantisch voorloopt (LOL).
Ja maar is het misschien niet altijd allemaal even kwaad bedoeld? Ik kan ook wel heel veel praten over mijn zoon... over wat die allemaal al kan en over hoe trots ik ben... dat is dan niet om op te scheppen, maar waar het hart vol van is stroomt de mond van over zeggen ze wel eens... Ik kan er gewoon ook niet over uitgepraat raken over hoe ongelooflijk ik het allemaal vind... zo'n ienieminie baby'tje dat nu al zoooooooveel kan in dat eerste jaar ... echt wauw!
Ja, hier ben ik het wel helemaal mee eens. Ik ben ook enorm trots op m'n kleine meissie om wat ze allemaal kan en ik ben intens blij dat ze het zo goed doet, omdat het er daar niet naar uitzag in het begin. En ik mag er ook graag over praten. Maar..... wat TS beschrijft, klinkt meer alsof er steeds vergeleken wordt en ik kan me voorstellen dat je daar erg moe van wordt. En misschien ook wel onzeker, dat je je af gaat vragen of je kind iets ook al zou moeten kunnen. En het verhaal komt op mij over alsof die vrienden bij alles wat zij trots vertelt over haar kind komen met iets wat hun kind kan, wat natuurlijk veel geweldiger is. Dat voelt niet prettig, net alsof wat jouw kind kan niet bijzonder is.