Ik zat laatst eens te denken, op het CB zeuren ze altijd zo over te zwaar en te licht, te groot en te klein, te vlug en te langzaam.. Allemaal afgeleid van dat stomme 'gemiddelde' Even heel makkelijk hoor: Als je 5 baby's van dezelfde leeftijd hebt, en die wegen 5 kilo, en je hebt nog eens 5 baby's, ook van die leeftijd, en die wegen 10 kilo, dan is het gemiddelde dus 7,5 kilo, maar er is geen enkele baby met dat gewicht Als de eerste 5 baby's kruipen als ze 6 maanden zijn, en de andere 5 baby's als ze 8 maanden zijn, is het gemiddelde dus 7 maanden, maar bij geen van de kindjes was dit ook zo.. Het is toch eigenlijk raar dat het op deze manier wordt bekeken? Ik weet dat ik nu erg makkelijke, en erg overdreven voorbeelden geef, maar toch.. Mijn mannetje is altijd te zwaar, z'n hoofdje is te klein, alleen z'n lengte is 'goed'.. Ik vind het CB zo verschrikkelijk zinloos. Het is fijn dat ze daar hun prikjes krijgen, maar verder.. Trekken jullie je iets aan van wat ze daar zeggen?
Ik ga daarom dus ook gewoon niet naar het cb. Ze hebben inderdaad altijd wel IETS op te merken. Ieder kind is anders en als er echt iets niet klopt of goed is, voel en zie je dat als ouders zelf wel en kan ik altijd nog contact zoeken met het cb...
Ja, ik heb nooit problemen met het CB. Vind dat ze prima adviezen geven en ze hebben nooit iets aan te merken. Het CB is niet verplicht dus als het je niet bevalt ga je niet maar laten we eens ophouden om te klagen over het CB. Ik weet uit ervaring hoe de gemiddelde moeder luistert tijdens een CB bezoek en ik kan je vertellen.. dat is niet bepaald objectief. Dus... ja, er zijn natuurlijk een paar vreemde snuiters op het CB net zoals je die overal hebt maar over het algemeen is het CB gewoon een prima instantie die er is om JOU te helpen. Wil je dat niet, dan ga je niet. Het CB kijkt naar gemiddelden en geeft aan in welke mate jouw kindje hier van afwijkt. Het waardeoordeel wat je denkt te horen, hang je er in 90% van de gevallen er echt zelf aan (durf ik een wedje op te leggen Als moeder hoor je "TE" (klein, groot, zwaar, dun etc) maar zegt het CB dat ook echt? Nee, ze zeggen dat hij bijvoorbeeld licht is t.o.v. het gemiddelde en vraagt vervolgens hoe er gegeten wordt. Oleander.. is het niet heel vreemd om juist het CB op te zoeken als het iets mis is? Waarom dan wel? Juist dan lijkt me een vertrouwen in de instantie waar je hulp zoekt van het grootste belang. Heb je dat niet op de normale dagen moet je zeker niet gaan als er wel wat is... mijn mening hoor.
Ik ga wel naar het cb. om te wegen, te meten en te enten. Voor de rest, ene oor in andere oor uit. Adviezen en tips vind ik hier op het forum!
ik trek me niet zoveel aan van het cb in de zin van commentaar, de ene keer kan ik wat met hun advies en de andere keer niet, ik ga wel naar de afspraken en kijk zelf of ik het redelijk vind wat ze voorstellen, ik ben er zelf bij met mijn hoofd en doe uiteindelijk wat ik denk dat goed is, vaak is dat een middenweg.
Ja, ik trek mij er zeker iets van aan! Niet aankomen is bijvoorbeeld een mogelijk signaal (grote kans!) dat het kindje (lichamelijk of geestelijk) niet goed in hun vel zitten. Het heeft zelfs eeb officiele naam in de medische wereld: failure to thrive, en wordt heel serieus genomen. Verder is er natuurlijk minder aan de hand als het kindje 'gewoon' te zwaar of te licht is maar ik vind het wel belangrijk dat ouders er bewust van gemaakt worden. Daarbij zou ik juist blij zijn als ze het schedeltje van mijn kinderen goed in de gaten houden. Als deze namelijk echt te langzaam groeit kan dat duiden op de fontanellen die te hard dicht groeien en de hersenen die knel komen te zitten. Zo zijn er een heleboel dingen waar op gelet wordt zonder dat jij (en de meeste moeders!) zich daarvan bewust zijn. En gelukkig ook maar! Ze zijn er dus echt niet om alleen maar te zeuren...
Het is niet eens waar wat je zegt. In principe weet een arts van het CB dat gemiddelden maar gemiddelden zijn en dat een kind echt niet met bijv. 7 maanden precies hoort te kruipen. Dat is ook hoe mijn CB dit benadert. Ze hebben wel bepaalde maatstaven. Er zijn grensscores beschikbaar die voor hun moeten meebepalen of de afwijking noemenswaardig genoeg wordt. En dat doen ze niet voor niets. Grote kans dat er alsnog niets aan de hand is, maar is het verkeerd om de kleintjes goed in de gaten te houden? Voor het geval er wel iets lichamelijks (of geestelijks) aan de hand is? Dus doe er je voordeel mee zal ik zeggen, in plaats van alleen maar te zeuren.
Jaaaa, dat is inderdaad erg slim. Want wij forummers met het gemiddelde mbo-niveau weten inderdaad veel meer dan die arts die er 8 jaar voor heeft gestudeerd. Natuurlijk zitten er goede adviezen bij, maar denk je nou echt dat wij beter kunnen bepalen of je kind goed groeit of niet?
Ik heb nooit problemen met het cb gehad. Ik heb zeker wat betreft mijn zoon heel veel goed advies gehad omtrent zijn koemelkallergie. Er wordt hier bij de arts en verpleegkundige niet uitgegaan van gemiddelde maar van de groeilijn en dat is wat belangrijk is. Ik denk dat veel jonge moeders vaak onzeker zijn en zich gauw aangevallen voelen wanneer er een aantal dingen gevraagd worden. En tja het is niet verplicht dus als je je er niet prettig voelt, niet meer gaan!
OFF TOPIC (maar wel even leuk..): In 2006 had 29% van de totale bevolking van 25-64 jaar een hoge opleiding afgerond, dat wil zeggen een opleiding op het niveau van Hoger beroepsonderwijs (hbo) of universiteit. Daarmee was een derde van de bevolking hoogopgeleid. Daartegenover staat dat bijna één op de tien mensen (8%) de lagere school als hoogst voltooide opleiding had. In totaal bestond 29% van de totale bevolking van 25-64 jaar uit laagopgeleiden (mensen met een opleiding op het niveau van basisonderwijs 29% laagopgeleid 42% middelbaar opgeleid 29% hoogopgeleid Dus mbo is ietsjes te veel
Ik vind het ook erg fijn dat het cb er is. Zelf wist ik niets! En natuurlijk heb ik veel aan het forum, maar mensen hier ZIEN mijn kindje niet. Ze hebben al vaak m'n ongerust weggenomen. Ook omdat ik JUIST hier op het forum hoorde, hoe snel andere kindjes wel niet waren in hun motoriek. Ik ging echt wat twijfelen. Op het cb waren ze juist heel relaxt! Inmiddels heb ik ook gemerkt dat er 1 verpleegkundige is, die wel wat van de oude stempel is en wat 'strenger' overkomt, maar oke, dat is prima, dat weet ik nu. En ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die dat juist weer nodig hebben. Een heel zelfverzekerd iemand. Dus ik ben eigenlijk gewoon erg blij het er zoiets bestaat als een cb. Zeker dit 1e jaar, had ik het ander erg moeilijk gevonden allemaal, om dat alles zo nieuw is allemaal.
Ook ik heb veel aan de adviezen van het CB. Ze hebben me goed geholpen met wat opstartproblemen met de voeding en brengen vaak andere goede adviezen. Er wordt me nooit iets opgedrongen en je bent natuurlijk niet verplicht om te doen wat hun zeggen. Maar als je het echt niets vindt, dan ga je toch gewoon niet!
Hier ook prima tevreden over het CB. Ze gaan ervan uit dat jij je kindje het beste kent en geven alleen adviezen. Ze denken met je mee en helpen je als je dit wilt. En idd. ze hebben al vaak mijn onzekerheid weggenomen.
Ik ga ook trouw elke keer. En weet zelf wel wat ik met de adviezen doe. De ene keer denk ik, he hier zit wat in. En de volgende keer denk ik, ja tuurlijk, dat past niet bij mij of mijn meisje. Ik vind het vooral heel fijn dat er even medisch gekeken kan worden mocht ik ergens aan twijfelen. Zo dacht ik laatst dat mijn meisje een lui oog had de arts keek, twijfelde, met een briefje naar de huisarts, die zag het ook en vervolgens nu dus een afspraak bij de orthoptist. Ik weet niet of ik wel naar de huisarts was gegaan omdat ik dacht dat mijn dochter soms loenst. De drempel is lager om even iets te laten controleren. Je bent er toch al.
Ik heb me vanaf de eerste seconde nooit druk gemaakt om de mening van het CB, maar dat komt misschien ook doordat ik met mijn CB helemaal geen slechte ervaringen heb. Ja oké, ik vind dat ze stomme adviezen geven over de bijvoeding (boterham in dobbelsteentjes snijden en dat in zijn wangzakken duwen, dan zou hij wel gaan kauwen. Nou mooi niet!), maar verder vind ik ze altijd wel relaxed daar hoor. Of misschien komt dat ook wel doordat mijn kind goed groeit, zowel qua lengte als gewicht. Ze hebben gewoon niks op hem aan te merken, en daardoor is mijn ervaring met het CB misschien anders. Ze vragen wel naar zijn ontwikkeling, of hij al omrolt, of hij al kruippogingen doet etc., maar als ik dan zeg van niet gaan ze daar niet over doorzeuren of zo. Dan zeggen ze: joh dat komt nog wel. Ik ga er eigenlijk vooral heen omdat ik nieuwsgierig ben naar zijn lengte en gewicht. Van de adviezen pik ik mee wat ik nuttig vind, en de rest laat ik voor wat het is. Ik voel me namelijk totaal niet onzeker over hoe ik het aanpak (tot nu toe dan, het Grote Opvoeden is nog niet begonnen natuurlijk), en ik doe veel op mijn eigen intuïtie. En ik haal heel veel info van dit forum...dat moet ik er ook bij zeggen Die CB's zullen niet blij zijn met forums als dit denk ik! Al die eigenwijze moeders die elkaar tips gaan zitten geven en het gras voor de voeten van het CB wegmaaien...hahaha...
Ik heb ook totaal geen problemen met mijn CB. Ik vind het altijd wel fijn om weer even heen te gaan. Ze controleren mijn kindje, en kijken hoe ver ze is in haar motoriek. En commentaar heb ik nog nooit gehad, ik denk idd dat het er ook wel aan ligt hoe je zelf dingen opvat. Ik krijg ook wel te horen welke dingen er afwijken van het "gemiddelde", maar die dingen worden aangekaart en dan word er door gevraagd, en na dat gesprekje krijg ik bepaalde adviezen, en daar kan ik wat mee doen, het hoeft niet.
Ik vind het CB wel fijn om naar toe te gaan. Ik vind het fijn dat ze de ontwikkeling, lengte en gewicht meten en vaccineren. ook kan ik ze allerlei vragen stellen, waarbij zij advies geven. En als ik naar huis ga bedenk ik of ik wat hun advies ga doen of niet. Thijs is namelijk mijn kind en ik bepaal wat er gebeurt!