Ik vind dit echt een goede oplossing en zou het zelf ook zo doen, mijn man heeft op dit moment een baan van 27uur en ik 40 uur, we hopen dat hij iets meer uur krijgt, maar we hebben er al over gedacht om beide 1 dag thuis te zijn en de overige 3 dagen past mijn moeder/oma op. heerlijk toch ik vind ook dat een kind een vader en een moeder heeft, en niet alleen in het weekend iets aan zijn/haar vader heeft omdat het savonds al op bed ligt als hij thuis komt, vind inderdaad dat je die taken moet verdelen. ze hebben het altijd over emancipatie, nou zou bij dit onderwerp dan ook doorgevoerd moeten worden
En nu zijn we toch weer beland in de discussie over het aantal uren dat MEN vindt dat papa en mama ''mogen'' werken. Iedereen die kiest voor iets anders, of dat nu thuisblijven is van mama/papa of fulltime werken van beide ouders, moet zichzelf continu blijven verdedigen tegen de mening van anderen. Laten wij daar nu toch eens mee ophouden.... Sommigen vinden het prettig om thuis te blijven bij hun kinderen, anderen vinden het prettig om te blijven werken. In beide gevallen kunnen kinderen en ouders heel gelukkig, maar ook ongelukkig worden. Iedere situatie is verschillend, ouders zijn verschillend en kinderen zijn verschillend. Iedereen kan wel voorbeelden opnoemen van 'arme' kindertjes die 5 dagen opgevangen worden op KDV/BSO. Maar ik denk dat iedereen ook wel voorbeelden kan opnoemen van 'arme' kindertjes die 5 dagen per week door mama (of papa) worden opgevangen. Mede door mijn werk kan ik er in ieder geval zo een hele waslijst opnoemen. Laten wij elkaars mening in deze nu gewoon respecteren, ook al wijkt dit af van onze eigen mening. En natuurlijk mag iedereen zijn mening geven, helaas wordt dat nog te vaak gevolgd door een aanval op de mening van een andere. Mijn mening is dat beide ouders fulltime kunnen werken. Van belang is wel dat opvang voor kind(eren) goed geregeld is, zowel voor de kinderen als voor jezelf. Ik kies daarbij voor vaste opvang op KDV/BSO. Verder vind ik het heel belangrijk dat je werk en prive van elkaar gescheiden houdt. Als ik thuis ben, ben ik thuis voor de kinderen en telefoon/laptop e.d. blijven uit totdat de kids weer in bed liggen (ook in het weekend) en voor mijn man geldt hetzelfde.
Ja maar hoeveel zie je ze werkelijk per dag dan? qua uren? als je fulltime werkt (sochtends een uur en savonds anderhalf uur ofzo?) vind je dat zelf niet aan de weinige kant dan? mis je niet dat alles wat je kindjes doen dat andere mensen dat meemaken? Ik kan ook maar 2-3 uur per dag voor mijn kinderen zorgen en ze zien maar dat zou ik toch echt heel erg zonde vinden, ik vind het een beetje "makkelijk" ik bedoel ik heb gewerkt en werken is heel wat relaxter als voor de kindjes zorgen (ik heb ook alletwee tegelijk gedaan thuis werken en tegelijkertijd de kindjes verzorgen) als ik alleen maar hoefde te werken omdat ze een dagje bij oma ofzo waren had ik gewoon vakantie, maar miste ze ontzettende mijn leven is niet compleet als ik mijn kids maar zo weinig zie.. Dit is geen aanval maar gewoon een vraag; ben je niet bang dat je heel veel mist.. en vind je dan toch je werk belangrijker? (want dat is dan de keuze die je maakt toch?) ik snap wel (nou ja kan me voorstellen, snappen doe ik het niet) dat je 2-3 daagjes wilt blijven werken omdat je helemaal thuiszitten niet ziet zitten maar ik vind nogal groot verschil tussen fulltime en 2-3 daagjes..
Door de week zie ik ze inderdaad 's ochtens 1-1 1/2 uur en 's avonds 1 1/2 - 2 uur. Verder op woensdag overdag ieder afzonderlijk nog een uurtje of 2 (resp. babyzwemmen/kleuterzwemmen/fysio en ergotherapie). En of ik er problemen mee heb met dit aantal uren. Ja en nee. Natuurlijk zou ik aan de ene kant mijn kinderen vaker willen zien, aan de andere kant sta ik volledig achter de keuzes die we hebben gemaakt. Dingen missen..... Ja, dat doe je, maar aan de andere kant niemand kan 24 uur per dag het handje van zijn kind vasthouden. Iedereen mist dingen. Goed, dan zie ik misschien niet het 1e stapje, maar het 3e stapje. Het zij zo. Ik werk met plezier. Als ik thuis ben, ben ik er voor mijn kinderen. Mijn kinderen doen het goed op KDV, resp. school en BSO. Ja, ik heb ambities, maar ook niet ten koste van alles. Om meer rust thuis te creeren heb ik bewust een stap teruggedaan in mijn werksituatie. Ipv leidinggeven aan een groot team, heb ik er voor gekozen na de geboorte van mijn 3e kind hetzelfde werk te gaan doen maar nu in een kleiner team (minder werkdruk, betere werktijden, kortere reisafstand). Je moet op de een of andere manier een balans zien te vinden waarbij iedereen zich prettig voelt. Ik heb de indruk dat wij deze balans op het moment aardig hebben gevonden. Als ik ooit de indruk zou krijgen dat deze balans verstoord raakt en de kinderen daar last van zouden gaan krijgen dan staat de optie om minder te gaan werken altijd nog open. Stoppen met werken is niet direct een optie, aangezien er een aantal eisen zijn waar ik aan moet voldoen om mijn papieren te behouden en dat betekent o.a. een min. aantal uren werken per week.
okay dus jullie hebben gelukkig de perfecte balans gevonden als iedereen er happy mee is.. ik kan me soms wel voorstellen dat je het weinig vind, voor mij zou het veel te weinig zijn maar het is idd wel belangrijk dat dan buiten het werk je er echt bent voor de kinderen, wij hebben bv ook weinig buiten ons gezin omdat mijn man veel werkt en als we vrij zijn gaat het ook echt om ons gezin ipv verjaardagen, onze eigen hobbies, andere afspraken waarbij de kids niet mee kunnen e.d. Anders ziet mijn man ze naar mijn idee ook te weinig... dus wat dat betreft snap ik wel wat je bedoeld...
Ik vind het niet normaal dat je werk voor je kinderen gaat... Ik vind het ook nog eens ontzettend egoistisch.. 5 dagen je kinderen naar een opvang brengen, in godsnaam waarom neem je dan kinderen.. Je ziet ze misschien maar 2 a 3 uur per dag en in het weekend.. Terwijl een weekend ook altijd vol verplichtingen zit... Een ander voed jou kinderen op, een ander ziet jou kinderen meer dan jijzelf... Waarschijnlijk kom ik nu erg fel over, maar dit is mijn mening en ik ben altijd heel eerlijk als het om dit soort onderwerpen gaat..
Ik vind overigens dat iedereen zelf moet weten hoeveel hij/zij werkt, maar in veel gevallen betekent weinig werken (i.e. minder dan 32 u) het einde van je carrière. Als je werk hebt wat je ook maar een paar dagen kunt doen, zoals bijvoorbeeld een duobaan in het onderwijs of als secretaresse, prachtig, maar in veel banen kan dat gewoon niet, dan mis je teveel. Ik ben zelf wel van het principe om een aantal maanden fulltime bij je kind te blijven, zoals in Scandinavie, zodat het dan niet met 8 weken al naar het kdv gaat. Even een vraagje - om je vrije tijd ook daadwerkelijk vrij te houden, zodat je toch zoveel mogelijk van je kind kunt genieten, wat doen jullie zoal? We hebben hier een al schoonmaakster en een droger (is ook wel nodig met al die hydrofieldoeken ). Nog tips? haha dat staat er een beetje krom, die schoonmaakster en de droger in 1 zin, we behandelen de schoonmaakster wel menselijk hoor
hahaha snieke ik dacht inderdaad ook al??? nee hoor grapje ik denk dat je met hulp in de huishouding al een heel eind bent... dat kost mij in m,n vrije tijd het meeste tijd en ik ben van de grote boodschap.... we hebben veel koelruimte en een grote opslagkast.. ik doe een keer per 2 weken een hele grote boodschap en neem op weg terug van werk ( ik rijd letterlijk langs de supermarkt ) zo,n een keer in de 4 dagen de verse spullen... en ik ben van mening... je vrije tijd is quality time voor je kind, alles wat niet direct met spoed hoeft te gebeuren kan wachten en die eeuwige discussie over die uren.... ik ga 28 uur werken en hoor steevast tjeee dat is veel uur... als ik dan vertel dat mijn man en ik samen 48 werken en dus minder dan gemiddeld krijg ik steevast de opmerking oh.... ja dat kan ook...het is vermoeiend je altijd maar te moeten verdedigen... mijn baan kan niet minder dan 28 uur... als ik minder ga werken lever ik zoveel salaris in dat ik een bijbaantje zou moeten nemen.... maar ik ben het er wel mee eens dat ik 16 weken verlof te kort vind.... gr Jose
Kinderen krijgen is toch per definitie iets egoistisch;je doet dat omdat JIJ kinderen wil en niet omdat die kinderen zo graag bij jou geboren willen worden. Ik werk 4 dagen per week en heb niet het idee dat iemand anders mijn kind opvoedt. Ik geef namelijk aan wat voor mij belangrijk is, wat ik hem wil meegeven. En hij leert hiervan dat er vele manieren zijn om dingen te doen en niet alleen mama's manier. Of je weekends vol verplichtingen zitten is ook je eigen keuze; ik kies ervoor mijn weekend te vullen met samenzijn met mijn zoon (en vriend, je zou hem haast vergeten). Werk gaat niet voor mijn kind, maar ernaast. Ik geloof echt niet dat mijn zoon een leukere, betere of fijnere jeugd zou hebben als ik 7 dagen per week met hem bezig zou zijn. Nu speelt hij 4 dagen per week met andere kindjes. Het daagt hem uit en hij leert er enorm veel van. Fijn dat je zo eerlijk voor jouw mening uitkomt, maar ik vind dat je onzin schrijft.
En nu even ontopic.... ik werk dus niet fulltime, maar 4 dagen. Dat deed ik overigens ook al voordat de kleine er was, omdat ik altijd ruimte wil hebben voor 'iets naast mijn werk'. Ik vind het idioot dat er altijd maar van uit wordt gegaan dat mama's niet fulltime kunnen, willen of mogen werken. En dat dit van papa's een stuk normaler gevonden wordt. Natuurlijk zijn er verschillen, zeker als kindjes nog heel klein zijn, maar het is zo'n dubbele moraal. En typisch Nederlands, waar haast geen enkele vrouw nog fulltime werkt... dus: maak lekker je eigen keuze, geniet van je leven en vind de oplossingen die voor jouw gezin werken!!
Mwoah ik neem aan dat je dochter ook wel iets van haar leven kan maken als jij niet zou werken niet dan Hoewel ik zelf nooit van mijn leven fulltime zou gaan werken met een kindje, en het soms ook niet helemaal snap, vind ik het prima dat vrouwen dat doen. Ik heb gewoon totaal geen ambitie, nooit gehad, dus ik zal dat ook nooit echt snappen, maar ik zie niet in waarom iemand anders het dan niet zo zou mogen doen? Ik denk zelfs dat een heel aantal vrouwen een leukere moeder is als ze werkt, dan wanneer ze 7 dagen per week thuis zou zitten. Ik vind het dan altijd een beetje flauw dat mensen zo op elkaar beginnen te katten, en waarom "neem" je dan kinderen enz. (volgens mij krijg je die altijd nog maar goed...) Ook al zou jij het niet zo doen, waarom kan het dan voor iemand anders niet werken? jij kan toch niet bij mensen in het leven kijken hoe het gaat? Ik geef eerlijk toe dat ik ook niet altijd snap dat een vrouw 5 dagen kan werken, maar daarom vind ik het nog niet verkeerd dat ze het doet. Gewoon doen waar je je fijn bij voelt, en wat voor jou en je kindje werkt!
in het stukje wat jij quote zit anders ook een behoorlijke kat naar niet werkende moeders als je deze zou willen lezen (gelukkig weet ik beter) je zou kunnen lezen uit deze quote dat niet werkende moeders dochters krijgen ze nooit wat zullen bereiken (toch raar dat er nu artsen e.d. bestaan met al die thuiblijfmoeders van vroeger haha ) Ik ben het helemaal met je eens dat je een rolmodel functie hebt en niemand zegt dat je dat niet kan doen als je thuis blijft om je kids te zien opgroeien ipv fulltime werken en toch een hoop moeten missen. Maar kan je die rolmodel functie ook van een andere kant bekijken; ik vind het namelijk hEEEEEEERLIJK om thuis te zijn met mijn kindjes, soms vind ik het net lijken of werkende moeders het als een opoffering zien of dat kinderen hebben alleen niet vervullend genoeg is, voor je kinderen MOGEN!!! zorgen is een recht en de best betaalde baan ever, de dankbaarheid duurt namelijk een leven lang ik vind het soms jammer dat moeders niet meer kunnen waarderen hoeveel geluk ze mogen hebben om uberhaupt kids te mogen hebben en dan zoveel te missen hiervan door heel veel te gaan werken. Ik zeg NERGENS dat je niet mag werken maar waarom fulltime of niet even een break? ik denk dat je de essentie van het leven mist als je niet bij je kinderlevens stilstaat en alles voorblij laat vliegen in een tempo waar je u tegen zegt, zo zonde! als je later terugkijkt kijk je namelijk niet op je werk terug maar op wat je ECHT bereikt heb in je leven.. Soms vind ik het overkomen alsof je niet de juist prioriteiten in je leven hebt. En ik denk dat je daarmee JEZELF tekort doet op de lange termijn.. Want je kan de tijd niet meer terugdraaien en werken kan je WEL altijd doen..
als iedereen zonder ambities door het leven zou gaan en de carriere stopt bij kinderen.... dan lag de wereld totaal op zijn gat.... ik heb vriendinnen die komen uit gezinnen met thuisblijfmoeders.. die vinde het niet belangrijk om te studeren o.i.d, je word daar zelfs gek aangekeken als je dat doet ... zelf werken ze amper en als ze dat doen is het schoonmaak of kassawerk ( en begrijp me absoluut NIET verkeerd want er is niks maar dan ook helemaal niets mis met dat werk ) maar als dat het enige baantje is geweest in je leven... dan vind ik dat niet goed...zie ook maar al te vaak dat ze in een ongelukkige situatie blijven zitten omdat ze geen kant op kunnen... geen pensioen opbouw hebben... nooit hebben gewerkt... kijk dat is een ander uiterste... en waarschijnlijk een stomme vergelijking maar ik denk dat het juist goed is dat er veel verschillende gezinnen zijn die het op verschillende manieren doen. hoeveel kinderen zitten niet 20 uur per dag achter de pc.... ja ze zijn wel thuis bij hun moeder ja..... ik vind zoals essin schreef niet echt leuk.... fijn voor jou dat jullie de luxe hebben dat je thuis kunt blijven... maar als jij om financiele redenen ooit toch flink zal moeten gaan werken zeg je dan achteraf ik had geen kinderen moeten krijgen? ben je dan meteen een slechte moeder??? ik zou zelf niet fultime kunnen blijven werken omdat ik echt denk dat ik haar teveel zou missen.... maar als je dat gevoel niet hebt en je weet dat je kind goed word opgevangen... waarom niet? ik denk ook dat een rolmodel belangrijk is.. dat kun je zijn als je meer of minder werkt.. gr Jose
isademi dat verwoord je goed... in die zin ben ik het zeker met je eens... wat je zaaid oogst je en wat je er niet instopt komt er dus ook niet uit... maar het begrip fultime is echt relatief... om te beginnen wat bedoelen we nou met fultime? is dat alles boven de 32 uur? sommige mensen werken 3 dagen 10 uur.... werk je ook bijna fultime maar ben je 4 dagen vrij. sommige mensen werken 3 dagen maar maken zulke lange dagen dat ze hun kind zowel s,avonds als s,ochtends amper zien.. nou dan zou ik toch gaan voor die dag meer met die anderhalve uur die je s,avonds dan hebt... en als je beiden fultime werkt maar op verschillende dagen heeft zo,n kind toch 4 hele dagen waarop papa of mama thuis is... werk je beiden fultime...... dus het is ook maar net hoe het is geregeld... gr Jose
Mijn moeder was een thuisblijf moeder en toch heb ik een miljoenenbedrijf gerund en ambitie genoeg voor eigen zaak maar NU gaan mijn kinderen eerst, en als ze straks weer naar school zijn ga ik weer wat doen. Ik vind werken niet erg maar fulltime vind ik zonde voor jezelf.. je mist gewoon zoveel. en ja als je het geld nodig hebt is het ook een ander verhaal maar puur voor de ambitie fulltime gaan werken ja dan denk ik weleens waarom wilde je kinderen je ziet ze nooit hoe kan je je daarbij happy voelen (ik begrijp dat niet goed) Je ambitie hoeft niet te stoppen met kinderen trouwens vind ik erg zwart/wit maar tijdelijk parttime, of stoppen en tussentijds een studie volgens bv is ook een optie.. Mijn vader EN moeder (ook al bleef ze thuis in onze jonge jaren) hebben juist heel goed laten zien dat voor niets de zon opgaat en je voor jezelf moet zorgen alleen ligt deze zorg prioriteit bij ons gezin, ik wil bepaalde dingen meegeven met mijn kinderen wat niet gaat bij een KDV omdat dat tegen mijn principes ingaat. Ik heb zoiezo ouderwetse normen en waarden die vaak niet samengaan met de zorg van een KDV e.d. dat maakt het zoiezo al lastig.. Het KAN allemaal heel goed samengaan maar ik denk dat fulltime werken de balans overschaalt naar een kans waarbij je kinderen niet altijd op nummer 1 komen en als je hiermee happy bent prima maar probeer op de lange termijn te denken want werken maakt je niet gelukkig, dat zou betekenen dat als er ooit echt iets gebeurd en je kan niet werken dat je niets meer inhoud of te bieden hebt, dat lijkt mij erg oppervlakkig het leven bestaat uit meer als alleen maar werken..
Als ik het over fulltime heb praat ik over dat je je kind 2 uurtjes of iets langer ziet per dag.. dat is in mijn ogen fulltime (je kan in die twee uur te weinig doen, betekenen naar mijn idee) als je het zo hebt geregeld dat jullie allebei 1 volle dag bij de kids zijn en dan 3 dagen naar KDV gaat zou dat niet mijn keuze zijn maar kan ik nog wat in vinden..
Ik weet niet of je dit tegen mij bedoelde? Ik wilde juist aangeven dat het niet echt een aardige opmerking was naar thuisblijfmoeders Vandaar dat er ook onder staat dat kinderen ook wel wat kunnen bereiken als moeders niet werken Ik vind die opmerking over kinderen met thuisblijfouders die niets van hun leven maken ook raar, die mensen zijn er ook genoeg met werkende ouders. Ik denk dat ik straks als (deels) thuisblijfmoeder net zulke intelligente en kundige kinderen kan produceren als werkende moeders. Zoals ik al zei, ik vind dat iedereen moet doen waar hij zich het beste bij voelt, maar dit soort opmerkingen schieten bij mij ook wel een klein beetje verkeerd!
Ik had het tegen Mikki haar opmerking idd... misschien kwam het verkeerd over , sorry ervoor.. jij zei iets over katten over het wel werken maar ik wilde zeggen dat het andersom net zo goed gebeurd, werkende moeders hebben zo ook hun eigen VOORoordelen over thuisblijfmama's en vooral wat ze niet bereiken of zullen bereiken, iq-waarde e.d. dus het gaat denk ik beide kanten uit (de vooroordelen bedoel ik) Ik denk dat het gewoon onbegrip is, als je werkt kan je je niet voorstellen dat mensen thuisblijven en als je thuiszit kan je niet voorstellen dat mensen mijn "werk" willen mislopen..
De insteek van mijn bericht was eigenlijk ook dat ze allemaal tegen elkaar katten, maar dat is dus niet helemaal over gekomen En ik ben het absoluut met je eens dat er aan beide kanten vooroordelen zijn, en ik vind ze allemaal flauw. Maar ik stoor me ook wel een beetje aan dat er steeds gezegd word dat je blijkbaar minder intelligent bent als je thuis blijft. Ik geloof hier niets van. En al zeker niet dat mijn kindjes straks slechter af zullen zijn omdat ik voor ze zorg, maar ik wil daarmee ook niet zeggen dat ze slechter af zouden zijn als ik wel fulltime zou werken. Ach jah, het blijft een gevoelig punt, en deze discussies zullen we altijd wel houden. Ik vind het altijd alleen zo jammer dat er meteen een beetje gemeen tegen elkaar gedaan word