Kun je toch zeggen dat het een voorzorgsmaatregel is. Hoe stellen ze vast of je een risicogeval bent inzake trombose, dat constateren ze toch ook uit je bloed?
Werk ze Yootje! Ik ben er ook vandoor, het lijkt alleen maar te miezeren...nou daar smelt ik niet van!
Weet je, soms kan ik gewoon helemaal gek van mezelf en mijn lijf worden. Nu heb ik weer een vlaag van misselijkheid, en ik heb zin in brood, hmmmm het is ook alweer theetijd. Het zal daar wel van komen.
Ja weet ik, maar denk niet dat ik nog naar de dokter kan bellen. Maar stel dat ze het net dan vraagt, terwijl hij bezig is, kan moeilijk een of ander dramatisch ding gaan vertellen he Kan dan mss beter eerlijk zijn?
Ik weet wat je bedoelt! Word ook helemaal gek van mn lijf hoor. Nu voel ik wel niet veel krampen meer aangezien mn hele rug pijn doet Maar toch nog beetje in mn buik af en toe. Achja, morgen weet ik het dan wel Hihi, toch wel 1 voordeel dan vanavond! Haalt me dan weer met de voetjes op de grond (of net niet!!! Hoop het zo hard!)
Of je geeft aan dat dit standaard is ivm de lading foto's dat ze eerst zekerheidshalve willen weten of je wel of niet zwanger bent en dat er daarom eerst daarop getest gaat worden. Dat het een soort protocol is om zich zelf mee in te dekken helemaal omdat dit schadelijk is voor een ongeboren vrucht. Daarmee laat je in het midden het hoe en wat toch?
Nou ja 1 ding scheelt meis, mocht het wel zo zijn dan zit het behoorlijk veilig binnen en kan het best tegen een stootje.
Ja daar heb je wel gelijk in... Ben aan het twijfelen, kan mss toch beter eerlijk zijn en gewoon zeggen! Stel dat het raak is, dan kan ik, als mn vent het goed vind, het volgende week al tegen mn ouders en broers zeggen. Aangezien mn broer een jaar weggaat volgende week. Zou wel leuk zijn moest hij het dan al weten, nog net voor hij vertrekt.
Ja want heb het aan de dokter gevraagd of het kwaad kon, dat vallen voor evt zwsch, en hij zei van niet dus was wel opluchting Heb anders wel serieus krampen gehad een half uurtje na mn val, kreeg toen echt schrik Was eerste waar ik aan dacht toen ik op de grond lag "ohnee, baby!" Maarja. Hij heeft me ook medicatie geschreven die veilig is bij zwsch. Die van röntgen had wel liever dat ik zou stoppen met paardrijden omdat het toch een heel risico is he... (heb ik volgens mij allemaal al eens gezegd )
Dat geeft niet hoor, is heel begrijpelijk, ik betrap me er zelf ook op dat ik regelmatig over bepaalde zaken in herhaling val.
Kijk als je band goed is met je familie en je wilt ook dat ze het gelijk weten ondanks dat je nog in de gevarenzone zit, dan kun je inderdaad gewoon eerlijk zijn, van ma er is een kans dat ik zwanger ben, daarom gaan ze eerst bloed prikken voordat er met de foto's kan worden begonnen.
Kijk ik heb ook wel een redelijk goede band met mijn moeder maar zal het pas gaan vertellen als ik minstens 10 weken heen ben, misschien nog wel langer. Ik wil het pertinent eerst voor ons zelf houden. Eerst zelf aan het idee wennen voordat er iets naar buiten gaat.
Ja denk dat ik op het moment zelf wat verzin En hopen dat het iet of wat goed eruit komt. Want ken dat, bereid ik het voor en zeg ik dan (door de zenuwen) toch nog heel iets anders. Denk dat het gewoon ga zeggen dat ze alleen foto's van mn duim hebben genomen. En dat ze van mn rug niet wilden riskeren. En dan vraagt ze (hopelijk) "waarom?" en dan zeg ik "omdat we bezig zijn voor een kindje en er kans is dat ik zwanger ben, en ivm straling willen ze dat risico niet nemen" Klinkt dat goed? Ojeee, vind het zo spannend!
Ja weet ik , normaal wil ik het ook geheim houden, maar het is nu gewoon omdat mn broer vertrekt en is weer heel wat anders om zo nieuws via internet te verkondigen. Maar ben er nog niet uit Eerst maar eens zien of het wel zo ver is ja of nee. Wil het eigenlijk ook zwijgen tot min 12wk. Moest ik nu zwanger zijn dan ben ik 12wk op 1nov. Mn mama wordt de 15e 50 jaar dus lijkt me wel een leuke verrassing. Zouden dan een echo in kadootje kunnen doen! (wel een dag vroeger, de 14e is er een feest en dan zou ze het al aan de familie kunnen vertellen, dan is toch iedereen er )
Dat klinkt goed hoor, wat zal je moeder opkijken zeg. Zorg dat je voldoende tissues bij je hebt want dat is een behoorlijk emotioneel moment zoiets lijkt me. Ik hoop zo'n moment ooit nog met mijn moeder te mogen delen, die zal heel erg verrast zijn, dat weet ik wel heel erg zeker. Hoe laat vertrek je, moet je er zijn, is je moeder bij je???