Denk je hier even over na: Je laat je kindje weg halen. Je wilt het niet, je gevoel zegt nee maar toch doe je het om hem bij je te houden. Verschrikkelijk maar 'jouw' keus. En dan over een maand of 2: Hij komt met het nieuws dat ie bij je weg wilt, hij ziet het allemaal niet meer zitten en wil alleen verder. En dan? Ik wil je iig heel veel succes wensen met wat je ook beslist! Vind het echt heel erg voor je en niemand zou voor zo'm keus mogen staan
Meis, baseer je beslissing in hemelsnaam op jezelf, niet op anderen! Als je gevoel zo sterk zegt dat je je kindje moet houden, dan kun je het simpelweg niet laten weghalen en verwachten dat je daarna gewoon vrolijk verder kan met je leven - dat zal je blijven achtervolgen! Dat je zus het zwaar heeft als alleenstaande moeder zal niemand verbazen, want er is niemand die denkt dat het makkelijk is. Het doet je dochter echter geen goed als haar moeder op den duur haar vader gaat haten vanwege de keuze waar hij haar toe gedwongen heeft! Ik heb helaas geen pasklare oplossing voor je, maar wil je wel heeeeeel veel sterkte wensen! En idd, praten met je huisarts of een maatschappelijk werker ofzo kan erg verhelderend werken...? Dan heb je gelijk iemand die ook de praktische gevolgen van je beslissing met je op een rij kan zetten. *knuffel*
Meid, wat een hel die je doormaakt. Welke keus je uiteindelijk ook maakt, zorg alsjeblieft dat t je eigen keus is. Niet omdat iemand je ompraat, of dwingt....want dat doet je partner. In mijn ogen op een zeer trieste manier. Zolang je hem zijn zin lijkt te geven is ie thuis en anders vlucht ie...Echt waar, ik zou m graag eens door elkaar willen schudden voor je. Zoals je nu in de situatie staat, lijkt me een abortus geen beste beslissing. Maar ja, ik sta niet in je schoenen of voor de keuzes waar jij voor staat... Succes vandaag met het gesprek.
Ik heb het af en toe een beetje gevolgd dit topic maar om eerlijk te zijn vind ik jou vriend een narcist, hij denkt puur en alleen aan zichzelf! De zwangerschap erbuiten gelaten, het is toch niet normaal dat hij meteen weg gaat als hij zijn zin niet krijgt? Hij is bereid om zijn dochter een moeilijk leven te geven puur en alleen omdat het niet zo gaat zoals hij het wil, ik vind dat echt triest! Hij manipuleert je tot en met en jij gaat hierin mee. Hij speelt een psychologisch spelletje met je en ik zeg je dat is niet gezond! Natuurlijk is een zwangerschap een gevoelig onderwerp en natuurlijk staat een man niet sterk omdat hij niet degene is die een kindje in zich draagt en niet meteen dát gevoel heeft dat een vrouw wel heeft als ze zwanger is. Is het nu jullie eerste kindje dan kan ik nog enigsinds begrijpen dat hij boos is, maar jullie hebben al een kindje en hier valt toch gewoon normaal over te praten zonder dat hij meteen kinderachtig gaat roepen dat hij weggaat en dit zelfs ook doet als hij zijn zin niet krijgt. Om eerlijk te zijn zou ik niet met zo iemand samen kunnen zijn, iemand die zo narcistisch is. Dat zeg ik de zwangerschap buiten gelaten. Ik vind dat je er inderdaad samen uit moet komen maar niet op deze manier, het is veel beter om samen de voor- en nadelen naast elkaar te leggen en de persoonlijke reden van elkaar om het wel of niet te doen en op die manier tot een oplossing komen. Ik hoop dat jullie alsnog samen uit deze kwestie komen en jij je niet laat leiden door mensen die een bepaalde voorkeur hebben. Ik hoop ook dat je vriend bijdraait en een keer niet enkel en alleen aan zichzelf denkt, ik hoop in ieder geval dat jij tot hem door kan dringen om dit als 2 normale volwassenen kunnen oplossen. Maar goed als hij zo blijft dreigen met weggaan e.d. zou ik nog even 3x nadenken of je wel bij zo iemand wil zijn, maar dat is mijn mening!
hallo meiden, ik kom net terug uit de kliniek en wilde mijn verhaal weer eens met jullie delen. vanmorgen voelde ik het al: dit kan ik niet. het werd daar alleen maar erger. uit de echo bleek dat ik 5 a 6 weken zwanger ben. na die echo moest ik met iemand gaan praten. ze vroeg wat en ik kon gewoon niets zeggen, alleen maar trillen als een rietje en huilen. ik heb toen besloten dat ik weer naar huis zou gaan. ik voel me enorm opgelucht. Punt is nu dat mijn vriend nu weg gaat. jullie zullen het vast niet begrijpen, maar ik mis hem nu al. hij was echt de liefde van mijn leven.
Meid denk dat je een goede beslissing hebt genomen hoor! Abortus waar je niet achter staat is niet te doen! En ik begrijp wel dat je je vriend mist hoor, zou ik ook doen als hij op zo'n manier weg zou gaan. Maar probeer voor jezelf even op een afstandje te kijken naar deze hele situatie, ik denk dat je dan ook ziet dat dit geen eerlijk gebeuren was. Het is niet normaal om iemand voor zo'n ultimatum te stellen, en misschien is het dan wel beter voor jullie beiden dat jullie wegen (voorlopig) scheiden. Ik hoop voor je dat je vriend alsnog bijdraait en wel blij zal zijn met zijn gezinnetje!
Hoi Yoshi, Ik ben blij dat je je kindje houdt, want ik ben bang dat je anders spijt had gekregen. Ik begrijp ook dat je je vriend enorm gaat missen. Misschien bedenkt hij zich nog, misschien niet. Wat de toekomst gaat brengen zal nog moeten blijken. Feit is wel dat je straks een kindje erbij hebt dat je meer liefde kan geven, dan je vriend ooit zal kunnen. En hij is stom als hij zijn gezinnetje opgeeft. Ik hoop echt dat je gelukkig wordt. Veel sterkte de komende tijd, en probeer van je zwangerschap te genieten. Er groeit een klein wondertje in je buik . Liefs
Yoshi, ik heb je hele topic gelezen en ik heb erg met je te doen. Wat een situatie! Een paar weken geleden had je waarschijnlijk niet gedacht ooit deze keuze te hoeven maken. Je mag best trots op jezelf zijn dat je hier doorheen komt op zo'n sterke manier. En zelfs in deze situatie kun je nog keuzes maken. Maar, zoals je al merkt, alleen met je hart en alleen keuzes die voor jou echt van belang zijn. Vanmorgen heb je gemerkt dat dit kleine wezentje in jou al ontzettend in je hart is gepland! Het voelt waarschijnlijk afschuwelijk te moeten kiezen tussen zo'n ukje wat je nog niet kent en waar je nog niets van weet, en de man die alles voor je betekend in je leven! Dat ukje is zo van jou afhankelijk en hierbij draait het om leven en dood. Aan de andere kant gun je je kleine meisje haar vader en jezelf een goede partner, en wil je het beste voor jullie als gezin. Ik denk persoonlijk dat jouw keuze altijd goed is, zolang je naar je hart durft te luisteren. Je partner zal niet voorgoed van de aardbodem verdwijnen als jij voor je tweede kindje kiest. Wie weet draait hij nog net zo hard bij, of vinden jullie elkaar op een bepaalde manier nog. Je kindje kun je nooit meer terug krijgen, en dat maakt het natuurlijk heel heftig om daarvoor te kiezen. Je hebt nu nog een paar weken de tijd om er gewoon even echt rustig over na te denken en het te bespreken (met wie dan ook). Abortus kan in het ergste geval nog wel even wachten, ook al wil je dat natuurlijk niet. Beter te laat dan te vroeg en spijt hebben. Luister goed naar jezelf en weeg de dingen rustig tegen elkaar af. Ik denk persoonlijk dat je voor je kindje zult kiezen, omdat je een moeder-instinct hebt. Je weet hoe het was met de eerste. Ik ben zelf nogal pro-life, maar weet ook dat er situaties zijn waarin abortus wel een optie is. Houd de opties open en kom even tot rust! Ik wil je in ieder geval heel veel succes toewensen! Wat je ook doet, doe het met je hart!
Tuurlijk begrijpen wij wel dat het je heel veel verdriet doet dat je vriend nu weggaat. Je hebt ook veel leuke dingen meegemaakt en hebt samen al een dochtertje. Maar t lijkt me ook enorm veel pijn doen hoe hij ineens doet tegen je...... Je kunt het je vast niet voorstellen, maar ik weet zeker dat er een dag komt dat je alles een plekje hebt gegeven en gelukkig zal zijn met je 2 kindjes. Veel sterkte!
Abortus is iets waar je de volle 100% moet achterstaan, zoniet heb je de rest van je leven een schuldgevoel. Dat je vriend je voor de keuze stelt (baby of relatie) zegt genoeg over hem. Dat hij direct al opzoek gaat naar een andere plek om te gaan wonen, zegt nog meer... Het is gewoon gemeen van hem, om jou op die manier onder druk te zetten. Dat getuigd van weinig respect vind ik. Ik vind het mooi dat jij je hart volgt. De liefde die je van je kind krijgt, is onvoorwaardelijk. De liefde van je partner duidelijk niet. Ik begrijp dat je het niet makkelijk gaat krijgen met twee kleine kindjes en dat een groot deel van de op voeding op jou nek gaat komen. Toch heb ik enorm veel respect voor jou dat je deze keuze uit jouw gevoel hebt kunnen maken... Logisch dat je zo lang getwijfeld hebt. Uiteindelijk is de keuze voor een kindje niet iets waar je in 1-2-3 kan overgaan. Het komt wel goed joh... Jij redt het wel, met of zonder vriend
Natuurlijk is het vreselijk moeilijk dat je vriend hierom bij je weggaat! Het is ook heel erg oneerlijk dat het zo moet! Maar ik ben wel blij dat je naar jezelf luistert... Je zou jezelf misschien nooit meer recht hebben kunnen aankijken als je had toegegeven aan zijn eisen. En, ja, natuurlijk ga je hem vreselijk missen! Dat is ook niet meer dan normaal na zo lang samen te zijn geweest... Je zult het heus niet makkelijk gaan krijgen de eerstkomende tijd, maar wees in ieder geval trots op het feit dat je een keuze hebt gemaakt waar je achter staat, en dat je straks 2 kindjes hebt die onwijs trots op mama gaan zijn.
Meisje, iemand die jou voor zo'n keuze zet, is niet de liefde van je leven. Nu voelt dat misschien nog zo, maar ik weet zeker dat je in de toekomst een man tegenkomt die wel het beste met je voor heeft en die dan de ware blijkt te zijn. Dan pas zul je weten dat de man die nu in je leven is, het echt niet is. Ik ben blij en opgelucht dat je toch deze keuze maakt. Dat hij nu weggaat laat alleen maar zien hoe weinig hij van jou houdt, anders was dit veel moeilijker voor hem geweest. Als hij zo makkelijk over jou en jullie kind(eren) heen stapt is het een waardeloze vent. Ik hoop dat je in je omgeving genoeg steun in je keuze krijgt van familie en vrienden. Probeer nu lekker van je zwangerschap te genieten af en toe. Ik snap dat het moeilijk is, maar het zou zonde zijn als het aan je voorbij vloog.
Yoshi, het zou niet goed zijn als je het niet erg zou vinden........het is immers niet jou beslissing dat hij weggaat en jij wil graag met hem verder. Voor nu is het beter voor jou je kind je ongeboren kind en voor je vriend. Toen ik bij mijn ex wegging omdat hij geen kinderen wilde kon ik niks meer van verdriet en ik ben kilo's afgevallen voor ik het weer allemaal op de rit had! Heel veel sterkte en blij het hier maar lekker van je afschrijven!
Lieve Yoshi, Ik vind het zo erg voor je allemaal. Ik had al eerder gereageerd en nu nog maar eens. Echt vreselijk wat je allemaal door moet maken. Ik had bewondering voor de keus die je maakte het weg te laten halen ondank de andere vervelende kant die er aan zat. Dat je weg naar huis bent gegaan zegt denk ik genoeg over wat je zelf wilt! Ik vind het alleen erg bizar dat hij na jouw thuiskomst weg is gegaan. Is dat de man van jouw dromen? Iemand die je niet kan steunen ondanks wat zijn wens ook is? Iemand die zijn zin door wil drammen door weg te gaan en je zo dwingt zijn keus aan te nemen? Het zal nu een hele nare tijd voor je zijn maar later zul je hier anders tegenop zien. Straks als je 2 kindjes hebt en ookal moet je hard werken om alles rond te breien...je kan trots op jezelf zijn. Jij hebt gekozen voor je kindjes en hebt ze niet in de steek gelaten! Er zijn andere moeders die het alleen redden dus jij kan dat vast ook! Heel veel sterkte!
Hoi Yoshi, Ik heb een beetje meegelezen de afgelopen dagen en ik vind het verschrikkelijk dat je in deze situatie bent gekomen. Ik wil je heel veel sterkte wensen bij alle moeilijke beslissingen die je nog moet nemen en bewondering uitspreken voor alle beslissingen die je al hebt genomen. Ik snap natuurlijk dat je je vriend mist en ik zou ook niet weten hoe ik had gereageerd. Maar ik ben het met de meeste meiden eens dat ik het kindje ook niet had kunnen laten weghalen. Er komt echt een moment dat je weer van het leven geniet, samen met je 2 kindjes. Liefs Lara
Misschien bedenkt hij zich wel als hij een beetje afstand heeft genomen en gaat hij jullie ook heel erg missen. Belangrijk is dat je eerlijk naar jezelf blijft. Sterkte.
Wow Yoshi.. ik kwam toevallig dit topic tegen en ging even lezen omdat er zoveel reacties waren.. Echt super knap van je !!! Ik ken je niet maar ik zou je zo een knuffel willen geven zo trots !! Heb dit hele topic doorgespeurd op zoek naar jouw berichtjes.. het leek wel een serie, ene dag dit en de andere dag dat en het laatste 'hoofdstuk' had een goed einde.. Namelijk dat jij en je 2 kinderen straks heel erg gelukkig worden samen !! Ik snap dat het moeilijk is dat je vriend nu weg is, en daar mag je best even kapot en boos van zijn hoor want het is echt niet niks. Maar dat hij jou zo'n beslissing heeft laten nemen is onmenselijk ! Ik hoop dat jullie het met z'n 3en gaan redden en hopelijk krijgen je kinderen een redelijke omgangsregeling met hun vader zodat ze toch nog in zijn leven zijn, en andersom. Wees vooral niet bang om aan de bel te trekken bij gemeente / maatschappelijk werk om te helpen met toeslagen / opvang enzo he! Er zijn mensen voor die je kunnen helpen. Nou top meid, ik wens je het allerbeste !
liefde van je jeven??!!?? nou dan hoop ik dat je ooit iemand tegenkomt die echt van je houd want dit is nl GEEN liefde ik vind het super van je dat je voor je kinderen kiest want je oudste is ook beter af zonder die l.l! als ik er nu achter zou komen dat mijn vader mijn moeder gedwongen had me weg te laten halen dan zou ik woedend zijn dus waarschijnlijk is het voor je kinderen beter als het niet meer goed zou komen met die loser heeeeeeeeeeeeel veel sterkte meid en wees sterk voor je kinderen laat hem zien dat je het alleen ook goed aankan want dat kun je echt!!
Lieve Yoshi, wat goed van je dat je naar je gevoel hebt geluisterd. Ik snap als geen ander dat je je man heel erg mist. Heel veel succes en sterkte en als ik iets vor je kan doen...
Lieve meid, dit is het enige goede wat je kon gaan doen... Veel sterkte meid!! Jij en je 2 kindjes verdienen het om gelukkig te gaan worden!! En ik ben er ook van overtuigd dat dat gaat gebeuren!!