ventje van 2 maandjes wil gaan staan

ik ken inderdaad die stelregel waar jij het over hebt:` ze doen geen dingen die ze niet kunnen tot ze 2 jaar zijn oid.`
Maar ik ken ook de ervaring dat mijn zoontje zich aan mijn handen probeerde op te trekken toen hij 4 maanden/ gecorrigeerd 1 maand, oud was. Hierover heb ik gesproken met onze kinderfysiotherapeute en het ook haar laten zien hoe dit ging.
Ze zei: dat wil je echt niet... hij mag het nog niet. Hij moet eerst leren rollen, dan kruipen/zitten en dan pas staan. Heeft te maken met bepaalde spierontwikkelingen en het ontwikkelen van je evenwicht/balans. Maar goed ik kan het niet zo goed uitleggen als de fysio het destijds deed. Ik weet in elk geval dat hij het nog niet mag, en dat het redenen heeft. groetjes

 

Met die leeftijd hebben kinderen volgens mij nog een bepaald reflex in zich. Mijn zoontje stond toen ook, maar vlak daarna was ie het opeens "verleerd" en sinds een paar weken doet ie het weer. Met die leeftijd staan wil dus niet zeggen dat ze eraan toe zijn. Niet doen dus. Dat komt allemaal later wel als ie een paar maandjes ouder is.

 

Op deze leeftijd is het eerder een vorm van te 'stijf' in het lijfje zitten dan van het echt al 'kunnen'. Daarmee wil ik niet de suggestie wekken dat je een stijve baby hebt, wel dat de signalen er zijn om er eentje te creeren. Baby's van deze leeftijd zijn daar simpelweg niet sterk genoeg voor. Als je dit toestaat worden de spieren te veel getraint en daarmee kun je de spieren al veel te sterk maken in vergelijking met de relatief zachte botten die een baby heeft. Je kunt dan wel degelijk scheefstand creeeren. Ik snap dat het erg moeilijk is om een kind dit te weigeren. Ik zou proberen de oorzaak te zoeken want dit 'gewoon willen' hebben ze simpelweg de 'hersens nog niet voor'. Blijkbaar is dat een fijne houding voor hem en dat heeft een oorzaak. Daarmee wil ik echt niet zeggen dat je een kind met Kiss hebt, alles behalve dat. Maar een baby die volgens hun moeder 'een eigen wil heeft en daarmee wil staan' heeft vrijwel altijd een andere reden waarom het zo graag wil staan. Wellicht zou je een fysiotherapeut om raad en andere mogelijkheden kunnen vragen. Succes!

(Overigens is je baby in vergelijking met de uitgerekende datum niet eens zo extreem groot. Wij waren gelijk uitgerekend en mijn dochtertje is 63,5 cm. Alleen is zij bijna een maand eerder dan Collin geboren waardoor het lijkt alsof Collin heel groot is. Bij een groeicurve van het cb kijken ze verder niet naar de uitgerekende datum dus groeit je baby al snel bovenin de curve).

 

@Kuidebokibi: fijn dat het iig geen kiss is Ik dacht: ik roep het maar even,w ant als het wel zo is, en je bent er snel bij, dan voorkom je een hoop ellende...
Maar wat Nikita zegt, lijkt me een goede tip.

Overigens was Thirza met 2 mnd ook 61 cm en 5,5 kilo... Wel kleiner dan jouw kindje, maar ook redelijk groot dus...

 

Dit klopt helemaal, mijn zoontjes liepen ook bij de fysio (ook 3 mnd te vroeg geboren). En 1 van mijn jongens wou ook staan. Dit werd sterk afgeraden door de fysio. Ze 'horen' eerst de spieren te trainen die het omrollen etc bevorderen. Als ze gaan staan op deze leeftijd gebruiken ze de verkeerde spieren. Opzich heel logisch.

 

Het mag idd niet. Ze moeten de spierspanning zelf kweken. Is mij ook uitgelegd door de kinderarts. Eerst rollen, dan zitten etc. De spieren in de rug zijn nog veel te zwak en de juiste spierspanning moet eerst opgebouwd worden.
Verder vind ik dat kindjes het allemaal zelf moeten doen. Dus optrekken om te gaan staan is niet 'zelf' doen. Net als kinderen die rond een maand of 5/6 worden neergezet en blijven zitten. Ze doen het niet 'zelf'. Alleen als ze het zelf ook echt kunnen, wordt de juiste spierspanning opgebouwd.
Overigens wilde die van mij met 2 maanden ook staan. Ik denk een reflex. Echt zelf staan en zich optrekken aan meubels deed hij met 7,5 maanden.

 

Idd mijn fysio zei ook dat dat een reflex is. Hij deed het ook toen we daar waren. En zij zei dat we hem ábsoluut níet mochten laten staan. Vanwege zijn rug en idd die spieren enzo.
En ja optrekken aan de handen is natuurlijk niet zelf doen

 

Tja, sterk-zijn is wel een spierkwestie en dat de spieren sterk zijn wil niet zeggen dat de botten ook sterk genoeg zijn (zie reacties Nikita en Chebo hierboven).
Ik dacht ook dat het voor het bekken niet goed was om te vroeg een kind te laten staan.
Mijn dochtertje had ook een fase dat ze, als een soort reflex, zich helemaal strekte en dan 'stond'. Ze was niet sterk genoeg in haar armen om zichzelf vanuit lig zo omhoog te trekken, maar als ik haar onder de okseltjes optilde en de voetjes op de grond zette, strekte ze dus heel stevig dat het net leek of ze stond.

Mijn idee is dat een baby niet anders weet dan dat je ligt. Het idee dat liggen saai is en ze liever willen zitten of staan is denk ik vaak meer iets van de ouders die zich niet kunnen voorstellen dat liggen niet gaat vervelen, dan dat een baby dat daadwerkelijk zo ervaart. Die gaat nog helemaal op in alle ervaringen van alle zintuigen en andere waarnemingen in het lijfje (honger, slaap, etc). Ik geloof er niet zo in dat een kind zo graag 'wil' staan, tenzij een kind in stand bijvoorbeeld minder last heeft van reflux dan liggend, maar dan is er dus iets anders aan de hand.

Maar ja, ik ken jullie kindjes niet, dus trek je vooral niet teveel van mij aan!

Kun je hem niet laten staan terwijl je hem onder z'n okseltjes vasthoudt, zodat jij het meeste gewicht draagt en hij wel lekker kan rondkijken en die houding ervaren? Dat lijkt me veel van de bezwaren die hiervoor genoemd zijn wegnemen.

 

mijn zoontje deed dat ook altijd, stond helemaal zelfstandig al in zijn box met bijna 5 maanden, en zat ook al zelfstandig met 3-4 maanden, altijd heel boos en gefrustreerd dat ie meer wilde maar gewoon niet kon, heb hem nooit tegengehouden maar ook niet gestimuleerd gewoon zijn bewegingen gevolgd (stoppen doe je toch niet al dat het CB hier anders over, kreeg altijd op mijn kop)

en nu heb ik een meisje, even groot (zelfs iets groter) maar dat is net miss patatobag, die doet helemaal niets hahaha, en vind het heerlijk (erg he?) maar het is zoveel rustiger als bij mijn zoontje ik geniet nog even van haar baby zijn want met mijn zoontje ging alles zo snel.

Ze zijn allebei ingeleid mijn zoon met 38 weken omdat hij al boven de 8 pond was en onze dochter was 8 pond met 39 weken zwangerschap dus ook niet klein.

Ik snap dus wat dat betreft helemaal wat je bedoeld met je zoontje ja het is erg lastig die van mij is ook veel meer met zijn grove motoriek bezig (nog steeds) als met de kleine en praten loopt ie weer mee achter.. (terwijl ie dus met andere dingen zo snel was/is)

Het is niet altijd gemakkelijk en lang niet altijd even leuk eigenlijk, tuurlijk is het wel leuk als ze wat nieuws kunnen maar niet als ze zo boos erom worden..

 

wat ik trouwens heb gedaan is zo'n loopstoeltje dan kon ie ondersteund toch staan maar dan kwam niet heel zijn gewicht op zijn lichaam neer, moet je ook niet te lang doen per dag maar het was voor ons wel een goed iets effe de frustratie weghalen..

 

je moet vooral doen wat je niet laten kunt...
maar als je slim bent volg je het avies op dat het SLECHT is....

tuurlijk is het lastig dat hij niet wil liggen maar met staan verpest je alles en is het dalijk huilen geblazen als hij zijn rug en benen heeft verpest!

het is een baby van 2 maanden die is er nog niet voor gemaakt om te staan,..... als iedereen nou eens logisch nadenkt dan wordt dat ook weer duidelijk! en tuurlijk heb je snelle kindjes dat was mijn dochtertje ook namelijk!

maar nu al alten staan vind ik gewoon DOM

 

wat moet je dan doen neergooien als ze zichzelf optrekken aan de box, dat is ook vriendelijk (even vriendelijk als je berichtej trouwens ) ze geven zelf prima aan, ik laat altijd mijn kindjes aangeven wat ze wel of niet kunnen en dat werkt prima, natuurlijk wel met mate je kan een kindje van 2 maanden niet de hele dag laten staan maar goed ondersteund kan het best. Ik zeg niet dat je het moet gaan stimuleren dat niet maar je kan moeilijk je kindje op de grond gooien omdat het niet mag gaan staan, dat zou wat zijn...

 

gooien zou ik niet doen staat de kinderbescherming voor je deur dalijk..... komt zo hard aan die vloer

maar die van kuide trekt zich niet zelf op aan de box maar aan der vingers

en die van jou zijn 5 maanden en die van haar net 2

 

die van mij begon zichzelf al op te trekken aan de box met 2-3 maanden hoor, met 4 maanden stond ie alleen in de box (met behulp van de spijlen) maar hij begon al met 2 maanden met oefenen.

je moet er denk ik een middenweg in vinden, afleiden met liggende spelletjes, alleen laten spelen in de box bv. (dan geven ze helemaal zelf aan hoever ze kunnenn namelijk) dus wat minder op schoot houden maar je kan het niet tegenhouden en soms kan je een klein beetje toegeven om het frustratielevel op peil te houden

hihi nee we gaan geen babywerpen (is wel weer eens wat anders als dwergwerpen ) GEINTJE NATUURLIJK

 

Uit zichzelf optrekken aan de box is iets heel anders dan optrekken aan je vingers. Dat laatste is een aangeboren reflex, in de box is het een heel ander verhaal!
Als een kindje het echt helemaal alleen kan, nou, lekker zn gang laten gaan.. dat betekend namenlijk dat het lijfje er klaar voor is. ..maar op laten trekken aan je vingers is een heel ander verhaal.

Je kindje is twee maanden.. als je hem nu al zn zin gaat geven.. hoe komt het dan als hij 6 is en zo graag wil autorijden?! Mag dat dan ook omdat hij anders gaat huilen?

 

Ben ik het helemaal mee eens. Straks zal ie ook wel vaker gaan huilen omdat ie iets in de winkel wil en het niet mag of snoep wil en het niet mag...

En ja hier staan ook genoeg redenen om het niet te doen.
Ik zou het zelf dan ook niet doen,maar goed het is jouw zoontje....

 

Wat een perfecte vergelijking

 

vond ik dat mijn dochter snel was hihihihihi
die stond zelf met 6 bijna 7 en liep met 9maanden achter der " rollator "


dwergwerpen... lijkt me wel wat aangezien ik zoat een reus ben hhahahahahahahaha

 

miss beetje gekke vergelijking maar wel waar.......

dus dalijk maar met alles zijn zin geven omdat hij anders gaat huilen?