Wij hebben het na een paar weken gehad met onze dame, vaak viel ze 's avonds heel moeilijk in slaap. Een speen hielp goed, maar ploepte vaak wel weer uit haar mond dus dan lipen we vaak wel 10 keer heen en weer voordat ze sliep haha, en overdag ook hoor! of t was een hazeslaapje, speen eruit, bleren, speen geven en weer moeilijk in slaap komen. Maar we hebben wel altijd aangehouden dat ze in haar wieg ging slapen, niet in de box, want daar bleef ze maar wakker en reageren (oververmoeid) maar misschien helpt eht bij jouw kindje wel. En toen ze nog jong was (tot 2/3 maanden) hielden we haar 's avonds bijvoorbeeld ook wel lekker bij ons. Zij was moe, wij waren moe en soms had ze erge krampjes. Dan hadden we er alle 3 meer aan als ze lekker tevreden bij ons lag dan dat ze lag te krijsen in haar bedje. Maar goed, bij ons was het echt doorzetten hoor, en nu valt ze meestal heel gemakkelijk en zelf in slaap. Je mag best een beetje 'helpen', bijvoorbeeld speentje geven, speentje even vasthouden, zacht muziekje, beetje wiebelen om te kalmeren. Want je kindje moet neit een vreselijke hekel aan zijn bedje gaan krijgen! Eens een keertje bij je nemen is ook prima, wees niet te streng emt je ritme en schema. Tuurlijk is dat goed als rode draad hoor! Maar zo'n kleine baby die moet nog zo wennen, is nog zo gewend dicht bij jou te zijn! Dus ik denk dat je er goed aan doet wel wat richtlijnen te hebben als: de kleine in zijn eigen bed, regelmaat en rust, en probeer bijv. een speentje uit, of in een slaapzakje. Inbakeren hebben wij nooit gedaan maar wat ik begrijp werkt dat soms ook pas na een paar weken. Je kleine moet een ritme vinden en jij ook met 2 kleintjes, pittig hoor! Probeer goed voor jezelf te zorgen, kies soms gewoon de middenweg of de makkelijke weg (je zoontje lekker voor de tv en jij even lekker erbij of zo) Je komt over als iemand die het goed wil doen en die verstandig is, dus de basis is heus goed! Vertrouw op jezelf en heb geduld, het komt wel! Succes, Sas
Wat ik zou doen...ik zou hem in slaap wiegen in je armen en dan in zn bedje leggen als ie echt lekker slaapt. Ik kan nu idd al bedenken wat de nadelen zijn maar in jou geval weegt dat niet op tegen de voordelen...tenminste dat vind ik. Voor mijn gevoel heeft hij duidelijk behoefte om heel dicht bij jou te zijn dan voelt hij zich veilig. En dat is toch ook niet gek, hij heeft 9 maanden in je buik gezeten. Het is eigenlijk een groot compliment dat hij je geeft ook al begrijp ik best dat je het niet zo kan zien. Of draag hem in een draagdoek zoals al eerder gezegd dan is hij ook dicht bij en ruikt en voelt hij je zodat hij rustig wordt. Ik kan me voorstellen dat je zegt: dan moet ik hem altijd in slaap wiegen omdat hij daaraan went. Maar goed, nu is het helemaal een drama en gaat het ten koste van jou rust en word je er erg gespannen van waardoor je zoon dat ook weer wordt. Ik wens je veel succes, begrijp dat het allemaal niet mee valt! droppi
Je kan proberen bij je zoontje te blijven tot hij in slaap valt en dan bv. over zijn hoofdje aaien of iets anders wat hij fijn vindt en waar hij rustig van wordt. Hier heb ik de eerste minstens 2 maanden altijd mijn meiden bij me gehouden in de buurt. Vaak sliepen ze gewoon op schoot, in bed wilden ze niet. Na ruim 2 maanden wilden ze wel ineens in bed slapen. Ik had het idee dat ze gewoon heel erg moesten wennen aan de grote boze wereld en dat het liefst bij mama of papa wilde doen. En dat mocht natuurlijk met alle liefde. Laat het idee even varen van het in het eigen bedje in slaap vallen en de rrr even loslaten. De meeste kindjes zijn heel goed in staat zelf aan te geven wanneer en hoelang ze willen eten/slapen enz. Wat ik zo lees in je berichten is dat je stijf staat van de spanning van het MOETEN slapen. Wil ie niet slapen.....nou dan toch niet? En als ie de eerste tijd jou nodig heb om te slapen...... dan geef je die aandacht toch? En sommige kindjes zijn gewoonweg niet gebaat bij de rrr. Die willen graag zelf bepalen, al heel jong. Als ie wel in de kinderwagen slaapt...prima toch? In eigen bed slapen komt echt wel bijna vanzelf (bij de meeste dan). Succes ermee en laat het een beetje los allemaal.....
Tot 10 weken heeft mijn meisje bij ons geslapen. Op de bank, in de draagzak, op de arm. Toen waren gelukkig de krampjes over en ben ik haar in bed laten slapen over dag.
Je zegt dat het eerste deel van de fles goed gaat, het 2e deel onrustig. Krijgt hij misschien teveel. Ik vind je flessen van 165cc best groot voor een beebje van 5 weken oud en 4300 gram. Die flessen kreeg Misha pas met een week of 8 en die was bij de geboorte al 4200 gram. Van te veel voeding kunnen ze ook kramp krijgen en onrustig worden. Ook kan dat het onrustige drinken van het 2e deel van de fles verklaren, omdat de darmpjes meestal op gang komen als ze aan het eten zijn en dat geeft dan weer pijnprikkels en dus onrustigheid...Gaat de ontlasting goed?
Je kunt naar een osteopaat gaan maar ik zou ook andere dingen proberen. Niet wakker maken voor de voeding, slaapt ie net lekker wordt ie weer wakker gemaakt. Dan is hij niet uitgerust, heeft waarschijnlijk ook nog geen honger (anders werd hij wel wakker) en eet dus minder. Ik denk ook dat hij best veel voeding krijgt. Laat hem lekker drinken en als hij niet meer wil of begint te huilen, dan mooi laten. Ook kan het zijn dat hij last heeft van krampjes?? Dat begon bij onze dochter met een week of vier en daardoor krijste ze ook alles bij elkaar. Sab simplex kan helpen hierbij. Ook is je kindje nog heel klein, leg hem eens lekker in de boks of kinderwagen beneden bij jou. Als ze zo klein zijn vinden ze het nog heerlijk om bij mama op de borst in slaap te vallen. Ik weet natuurlijk niet of het werkt, maar het is het proberen waard lijkt mij.
ik heb niet alles gelezen maar ik zal je even mijn verhaal vertellen. vanaf de dag dat mijn dochter geboren is wilde ze niet in haar bedje slapen. de hele nacht na mijn bevalling heb ik met haar door de kraamkamer gelopen. rustig zodra ze bij me was. 2 minuten in bed en het was mis. Ze zeiden in het ziekenhuis dat mijn dochter een kindje was die heel veel behoefte had aan geborgenheid. Ik moest haar maar bij me in bed nemen zodat ik zelf ook wat rust kreeg. In de kraamtijd sliep ze overdag wat hazeslaapjes in haar wieg. maar het liefst lag ze bij me. snachts was het mis... dus lag ze dan ook bij me. elke dag was hetzelfde ze wilde wel graag slapen maar dan bij iemand op de buik,arm enz. Ik heb gewisseld van voeding ook onmeo en ben naar de osteopaat geweest. de infacol heb ik maar laten staan. haar krampen werden hierna langzaam beter maar het slapen niet. als ze al alleen sliep was het niet langer dan 10 min. Ik heb het gewoon aanvaard en had haar veel bij me ook gewoon in de draagzak zodat ik toch mijn dingen kon doen.Als ik er helemaal doorheen zat ging ik even naar mijn vader toe en ging ik daar slapen terwijl zij op mijn dochter letten. Na 3 maanden werd het beter. uiteindelijk ging ze steeds beter slapen. Ze slaapt nog steeds niet erg veel maar wel in haar eigen bed. maar nog steeds is het een kind wat veel geborgenheid nodig heeft, als wij een avond weg zijn geweest dan is het de volgende dag helemaal mis. ze wil niet slapen in haar bed. ook al is ze hartstikke moe, en wil alleen maar bij ons zijn. alsof ze bang is dat we haar weer achter laten. Ik denk dat je je kindje even de tijd moet geven. en een oplossing zoeken zodat je even bij kunt tanken als je er doorheen zit. het ene kind is de andere niet en jouw kindje heeft zoals al eerder gezegt misschien ook mama honger. wat het kermen betreft zou ik eens een osteopaat bezoeken misschien dat die wat kan uithalen. baat het niet schaadt het niet zou ik zeggen. succes in ieder geval! het is heel zwaar. maar uiteindelijk word het beter. misschien moet je het positieve er van in proberen te zien. (al weet ik dat dat misschien een stomme opmerking is ) je kindje voelt zich het fijnste bij mama en wil het liefst bij haar zijn. een beter compliment kun je eingelijk toch niet krijgen?
is het niet zo dat kindjes pas rond de 8 weken zelf in slaap kunnen vallen? ik zou hem in ieder geval geen uur laten huilen, dat is gewoon zielig! hij is pas 5 weken oud!
als hij niet wil slapen, wil hij dan ook niet gewoon knuffelen? wij liepen 's avonds vaak rondjes met onze dochter in de woonkamer, daar werd ze rustig van. ineens was dat niet meer nodig. soms zijn het de gekste dingen waar kindjes rustig van worden. Probeer eens een lekker warm badje voor het slapen gaan en net als anderen al zeggen, het is zo belangrijk dat je zelf rustig bent en goed in de vel zit, je kindje merkt dat echt! succes ermee, en lucht af en toe je hart! groetjes pampers
hmmm dit is niet zo'n fijne situatie voor jullie paar dingen die ik zou onderzoeken: * cinababy werkte bij finn * welke fles geef je (ik werk als logopedist bij kids met eet en drink problemen) misschien is deze niet goed voor hem: avent b.v. bij finn: zware verslikkingen, dodie: goed * inbakeren: welke bakerzak: de pacco of de puckababy? * hemel boven het bedje, 'verkleint' ook de ruimte bied ook geborgen heid. * leg iets met jouw geur in het bedje: ik heb b.v. 2 nachten met een knuffel geslapen en daarna bij hem neergelegd. Dit is nu zijn knuffel (wel al meerdere keren gewassen) * probeer toch eens 1 dag ZIJN ritme aan te houden. laten slapen, niet wakker maken. Slaap is het allerbelangrijkst. Hij krijgt idd best veel: finn krijg nu 180 cc!! en is 9 maand en 10,1 kg. misschien heeft hij wel geen honger. ik had t ook hoor: baalde dat Finn voor bakeren niet naar bed ging, en daar alles bij elkaar krijste en ik wilde dat hij tussen 7 en half 8 naar bed ging. En nu? Nu gaat hij tussen 8 en half 9 slapen en dan wordt ie rond 7 uur wakker is toch ook oke? vergelijk je hem met je eerste misschien??? Andere tip: laat oma/opa een avondje oppassen? ga effe samen weg van de gespannen sfeer...effe weg.. denk ook als je met hem bezig bent: het gaat wel weer over.. HEEEEEEEEEEEEEEEEEEL VEEEEL succes, gr danielala
Ik heb hetzelfde als de ts met mijn kleine meid en ben daardoor ook gewoon stuk. Bij ons in slaap vallen lukt prima maar dan komt het punt dat je haar weg moet leggen. Na 10 minuten is ze weer wakker zoals nu het geval is. In de nacht is het nog erger omdat het dan ook nog zachtjes moet ivm vriend lief die moet werken en er slecht tegen kan. TS: ook ik vind je heel erg hard tegenover je mannetje van 5 weken. Een uur laten huilen is echt veel te lang vind ik persoonlijk. Je kleintje snapt er nog geen bal van en wil gewoon lekker bij je zijn. Een klein beetje meer begrip voor je pukkie mag ook wel. Ja ik raak ook wel eens gefrustreerd en geirriteerd met name in de nacht maar ze kan er niets aan doen. Ze doen het niet expres en wat het cb ook zegt elk kind is anders en zul je anders moeten benaderen en mee om moeten gaan.
w.b. laten huilen: ik laat finn hooguit 20 min huilen. want nu nog: dan is ie stil, loop ik weg begint ie weer. In het begin vloog ik terug, nu denk ik over 20 minuten (tenzij hij echt echt heel hard gaat krijsen) kom ik terug. En meestal is ie binnen 10min. stil!! ...dus hoeft deze mama niet meer terug..
Wil niet heel raar overkomen en ook geen idee of dit al eerder is gezegd, maar... er is met 5/6 weken het eerste sprongetje he bij babies! En ik herken echt al die dingen die je opnoemt. Zo waren bij ons alle sprongen in t begin. Echt, blijven volhouden met rust en regelmaat en hem ook lekker bij je nemen en gewoon ook es op je borst laten slapen en t komt vanzelf weer goed. Die sprongen duren vaak een paar heftige dagen en dan ineens is de rust weer gekeerd.
Dat is dus geen regelmaat! Op vaste tijden voeden en in bed leggen, dat is regelmaat. Maar hij is nu nog zo klein, ga lekker met hem knuffelen als hij daar behoefte aan heeft. En idd je kunt eens naar de osteopaat gaan. Ik heb er veel baat bij gehad.
En wij hadden ook in t begin dat we alles te goed wilde doen hoor, bang dattie verwend zou worden, niet zou leren zelf in slaap te vallen, te aanhankelijk etc.. Op een gegeven moment hadden we echt zoiets van, doei allemaal met je goed bedoelde adviezen. Mijn zoontje is nog zo jong die mag best lekker bij mama slapen of bij papa in bed liggen. En toen ging t veeeel beter, toen kwam ik echt bij en kon ik eindelijk genieten. En toen we merkten dat hij rustiger werd en minder vermoeid was, deden we af&toe hem wel in zijn bedje om te wennen. En t ging echt meteen goed! Hij had gewoon in t begin ons nodig en niet dat enge grote bed haha..
Verhip de 5/6 weken sprong verdorie niet aan gedacht. Oh meid ik ben zo blij met je Sinds 2 dagen is het hier bal en nu weet ik de oorzaak. Vandaag wil ze ook regelmatig extra drinken en na een paar slokjes is het dan ook weer klaar. Ai ai ai ik snap haar nu weer veel beter. En idd regelmaat is leuk maar op regeldag niet want dan willen ze met name bij bv vaker drinken om de productie op te hogen. En ja dan zit j de hele dag met je shirt omhoog
Allereerst: Wat ontzettend rot voor je dat je er doorheen zit! Het ís ook heel zwaar met twee kleine kinderen waarvan één baby! Verder vind ik dat je kleintje veel te veel voeding aangeboden krijgt. Waarom 165 cc? Mijn meisje is nu 6200 gram en ruim drie maanden en drinkt pas nu flessen van 150cc leeg. Het lijkt vaak alsof ze honger hebben maar vaak hebben kleintjes van deze leeftijd waanzinnig veel krampjes. Verder heeft mijn dochter de eerste zeven weken heel vaak bij mij geslapen (op de borst/arm) en heb ik heel wat kilometers door de woonkamer gemaakt met een ontroostbaar meisje. En inderdaad een speentje (voor zover het hielp). Wat ze zeggen is waar: je kunt ze onmogelijk verpesten op deze leeftijd. Regelmaat is op deze leeftijd meer in de zin van vaste volgordes, dus eerst eten, dan boeren, dan verschonen, spelen/knuffelen en bij de eerste vermoeidheidstekenen naar bed. Of een kleine aanpassing in de volgorde natuurlijk. Maar als het slapen op deze leeftijd (meestal door de krampjes!) nog niet lukt pak je ze eruit en hou je ze lekker bij je. Draagdoek kan uitkomst bieden wanneer je vrije handen nodig hebt. Zoals ik al zei: de eerste zeven weken heeft mijn dochter meer bij mij geslapen dan in haar bedje. Nu is ze drie maanden en slaapt ze ineens door en doet ze ieder slaapje (tussen alle voedingen in minstens twee uur per keer) in haar eigen bedje. Ik heb er ook wel eens flink van gezucht en de balen van gehad, ik heb er namelijk maar 14 maanden tussen zitten. Mijn zoontje liet zich met 14 maanden lang niet altijd voor de tv zetten dus had ik twee huilende kinderen soms. Maar het gaat echt voorbij, geef het nog een paar weken!! Sterkte!
De regelmaat van kind, is wel degelijk regelmaat. Zo hebben wij het ook gedaan en naar mate kwam er dus vaste tijden in. Dus hij ontwikkeld zijn eigen regelmaat ieder zijn denkwijze denk ik dan, en ieder kind is anders
Een vaste volgorde wordt over het algemeen bedoeld met de regelmaat bij een baby, ik ben het dus met je eens. Vaste tijden is niet per definitie nodig wanneer je regelmaal aan wil brengen. Zeker in het begin is het best belangrijk om je kleintje ook mee te laten zoeken naar de regelmaat die bij moeder en kind past.