@123 Een kind neem je niet zomaar, je moet blij zijn als je er 1 krijgt. Verder iedereen die je vertelt dat het wel goedkomt die idd al zwanger zijn, weten niet waar ze over praten. Bij mij begint de hoop redelijk op te raken eerlijk gezegd. Mijn man begint zelfs de hoop te verliezen en dat zegt tog wel heel wat ( hij is erg geduldig ) K wist gister gewoon ff nie waar k t zoeken meost, elke keer weer na een ziekenhuisbezoek ben ik ontroostbaar. Er gaat erg veel fout bij ons en heb het egt gehad
Mag ik er ook bij??? Ik ben bijna een jaar bezig maar een drama geweest met ongi worden, zo onregelmatig!!!! Nu 2x een cyclus gehad van 34 dagen dus nu duimen dat het zo blijft.......... Ik vind het vervelend als je met een kleine in je armen zit (van een vriendin ofzo) dat andere mensen dan zeggen "staat je goed hoor" of "waneer gaan jullie beginnen", heel irritant!!!
Hallo allemaal, Ik weet dat de opmerking "je bent veels te veel meebezig" heel irritant is, had ik dus ook, maar nu mijn verhaal. Ben gestopt met de pil in december 2007. Maart 2009 ben ik voor het eerst naar de gyno geweest, alles bleek in orde te zijn. In mei raak ik zwanger, maar helaas net voor de 6 weken een MK. Ik voelde me toen ellendig, had zolang gewacht op mijn wondertje en poef wondertje was weg. Zo voelde het: POEFFFFF weg. Toen ging ik echt stressen, ik wil, ik wil en ik wil. Ik irriteerde mezelf op een gegeven moment. Op 28 augustus hebben we getekend voor onze nieuwe woning. Druk druk druk, verven, inpakken, opruimen enz. Voor het eerst in bijna 3 maanden heb ik mijn ovulatie niet in de gaten gehouden, want was gewoon veels te druk met de nieuwe woning. Heb wel twee keer het idee gehad dat ik aan het ovuleren was, 1 keer veels te vroeg en 1 keer veels te laat. We hebben nauwelijks gevreeen want we waren elke dag kapot, moe. Dus eerlijk gezegd ik weet niet wanneer het is gebeurd, maar vorige week had ik hele zere boobys en kon met moeite mijn tong poetsen. Naar aanleiding hiervan heb ik een test gedaan en ja, deze was positief. Is dit toeval geweest? Of komt het inderdaad omdat ik juist geen tijd eraan heb besteed? Ik weet het niet. 1 ding weet ik wel zeker, ik wens jullie allemaal minstens 1 beeby. Ik weet hoe moeilijk het is om te horen dat iedereen zwanger wordt en jij maar ongi wordt. Ik duim zelf nu elke dag voor mezelf dat het goed gaat lopen en ik ga zeker als het mag meedoen aan Moeder voor Moeders, want wil anderen ook een beetje helpen.
Hallo dames, ik zit inmiddels alweer in ronde 20 (20mnd) en het word nu wel frustreerend moet ik eerlijk zeggen hoor. Ik ben ondertussen helemaal van binnen naar buiten gekeert en alles is goed eitjes rijpen goed ze spingen goed, baarmoeder slijm is goed kortom ik kan gewoon zwanger worden. Mijn mannetje moet nu zijn zaad morgen inleveren aan de ene kant ben ik bang voor de uitslag maar aan de andere kant weten we dan wel waar we aan toe zijn.. Hij heeft wel tamelijk veel last van migraine en had daar medicijnen voor Propanolol (blijkt een betablokker te zijn) oftewel kan de kwaliteit van het zaad verminderen toen we dat lazen is ie er wel mee gestopt maar of het dan nog goed komt ??.. Maar moet zeggen na 20 maanden frustreert het echt wel hoor ik ben gewoon verdrietig (huilen) als ik weer ongestelt word... maar we houden moet eens zal het ons allemaal lukken en hebben wij eindelijk die positieve test in handen Liefs Vonnie
Ha meiden, Vandaag weer ongesteld geworden. Dus zit er wel weer even lekker door heen. Ontzettend balen. Meiden ik kan me soms ook storen aan bepaalde dingen. We zijn nu allemaal al een hele tijd bezig. We moeten denk ik wel oppassen dat dit geen "zeik" onderwerp gaat worden. Tuurlijk is het fijn om eens wat van je af te schrijven maar het belangrijkste is dat we allemaal zo'n beetje hetzelfde voelen omdat we al zolang bezig zijn. We kunnen elkaar helpen en steunen. Als we hier alleen maar negatieve verhalen gaan plaatsen ga we een beetje in het negatieve mee. We moeten positief blijven!!
De opmerking van : het komt allemaal ooit een keer goed die vind ik zoooo erg. Zeg tegenswoordig gewoon terug: nou geef mij dat dan maar zwart op wit. Maakt dan niet uit of ik nog wat langer moet wachten als ik maar weet dat het OOIT komt. Nou dan kijken ze je wel even gek aan hoor. @ Marsim; Ja je hebt eigenlijk wel gelijk dat we op moeten letten dat het niet alleen maar negatief word want dan trek je elkaar er alleen maar meer mee in de put. Wat ik weleens zou willen...lekker hard gillen..lijkt me heerlijk. Misschien morgen op het werk eens met de kinderen gaan doen..haha(werk op kinderdagverblijf)
daar zullen de kinderen vast erg blij mee zijn wennes hihi. het is ook absoluut niet de bedoeling dat dit een negatieve topic word maar we weten allemaal waar we over praten hier en hebben ook egt de ervaringen. iedereen hier is al een aardig tijdje bezig, er zijn geen meiden bij die al aan het zeuren zijn terwijl ze net met de eerste poging bezig zijn. Dat is eigenlijk de bedoeling van dit onderwerp
Hier nog iemand die inmiddels in ronde 13 bezig is en ik vermoed dat ronde 14 er ook aan zit te komen. In ronde 11 hadden we het geluk om 9 dagen te kunnen genieten van een zwangerschap. Helaas was het ons niet gegunt! Ik merk voor namelijk dat ik na de miskraam er nog meer moeite mee heb gekregen. Over al zie ik zwangere meiden en/of baby's en kinderen! Ook hier hoor ik vaak; meid je moet er niet te veel mee bezig zijn dan komt het vanzelf. Of zet het van je af e.d. De stap om naar een HA te gaan vind ik eng! M'n vriend en ik hebben vandaag tegen elkaar gezegd, dat we het nog 2 a 3 rondes proberen en als 't dan niet raak is, dan we dan de stap zetten naar een huisarts.
G89, het blijft altijd een moeilijk beslissing om voor de eerste keer naar de huisarts te gaan. Maar goed jullie zijn nu ook alweer een tijdje verder en dan mag het toch wel eens. Ben je al bezig met temperaturen enzo?? Zo niet dan is dat misschien wel handig. De huisarts gaat daar eigenlijk bijna altijd om vragen. Als je kan aantonen dat jullie al verschillende dingen hebben geprobeerd dan sturen ze je wat makkelijker door naar de gyn. Heel veel sterkte meid!
Skatjuh: hoe gaat het vandaag met je? Heb je vandaag een rotgevoel gehad of kon je je een beetje afleiden? Moeilijk om te horen dat je man zelfs zijn geduld begint te verliezen. Ik weet ook niet goed wat ik moet zeggen om je wat op te beuren... G89, ik vind het ook wel eng om naar de HA te gaan. Maar op een gegeven moment moet het wel he... Jellybean, wat een fijn verhaal om te horen, geeft toch een beetje een goed gevoel hoor. Vonnie, ik moet ook altijd ff een dagje janken als ik ongsteld ben geworden. Bleh, dan ben ik niet te genieten hoor!Heel veel succes morgen en ik hoop dat er heel veel goeie zwemmertjes zitten! P26, fijne opmerking he, er niet teveel mee bezig zijn. Als iemand ons kan leren hoe dat moet, dan zouden we ons misschien minder gefrustreerd voelen.. Het ene moment maak ik mezelf denk ik ook helemaal gek en ben ik verdrietig, gefrustreerd maar ook bang. Maar soms ben ik weer zo nuchter en voel ik me positief. Ik vind het (nog) niet moeilijk om andermans babytjes vast te houden, maar naar babyzaken gaan en babyspullen en zwangere vrouwen te zien, ai dat doet wel een beetje pijn hoor. Soms voel ik me zo'n doos en dan denk ik 'doe ff normaal joh, doe niet zo hysterisch' maar ik kan me ook ineens intens verdrietig voelen...pppffff.... in het begin is het nog allemaal leuk en spannend en lekker geheim maar na een aantal maanden, 11 voor mij, begint het juist steeds enger te worden.. Ik heb respect voor de meiden die de MMM al in zijn gegaan, ik heb er echt veel angst voor maar ik ben blij dat ik over jullie ervaringen kan lezen en ondertussen proberen wij het nog even uit te stellen om naar de HA te gaan (kun je nagaan, ben zover nog niet eens) maar hoe vaker ik weer ongesteld word, hoe verdrietiger ik word..
hee meiden, mag ik er ook bij?!!!! wij zijn in november een jaar bezig, niet iedere maand volgens het boekje, vandaag heb ik mn eisprong die voel ik nu ook, toch weet ik als we gaan klussen het niet lukt Er zijn natuurlijk meiden die veel langer bezig zijn, maar iets zegt me dat het niet helemaal goed zit in mijn lichaam. misschien dat jullie dit herkennen......... telkens na het klussen floept de klodder speurm er meteen uit....het lijkt wel alsof ik het niet binnen hou... is dit bij iedereen zo of? Ook hebben we vaak met een kussen onder de bips geklust maar geen reslutaat! mijn schoonzus is vandaag begonnen met bevallen!! ik gun het ze van harte echt waar hoor, maar het voelt zo raar als ik mensen zie die zwanger zijn, den dan ook nog zo ontzettend dichtbij, zij wel en ik niet !! zo moet je natuurlijk niet denken maar ja, ik voel me echt een achterblijfertje! ik begrijp het dan niet dat er meiden zijn die ongepland zwanger zijn, bijvoorbeeld op hun 14e zwanger raken het meteen hoppa raak is....hebben jullie dit niet? doen jullie echt alles volgens het boekje? stoppen met roken? geen koffie drinken? en geen alcohol? Veel liefs
@Perfection.... maak je geen zorgen over de sperma die er uit loopt meid! Iedereen heeft dat... en een groot gedeelte blijft gewoon binnen. Ook ik blijf zo'n 10 minuten met de beentjes omhoog, trek een sexy grote onderbox aan en ga slapen... sochtend weer lekker wassen. Ik durf na de daad niet te gaan plassen omdat ik denk dat dan alles er uit loopt hahaha! Wij zijn sinds okt 2008 bezig... 2 x raak geweest (vermoed zelfs 3 x) maar helaas heeft het voor ons nog niet zo mogen zijn. Reacties uit de omgeving zijn verschillend.... er zijn er bij die vinden dat ik me aanstel vermoed ik... en anderen leven heel erg mee. Zelfs mijn teamcoatches leven erg mee! En hebben gezegd dat als ik ooit een afspraak in het zkh heb op een dag dat ik moet werken, dat ze wel iets regelen. Op het moment voel ik me er heel rustig onder.... het gevoel dat ik het op het moment een beetje kan loslaten.... Ik hoop dat dit gevoel ook na mijn ei zo blijft. Groetjes Cyntje78
Oja.... moeders voor moeders... Ik had altijd zoiets van... blegh... piesen in een plastic kan... Maar ik weet nu 1000% zeker, dat als het zo ver is, ik liters ga verzamelen hoor! Ik bedenk me net ook... de rondes voordat het raak was ben ik heel erg goed doorgekomen! Ik weet niet hoe... maar ik voelde een soort rust vanbinnen. Misschien schuilt er toch een soort van waarheid in het er niet zo mee bezig zijn. Je maakt het jezelf iig gemakkelijker! MAARRRRR... het is een hele kunst om er niet mee bezig te zijn... dat aan/uit knopje vinden, dát is er gewoon niet! En al helemaal niet als je agenda volstaat met afspraken in het ziekenhuis Liefs Cyntje78
@ 123 gisteravond kon ik helaas niet meer reageren dus doe het nu nog even. Gister ging het op zich wel redelijk, had veel afleiding door m`n werk al is dat ook nie geweldig. Mijn man heeft het lang af kunnen sluiten maar nu duurt het hem ook te lang en we reageren het een beetje op elkaar af. ( ik weet niet goed ) is ook n beetje mijn schuld geloof ik want ik ben daar erg goed in ( schaam me enorm ) @ perfection Ik ben ook niet zo netjes met bepaalde dingen hoor. Drinken deed ik al bijna nooit maar als ik het idee heb dat het wel eens raak kan zijn raak ik geen druppel meer aan. Verder rook ik als een ketter en ben daar ook nog niet mee gestopt. Door het lange wachten en al het gedoe hierom heen lukt het me ook niet egt geloof ik. maar je mag er bij hoor ook al ben je nog geen jaar bezig, je komt dicht in de buurt
We hebben van alles al geprobeerd, ovu testen, tempen, slijm voelen e.d.! Alleen had ik van de eerste twee naar vier maand er genoeg van! Je wordt dan zo moe van elke keer die teleurstelling, terwijl je weet dat je, je eisprong gehad heb en dat je op de juiste momenten seks hebt gehad met elkaar!
Ja, dat is ook wel zo! Alleen ben ik bang voor wat er dan komen gaat. Zal hij zeggen; je bent al eens zwanger geweest, dus jullie kunnen het zelf wel. Probeer 't nog maar een zes mnd! Ga eerst nog maar eens een zes mnd tempen/ovu-testen gebruiken, die vier maand is niet voldoende, die je nu hebt gedaan! Zo blijf je maar piekeren! Zit jij in de MMM?
@ G89, als je idd alle al hebt geprobeerd dan zal ik inderdaad gewoon binnenkort naar de huisarts gaan. Je hebt aantoonbaar bewijs dat eigenlijk verder dus alles goed is. Als je bang bent dat ze je niet door willen sturen dan moet je er gewoon op staan dat je een verwijzing krijgt. Ze geven je een advies maar als jij uiteindelijk toch naar het ziekenhuis wil gaan dan moeten ze die schrijven ook al staan ze daar niet achter. Het is makkelijker gezegd dan gedaan hoor dat weet ik ook. Ik heb er ook een beetje op moeten staan dat ze een verwijzing gingen sturen. Ik bleef ze ook gewoon lastig vallen. Ben toen voordat ik doorgestuurd werd echt super vaak bij de huisarts geweest. Succes in ieder geval meid!
dat vaak bij de huisarts komen ken ik wel, kon gewoon een maandkaart halen hihi. Gewoon doordrammen net zolang tot je geholpen word. Die mensen weten niet wat je doormaakt en kennen het gevoel niet. Jouw lijf, jouw leven, jouw keuzes.
Oh, dat zal ik ook zeer zeker doen! We willen het nu nog 2 á 3 rondes proberen, dus dat zou betekenen dat we dan begin 2010 naar de HA stappen! Niet alles is hier in orde, mijn vriend heeft enkele jaren geleden eens een sperma test gedaan en daar kwam uit dat hij zo'n 40% bewegelijke zaadcellen heeft, maar in hoeverre dat weer verdeeld is en hoeveel er ook zwemt, dat weet ik allemaal niet. Mochten we in 2010 weer op nieuw zo'n test doen, dan zullen we het wel zien. Misschien is het verbeterd! Nu ren ik even héél snel naar de badkamer! M'n lens zit verkeerd of er zit iets in m'n oog!
Perfectionn, ik heb dat gevoel van er is iets niet in orde ook heel lang gehad, eerlijk gezegd heb ik het nog steeds. Ik zou als ik jou was dus gewoon naar de huisarts gaan als je 1 jaar bezig bent. Wij hebben dat in ieder geval wel gedaan, mijn huisarts was er dan ook heel makkelijk in om ons door te verwijzen naar de gyn. Na de gebruikelijke onderzoeken is er bij ons niks afwijkends gevonden en nu moeten we het weer 6 maanden proberen. Gek genoeg dacht ik dat ik het door deze goede uitslagen kon loslaten, maar ik blijf dat gevoel houden dat er iets niet goed zit bij ons. Ik heb het gevoel dat mijn vriend en ik misschien niet goed matchen, of misschien heb ik wel oude eitjes ofzo want waarom duurt het anders zo lang? En aan de andere kant denk ik dan weer 'er zijn zoveel vrouwen die pas na 2 jaar zwanger raken', en dat zorgt ervoor dat ik hoop blijf houden. Ik heb trouwens ook het gevoel dat wij achterblijvers zijn, voor iedereen in onze omgeving is het zo vanzelfsprekend dat ze een kindje krijgen aangezien ze allemaal binnen de 4 maanden zwanger zijn geworden. Maar voor ons is het zo NIET vanzelfsprekend, bij iedereen gaan de fases in het leven gewoon door terwijl ik het gevoel heb dat wij stil staan, snappen jullie? En dat vind ik toch wel een frustrerende gedachte. Maar goed, deze maand voel ik me nog verbasingwekkend goed, ik kan mijn emoties nog positief noemen. Nog 1 week tot mijn NOD en meestal is dat echt de meest slechte week van mijn cyclus dus ik ben benieuwd