Tonka, je weet dat je vanaf 12 weken geen avond/nachtdiensten meer hoeft te draaien he als het niet gaat?! Misschien kan je met je leidinggevende voor tijdelijk vervangend werk zoeken? En kan me voorstellen dat die emoties nu even opspelen bij je, en dan is ook helemaal niet erg! Soms is het goed om even stil te staan bij wat geweest is om daarna weer door te kunnen gaan met wat voor moois er komen gaat!
zo herkenbaar lieverd. dat is dus ook een de redenen dat ik maar door blijf gaan dan hoef ik mij daar niet druk om te maken. maar goed dit vraagd te veel energie dus volgende week doen wij een paar stapjes terug van deze kant.
Ik had alleen gelezen nachtdiensten? Mijn werk is niet zo zeer vermoeiend op zich maar het kost geestelijk enorm veel energie. (ik werk met dak en thuislozen) dus aangepast werk is er op zich niet echt, juist het client contact maakt het zo leuk en bijzonder.
Had jij gedacht dat dit allemaal achteraf nog zo'n inpact kon hebben? Zie mijzelf toch als redelijk nuchter..Eigenlijk wel raar dat er geen begeleiding hierin wordt geboden, er wordt niet eens bij stil gestaan. Heb niet eens een afsluitend gesprek gehad met de fert. arts, dit deden ze niet meer, te tijdrovend..
Dat is moeilijk he, als je leuk werk doet maar het breekt je eigenlijk op... Misschien kan je even een weekje vakantie nemen? Dat je daarna weer wat bijgetankt bent? Of overleggen dat je extra pauzes neemt? In principe is het zo dat wanneer je zwanger bent je werk verplicht is (maar dit gebeurd haast nooit) dat er een plek voor de zwangere alleen geregeld word. Zij moeten dan zorgen dat daar een bank of bed staat zodat de zwangere daar kan rusten. Ik denk als jij aangeeft op je werk dat je ontzettend graag wil werken maar het niet langer trekt zij echt wel iets voor je regelen hoor, dat je langer pauze kan nemen en even kan liggen!
net proberen te slapen, maar lig alleen maar te piekeren, waarover weet ik zelf niet eens. bsb, wilde net zeggen, zie jou banner wel hoor maar tis een nieuwe dus hahahahah als ik mij rustig hou heb ik niet eens in de gaten dat ik zwanger ben. voel mij goed, voel de baby maar heel soms, en dan meestal in de ochtend. tis dat ik harde buiken krijg als ik aan de gang ga. morgen weer aan het werk...ben beniewd hoe het gaat.
tonka: nee had ik niet verwacht maar ik heb op mijn verzoek wel een gesprek gekregen na mijn miskraam na 4 weken, eerste terugplaatsing. dat het nog zxo'n inpact zal hebben had ik niet verwacht nee...weet ook niet goed wat ik er mee moet
Nee BSB, natuurlijk vergeet je dat niet! Elk kindje dat je verloren hebt was gewenst! Meeste mensen hebben ook volgens mij de mentaliteit van: "Nou het is gebeurd en nu weer verder, niet zeuren" terwijl die vlieger natuurlijk niet voor iedereen opgaat!
klopt maar ik denkd at dat ook heel bepalend is voor wat je hebt meegemaakt en daar merk ik nog wel een verschil in bij andere. en dan denk ik ach stel je niet aan. dus ik ben zelf ook "schuldig"maar goed. ga even eten