Pfffffffff ik zal maar niet eerlijk zeggen wat ik hiervan denk want dan ben ik NIET aardig! Wij hebben een hond van 11 maanden en baby van 3 maanden. Ze zijn elkaars beste vriendjes. Mijn hond is ook net mijn kind en ik kan me er dan ook NIKS bij voorstellen dat je met de gedachte speelt om hem weg te doen. Zeker niet na 6 jaar trouwe dienst. Vergeet niet dat het voor het beestje ook een hele verandering is!
Ugh, vannacht om half 12 begon onze hond weer eens te brommen/blaffen, grrrrr. Ik sliep echt NET. En ja, dan is het irritatieniveau weer bijzonder hoog Het helpt ook niet dat we in een appartement wonen en de hond dus direct naast onze slaapkamerdeur slaapt. Dat gebrom van hem is echt stront vervelend! Maar goed, verder is ie nog steeds lief hoor
Oh wat klinkt dit heerlijk beagle....Ik heb dus ook een beagle van 8 jaar en ik heb zelf het idee dat ie drukker is geworden sinds ons kindje er is. Ik probeer al om hem zo veel mogelijk aandacht te geven en lekker veel met hem te lopen maar af en toe blijft hij gewoon ook heel irritant. ' gelukkig si ons hondje graag in de tuin om botten te begraven en dat is,als het droog is een prima oplossing. Onze beagle is een echte knuffelkont en ligt het liefst de hele dag op schoot te kroelen dus in die zin is het leven voor hem natuurlijk ook erg veranderd. Ik denk dat het vanzelf over gaat hoor. Ik heb er zelf al minder last van.
(ik heb niet alles gelezen) hier 2teckels die ook mijn kinderen zijn. maar af en toe erger ik me ook aan hun. als de een af en toe blaft als hij denkt iets te horen. als ik eindelijk op de bank kan zitten op mijn gemak en ze op mijn schoot wil. maar dat zijn dingen waar ik me aan erger waar ze niet altijd iets aan kunnen doen. maar ze wegdoen? nee hoor. toen ik zwanger was vroeger mensen wel eens: wat als de baby allergisch is voor de honden. dan grapte ik gelijk: dan moet de baby weg, want die was er later en ze mogen best eens in haar gezicht likken, maar dat is een keer. ze mogen niet door blijven gaan. onze ene hond is echt een knuffelkont en zou het liefst de hele dag op schoot zitten en in je gezicht likken omdat ze je zo lief vind, dus af en toe eens een lik in haar gezicht vind ik niet zo erg. bij begroeting ofzo. maar anders niet. is goed voor haar weerstand en wij worden er toch ook niet ziek van?? (de honden slapen hier meer op de bank dan in hun mand, dus daar komt ze wel eens. en ze slapen ook boven dus komen ook wel eens op haar kamer, maar niet in haar bed.)
Nou hier een hond waar ik me onwijs kan irriteren. De haren,Het gekwijl bij Levy, Dat vieze speeltje die hij voor onze voeten blijft gooien of bij levy in de wipper...Hoeveel aandacht je hem ook geeft. Hij blijft komen. Als je een hond hebt die gehoorzaamd zoals t hoort kan ik me voorstellen dat je het niet in je hoofd krijgt om een hond weg te doen. Draai de rollen eens om. Je loopt met je kleine hummel te giechelen en te doen. Staat op en wilt de fles maken. Je struikelt zowat over zijn speeltje heen. Vervolgens mag je je reet af gaan vegen vanwege de haren die in je broek zitten geprikt. Afijn fles maken...eten geven... De hond komt er dominant bijzitten...Je stuurt m weg en begint te grommen. Afijn...Hond gaat uit...Luistert voor de meter niet... Je komt thuis je zit eindelijk ff met manlief op de bank ff een filmpiej kijken...Zelfs dat gat niet want hij gaat gewoon voor de tv zitten. Beestje krijgt genoeg aandacht van ons en visite wat over de vloer komt. Maar sinds dat de kleine er is...Stront vervelend en onwijs jaloers. Me vriend zit hier te tubben en te doen. Hij zegt: Ik heb geen hond genomen om m weer weg te doen. Maar als ie dan weer zo irritant loopt te doen enz en we blijven m corrigeren...wat tot schreeuwen eindigt...Zeg ik hem ook...Hij kan een betere plek vinden waar hij wel al die aandacht krijgt die hij verdiend...Waar hij op nummer 1 staat. Dat staat Bull bij ons niet...Hoe lief hij ook mag zijn. Maar onze zoon staat toch echt op nr 1.
hier gehoorzamen ze ook niet hoor, ze luisteren als ze zin hebben en leah pakt ook wel eens een speeltje van de honden (of andersom) leah leert wel delen door de hondjes (kwam ik vorige week achter) want ze een speeltje van de hond in haar handen heeft en hij pakt het af maakt dat niet uit. vorige week was ze aan het spelen (samen spelen was het niet) met een vriendje en ze pakte wat af en hij begon gelijk keihard te huilen, dus dat was hij niet gewend. en ze doet ze na, want ze houdt iets vast in haar mond (iets van speelgoed van zichzelf) en gaat ermee kruipen
Ik heb een Nova Scotia Duck tolling retriever, een soort retriever dus zeg maar Hij begon tijdens mijn zwangerschap al ander gedrag te vertonen, erg dominant naar andere honden toe, terwijl hij altijd onderdanig was. Tot op het punt dat hij andere honden aan ging vallen, alles wat hij tegen kwam viel hij aan. Ik kon hem dus niet meer los laten lopen. Ik heb hem laten castreren toen mijn zoontje 2 weken was. Zijn gedrag is naar andere honden toe weer als vanouds! Alleen 1 hondje blijft ie aanvallen ( maar moet zeggen dat is gewoon ook een rot hondje.. die begint al uit te dagen en te grommen als hij Pim, mijn hond, al een paar meter verder ziet lopen.) In huis is pim nog altijd zoals hij altijd al was, druk, een echt ADHD beestje. t liefst wil hij dat je de hele dag met zijn bal gooit. Hij ligt ook regelmatig gewoon ongeduldig te janken, terwijl hij net uit geweest is. Kan me daar wel aan irriteren. Maar goed dat doet ie altijd al dus tja daar irriteer ik me altijd al aan Ik ben alleenstaand, dus Pim moet wel is wachten tot hij uit gelaten kan worden, of het is wel eens zo dat hij maar 4 korte rondjes loopt op een dag, omdat ik gewoon geen tijd heb, of Collin thuis ligt te slapen. (ja i know vind het ook verschrikkelijk mijn hond uitlaten terwijl mijn mannetje alleen thuis ligt, niet de ideale oplossing maar soms kan t niet anders!) En op die dagen vind ik t wel eens heel erg, dat ik hem niets beters kan bieden, maar ik weet dat dat wel weer komt. Als Collin straks wat groter is, dan gaat het allemaal makkelijker. En ik heb een tuin, daar ligt hij de hele dag als ik thuis ben. En ik ga minimaal een half uur met de bal gooien in de tuin elke dag, zodat hij toch zijn aandacht krijgt. Want tja.. pim is net als mijn zoontje, mijn alles! Soms denk ik wel is, hij zou het ergens anders beter hebben, maar dat is niet zo.. pim is gek op mij, heb hem 3 dagen bij mijn moeder gebracht laatst. En hij was daar niet happy, heeft het leuk gehad hoor, maar hij was door het dolle om terug te zijn bij mij en Collin. Op de foto was pim even naast Collin gaan liggen, op mijn bed nog wel.. (mag hij eigenlijk niet komen!)
Ik heb het alleen als onze hond maar achter me aan blijft trippelen! Ik hoef dan maar een meter naar links te gaan en hij loopt met me mee dan word ik nog wel eens geirriteerd maar anders niet hoor!
dat gebeurt hier ook, woon in een relatief klein dorp in een grote wijk. de buurvrouw is altijd thuis en let ook op mijn huis (oudere vrouw, heel lief mens) als leah slaapt neem ik de babyfoon mee en laat de hondjes uit. soms juist als ze slaapt, dan heb ik meer aandacht voor de hondjes. heb ook expres een babyfoon met 3km bereik.
Ik heb ook niet alles gelezen, alleen van de TS en de laatste berichtjes (8 pagina's! Daar heb ik tegenwoordig geen tijd mee voor met onze kleine meid! ) Maar wij hebben ook een beagle (Bogy)van 3,5 jaar oud! In het begin moest hij neit zoveel van ons meisje weten maar nu is hij stapelgek met haar! Af en toe komt ie even langs om haar een dikke kus te geven, zo schattig! Ik heb niet echt het gevoel dat ik minder van Bogy kon hebben, wel als ik ga wandelen met hem en de kinderwagen en hij begint te trekken aan de lijn! Maar dat is meer omdat het zo onhandig is met de kinderwagen. Verder doet mijn vriend veel met Bogy (veel spelen en ravotten, wandelen) zodat hij wel zijn energie goed kwijt kan. Ik merk wel, als hij wat aandacht tekort heeft van mij, hij ook constant achter me aanloopt met een speeltje in zijn bek. Ach, ik moet er wel om lachen! Bogy hoort erbij, hij is voor ons ons eerste kindje en ik zou hem voor geen goud willen missen! @Brenjomi: Dat ga ik ook kopen, die babyfoon met 3km bereik! Ik woon ook in een dorp en dat is ideaal als Zoë slaapt om even een klein rondje met Bogy te doen! Ik dacht dat dat misschien een beetje raar is om te doen, maar nee dus!
Ik vind dat er hier een beetje raar gesproken wordt door sommigen. Wij hebben zelf geen hond maar een vriendin van mij wel en die is met de hond op gehoorzaamheidscursus gegaan. Beest luisterde voor geen meter meer sinds hun kleine er is en ik weet er het fijne niet van wat er allemaal op zo'n cursus gebeurt, maar het is nu een hele andere hond geworden. En dat er irritaties zijn zal best wel, maar je hebt toch wel meer irritaties in het leven? Als je kindje voor de tiende keer iets doet wat niet mag, als je man zijn rotzooi niet opruimt, enz. enz. En die irritaties over haren, kwijl en vieze speeltjes en dergelijke vind ik zo raar. Dat weet je toch voordat je aan een hond begint?? En buiten dat, je hebt een groot deel van de irritaties vaak zelf in de hand (hond niet op de bank laten dus minder haren op je broek, gehoorzaamheidstraining)...... @ wwndyy: ik denk dat je straks wel vaker zal struikelen, maar dan over de speeltjes van je kind, weer een irritatie erbij
bengel heeft ook op cursus gezeten en luistert super goed.. dat is het allemaal niet...ze is gehoorzaam, rustig, kan los lopen enz enz..maar ík kan gewoon niet altijd zo veel van haar hebben ..op hetmoment gaat t stukken beter tussen ons ..gelukkig.
hey, ik heb het met mijn ouders hun hong (ook mijn hond geweest 6 jaar lang) is een labrador. echt super super lief. als we er met jamie zijn wil hij er alleen graag bij horen, dan vringt hij zich overal tussen, zit jamie te likken. wil dan met hem spelen en kan hem wel eens duwen enzo. jamie is er helemaal gek op. maar de gedachten dat hij jamie in zijn gezicht likt. of als zijn tut valt al die haren aan zijn tutje, of dat hij er constant bij wil zijn... zeg ik babs ga plaats! dan gaat hij naar zijn plaats en 10 seconden later staat hij er weer grrrr :d gelukkig hoef ik niet een hele dag te roepen want ik kan me best inbeelden dat ik hem of buiten in een ren zet of aan iemand anders geeft waar hij wel op zijn gemak kan zijn en niet constant lopens word gestuurd
@larissa, dat van minder haren als de hond niet op de bank mag is niet waar. onze hond die ruift als een gek, en niet alleen in de lente maar het hele jaar door. mijn ouders hebben een lederen bank maar als babs zich dus is lekker uitschud zit alles onder de haren! en dan dus niet alleen je broek, vest, sokken maar ook je drinken enz af en toe zin om hem gewoon kaal te scheren. nu krijgen we waarschijnlijk de opmerking: Kammen! iedere ochtend en avond word het beest geborsteld met 2 verschillende borstels Resultaat: geen resultaat
Ik had het met mijn katten. Ik ging me steeds meer irriteren aan het gemauw. En dan dat wilde rennen door het huis heen als mijn kleine lag te slapen. En dan nog eens al die haren. Als mijn zoontje dan op zijn boxkleed lag op de grond en hij draaide dan had hij weer kattenharen in zijn mond. Toen was echt de maat vol. Ik dacht nee nu moeten ze echt weg. Het was wel heel moeilijk want ik had ze al wel een tijd maar ik moest het echt doen voor mezelf. Nu vind ik het wel lekker rustig maar als mijn zoontje meer dingen zelf kan doen dan wil ik wel weer 1 kat. Maar dan gaat ik naar het asiel om een volwassen kat te halen. Wil geen kitten meer.
hiep hiep hoera bengel is vandaag 6 jaar! vanmiddag extra lange wandeling, een groot bot en wat vlees bij de brokken...hihi...mijn hondekind..
Wij hebben ook een hond. al 10 jaar. Met een baby erbij krijg je inderdaad wat meer last, met de haren van de hond voornamelijk. Maar ik zeg er met nadruk bij: last van de haren, niet van de hond. De hond is er altijd al geweest en is ons nog net zo lief als ervoor. Omdat een baby krijgen zo bijzonder is en zo veel van je aandacht vraagt, sluipt het gevaar er in dat de hond er wat bij inschiet en dat vind ik al erg genoeg. Maar we doen ons best om hem er bij te betrekken. ik ga samen met ze lopen. Hij heeft zijn nest nog op de zelfde plek als voorheen, vlak bij ons. En we laten hem, als we er bij zijn, ook bij de baby om hem goed te wennen en hem te laten merken dat hij er nog bijhoort. De laatste tijd gaat hij vaak langs haar heen als ze in het wipstoeltje zit en likt in haar gezichtje. Dat vind ik ook niet geweldig, maar prijs hem toch want dat is zijn manier om te laten blijken dat ze wat hem betreft ook bij het gezin hoort. Meestal leid ik dan meteen de aandacht van de hond af en haal hem zelf even aan om te voorkomen dat hij in haar mondje likt. Onze baby moet nl. altijd enorm lachen als de hond in haar buurt komt en haar likt. Volgens mij is krijg je juist problemen als je de hond spastisch bij de baby weghoudt. Je moet er wel bijblijven natuurlijk als ze bij elkaar zijn. En de haren, ach een keer extra stofzuigen en verder denken: Is goed voor de weerstand en tegen de allergie.