Ow meis wat k*t! Ik slik hetzelfde als jij, maar dan 20mg, van 40 werd ik te duf. Mijn verloskundige en behandelaars hebben juist liever dat ik doorslik, ik mocht het zelfs eventueel verhogen. En niet afbouwen, ai ai ai, dat is ook echt niet goed gewoon.
Hier ook hoor ik vind het nog steeds moeilijk dat de baby wat verslaafd geboren zal worden.. maar op zich de dosis die ik dan slik is niet hoog (50 mg zoloft).. en de baby wordt goed in de gaten gehouden. Ja hij zal het even moeilijk hebben, helaas is dat zo en ik vind het vreselijk, maar dat gaat inderdaad weer over en ook op korte termijn als het goed is. Ik ben trouwens blijven slikken omdat ik gewoon een ander persoon ben zonder de medicijnen.. vrij bizar.. maar ik word echt extreem suicidaal. De keuze was dus snel gemaakt om te blijven slikken.. Ik werd trouwens pas na ruim 1,5 jaar zwanger maar dat kwam doordat mijn man haast geen zaad had dus lag niet aan de medicatie. @ yessica veel sterkte ermee! Wel vreemd dat je gelijk moest afbouwen snel afbouwen is nooit goed daar hoor je maanden over te doen. @ basbousa zo dat was wel schrikken dat het zo slecht ging met je zoontje. Welke medicatie slikte jij toen? Ik ken die verhalen namelijk alleen van de oudere soorten AD niet van de SSRI's bijv. @ Flip ik bedoelde meer dat ik het zo vreemd en moeilijk ook vind dat de informatie zo kan afwijken. Voor ik zwanger werd heb ik al met diverse specialisten gesproken over de medicatie ze zeiden toen allemaal je kan het tijdens de zwangerschap wel blijven gebruiken maar tijdens bv hadden ze geen idee.. Allemaal veel sterkte en succes in de zwangerschap, en met de geboorte, hopelijk doen onze kindjes het allemaal goed ondanks de AD!
Voorde meiden met vervelende ervaringen betreft afbouwen etc etc, petje af voor jullie. zal niet makkelijk geweest zijn. Ookal moest je voor je gevoel, ik heb er zeker respect voor. Al koop je daar helaas niets voor. Een kennisje van mij zit aan de 50 mg prozac per dag, en is nu 2x zwanger geweest, 2 hele goede zwangerschappen gehad, wel onder begeleiding van de gyn. ook na de bevalling ging het erg goed met haar. ze heeft haar 1e kindje zonder antidepr. gehad, was toen nog niet nodig, maar alle 3 de kids zijn even gezond.
@desiree: ik slikte wel een SSRI (Citalopram) en trok het helaas niet zonder. Nu trek ik het ook niet, maar toch maar geen mediciatie. Liever dit dan zo'n ziek kindje. Hij sukkelt nog steeds met zijn gezondheid. Zal wel niet daaraan liggen, maar toch....
Heftig!! Ik zit zelf ook op het randje te werken (slikte toen ook 40 mg Citalopram). Ik herken het gevoel dus wel een beetje. Heel veel sterkte ermee!!
Ik heb een prenatale depressie gehad en hoefte op het laatste moment gelukkig geen antidepressiva, maar bij mij hadden ze het er over dat prozac wel mocht. Het hangt alleen af welke kinderarts je hebt want van de ene kinderarts mag borstvoeding wel en van de andere niet.
Bedankt voor jullie berichtjes, ik snap zelf ook niet goed waarom ik in 1x moest stoppen met de AD. Vandaag weer met m'n dokter en Psych gebeld, ze zijn druk bezig een plek te vinden voor me. Nog gevraagd voor andere medicatie, maar ik moet het zonder doen. Ik ben dolgelukkig dat ik zwanger ben, maar het valt me veelste zwaar op het moment. Ik kan geen seconde meer genieten, en hoop dat de baby niets mee krijgt van mijn depressie.
Raar dat al die hulpverleners andere ideeen hebben, bij mij wordt het aangeraden doortegaan (eventueel verhogen mogelijk) en jij moet per direct stoppen. Per direct stoppen, tss die mensen weten niet door wat voor een hel je dan gaat. Ik snap het ff niet meer hoor. Kan me er eigenlijk best wel boos over maken.
Hier ook, ik vind het maar erg raar van die hulpverleners! Ik hoor zelden dat er wordt gezegd te stoppen. Ik mocht ook absoluut niet stoppen, behalve dan van een gyn die er kennelijk niet zoveel van af wist. De baby kan later voelen hoe jij je voelt, dat is ook niet goed voor 'm. Kan je niet ergens een second opinion aanvragen ofzo, bij een andere psychiater? Veel sterkte Yessica!
Ik vind het maar vreemd dat zoveel artsen en vk's zo van mening verschillen. Of nou ja, vreemd. Het is eigenlijk vervelend. Ik slik al bijna tien jaar AD. Eerst Seroxat (paroxetine) en nu al ongeveer vier jaar Efexor (venlafaxine) 150 mg. Voor ik zwanger werd, ben ik op mijn eigen initiatief doorverwezen naar de POP-poli (staat voor: psychiatrie-obstetrie-pediatrie) van het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis in Amsterdam. Deze poli is speciaal opgericht voor vrouwen die zwanger willen worden of al zijn en psychische klachten hebben (gehad). Je krijgt hier een gesprek met een kinderarts, een psychiater en een gyneacoloog tegelijk. Zij vertellen je alles wat ze weten over de medicijnen die je slikt in combinatie met zwangerschap en borstvoeding. Uiteindelijk brengen ze een advies uit. Ze zijn erg terughoudend in het laten minderen/stoppen met medicijnen zoals AD. Ze zijn ervan overtuigd dat in de meeste gevallen de stress-stoffen die je in je bloed krijgt van een depressie of paniekaanvallen, veel slechter zijn voor je baby dan de medicijnen hier tegen. Het zal verschillen per medicijn, maar mij werd aangeraden vooral niet te stoppen of af te bouwen. Mocht ik weer last krijgen van somberheid en angst, dan mag ik zelfs ophogen. De kans dat de baby na de geboorte ontwenningsverschijnselen krijgt, is 30 procent. Meestal verlopen deze erg mild, gelukkig. Heel soms niet, en dat is de reden dat mij is aangeraden binnen acht uur na de geboorte (als ik besluit thuis te bevallen) naar het ziekenhuis te komen. Daar zal ik dan een klinisch kraambed krijgen. Zo houden ze de baby en mij de dagen na de bevalling in de gaten. Als het allemaal goed gaat, kunnen we na een dag of drie, vier weer naar huis. Borstvoeding mag ik gewoon geven. Overigens ben ik in ronde 2 zwanger geworden (dus zullen de medicijnen daar geen nadelige invloed op hebben gehad) en gaat alles (voor zover we weten) erg goed met de baby. Ik kan iedereen aanraden contact op te nemen met deze poli (je hebt wel een verwijzing nodig van huisarts of psych) als je je zorgen maakt om medicijngebruik en zwangerschap. Ik vond het erg geruststellend dat het team wat daar zit, zich specialiseert in gevallen als de mijne. Hier is de link naar hun website. Vond ik erg informatief. POP Expertisecentrum Amsterdam - Sint Lucas Andreas Ziekenhuis Allemaal veel sterkte en succes!
Meiden heb echt veel respect voor jullie hoor. Ik vond mensen met een depressie altijd aanstellers (wist immers niet wat t met je doet of inhield) tot ik het zelf kreeg. een paar jaar geleden midden in de zomer en de arts heeft toen antidepressiva voorgeschreven. alleen zoveel reacties om me heen die zeiden dat je er snel niet meer zonder kunt, en dat t soms veel te snel wordt voorgeschreven, heb ik t toch laten liggen. t is gelukkig vanzelf weggegaan. heb af en toe nog weleens een mindere dag maar heel zelden gelukkig. Snap dus in kleine mate wat jullie voelen en vindt t echt knap dat jullie zulke beslissingen kunnen maken!!!! mag ook weleens gezegd toch! Sterkte allemaal.
Da's leuk om te horen. Of nou ja, leuk Ik dacht alleen gelezen te hebben dat jou werd aangeraden in het ziekenhuis te bevallen. Heeft dat temaken met jouw specifieke medicatie? Mij werd gezegd dat ik het zelf mag weten, als ik maar acht uur na de bevallen daar ben met baby. (Dan pas kunnen de ontwenningsverschijnselen beginnen.)
Ik slik normaal gesproken ook fluoxetine 20mg, maar ben toen ik erachter kwam dat ik zwanger was er direct mee gestopt, ondanks dat deze AD nog als meest veilig wordt aangeschreven tijdens zwangerschap. Je hoort zo veel nare verhalen en ik wil gewoon elk risico op afwijkingen, of wat dan ook, zoveel mogelijk uitsluiten. Daarnaast wil ik ook perse fulltime borstvoeding geven, dus dat heeft ook zwaar meegewogen bij mijn beslissing. De andere kant is dat ik hierdoor wel weer meer last van stemmingswisselingen, en of dat nou zo goed is voor de kleine? Denk dan steeds maar dat ik deze stemmingswisselingen toch wel zou hebben door de hormonen, haha. Zodra ik stop met de borstvoeding begin ik overigens wel weer direct met de AD. Ik veroordeel het trouwens niet hoor, als je wel doorgaat met je AD tijdens de zwangerschap! Ik heb 'alleen' last van stemmingswisselingen, maar kan me voorstellen dat als je depressief bent het beter voor jezelf en voor de kleine is om je medicijnen te blijven slikken.
@Fleur, ik vatte het ook niet op als een aanval hoor. ieder heeft zijn eigen redenen om door te gaan of te stoppen met de A.D. Ik zelf heb 2 hele nare postnatale depressies gehad zonder A.D. en ik heb het spul nu echt blijvend nodig. Voor mij is het dus beter het door te slikken maar ieder dus zn eigen. Hoop dat het je lukt lekker lang bv geven, gun het je van harte