Augustus 2009 mama's

Marieke: Je hebt gelijk hoor, we gaan er gewoon het beste van maken. En als je werkt dan vliegt de dag denk ik dan maar, en voor je het weet kun je weer lekker naar huis, naar je krummel!

Liefie: Slim, kwou dat ik dat ook had gedaan...dat ouderschapsverlof...

Nou, ik zal mijn bevallingsverhaal ook ff plaatsen dan! Komt wel in gedeeltes denk ik...Hihi!

Liefs, Pluis

 

Bevallingsverhaal

Zaterdag 1 augustus

De uitgerekende datum ging eigenlijk heel rustig voorbij. ’s Middags rond een uur of 3 richting Zwolle, waar mama haar verjaardag vierde. Daar lekker pasta gegeten en koffie gedronken voordat de eerste mensen binnen kwamen. Elke keer de vraag:” Ah, nog geen oma dus?” Mama had namelijk gezegd dat ze iedereen zou afbellen als ze geboren zou worden. Mama reageerde dan ook elke keer op deze vraag met: “Nou, ze zit in de kamer, dus nee, er is nog niks!”
Lekker zitten kletsen en rond een uur of 21.15 krijg ik ineens een soort steek in mijn rug die even erger wordt en dan weer weggaat. Nadat ik dit nog een keer heb gehad denk ik, “we moeten naar huis”. Dit zeg ik tegen Erik en hij reageert nogal verbaasd, want hij wilde net een biertje nemen. Bij de lift zeg ik tegen hem dat ik het een beetje aan het rommelen is. Thuis gekomen zijn we naar bed gegaan, maar ben ik er na een uurtje weer uit gegaan. Beneden op de bank heb ik tv liggen kijken en zo af en toe een kramp opgevangen, want echt weeën dacht ik nog niet te hebben. Na een tijdje ben ik toch mijn bed maar weer in gegaan en heb denk ik 2 uur geslapen.

Zondag 2 augustus

De krampen bleven een beetje komen, maar soms 3 in een uur en soms 6 in een uur, dus echt regelmaat was er niet. Rond 12.00 verloor ik mijn slijmprop en heb ik ineens heel zenuwachtig op zolder staan giechelen en de was opgehangen. Ook erik vond het wel een beetje spannend worden toen ik hem dit vertelde. Toch veranderde er toen weinig aan de intensiteit van de krampen. Ik heb nog staan stofzuigen en ben nog naar de Albert Heijn geweest.
’s Avonds hebben we makkelijk gegeten ( iets van brood geloof ik) en zijn we naar de film “Robin Hood” gaan kijken met Kevin Costner. Rond een uur of 21.00 leek het er op dat er regelmaat in kwam, 20 minuten ertussen elke keer. Aan het einde van de film zaten er zo’n 10 minuten tussen maar waren de weeën prima te doen. We zijn naar bed gegaan, maar ik heb niet geslapen. Rond een uur of 00.30 en ik naar beneden gegaan waar ik op de bank met een warme kersenpitkruik tegen mijn rug heb liggen tv kijken.
Ook heb ik een deel van de mandela gekleurd. Om 03.00 kwamen ze toch om de 5 minuten en werden ze ook wat heftiger. Toen ik in de badkamer op de wc zat begon ik te huilen en werd Erik wakker. Ik had geen erge pijn of zo, maar ik denk een soort ontlading of iets.
Erik is met me mee naar beneden gegaan, maar na een half uurtje zijn we weer naar boven gegaan en ben ik op zijn kant gaan liggen. Dit was de rechterkant van het bed en dat werd gevraagd.
Omdat ik zelf niet echt het idee had dat het opschoot, de weeën kwamen wel om de 5 minuten, maar echt heel pijn deden ze niet, heb ik om 05.00 uur gezegd dat Erik maar de verloskundige moest gaan bellen. Dat deed hij en Marianne nam op. “ Bel ik je wakker?” vond ik wel een er mooie openingszin van hem…hihi! Ik was erg blij dat Marianne er was, zij had wel mijn voorkeur. Ze was op vakantie afgelopen 2 weken en dit was haar eerste nacht werken, om 22.00 had ze haar telefoon weer aangezet.

 

Om 05.30 was Marianne er en heeft ze even gekeken of ik goede weeën had. Ze vond dat ik het heel beheerst deed, op 1 puf een wee wegpersen ontzettend geconcentreerd en daartussen compleet ontspannen. Toen had ik 4 cm ontsluiting.
Marianne heeft toen achter in de slaapkamer gezeten en Erik bij mij op bed. In mijn ene hand had ik de punt van het kussen en in de andere een sleepbeest van Fenna, een schaapje.
Rond zeven uur heeft Marianne weer getoucheerd en had ik 8, bijna cm ontsluiting! Dat was dus heel snel gegaan en tijdens het toucheren braken ook mijn vliezen.
Nog steeds had ik het gevoel dat dit prima te doen was, ik had geen erge pijn en ik pufte ze nu wel in 3 keer weg, maar ze waren prima te doen.
Tussendoor was ik ook nog steeds erg ontspannen en heb ik met Marianne nog gekletst over mijn eetstoornis-verleden. Zij vond het zo knap hoe ik dit allemaal doorstond, dat ik al we aardig wat mee gemaakt moest hebben, vandaar.
Na het breken van mijn vliezen werden de weeën wel wat heftiger en heeft Marianne gevraagd aan Erik om de kraamzorg te gaan bellen. Ook ging zij haar koffertje er vast bij pakken. Vroeg ze op een bepaald moment hoe het ging, mijn antwoord:”Wil je een beleefd of een eerlijk antwoord…”Dat was genoeg!
De kraamzorg was er best gauw voor mijn gevoel en zij heeft tijdens mijn weeën in mijn rug geduwd.
De tijdsspanne weet ik niet echt meer, maar op een gegeven moment viel het op dat er steeds meer tijd tussen de weeën kwam. Marianne vroeg toen of ik even wilde douchen en dat heb ik gedaan, maar ook dat hielp niet echt. Tijdens het douchen zei Marianne nog dat er zelfs toen nog een foto gemaakt kon worden van mijn buik, omdat hij nog steeds prachtig was.
Na het douchen nog staand een wee opgevangen, en toen maar weer gaan liggen.
Marianne had toen ondertussen contact met de gynaecoloog in het ziekenhuis over een andere vrouw, maar overlegde wel direct mijn situatie.
In die tijd heb ik geen wee gehad en ze was toch echt wel 10 minuten weg. Toen ze terugkwam heeft ze weer getoucheerd en het leek er op dat het randje weer dikker werd.
Dit hebben we tot een uur of tien aangekeken, maar ik was op dat moment al zo moe dat ik zei dat ik niet wist hoe lang ik dit nog vol ging houden, als ik ook nog moest gaan persen.
Om 10.15 nam Marianne het besluit om toch naar het ziekenhuis te gaan, hoewel het daar erg druk was en er eigenlijk geen plek was.
Hoewel ik het niet erg vond om naar het ziekenhuis te gaan, heb ik wel wat tranen gelaten en de hele reis naar het ziekenhuis heb ik mijn ogen dicht gehad, terwijl ik wel wist waar we dan waren.
Eenmaal in het ziekenhuis werd ik door Erik in een rolstoel gezet en moesten we even wachten in de gang waar de zuster vertelde dat de verloskamer nog werd schoon gemaakt. Om 11.00 konden we er in en had ik van thuis tot daar 4 weeën gehad.
Ik heb geen idee hoe ik op het verlosbed ben gekomen, maar ik werd voorgesteld aan een andere verloskundige die me aansloot op een infuus om de weeën weer op te wekken. Gelukkig bleef Marianne erbij en Erik zat de hele tijd naast mijn bed.
Hier weet ik niet zoveel meer van, want eenmaal aangesloten op het infuus werden de weeën heel heftig en kwamen ze om de 2 1/2 minuut. Ik werd aangesloten op het ctg-apparaat en Fenna haar hartslag werd ook gecontroleerd. Tot 2 keer toe is dat slangetje los gegaan en moesten ze weer pielen om dat op haar hoofdje vast te krijgen. Fenna haar hartslag werd aan het einde soms wel erg laag en Marianne heeft hier ook wat van gezegd, maar de andere verloskundige had het ook gezien.
Hoe lang dat allemaal geduurd heeft weet ik niet meer, het enige dat ik nog weet is dat ik in paniek raakte en erg veel geschreeuwd heb. Dingen als “Help me dan toch” en “Ze moet er uit!” Ook Erik heeft het heel naar gehad, ik heb hem verschillende keren zien huilen of zijn tranen zien wegvegen en toch bleef hij me aanmoedigen. Ik zei op een gegeven moment tegen hem: “Ik wil naar huis, ik wil met jou op de bank film kijken.” Maar ook grappige dingen als de verpleegster gezondheid wensen midden in een wee, of pardon zeggen als ik een boertje liet.
Ik ben meerdere keren getoucheerd en op een gegeven moment werd ook de gynaecoloog erbij gehaald, Dhr. Risseeuw.

 

Ook hij voelde, net als alle anderen, nog steeds een randje en hij zei dat ik op mijn zij moest gaan liggen ( ook dit was al meerder keren tegen me gezegd en had ik ook gedaan) en dat hij verwachtte dat het over een uur over moest zijn, omdat ik om de 5 minuten ( wat in werkelijkheid 2 1/2 minuut was) een wee had, dus nog 12 van die weeën en dan mocht ik gaan persen. Dit werden uiteindelijk nog 2 uren, waarin ik nog een pethidineprik heb gehad. Marianne heeft op een gegeven moment met mij geperst op mijn zij en dat ging goed toen ik eenmaal doorhad hoe ik dat moest doen. Het was echt duwen naar de onderkant van mijn buik. Maar ik was zo ontzettend moe… Marianne en Erik bleven me maar aanmoedigen en ze hebben me op een gegeven moment op mijn rug gelegd. Toen moest ik mijn benen zelf vast pakken, maar ik dacht echt dat me dat niet meer ging lukken. Erik hield mijn hoofd vast, ik mijn benen, en ook de verpleegster en Marianne hielden mijn benen vast. En dan drie keer persen op een wee, en nog een 4e keer willen proberen, maar dat lukte dan echt niet meer. Marianne zei nog tijdens het aanmoedigen, want toen ging het blijkbaar heel goed; “Toe maar hoor, ik zie al een heleboel blonde haartjes, pers haar er maar uit hoor voordat de gynaecoloog er is!” En Erik zag ook elke keer die slangetjes bewegen, waaraan hij kon zien dat er we beweging in kwam, want ik had hem verboden om werkelijk daar te kijken. Erik heeft nog geprobeerd me dextro te geven, wat uiteindelijk lukte door het gewoon in mijn mond te stoppen. Maar door die pethidineprik was ik tussendoor zo weg, het leek wel of ik sliep.
Na een eeuwigheid voor mijn gevoel, werd er eindelijk een karretje naar mijn bed gereden waar ik een spuit op zag liggen en het enige wat ik dacht was “Hè, gelukkig, ze gaan me helpen.” Ik heb toen een verdoving gekregen en daarna een knip. Daarna heeft hij de vacuümpomp op Fenna haar hoofdje gezet, wat echt heel erg zeer deed. Volgens Erik heeft hij toen behoorlijk staan rukken en trekken, maar daar heb ik eigenlijk weinig van gemerkt. Hij vertelde wel heel goed wat hij allemaal ging doen, wat ik erg prettig vond. Zo wist ik een beetje dat het einde in zicht kwam. Marianne heeft tijdens de laatste weeën nog op mijn buik staan drukken als een malle!
En toen ging alles heel snel, ik heb een aantal keren geperst en toen hoorde ik Marianne zeggen tegen Erik:”Kom kijken!!” maar gelukkig bleef Erik naast me zitten en ook tegen mij zei ze: “Doe je ogen open!”
Maar het enige wat ik voelde was een hele schrijnende pijn en daarna voelde ik haar geboren worden en werd ze ook op mijn buik gelegd en begon ze ook direct te huilen. Na 4 uur in een hel te zijn geweest was ons meisje daar eindelijk!

 

Het eerste wat ik zei: “Dag meisje”, waarop de gynaecoloog zei:” Nou, zullen we even kijken of het wel een meisje is!” En daarna bekeek ik haar nageltjes, want die waren heel lang! Ik was direct weer wakker en kon alleen maar naar haar kijken. Erik brak toen even en heeft heel hard gehuild, waarna we elkaar betraand aankeken en elkaar een kus gaven en vertelden hoe lief we elkaar wel niet vonden.
De storm in mijn lijf was ook direct over en ik kreeg nog iets in mijn infuus waardoor de placenta al vrij snel volgde die de gynaecoloog ons ook liet zien. Bijzonder om te zien waar ze in had gezeten 9 maanden lang.
Daarna werd ik gehecht en ondertussen hebben wij alleen maar gekeken en gehuild. Ze heeft eerst een tijdje bij mij gelegen en alleen maar gehuild. Ze kreeg een mutsje op en werd toen ik gehecht was weg gepakt om schoon gemaakt te worden, gewogen en aangekleed. Ondertussen kreeg ik te drinken en heeft Erik mijn lippen nat geveegd en heb ik ze schoongeveegd, want ik had geen vel mee op mijn lippen van alle lucht die er langs was gekomen. Toen Fenna eenmaal aangekleed was heeft Erik haar gekregen voor de eerste keer en mocht hij haar ook direct de fles geven.
Ik heb toen een beschuitje gegeten met roze muisjes en een bakje vla.
Toen werd ik op een postoel gezet en ben ik gaan douchen. Alle gene voorbij heeft de verpleegkundige mij gewassen en heeft ze me geholpen met aankleden. En toen mocht ik ontzettend blij maar zo moe naar de zaal waar Fenna al in haar bakje lag en Erik al zat te wachten.

 

@cjpt en de rest van de geintereseerde: Om te voorkomen dat de hele boel wordt nat geplast of gepoept bij het verschonen leg ik altijd een schone luier onder de billen van Yrsa voor ik de vuile luier uit doe... als ze dan iets doen wordt dus alleen de luier vies... Bij plassende jongentjes wordt het wel iets lastiger maar het helpt wel een beetje...

 

Cjpt, nou ik heb de eerste weken wel gezegd: het zkh heeft mn bevalling verpest. In het begin kon ik er ook niet aan terugdenken zonder al die ellende eromheen. Nu probeer ik gewoon aan mn bevalling te denken zonder al dat zkh gedoe, maar dat is wel lastig. Ik heb er toch een beetje een wrange nasmaak aan over gehouden. Dus mooie ervaring, nou jammer genoeg niet echt. En daar baal ik echt heel erg van, ik had er zo'n zin in.

Cjpt, MvY, Miekiepluis, Marieke, Liefie en Ollekebolleke, jullie begrijpen wel waarom ik dit nu pas post he? Ik denk niet dat jullie dit wilden horen toen jullie nog moesten.

Miekiepluis, ik wil graag je verhaal horen hoor!
Jeetje jij hebt ook een pittige bevalling gehad zeg, maar heel mooi beschreven.

Marieke, ik ben er ook boos om hoor. Donderdag moet ik op controle bij mn gyn (kan dan pas, omdat ik zo laat de afspraak heb gemaakt :x) en ik denk er ook om een officiele klacht van te maken.
Eindhoven is wat ver weg haha, nou ja bij een inleiding zou het nog kunnen

Liefie, zeker, Florine is het allemaal waard. Ik zou het zo nog 10 keer doen voor haar (maar liever niet). Volgende keer neem ik alleen een ander ziekenhuis haha.
Al klaar met strijken?

Ollekebolleke, ik zit er inderdaad over te denken om een officiele klacht in te dienen, vooral tegen die verpleegster die me bang heeft gemaakt. Je zegt toch niet tegen een barende vrouw dat het allemaal nog veel erger gaat worden? Vind ik echt niet kunnen.

Hier vanmiddag heel gezellige kraamvisite gehad, en Florine is weer verwend. Nu ligt mevrouw te slapen, ze was dan ook de hele middag wakker. Ik hoop dat ze lekker lang blijft slapen.

Zo leuk: Florine heeft vanmiddag in de box liggen spelen! Ze sloeg steeds naar haar speelgoed, en begon dan te schateren. Zooo lief!! Ik wist niet dat dat nu al kon, echt leuk.

Er staat nog een afwas op me te wachten, ik denk dat ik die maar even ga doen voordat mn man thuis is.

 

hoi meiden

heb alles bij gelezen hoor, maar heb even een k*t dag kan gebeure he, me meissie is trouwnes goed gekerut op cb, ze was 55 cm en woog 4,2 kilo..
dus was netjes.

tot later meiden

 

Als ik het lichamelijk zou trekken zoveel zwangerschappen ik ook

Esmee, welkom thuis!!! Raar dat ze niks hebben kunnen vinden maar gelukkig is ze nu weer beter!

De rest ben ik alweer even kwijt, niet onder het lezen mee geschreven alvast

 

Hey meiden,

Zie nu pas dat jullie hier weer verder zijn gegaan met kletsen...
Neem binnenkort de tijd wel ff om alles bij te lezen.

Liefs Lin

 

Goeiemiddag!! Wij zijn weer thuis... Even lezen hoor..

Marieke, van harte met jullie voorgenomen huwelijk!! Spannend hoor Ik ben zelf getrouwd toen ik 19 was en ik moet zeggen dat ik het zo nog weer een keer over zou doen, die hele voorbereiding enzo. Het is echt heel leuk om daar naartoe te leven!

Liefie, wat balen van je borstontsteking! Klinkt heel vervelend als ze echt zouden gaan opereren...

Alcohol: hier helemaal niet. Geen behoefte ook, en dan neem ik toch liever het "risico" niet. Ik dronk voor mijn zwangerschap ook al niet heel vaak.

Liefie, eindelijk iemand waarvan ik dit ook lees! Bij mij doet het ook zeer bij het plassen, maar dan idd aan de voorkant. Alsof dat bot zeer doet. Ik heb dit ook bij de bevalling gemerkt, toen het hoofdje er echt uitkwam, dat het daar heel zeer deed. Ben daarom ook lichtelijk gespannen voor de eerste keer sex... Bij mij doet het trouwens juist zeer als ik die spieren aanspan, wanneer je bv. je plas ophoudt op de wc. Hopelijk gaat dat nog wel over..

Cjpt, met ons wordt het gemiddelde weer opgehaald Nu niet hoor, maar normaal gesproken... In ieder geval geen libido probleem, laten we het daar maar op houden

MvY, fijn om te horen en zien dat het met Esmee weer beter gaat! Ik lees nog even verder om te zien of jullie thuis zijn... Jaaa!! Heel fijn En dat drinken komt ook wel weer hoor. Even er aan wennen dat jullie weer lekker thuis zijn!

Hanna, mooi bevallingsverhaal! Uiteindelijk qua weeën nog wel lekker snel gegaan!

Jessi, lekker zkh daar zeg...

Pluis, jaaa leuk, verhalen... Maar wel heftig hoor. Mooi beschreven!


Poeh, inmiddels is het bijna avond We hebben het heel leuk gehad! Zaterdag was het prachtig weer en zijn we erg verwend op ons kraamfeestje. Zondag ook nog wat visite, en alle opa's, oma's en overgrootouders hebben erg van haar genoten. Prachtig om die oude mensen met haar te zien.

We gaan nu lekker even van onze "vrije" avond genieten, dus tot later!

 

Verplaatst naar dit topic!

 

@Miekiepluis, mooi verhaal zeg!!!

@Jessi, kan me voorstellen dat je daar niet nog een keer wil bevalen! pff wat erg zeg!

Hier alles goed. Milan lijkt al iets beter in zijn velletje.
Hij begint echt veel geluidjes te maken nu echt gezellig!
Vanmiddag met hem de stad in geweest met de baby bjorn! Hij sliep de hele tijd en vond het heerlijk. Ga het voortaan zo doen!

 

Mooie bevallingsverhalen weer...Het lijkt alweer zo ver weg, vinden jullie ook niet?

 

Vraagje aan de BV-mama's: Hoe lang doen jullie ukkies over een borst, en hoeveel poepluiers hebben jullie gemiddeld?

Sara heeft tegenwoordig (naar mijn idee) een borst leeg in 10 minuten (laat los, wil niet meer aanhappen, terwijl ze de andere borst vervolgens wel pakt), en ze had vrijdag voor het laatst een "echte" volle poepluier. (Daarna alleen natte scheetjes) Ze heeft 8 a 9 hele natte plasluiers per dag, en is heel tevreden.

Voor mijn gevoel drinkt ze gewoon snel, en krijgt ze ruim voldoende binnen, maar ik ben even benieuwd het bij andere kindjes gaat.

 

aaaaaahggggggggggggggg...nou hij slaapt eindelijk, sinds 10 minuten...vriend heeft net met hem gedoucht hij heeft gedronken en ik heb hem in de puckababy gelegd. Het lijkt erop dat hij de strijd heeft opgegeven...kijken voor hoelang.

ja die bevallingsverhalen, het lijkt alweer zo ver weg.

shit, ik hoor Ruben weer huilen. waarom gaat ie niet slapen? :x

 

Het kan inderdaad dat ze met 10 minuten klaar is, ik heb er hier ook zo een, er zit dan nog wel melk in je borst alleen moeten ze daar meer moeite voor doen. En een "verse"borst is nog vol dus makkelijker.
En het kan dat ze een aantal dagen geen poepluiers hebben hoor, voor BV baby's dan. Er mag zelfs 10 dagen tussen zitten (alleen ben je niet blij als ze pas na 10 dagen poept, dan zitten ze echt tot aan de nek toe vol)

 

Pff ben ten einde raad... Youri ligt weer eens te gillen in bed. De laatste tijd is dit standaard hier :x

 

ik ken dat, met Pepijn ook last van de laatste tijd....ff afkloppen....vanavond nog niet gehoord.

ga ff bankhangen en naar Pirates of the caribbean kijken, vooral naar Jack Sparrow