35+ mama's

@Dombo: voordeel van zoveel kinderen is vaak wel dat de oudsten mooi mee kunnen helpen. Haha, ik herinner me een kraamhulp die met een pot thee en een breiwerkje op ons zat te wachten als we thuiskwamen van school, omdat er gewoon echt niets te doen was, want m'n vader had "de groten" aan het werk gezet. Kraam was er dus echt alleen voor m'n moeder en de beeb. Ze had het nog nooit zo rustig gehad, zei ze. Kijk, dat is dan de andere kant.
Fijn dat het afbouwen van de Nutriton tot nu toe niet voor problemen zorgt. Hopelijk wordt Yelina weer goedgekeurd dinsdag . En lekker dat ze voorlopig de laatste inentingen krijgt! Goed om te weten. Wij moeten 19 oktober weer, dan is ze precies 11 maanden. Ik kijk er erg naar uit, maar meer omdat het dan herfstvakantie is .

@ Lotuss, als je erg graag wilt dat je kind op een bepaalde school terecht kan, snap ik dat je het zo vroeg mogelijk aanmeldt. Ik vind het ook niet gek dat je het doet, ik vind het wel apart dat het nodig is. Hihi, zo zat ik me laatst af te vragen wanneer we Mariëlle moeten aanmelden voor de BSO .

@Lola: pff, wat naar zeg! En dat je dan ook nog moet betalen voor teveel vrije dagen, terwijl je als je er wel bent niets te doen hebt. Bah, dat formele gedoe is echt verschrikkelijk, vind ik. Kan me voorstellen dat je heel blij bent dat je straks voorgoed de deur achter je dicht kunt trekken. Krijg je nog wel een beetje leuk afscheid, of zit dat er ook niet in?

Hier gaat het allemaal wel goed. Ik heb alleen sinds zaterdagavond last van een raar soort hoofdpijn, concentreert zich rond mijn oog. Vanochtend naar HA geweest en het enige wat hij kon bedenken, was dat het een vorm van migraine is. Hij heeft me zware Ibuprofen meegegeven en als het over een paar dagen niet over is, moet ik maar terugkomen. Die pillen werken trouwens wel goed, ik heb nog wel een beetje een raar gevoel, maar er valt mee te leven (en te computeren).
Met Mariëlle gaat het allemaal z'n gangetje. Ze kruipt de hele kamer rond en vermaakt zich dan prima. Zelf gaan staan doet ze nog steeds niet, maar ze gaat wel op haar knietjes zitten in de box en in bed en hangt dan aan de spijlen. Aan handen optrekken doet ze wel. Vorige week liet ze zich dan meteen weer op d'r bibs zakken, maar sinds gister doet ze weer parmantig een aantal stapjes. Dit lijkt ze erg grappig te vinden, gezien de geluiden die ze erbij maakt. Verder staat ze vaak op handen en voeten middenin de kamer. Zou het kunnen dat ze het optrekken gewoon overslaat? Haha, heb ik nog nooit gehoord, dat een kind dat deed.
Ze is op het moment wel aan het klooien met haar slaapjes overdag. Ik denk dat ze dan veel te weinig slaapt, maar blijkbaar heeft ze niet meer nodig. Nu slaapt ze al best lang, maar dat komt doordat ze vanochtend bijna niet geslapen heeft, omdat mama zo nodig naar de dokter moest. In de auto terug in slaap gevallen en toen we thuis waren, was het bed te klein....

Zaterdag zijn we op autostoelenjacht geweest. Omdat onze dame de hoofdsteun in de nieuwste modelen (zowel Maxi Cosi als Römer) HELEMAAL NIET leuk vond, hebben we gekozen voor de Priori. En dat kwam ook wel goed uit, want we hebben er gelijk twee gekocht. Steeds overzetten van de ene auto naar de andere zagen we toch niet zo zitten. En die Priori's zijn intussen overal afgeprijsd. Waren wij even blij met ons eigenzinnige meisje! Hihi, het was echt heel grappig, ze begon zo hard te brullen in de Tobi en de Römer, het was wel duidelijk dat ze dat echt niet leuk vond. Nou heeft ze ook flaporen van d'r vader geërfd en tja, die gaan dubbel zitten met die gekke steun. Volgens de verkoopster had ze ook helemaal niet zo'n steun nodig, omdat ze heel goed rechtop zit.

 

Lola wat heerlijk voor je dat je bijna kan beginnen aan je nieuwe baan en dan maar hopen dat je daar in ieder geval wel wat kan doen. Je kan beter de hele dag druk bezig zijn dan de hele dag maar zitten hangen en de klok vooruit willen kijken.

Ik kom uit een normaal gezin, heb een oudere zus en broer. Tussen mij en hun zit ongeveer 8 jaar. Was voor hun dus eigenlijk niet leuk om nog zo`n klein zusje te hebben. Ik zat altijd de vriendjes van mijn zus uit te horen en maar tegen ze aan te kletsen. Mijn zus mopperde weleens dat ik haar vriendjes voor mij opeiste omdat ik wilde dat ze spelletjes met me gingen spelen. En samen op de kamer slapen als puber van 15 met een zusje van 7 was ook niet echt leuk voor haar. Nu kan ik ouder ben kan ik het ontzettend goed met mijn zus vinden. Hang iedere dag in ieder geval wel 1 keer aan de telefoon met haar.

Hinke denk trouwens dat je het beste even bij de BSO zelf kan vragen wanneer je je kind op moet geven. Soms zijn de wachtlijsten wel heel erg lang en is het misschien al slim om haar nu op te geven zodat je zeker weten een plek hebt als ze naar school gaat. Rosanne kan ook nog steeds niet zelf op staan, die maakt gebruik van alles om haar heen om omhoog te komen zoals oa de muur. Ze loopt voor de rest de hele kamer rond zonder hulpmiddelen. De loopwagen staat hier werkeloos in de hoek. Nu hebben we er eentje waar je ook een wagentje van kan maken waar ze op kan zitten dus die zal later nog wel worden gebruikt. Nu vind ze dat nog niet leuk.

Wij hebben ook een priori gekocht en zijn er erg blij mee. Rosanne zit er lekker in. Ik heb voor mijn 45 km auto wel een goedkopere gekocht maar dat kwam meer omdat ik er toen een wilde hebben die tegen de rijrichting in kon en waar ze al eerder in mocht omdat ik gek werd van die zware stoel dragen. En elke keer de stoel overzetten zag ik zowiezo al niet zitten.

Ben blij om te lezen dat met 14 maanden voorlopig heb laatste prikje is. Blijf het zielig vinden die prikken zo`n lange naald in hun beentjes. Mijn man was na het eerste prikje echt heel boos omdat die het eigenlijk overdreven vond dat die naald zo ver het been in ging en die heeft er de keer er op ook over gemopperd bij het cb. Maar ben ook benieuwd naar hoe groot en zwaar Yelina nu al weer is. Moet met Rosanne pas aan het eind van de maand heen en die zal vast ook wel weer flink gegroeit zijn (gaat nu langzamerhand goed in 86 passen). Gisteren leek ze helemaal zo groot, haar nichtje was er met de kleine van iets meer dan 2 maanden en daar was Rosanne echt een reus bij.

Eigenlijk is het jammer voor jullie dat er zoveel van het andere forum zijn verdwenen als er een kleintje is of al afgehaakt zijn en dat je later toch dus hoort dat ze zwanger zijn. Dus hoop dat Diaantje hier ook mee komt tikken. En is voor de moeders met nog hele kleine baby`s ook erg leuk omdat de meeste kinderen van ons nu al weer zo groot worden en dus er ook weer een groot verschil komt in hoe je je kind op dat moment mee maakt.

 

Wat erg is dat hè Lola, als je niets te doen hebt op je werk. Dan gaat een dag zo traag!
Fijn dat je straks op je nieuwe job kan beginnen.

Succes bij het CB morgen Inez.
Ik mag in november voor de voorlopig laatste prikken. We zijn een maandje uitgelopen omdat Danique een keer eerder ziek was en de prik was uitgesteld.

Hinke, sterkte met je hoofdpijn!


Hier gaat alles goed, druk druk maar prima. Danique heeft alleen gisteravond 8x overgegeven en was ze een zielig vogeltje. Vandaag leek het wel weer goed te gaan, wel minder gegeten.

 

Hier vannnacht ongewild een nachtje uit logeren geweest..
in het ziekenhuis wel te verstaan.
Sophie had haar eerste inenting gehad. Daarna had ze erg veel last van haar rechterbeentje. Ze heeft echt drie uur geschreeuwd bij elke beweging. Op zich nog niet zo vreemd maar ze kreeg allemaal puntbloedinkjes, alleen op dat beentje. Toch maar even de huisartsenpost gebeld want je denkt dan toch aan mogelijk enge dingen. Inderdaad moest ik gelijk komen. Hij dacht aan een allergische reactie op de prikken. Maar toch maar de kinderarts gebeld en die wilde inderdaad even kijken omdat puntbloedinkjes ook een symptoom van hersenvliesontsteking zijn. Verder had ze daar geen klachten van, ze kon ook haar kin gewoon op haar borst doen en had maar 37.7 temp. Van de assistent mochten we naar huis en haar in de gaten houden maar na overleg met de arts moest ze toch blijven omdat ze het in de boeken nergens terug konden vinden als reactie op de prikken..
En voor het geval dat ze dus toch erg ziek zou worden wilden ze er toch op tijd bij zijn.

Dat was toch wel schrikken! Al was Sophie tegen die tijd al weer opgeknapt en lag vriendelijk te lachen tegen al die dokters en zusters. Kleertjes aan..weer uit...ze bleef er wel vrolijk onder.
Snel papa wat spullen laten halen (die was helemaal in de stress omdat hij bang was dat Rosalie absoluut niet zou gaan slapen zonder mij, wat reuze meeviel natuurlijk)
Ik ben erbij gebleven en ze werd om de drie uur getempt enzo. Maar haar temp bleef hetzelfde gelukkig, vanmorgen had ze 37.3 dus dat was netjes. En we konden gelukkig weer naar huis!

Wat het nou is weten ze dus niet, moest het wel melden bij het consultatiebureau, voor het geval het meer voorkomt bij kinderen. Dan kunnen ze het als mogelijke bijwerking noteren maar ook daar hebben ze er nooit van gehoord. Raar hoor...
Het rare was dat ik er zo'n naar gevoel bij had, ik had het ook bijna uitgesteld, daar zelfs nog. Had er al over gesproken met de arts omdat papa keelpijn had enzo. Maar uiteindelijk toch maar gedaan omdat m'n lief zei dat we het dan maar gehad hadden en het al heel druk is met de verbouwing van het nieuwe huis en alles.
Bah, en over 4 weken moet ze weer..

 

Bah ik schrik er van, zo`n reactie op de prik Maar gelukkig ben je weer thuis met de kleine. Ik ga hier snel weer even verder met boodschappen opruimen, ben later thuis dan de bedoeling was. Op het moment dat ik bij mijn moeder vandaan naar huis wilde was Rosanne in de buggy in slaap gevallen en ben toen maar even blijven hangen.

 

@Dombo , Volgens hen kon ze wel gewoon geprikt worden de volgende keer maar moest ik wel in de gaten houden of ze geen hoge koorts zou krijgen en andere verschijnselen. Ze gaan het ook wel melden zodat het wordt geregistreerd, voor het geval er meer kinderen zijn die zoiets krijgen, dan weten ze dat het een bijwerking kan zijn en hoeven die kinderen niet opgenomen te worden. Verder neemt het consultatiebureau nog contact met me op om het te bespreken en hoe we het volgende keer gaan doen. Maar ik vond het wel angstig...het idee dat ze ziek zou kunnen worden..brr..echt eng! En dan bleek er nog niet veel aan de hand te zijn, kan je nagaan als je kindje echt erg ziek wordt..

Was ook een beetje veel gister, m'n moeder was ook opgenomen die ochtend. Ze heeft al drie weken gordelroos maar had inneens weer 40 gr. koorts. dus nu gaan ze onderzoeken waar dat vandaan kan komen. Ze heeft de kinderen dus ook al weken niet gezien aangezien het besmettelijk is. Sophie is inmiddels al meer dan 6 kilo, ze weet niet wat ze ziet straks! Plus dat ik op het punt sta ongesteld te worden, al zet het niet echt door nog. Dan ben ik al zo emotioneel. Heb dus wel een traantje gelaten van de schrik.

 

Ik ga wel informatie inwinnen trouwens bij een arts die verbonden is aan 'kritisch prikken' morgen belt hij me want ik zou niet willen dat ze volgende keer een heftigere reactie krijgt omdat ze allergisch is voor een van de stoffen. Dat heeft nog al eens de neiging zich op te bouwen naarmate je er vaker aan wordt blootgesteld. Hopelijk word ik wat wijzer en kan ik besluiten of ik haar al zo snel weer in moet laten enten.

 

jaaa..dat hoop ik ook Dombo. Maak me best wel zorgen om haar.

Vind het inderdaad een moeilijke keuze. Wil ook niet doorslaan naar de andere kant, heb m'n andere kinderen ook gewoon in laten enten maar het blijft kiezen uit twee kwaden voor mij, zeker als ze er zo'n rare reactie van krijgt. Want waar doe je goed aan he?

 

Lotus,
Ik vind het een goede vraag aan de artsen die je spreekt wat zij zouden doen als het hun kindje betrof. Ik kan me voorstellen dat je heftig geschrokken bent ervan.
Sterkte ook voor je moeder, vervelend dat ze de meisjes nu al zo lang niet gezien heeft.

 

Zo daar ben ik eindelijk weer eens.
Ik had al wel bijgelezen, maar dan wil ik ook overal op reageren en dat lukt me dan niet. maar ja, dan komt er helemaal niets van mijn reactie. Nu dus maar even zo.

Afgelopen week heb ik een crematie gehad van de moeder van mijn oudste vriendinnetje van vroeger. Toen we 4 en 5 waren. Ze woont zelf inmiddels aan de andere kant vd wereld. Erg aangrijpend allemaal.
Op een ander forum waar ik schrijf met maart mama's is deze week een kindje van dezelfde leeftijd als onze schat gestorven. Ze was sinds augustus ziek acute leukemie. Ik ben er erg door aangedaan, als ik me in die ouders verplaats... zo onvoorstelbaar heftig

 

oh ja, heb ook nog nagedacht over de wens voor een tweede (of derde) kindje. Vind het best aangrijpend om te lezen hoe heftig dit kan zijn. Ik had gedacht dat dat milder zou zijn, dan de wens voor EEN kindje. Maar indmiddels weet ik wel beter, dat kan ik alle heftigheid toch weerkomen.

Vervelend als dat hoofdstuk door de partner gesloten blijft. Hoe goed dat ook te beredeneren valt.
Hier 'hoeft' het van mijn vriend gewoon (nog?) niet zo. Maar het mag wel gebeuren, we laten het voorlopig op zijn beloop. Maar afgelopen maand kon ik het toch niet laten om hem terloops te verleiden toen ik merkte dat mijn vruchtbare dagen daar waren. (ik schrok er zelf eigenlijk van, dat is er behoorlijk in geslepen in een jaar proberen zwanger te raken)

Maar net voor NOD hoopte ik eigenlijk dat ik niet zwanger zou zijn. Ik realiseerde me opeens dat ik dan misschien geen borstvoeding meer zou kunnen geven aan Yara. Vanwege haar verhoogde kans op intollerantie voor gluten zou ik toch minstens een jaar BV willen geven. En ook wel langer als het kan.
Ik zou dus eigenlijk wel willen wachten tot ze tenminste 9 0f 10 maanden is. Na een week of 10 zwangerschap zou de BV terug kunnen lopen.

Maar eigenlijk zorgt ze er zelf wel voor dat dat voorlopig wel goed zit. Ze komt nl weer redelijk vaak en zeker 1 keer 's nachts voor voeding. Hoewel ik wel vruchtbaar slijm had denk ik dat mijn baarmoeder verder nog niet in staat is om een evenuteel vruchtje vast te houden. Mijn bloedverlies is ook erg gering, het 'voelt' alsof ik niet vruchtbaar ben nu

Verder eet ze momenteel geweldig. We laten haar zelf eten pakken en in haar mond stoppen. zgn Rapley methode. Dat is ZO leuk om te zien. Alles gaat erin en er wordt druk op gekauwd. Fruit gaat helemaal fantastisch. Als je dat weer even weghaald terwijl ze er aan geproefd heeft, dan laat ze goed merken dat ze dat niet wil.
Goede verbale communicatie zonder worden. Als er nog iets op haar tafeltje ligt wat ze niet meer kan pakken omdat het te klein is, dan buigt ze haar hoofdje naar beneden om het met haar mond naar binnen te slurpen. toch best slim he!?
Maar groente vind ze ook prima en er gaat steeds meer naar binnen. (om er een dag later in onverteerde vorm weer uit te komen natuurlijk)
Bij haar werkt deze methode van zelf pakken e kauwen ipv gepureerd voedsel aanbieden in elk geval heel goed.

 

Fijn dat ze zo goed eet Anna!
En de wens voor een tweede of derde of vierde of vijfde..enz. kan net zo sterk zijn he. Lijkt me hel moeilijk voor sommige vrouwen die wel die wens hebben maar met hun verstand 'nee' moeten zeggen.
Krijg je een conflict tussen gevoel en verstand.

Ik heb voor mezelf wel besloten de volgende inenting uit te stellen.
Vanuit het consultatie bureau gaan ze ook eerst overleggen met het RIVM of ze uberhaubt wel een volgende inenting mag hebben al.
Verder heb ik ook een arts gesproken die verbonden is aan kritisch prikken. Het is een antroposofische arts die wel veel verstand van dit soort dingen heeft maar ook hij had nog nooit van deze bijwerking gehoord. Hij raadde me wel aan te wachten tot ze minstens een halfjaar oud was.

Ik vond de kinderarts in het ziekenhuis er wel gemakkelijk over doen.
Het wordt wel vaker door artsen niet toegegeven dat de vaccinatie bijwerkingen kan hebben. De arts van de huisartsenpost en de assistent kinderarts zeiden wel gelijk dat het aan de inenting lag. Logisch ook natuurlijk want precies na 3 a 4 uur was haar hele beentje rood en bleven er puntbloedinkjes achter. Dat rode trok wel weg. Maar de arts zelf liet het in het midden en repte niet eens over het feit dat er de volgende keer mogelijk een heftigere reactie zou kunnen ontstaan. Gewoon prikken en mocht ze heel ziek worden terug komen. Blijf het vreemd vinden dat puntbloedingen een bijverschijnsel van hersenvliesontsteking zijn en dat ze dat kreeg in het beentje waarin de HIB gegeven is. Kon daar niet van zijn zei hij want het eiwit dat dat veroorzaakte was uit de vaccinatie gehaald.
Tja..maar ze had het toch. Het is nog zichtbaar trouwens.
Weet wel dat ik de volgende keer heel bang zal zijn dat ze echt hersenvliesontsteking zou krijgen! Komt wel eens voor na een vaccinatie namelijk. Heel zelden natuurlijk maar toch..

 

Ik zou er ook voor hebben gekozen om de inentingen uit te stellen tot ze in ieder geval wat ouder en wat sterker is. Je leest vaker dat mensen daar voor kiezen.

Ik durfde het niet aan om Rosanne via de rapley methode eten te geven. Ik was veel te bang dat ze ergens in zou stikken, was al eng om haar stukjes brood met 7 maanden te geven ondanks dat je weet dat ze de stukjes er weer makkelijk uit kokhalzen. Maar is wel fijn dat het goed gaat met eten bij Yara.

Een partner die graag nog een baby wil is ook niet aan te bevelen. Mijn tantezeggertje was er zondag met de baby en dan zit hij wel van het is toch wel erg lief zo`n kleintje en dan komen alle voordelen weer op tafel van een 2e. Misschien speelt bij hem ook wel mee dat als we besluiten om niet voor een 2e te gaan dat hij naar het ziekenhuis zou gaan voor een knipje en dat ziet hij ook niet echt zitten. Ik ben er in ieder geval nog niet aan toe om voor een 2e te kiezen, maar ook nog niet om definitief te zeggen van dat ik helemaal niet wil. Dus hij heeft nog even tijd om zich op het knipje voor te bereiden.

Ik zou in ieder geval in geval van Yara toch besluiten dat zij nu voor moet gaan en niet het risico nemen dat de borstvoeding zou stoppen. Is toch belangrijk met haar allergie dat ze dat 1e jaar borstvoeding krijgt.

Las in het andere topic dat Yelina al een paar meter los loopt, voor je het weet rent ze haast de kamer door. Ik word af en toe er moe van als ik Rosanne de kamer door zie lopen. Ze vind alleen het kruipen nog steeds ook leuk, ik wat minder omdat de broekjes leuk slijten er door. Was van de zomer wel lekkerder met die korte broekjes.