Ik was gisteren nog even naar de Lidl voor wat boodschapjes en Ilana was mee. Ik loop zo rond en hoor ineens een vrouw zeggen tegen haar (ik denk 3 jarige) dochter:"Kijk eens naar dat meisje, die is wel lief. Die gedraagt zich goed. Ik wilde dat jij je zo gedroeg." Nou ja zeg. Dat meisje gedroeg zich ook goed (op dat moment). Sommige mensen staan gewoon niet stil wat ze tegen een kind zeggen en wat de consequenties kunnen zijn voor later. Dat meisje kan wel een idee ontwikkelen dat ze nooit iets goed doet. Of denk ik nu te negatief?
ik sta daar op zo'n moment niet zo bij stil als ik dat zou horen. Ik zou zelf eerder denken dat zo'n kindje net 2 minuten eerder misschien wel alles bij elkaar gegilt heeft ofzo omdat ze iets niet mocht of wilde.
Tja... je weet niet wat er misschien daarvoor gebeurde... Misschien heeft ze de hele Lidl wel bij elkaar gezeurd en gejankt omdat ze iets wilde hebben bijvoorbeeld. Ik maak me niet druk om andermans uitspraken, de één doet zo, de ander zus. We zijn allemaal verschillend. Toevallig deed ik gister (ook in de supermarkt) precies hetzelfde. Mijn dochter wilde niet in het wagentje blijven zitten en ging telkens staan, gevaarlijk dus. Ik kwam een kennis tegen en haar kindje zat heel rustig in het wagentje. Toen zei ik dus ook tegen m'n dochter, kijk.. x blijft ook lief zitten... Tjonge, als ik bij alles na moet denken wat ik zeg...
Als een kind op dat moment de boel echt op stelten zet, zal je zoiets er vast wel eens uitflappen uit wanhoop. Maar als het kindje er op dat moment gewoon rustig bijloopt, ook al heeft ze twee minuten daarvoor lopen krijsen, dan zou ik er ook zeer van opkijken. Prijs op zo'n moment dat kind liever, dat ze zo lief naast je loopt, zou ik zeggen of klets gewoon wat met hem/haar. Ben je een keer lief en dan krijg je zo'n rotopmerking. Als kind krijg je dan het idee dat het niet uitmaakt wat je doet, je bent toch niet lief. Dus ik ben het wel met je eens hoor, sterker nog, ik wordt er boos van en moet vaak op mijn tong bijten om er niks van te zeggen. Maar wie weet zijn we beiden wel overgevoelig op dat gebied
Ik weet niet of ik het op die manier zou gebruiken maar feit is wel dat dat kindje ziet wat goed gedrag is. Ik zou er alleen niet achter zeggen: ik wou dat jij je zo gedroeg. Als je het positief gebruikt kan het best goed werken.... Alhoewel ik vergelijken met andere kindjes geen goede optie vind. Ieder kind is anders.
Misschien was ze inderdaad wel wat dwars.. Maar soms is het ook gewoon een chagie ouder.. Zo was ik vorige week in het zwembad. Daar was een papa met dochter "gezellig" samen. Die man wist zoveel negatieve dingen te zeggen, en compleet zinloos. Toen het meisje in het water zat mocht ze niet teveel spetteren (kom op, je bent in een zwembad. Bij het omkleden moest ze even meewerken (zij zat stiller dan mijn zoontje en die kreeg ik makkelijk zijn kleren aan) En bij de auto moest ze luisteren en meelopen over een kleine kruising (er kwam geen verkeer aan, ze liep wel mee alleen wat zig-zaggend. En wel meer kleine dingetjes. Die man had een hele norse houding. Ik vond het zo sneu. Allemaal dingen die gewoon zijn voor een kind, en niet lastig voor een ouder. EN dan toch al die dingen doen. Zal wel niet bewust gaan, maar ik ben blij dat papa hier een stuk vriendelijker is, zelfs bij een slechte dag..
Dit soort dingen zie ik ook vaak. Zo'n kindje ziet er vaak zo ongelukkig uit. Dan denk ik over zo'n ouder: Vind je het nou zelf wel leuk? Op zo'n manier wordt het ook een opgave. En je ziet gewoon het zelfvertrouwen van zo'n kind ondermijnd worden
Wij hebben zo'n vrouw in de straat. Dochtertje (denk een jaar of 6) is altijd heel enthousiast als ze uit school komt en wil vanalles vertellen daarover. Moeder heeft of haar i-pod opstaan als ze haar kind van school haalt of ze snauwt haar kind de hele tijd af. Hebben ze school tv gekeken (ja ik ben nieuwschierig en sta soms te luisteren ) roept die moeder: sinds wanneer kijken we tv op school? enz enz. Is echt heel sneu.
Ach, het gaat mij er niet om wat er net daarvoor is gebeurd of dat dat kind altijd vervelend is. Het valt me op dat ik hier veel ouders hoor klagen tegen hun kinderen dat een ander kindje altijd beter, stiller of liever is. Je zou niet met een ander kindje moeten vergelijken. Als ze dat steeds te horen krijgen van hun ouders gaan ze zich toch ook slechter voelen op een gegeven moment?
Klopt, vergelijken met een ander kindje is nooit goed. Dat blijft kinderen langer bij dan je denkt. Kan me zelfs dingen van mezelf als kind herinneren die mijn moeder zei, dat mijn nichtje zo vlot was en leuk en ik was altijd zo stil en zei nooit wat. Zeker als je dat maar vaak genoeg zegt dan gelooft een kind het vanzelf
Mijn man heeft dat ook een beetje, ik stoor me daar erg aan, maar hij is nou eenmaal zo... hij bedoelt het niet verkeerd.
ik moet eerlijk bekennen dat ik ook regelmatig tegen mijn dochtertje zeg als ze bijv. in de buggy zit te jammeren, moet je eens kijken Amal hoe lief dat kindje daar zit!!!!! Ik zeg het dan wel met een glimlach maar ondertussen denk ik ook ahhhhhhhh!! zo zijn we allemaal mensen en hebben we allemaal onze frustraties! wie zegt niet dat de moeder die jij tegenkwam niet normaal de geduldigste moeder is en hardstikke positief is tegen haar kind. Het is een moment opname en we maken allemaal onze fouten, toch?????? en verder die papa van dat zwembad, hij gaat tenminste iets leuks doen met zijn kind!!!!!!!!
Tuurlijk, het is ook fijn als een papa met dochter naar het zwembad gaat. Maar maak het dan ook leuk. Had het idee dat hij moest van zijn vrouw Maar misschien is er tijdens het omkleden vooraf wel iets voorgevallen. Of is de kleine eens uitgegleden, of de man eigenlijk bang voor water. Of weet ik wat.. Het blijft inderdaad een momentopname. En mensen zullen ook wel raar kijken als mijn zoon in banaan gaat als hij boos is (gooit hoofd en benen achterover (lijkt op banaan).
Het blijft inderdaad een momentopname. En mensen zullen ook wel raar kijken als mijn zoon in banaan gaat als hij boos is (gooit hoofd en benen achterover (lijkt op banaan).[/QUOTE] ziet er vast heel bijzonder uit!!! hahaahha die van mij kan gaan hoofdbonken als ze driftig is, waarop ik haar negeer! hoevaak mensen mij wel niet met een scheef hoofd hebben aangekeken en dat ik fluisterende stemmen hoorde die zeiden jeetje dat je kind dat door laat doen!! (ze heeft het inderdaad ook heel slecht bij mij)
ik vind dat niet iedereen altijd maar naar een ander moet kijken en wijzen. Elk woordje op de weegschaal leggen, ga liever bij jezelf na of je altijd psychologisch verandwoord bezig bent. Hier ook een kleine driftkikker die zich in de supermarkt op de grond werpt.. lekker laten gaan, ik red mij er wel mee! ik weet precies wat het karakter van mijn zoontje is en wat voor regels ik stel. Dat weet een voorbijganger niet waar hij op dat moment heel lief naar lacht De opmerking die jij beschrijft zou mij niet eens opgevallen zijn! 30 jaar terug deed men alles op gevoel, bestonden er geen boeken met psychologisch verandwoord opvoeden en toch heb ik geen jeugdtrauma
Ik zeg ook wel eens tegen Lena iets van 'Kijk dat kindje eens lief in de winkelwagen zitten' ofzo, als ze weer eens probeert er zelluf uit te klimmen om de toetjes uit het karretje te jatten Het ligt eraan hoe je het zegt natuurlijk, maar ik heb niet het idee dat ze er grote trauma's van oploopt. Soms zwaait ze dan even naar het lieve kindje in kwestie ofzo. Of ze reageert helemaal niet. Loop de hele dag tegen haar te kletsen, er zal wel eens een opvoedkundig minder verantwoorde opmerking uit mijn mond komen...
Ha hier ook een chiquita banana, je staat mooi voor aap op straat... en als je niet op tijd bent werpt ze zich in bananenhouding dus achterover met haar kop op straat. Dan moet je ze eens zien kijken.
Natuurlijk zegt iedereen weleens iets dat "pedagogisch" niet verantwoord is, maar ook ik kan mij daar aan ergeren. Zeker als een kind zich op dat moment goed gedraagt en dan alsnog een snauw of opmerking krijgt. Of een kind dat heel enthousiast is en dan een snauw krijgt. Ja, dat kan me soms echt aan mn hart gaan.
We hadden het inderdaad over een kindje dat zich gedraagt, niet over een kind dat de hele tent bij elkaar schreeuwt.....tuurlijk moet je er dan wat mee. Het is ook een groot verschil of je zegt: wat doe je toch verschrikkelijk vervelend. Of dat je zeg: Waarom BEN je geen lief kind zo als dat kind daar. Met andere woorden. jij deugt niet, nooit. En tuurlijk weet je ook niet of het incidenteel is of structureel, daarom zou ik er ook nooit daadwerkelijk iets van zeggen. Of zelfs maar wijzen of mompelen. Maar kom op, iedereen denkt wel eens wat. Laatst dacht ik nog het tegenovergestelde: Er was een gezin in de suup. Ik hoorde de man gezellig kletsen met de twee kinderen en overleggen wat ze gingen eten. Op een gegeven moment gooit het oudere meisje wat in de kar boven op het jongetje, wat hem nogal zeer deed. Ging erg lomp. Het meisje rende bij de kar weg. Pappa zei, ook best streng: Waar is dat goed voor, kom eens gauw terug en zeg sorry tegen je broertje. Schoorvoetend kwam het meisje terug en zei sorry. Daarna babbelde de vader weer vrolijk met allebei verder en was het gewoon weer gezellig. No hard feelings, afgewerkt Was erg leuk om te zien. Zo wil ik ook wel zijn alsouder denk ik dan. Dat denk ik ook wel eens.....