Sorry hoor.. maar ik word ff schijtziek van dat gejank van die kleine.. Ik heb t er even helemaal mee gehad.. Voor mn gevoel altijd op de momenten dat ik even iets voor mezelf wil doen krijst meneer hemel en aarde weer bijeen.. En waarom.. I don't know... als ik hem op mn arm leg, werkt dat wel.. maar dat hou ik niet lang vol.. Als ik dus op een stoel met armleuing ga zitten begint ie net zo hard weer.. IK WEET T FF NIET MEER tis zo frustrerend..Ik word er zelf helemaal kriegel en sjagrijnig van.. Nou moet er maar weer heen.. GV******* sorry...
Jeetje, schrik een beetje van de toon van je bericht... KAn me heel goed voorstellen hoor dat je er doorheen zit als je kleine zo aan het huilen is en niets wat jij doet goed is, maar bedenk wel dat hij het niet met opzet doet. Als ze zo klein zijn en ze huilen doen ze dat omdat ze bv honger hebben bij jou willen zijn... Probeer niet boos op hem te worden maar je er bij neer te leggen. Tegen je aanleggen, soms help huid op huid heel erg goed. Hij is je gewoon nodig, probeer er gewoon voor hem te zijn. Nogmaals ik kan je goed begrijpen en wil je niet de les lezen maar met boos worden maak je het alleen maar erger, hij reageert op jou... sterkte!!
Heb je al een draagdoek geprobeerd? Misschien dat hij dat fijn vindt, dan heb je je handen wat meer vrij... Heeft ie dit al vanaf het begin?
ik herken je gevoel hoor maar ik vind je bericht wel erg grof. als je echt zo boos bent kun je maar beter heel even buiten ademhalen en hoe bozer jezelf bent des te overstuurder zal je kindje ook worden. dat voelen e aan hoor. sterkte ermee. het gaat weer over
valt t niet te combineren? ik leg haar wel eens op mijn buik en hou dan mijn boek achter haar vast... of ik leg het op het bed naast me.. kan ik toch lezen... Als ze de hele dag erg aanwezig is geweest en ik echt een momentje voor mezelf wil hebben ( lees tv kijken) dan leg ik haar zo neer dat ze met der achterhoofd naar de tv ligt..doe ik het geluid uit en wieg met mijn hand op haar buikje wat heen en weer of zo.. Ik probeer soms dus te combineren.. je wordt er wel steeds handiger is geloof ik. Sterkte.. krijsen is echt zenuwslopend..lees niks voor niks in alle folders trek soms even de deur achter je dicht en neem het momentje gewoon.
Ik snap dat jullie er van schrikken.. maar hoe verder de dag vorderd hoe minder energie ik ( ik vermoed we allemaal) heb.. Mijn lontje word dan idd ook korter.. Misschien allemaal excuses die "er niet toe doen" Ik ga niet slaan of schudden.. maar wil inderdaad wel eens ff gaan schreeuwen.. Ik leg gijs dan ook wel eens in zn box en probeer even 5 minuten te negeren.. langer hou ik dat niet vol en staat t huilen van machteloosheid me nader dan t gevoel van boos zijn... Meer boos ook op mezelf.. dat ik zijn ellende van dat moment niet blijvend op kan lossen... Misschien van de week ook maar kijken voor zo'n draagzak.. Daarmee loop je in ieder geval langer door dan met een hummel op je arm(en).. Ook kreeg ik van mensen al de tip voor zo'n wipstoeltje.. maar ben daar zelf niet zo'n fan van ( weet niet of ons manneke daar nu al wel in mag/kan) Ik ben eigenlijk blij dat ik vanavond even de deur uit kan.. Er blijft ook weinig "eigen-ding-zonder-kindje" over.. Alleen mn sport woensdags en de wekelijkse boodschappen.. Het werk heb ik vaarwel gezegd omdat t met mn man zijn werk en dat van mij ( thuiszorg) plus plattelandsgebied heel moeilijk is om passende opvang te vinden.. Een baas in de zorg die zegt "ok vaste tijden en geen avonden en weekenden".. bestaat volgens mij niet.. Volgend jaar toch maar kijken of ik werk kan vinden dat op "normale" tijden is.. Dan zal opvang vinden wel lukken.. Toch fijn dat jullie naar me willen luisteren even.. Het lucht wel op.. dankjewel.. @ Merijn.. ja van die buien ( vooral krampjes) heeft ie idd. vanaf begin.. we zijn net vorige week overgestapt op andere voeding.. Dat heeft ook tijd nodig om "in te werken"
Meid ik kan je heel goed begrijpen hoor. Ik heb ook wel eens gescholden op me meisie. Gewoon omdat ik er helemaal doorheen zat. Tot 5 weken heeft ze ontzettend veel gehuild en ik zat er zo ontzettend doorheen. Dus schaam je niet.
Ik wilde net zo een topic openen!!! Jeetje, ik snap je helemaal..alsof ik het geschreven heb. Op dit moment zit ik weer naast een krijsende baby die alleen maar VERMAAKT wil worden...niks is goed behalve wanneer ik met haar op mijn arm door het huis loop... Dan kijkt ze ineens weer erg happy! Ze slaapt gewoon niet!! Serieus...ze is twee maanden oud en slaapt nauwelijks overdag. Ik snap je frustratie dus HEEEEEEL goed want zo heb ik geen moment voor mezelf!!! Soms snap ik er gewoon even niks meer van. Het enige wat ze wilt is op de arm en dan moet ik van haar lopen anders begint ze ook nog te trappelen met haar beentjes. Als ik dan loop is ze meteen stil. Ze ligt nu naast me te krijsen..maar ben ook ff doodop, hoor. Heb giga kramp in mijn armen van haar continu optillen... :S
Dit klinkt als krampjes, het trappelen met haar beentjes! Ik snap wel dat het af en toe zwaar is, maar vind de toon van de TS en van bovenstaande ook wel érg grof...
ik snap je helemaal hoor, ook de toon van je bericht. Ik sta ook wel eens te vloeken als ik weer voor de zoveelste keer een speen er in moet gaan doen als mevrouw niet wil slapen. Maar goed, wat je kunt doen is inderdaad een draagzak. Heb je lekker beide handen vrij en de kleine ligt tevreden tegen je aan. Zo'n wipstoeltje heb ik ook. Het wipt niet en als ze zo klein zijn kunnen ze ook helemaal nog niet wippen (tenminste niet in die van mij). Mijn wipstoeltje staat in de box met een lekkere dikke doek erin. Dan ligt ze iets meer overeind en kan ze beter om zich heen kijken dan plat in de box. Muziekmobiel erboven en klaar. Misschien helpt het bij jouw kleintje ook. Misschien vind je me een ontaarde moeder voor wat ik nu ga schrijven, maar misschien kun je je kleintje voor 1 dagdeel in de week naar een kdv brengen. Ipv dat je gaat werken, ga je dan lekker iets voor jezelf doen. Als je daar een leukere moeder van wordt en je kunt er weer effe tegenaan, zie ik daar geen kwaad in.
nee het zijn geen krampjes.. ze huilt er niet bij, ze wilt echt dat ik met haar loop.. als ik ff stilsta begint ze weer ongeduldig te trappen, ook met haar armpjes. dan loop ik weer en madame lacht.. Maargoed, ze bleef net echt op volume 100 doorkrijsen. ik ben de kamer uitgegaan. Had het ff gehad. Mijn vriend heeft haar opgepakt en hup...meteen stil!! Ik snap het niet!! Horen baby's overdag niet te slapen? Oke, niet de hele tijd, maar zij slaapt echt nauwelijks. In haar bedje ligt ze alleen maar naar het plafond te staren.
Geeft aan hoe zwaar ze het heeft/hebben en ik heb het idee dat het niet "af en toe" is en dat ze er veel alleen voorstaat. Sterkte meiden! Het huilen van je kleintje doet echt lichamelijk iets met je, de één kan daar beter tegen dan de ander...
Niet alle baby's slapen veel... mijn zoontje heeft ook altijd aln nu nog, erg weinig slaap nodig! Er is niet veel wat je daar tegen kan doen, als je kindje een veilig gevoel geven en niet zomaar ergens laten huilen... ze zijn daar nog zó veel te klein voor! Bovenstaand heb ik wel veel goede tips gelezen, koop evt. een draagdoek, ga lekker met je kleintje in de kinderwagen buiten wandelen of ga lekker even samen slapen ofzo..
Nou sorry hoor maar dat vind ik onzin... ik sta er altijd alleen voor & mijn kind slaapt ook erg weinig en vraagt veel aandacht! Ik zeg ook niet dat het niet zwaar is, en wil ze ook veel sterkte toewensen want het is ook niet niks, maar een baby van 2 maanden doet dit écht niet voor aandacht o.i.d. hoor..
En ow ja, ik snap dat het voor velen grof overkomt, maar ik vind het gewoon EERLIJK. Ik denk dat heeeeeeel veel moeders van die scheldmomenten hebben. Heb ik ook gehad! En ik zal dan maar niet herhalen wat ik er allemaal heb uitgegooid.... Op sommige momenten wilde ik haar graag uit het raam gooien! Tuurlijk doe ik dat niet, maar het zijn gedachten. Maar er rust nog steeds een taboe op. Moeders moeten altijd maar vrolijk zijn. Maar moeders zijn ook maar mensen...en niet de hormonen vergeten!
@ assi: in jouw geval zou ik haar laten huilen... Het klinkt niet alsof ze ergens last van heeft, aangezien ze direct stil wordt als je d'r oppakt. Mijn zoontje sliep met die leeftijd ook bijna niet meer en in zijn geval heeft het erg goed geholpen. Maar hij huilde zich ook niet compleet overstuur (niet zoals ie net deed althans, toen hij er echt even in bleef... toen heb ik hem ook direct uit bed geplukt).
Ik heb een draagdoek, maar daar wordt ze onrustig in. Die werkte echt toen ze net geboren was. Nu is ze veeeeel te nieuwsgierig naar alles om zich heen. Wandelen met de kinderwagen doe ik niet veel.. Ja, ff de supermarkt hiernaast. De kleine en ik zitten eigenlijk bijna de hele dag in de slaapkamer omdat ik daar mijn rust beter heb. En ja, samen slapen.... dat probeer ik altijd, maar ze slaapt niet!
En ik zei op mijn beurt weer juist dat iedereen er anders mee omgaat en een ander "kookpunt" heeft... Ongeacht de oorzaak. Soms is er geen oorzaak en ik kan me voorstellen dat dat soms ontzettend frustrerend is. We zijn dan wel moeder, maar we mogen toch ook weleens er doorheen zitten, even niet weten wat we moeten met ons kindje of heel gefrustreerd zijn? We zijn ook nog mens...
Dit heeft C. nu nog..In de eerste paar weken werdt ik ook helemaal gek! Ik snap je helemaal..Ik kreeg haar maar niet stil ik had alles wat je maar kon doen om een baby stil te kunnen krijgen gedaan, maar ze bleef maar door gaan..ook was ze bijna de hele dag wakker. Ik baste het uit van het huilen ik wist het allemaal niet meer.. Nu heb ik nog wel dat ze huilt als ik haar weer neerleg..Nu doe ik haar op bed wanneer ze huilt en doe de muziek mobiel aan en speentje in..af en toe moet ik het speentje weer in doen. Maar ze slaapt dan zo gelukkig. En dan kan ik mijn ding doen.