Hai! Graag zou ik mijn ouders willen laten weten als de bevalling begonnen is (als we in het ziekenhuis zijn aangekomen bijvoorbeeld) Zij mogen wat mij betreft kort na de bevalling dan ook naar ons beebje komen kijken. Nu wil mijn vriend ook zijn (gescheiden) ouders bellen als het begonnen is en ze op de hoogte houden. Ik moet zeggen dat dat idee mij niet echt aanspreekt...ik heb het idee dat ik dan moet opschieten ofzo...ben ook bang dat ze de rest van de nogal grote schoonfamilie gaan bellen..."ze is nú bezig...ze heeft nú 6 cm ontsluiting" uhm...nee...bedankt! Tsja en dan nog wie er nog meer metéén mag komen kijken, mijn schoonmoeder is er denk ik als de kippen bij...dat wil ik liever niet, gewoon eerst lekker rustig... ZUCHT....hoe doen jullie dit??? Ik word er nu al gestresst over haha
Wij hebben alleen de verloskundige en de kraamverzorgster gebeld en voor de rest helemaal niemand. Ik wilde niet het gevoel hebben dat er "gewacht" werd, het kan zomaar dat je bevalling 12 uur duurt en dan zitten ze maar te wachten op een telefoontje. Bovendien vonden we het veel leuker om te bellen na de bevalling en dan te vertellen dat hun kleinkind geboren is .
Tja..niet vervelend bedoeld, maar waarom zou jij wel je ouders mogen bellen als het begonnen is, en je vriend zijn ouders niet? Als je niet het gevoel wilt hebben dat je moet opschieten, zou ik pas bellen als je bevallen bent, lekker gewassen etc bent, zodat je klaar bent om visite te krijgen. Dan heb je zelf alles lekker in de hand...
Mede omdat ik een heel goede band met mij ouders heb en het idee dat zij "wachten" niet erg vind. Ik bespreek álles met mijn moeder. Het idee dat mijn hele schoonfamilie zit te wachten vind ik echter wat minder en mijn schoonmoeders (!) kúnnen nogal opdringerig zijn
Nee je hele schoonfamilie gaat wat ver..en 2 schoonmoeders!! poh Kijk, jij moet al het werk doen, dus ik zou dan doen waar jij je het prettigst bij voelt..
Ik (of mijn man) bel mijn ouders als het begonnen is. Maar dat is ook omdat ik ze gevraagd stand by te zijn. Ik weet niet hoe het allemaal gaat lopen natuurlijk maar ik kan me voorstellen dat ik het fijn vinden als ze langs komen of als ze het even van mijn man over kunnen nemen als hij ff moet dutten of zoiets. Schoonouders bellen we pas als onze dochter geboren is. Maar goed mijn man is het hier dan ook helemaal mee eens. Mijn ouders zijn makkelijker om je heen te hebben dan mijn beetje grenzeloze schoonouders. En dat vindt mijn man ook gelukkig.
Als de bevalling begint bellen wij alleen mijn moeder, omdat mijn dochter daar heen gaat. Maar mocht het zo lopen dat ik toch ook wil dat mijn moeder naar het ZH komt, dan belt zij mijn broer of zus om op m'n dochter te passen. Dan kan zij naar mij komen voor morele steun. Ik vind het niet erg dat mijn familie het weet dat we bezig zijn. Als mijn vriend zijn ouders ofzo wil bellen dat het is begonnen (doet hij volgens mij niet, hij houdt ze al amper op de hoogte, niet zo'n familiemens...) vind ik dat best. Na de bevalling mogen ze best even komen kijken. Bij de bevalling van mijn dochter, waren mijn ouders (gescheiden, dus ook mijn stiefmoeder= grote boze heks 8)) kwamen langs, bij de bevalling zelf waren mijn moeder, zus en tante. Werd dus best een drukke bedoeling. Maar het ziekenhuispersoneel liet ze alleen kijken op de gang en ze mochten niet mee naar de zaal. Dus toen had ik het al meteen weer lekker rustig. Dat vond ik wel best...
tja dan vindt ik dat je dan maar iedereen pas moet bellen als de kleine is geboren, je kunt niet echt onderscheid maken vindt ik. Zou ik in ieder geval niet goed vinden, tuurlijk sta je dichter bij je eigen moeder maar je schoonmoeder is ook belangrijk hoor...
Wij bellen mijn ouders omdat ik graag mijn moeder bij de bevalling wil en schoonouders na de bevalling, zodat ik rustig kan bevallen en niet loop te stressen.. beetje vroeg misschie ndat we er al over nadenken maar vind dat toch prettig om te weten.
Mijn moeder is bij de bevalling (heeft de 1e gemist, mijn schoonmoeder was er wel bij) en mijn schoonouders bellen we om onze dochter op te vangen. Mooi geregeld allebei een belangrijke taak.
Ik denk dat ik bij de eerste de (schoon)ouders pas inlicht op het moment dat de kleine geboren is. Als het om de tweede zou gaan zou je wel iemand in de buurt moeten hebben die op de eerste past natuurlijk. Op dit moment wonen mijn ouders zo'n 100km van me vandaan en schoonouders nog verder dus die zou ik (ook bij tweede) pas na de bevalling inlichten Ligt een beetje aan de situatie dus... Maar voor mij hoeven ze niet tijdens de bevalling in spanning te zitten. Je weet immers nooit hoe lang het gaat duren! Zit ook niet zo erop te wachten dat ze naar het ziekenhuis racen om als eerste de kleine te zien. Die eerste (bijzondere) momentjes deel ik liever met mijn vriend inplaats van ma en schoonma die om het bed staan te dringen ps. hele goede band met (schoon)moeder, maar hoef ze er echt niet bij!
Doen waar jij je het beste bij voelt! Wil jij je schoonmoeder er niet bij, dan is ze er gewoon niet bij. Ik vind dat je daar wel onderscheid in kan maken. Mijn moeder is de eerste week na de bevalling vrij, die komt helpen met van alles en nog wat. Maar ik hoef mijn schoonmoeder er niet bij te hebben hoor als ik moet douchen ofzo. Ik vind dat prive en dat deel ik liever met mijn moeder als met mn schoonmoeder. Ennee.. jij bent de baas he
Wij hebben alleen de verloskundige en de kraamzorg gebeld toen de bevalling zich aandiende... Kreeg tijdens de weeën mijn vader nog aan de telefoon, maar heb hem niet verteld dat de bevalling was begonnen. Wij vonden het fijner om te wachter totdat onze dochter geboren was en daarna iedereen te verrassen met dit goede nieuws!
Wij hebben niemand gebeld. Van te voren ook tegen iedereen gezegd. Voor mat niet echt bevordelijk voor de ontspanning/concentratie die je wel nodig hebt. En het was maar goed ook want het is uiteindelijk een ks geworden. Dus als ze alvast naar het z-huis waren gekomen, hadden ze daar moeten wachten. Nu hebben we mijn moeder en robert's ouders gebeld toen Lisanne bij mij was. En dat ze 's avonds konden komen, toen ik op de afdeling lag.
Wij bellen mijn ouders en schoonouders pas als de kleine geboren is en ze het kunnen komen bekijken. Mijn vriend en ik willen de eerste bevalling echt met zijn tweeen beleven.
Ik bel helemaal niemand als het begonnen is, moet er niet aan denken ook niet mn ouders hoe lief ze ook zijn! Wij bellen beide ouders na de bevalling en dan mogen ze allebei komen, we maken geen onderscheid tussen die eerst. Ik ben ook wel bang dat mijn schoonmoeder iets geks gaat doen na de bevalling of zich op gaat dringen maar daar zijn we beiden bij en daar hebben we afspraken over gemaakt. Ik heb er nu dus helemaal vertrouwen in!
ik had mijn zusje gebeld, zij wilde het wel weten. mijn moeder niet, en mijn schoonmoeder ook niet omdat ze er toch niet bij mocht zijn. mijn zusje kwam met de trein naar mijn ouders toe (die vlakbij ons wonen), toen ze ineens voor de deur stond wisten ze wel wat er aan de hand was ik had mijn moeder eerder tijdens de weeen aan de telefoon gehad maar toen was het kwartje niet gevallen haha!
De bedoeling is dat ik alleen mijn moeder en stiefvader bel. Dit omdat ik wil dat mijn moeder bij de bevalling aanwezig is. En de rest moet maar wachten tot de 2 geboren zijn.
Mijn moeder en een zus wisten het, en mijn schoonouders. Ze zijn allemaal heel rustig (en ik ook); ik weet echt wel dat ze niet om het uur gaan bellen hoeveel ontsluiting ik nou heb. Juist andersom: omdat ze wisten dat ik begonnen was, hebben ze me niet gebeld totdat wij weer belden om te laten weten dat onze zoon er was. Ik vond het wel fijn dat ze het wisten; toch een paar mensen die met je meeleven, dat vond ik een prettige gedachte. Bovendien konden ze zich erop voorbereiden dat ze 's nachts wakker gebeld zouden worden O ja, de dames op het forum (aprilmama's 2008 ) wisten ook dat het begonnen was! Maar op de vraag van TS... ik kan me voorstellen dat zijn vriend zijn ouders ook op de hoogte wil stellen. Het is voor hem óók spannend, dus misschien wil hij wel een soort steun van hen voelen. Ze zullen toch wel snappen dat ze niet gelijk voor de deur moeten komen staan, of je plat moeten bellen? En anders legt je vriend ze dat maar uit...