Ik vroeg me af of iemand ervaring heeft met het krijgen van kalmeringsmiddelen tijdens de bevalling. Zal even een korte uitleg geven. Ik heb last van een paniekstoornis. Hierdoor heb ik dus regelmatig last van heftige paniek aanvallen. Daarom heb ik de mogelijkheid kalmeringsmiddelen te krijgen tijdens de bevalling (alleen in heftige gevallen, ik vind het echt het allerlaatste redmiddel en doe het natuurlijk veel liever zonder, maar in geval van nood....). Ik vroeg me af of iemand hier ervaring mee heeft?
ik heb een kalmeringsmiddel gekregen in combinatie met pijnstillers. Dat werd vroeger nogal vaak gegeven zeiden ze. Ze zeiden wel tegen me dat ik me er echt aan over moest geven. Dus niet gelijk denken van : ze werken niet! Dat heb ik gedaan en dat hielp heel goed bij me. Verdween echt in een soort van roes waardoor de tijd heel snel leek te gaan. dit middel gaven ze me eigenlijk om de tijd voor de ruggenprik te overbruggen. Maar het middel helpte zo goed dat ik de ruggenprik niet nodig heb gehad
Dank je wel voor je reactie! Wat fijn dat je dan de ruggenprik niet meer nodig had. Dan is het wel goed bevallen! Weet je toevallig nog welk middel je kreeg? Kon/ mocht je daarna wel gewoon de borst geven? Of wou je dat niet?
oei daar vraag je me wat hoe dat heette. Zal het zo even voor je opzoeken want heb het toen opgeschreven. Daarna mocht ik trouwens gewoon de borst geven. Was geen enkel probleem
hehe eindelijk gevonden hihihi Ik kreeg Pethidine 75 mg Heb het opgezocht voor je op internet. Zo te lezen is het dus niet echt een kalmeringsmiddel maar een sterke, kortwerkende pijnstiller waardoor je wel slaperig word. Ach, voor mij deed het 'm in ieder geval Pijnbestrijding tijdens de bevalling - ziektebeelden - Ziekenhuis.nl
Oh ja, dat kreeg ik ook bij de bevalling van mijn dochter. Vond dat juist helemaal niet zo fijn... Ik leek tussen de weeën door net bewusteloos en was dan weer helemaal bij tijdens de weeën, werkte bij mij ook niet echt pijnstillend....8) Wel fijn dat het voor jou wel werkte. Mocht ik een paniekaanval krijgen tijdens de bevalling en ik het niet zelf onder controle krijg of te lang duurt (dan is de nasleep ook heel heftig...) dan willen ze me xannex geven. Maar alle info op internet is zo tegenstrijdig....
ja, iedereen reageerd anders idd. Pijnstillend was het ook niet helemaal maar iig leek de tijd weg te gaan Ik slikte tijdens de zwangerschap ( en ervoor ) ook Xanax ( Alprazolam ). Ik weet dat het tijdens de zwangerschap geen kwaad kan. Maar tijdens de bevalling weet ik het niet zo. De gyn zei toen wel tegen me dat als ik het toch zou slikken dat niet erg zou zijn maar moest het dan wel zeggen want dan konden ze de baby extra in de gaten houden want het werkt ook door op de baby dus die word dan ook rustiger en tragere hartslag. Net als bij de Pethidine eigenlijk..... Er zijn over alles wel tegenstrijdige berichten. denk dat je dat altijd wel blijft houden. Maar als je gyn zegt dat het goed zit dan zou ik daar denk ik wel op vertrouwen. Je kunt natuurlijk ook altijd eerst je gyn vragen over die tegenstrijdige berichten. Misschien dat hij je gerust kan stellen of toch een ander medicijn kan voorstellen.
Had je wat aan die Xanax? Het maakt dat je angst gevoelens minder voelt, maar ook andere emoties. Ben zo bang dat ik dan onverschillig ofzo ben naar m'n kindje.... De tweede keuze van de doctor heeft nog meer negatieve bijwerkingen, dat is lorazepam. Dus dan toch liever de xanax...
Ik heb echt heeel veel gehad aan Xanax. En nu slik ik het nog af en toe als ik het nodig heb. Heb totaal niet dat het AL mijn andere emoties afvlakt. Het helpt me om in de aanloop van een paniekaanval of tijdens de aanval tot rust te komen. Had voor de Alprazolam veel andere meds geprobeerd maar die werkten OF allemaal veels te lang door of ik moest ze de hele tijd innemen of ik werd er idd onverschillig door. Dus dat je je in niks meer interesseerd. Daarom vind ik de Alprazolam zo fijn. Het doet wat het moet doen. De paniek en angst wegnemen, je rustig maken en niks meer. Tenminste, zo werkt het bij mij. Het is natuurlijk nooit te voorspellen hoe een persoon reageerd op een medicatie.
je kunt ook aan je gyn vragen om niet gelijk te beginnen met een hele hoge dosis. Dit kan ook enorm schelen in hoe de medicijn effect op je heeft. Met Xanax/Alprazolam begin ik altijd met een hele lage dosis en dat doet vaak de truc. Als ik toch niet uit de aanval kom dan neem ik er nog een.
Wat fijn om een ervaring met het middel te horen! Dank je wel!! Dat stelt me wel gerust, ook al is het geen garantie dat het bij mij ook zo goed aanslaat natuurlijk... Als het goed is krijg ik ook maar lage dosis, net om de eventuele paniek tegen te gaan. En mocht er dan meer nodig zijn, dan kan dat ook weer. Hoe ging dat dan met borstvoeding? Mocht je dat wel geven met de Xanex? Volgens mij mag het wel weer met een lage dosis, want het gaat wel over in de moedermelk.... Wat een vragen hè?!
ik moet eerlijk zijn dat ik het tijdens de borstvoeding niet heb gebruikt. Erik had nogal een rottige start en durfde het niet. Heb ook niet echt paniekaanvallen gehad het eerste jaar. Dus dat is ook wel een meevaller geweest natuurlijk Maar dit heb ik voor je gevonden op internet : Tijdelijk of eenmalig kunt u alprazolam veilig gebruiken. Het komt in een kleine hoeveelheid in de moedermelk. Bij een beperkt gebruik zal het kind daar geen last van hebben. En dit is de hele link : alprazolam Maar aangezien je het denk ik toch niet elke dag zal innemen kan je het veilig gebruiken. Mits je dan wel let op de reactie van je kleine. Dus dat ie niet te suffig word. Vragen staat vrij Vind het niet erg om te antwoorden. Lang leve dit forum he Er zit altijd wel iemand tussen die een antwoord heeft op je vraag
Ik krijg het inderdaad (hopelijk) eenmalig, alleen tijdens de bevalling, dus dan kan het hopelijk geen kwaad voor de borstvoeding. Mijn dochter moest na de bevalling even in de couveuse, omdat ze wat klein was, daardoor miste ik die eerste voeding... Die kreeg ze door een spuitje in haar mond gedruppeld. Nu wil wel graag meteen kunnen voeden. Maar dat moet dan dus gewoon kunnen. Gelukkig! En tja, mocht het daarna ook nog niet helemaal lekker lopen is er nog wel de optie op wat vaker xanax te gebruiken, maar hoop dat dat niet nodig is! Zeker handig dit forum! Ik heb veel aan je antwoorden, dus dat is wel heel fijn! Dank je wel!!!
Hoi hoi, Ik heb ook een paniekstoornis, dagelijkse klachten al jaren, en gebruik hiervoor geen medicatie. Een eigen genomen en geheel bewuste keuze. Ik ben 28 augustus bevallen, zonder kalmerende medicatie terwijl ik heel erg bang was om bijv. tijdens de bevalling een paniekaanval te krijgen. Nou, ik kan je zeggen dat je aan zoveel andere dingen denkt en zoveel voelt dat je geen kans krijgt om in paniek te raken. De tijd naar de eigenlijke bevalling toe, heb ik wel last gehad van constante hyperventilatie. Maar goed, ik lag in een ziekenhuis dus heb me er niet druk om gemaakt. Ik probeer me dan voor ogen te houden dat flauwvallen het ergste is dat je kan gebeuren...en dat geldt ook voor een paniekaanval. Misschien kan je jezelf daarmee wat kalmeren; bedenken wat het ergste is dat je kan overkomen en dan zal je zien dat DAT niet zo erg is. Het schijnt dat bijna alle vrouwen, bewust of onbewust hyperventilatie hebben tijdens de bevalling hetgeen weer een paniekaanval kan veroorzaken. Ik zou niet zo bang zijn als ik jou was, echt niet, dat was ik ook. En volkomen onterecht. Ik heb werkelijk door alle dingen die je voelt, pijnlijk en niet pijnlijk, geen kans gehad om te paniekeren. Na de bevalling wel. Toen kwam het besef van wat ik had gekregen, wat er in me had gewoond al die tijd en wat een verantwoording dit met zich meebrengt. Nu ben ik 7 weken verder en langzaam worden de paniekaanvallen minder...Ik begin mn draaieen beetje te vinden voor zover mogelijk en ben gewend aan de kleine mooie man. Als ik jou was zou ik hiervoor, de periode na de bevalling, wat banger zijn denk ik. Hier heb ik niet bij stil gestaan een aantal weken geleden maar NEEM JE RUST! Dwing niets af en verwacht niet de wereld van jezelf zoals ik deed. Ik wens je heel veel succes !!!! Grtz Marieke
Dank je wel voor je reactie. Ik ben alleen juist bang, omdat ik een ruggenprik krijg en dus geen pijn voel, alle tijd heb om een paniekaanval te krijgen. Juist omdat ik dan niet bezig ben met de pijn.... Fijn dat het bij jou goed is gegaan en je geen paniekaanval hebt gekregen, vaak is het toch de angst voor de angst hè? Voor de periode na de bevalling maak ik me eigenlijk helemaal geen zorgen. Vooral omdat ik weet dat mijn paniekstoornis door de zwangerschapshormonen wat versterkt word en dit dus daarna zal afnemen. Dus daar kijk ik juist weer heel erg naar uit! Ik denk dat het voor de bevalling ook wel heel erg te maken heeft met controle. Je kan maar een paar dingetjes plannen, verder weet je nooit hoe het loopt. Daar kan ik niet zo goed tegen. Een bevalling is dan echt de ultieme 'uitdaging'.
ik schoot juist in paniek door de pijn! Ik werd ingeleid en ze hadden schijnbaar haast dus ze zette de infuus zo dat ik gelijk elke minuut zware weeen kreeg. Had dus niet de tijd om 'erin' te groeien zeg maar. Toen kreeg ik een weeenstorm. De pijn wegpuffen hielp niet en kon geen andere houding aannemen want lag aan toeters en bellen. Ja, toen raakte ik toch echt ff helemaal de weg kwijt
Ja, dat kan ook nog. Als je geen tijd hebt gehad om erin te komen heb je al die roes makende hormonen natuurlijk nog niet... Ze gaan trouwens toch waarschijnlijk geen xannax geven, want dat zou het ZH niet hebben! Vind ik wel een beetje gek... Dus als het nodig is, geven ze toch die andere, lorazepam, weet nou niet of ik daar zo blij mee ben....
kan ik me voorstellen. Want lorazepam gaf toch iets meer bijwerkingen? Kunnen ze xanax dan niet bestellen?
Met een paniek aanval kun je niet flauw vallen, je hele lichaam is namelijk alert als je in een paniek aanval zit. Ook gaat je hart als een gek tekeer waardoor je dus niet flauw kan vallen Het enige vervelende aan een paniek aanval is het gevoel dat je ervan krijgt en de vermoeidheid daarna Ik heb geen ervaring met medicijnen dus kan je hierbij niet helpen, maar het helpt heel goed door in je oren te knopen dat een paniek aanval ontzettend vervelend is maar meer ook niet.