wel apart trouwens, je denkt met dit soort dingen dat je de enige bent die hier last van hebt en uiteindelijk zijn er zoveel mensen die hetzelfde hebben.. Gelukkig heb ik een begripvolle vriend die me laat slapen met het lichtje aan haha, als hij naar bed gaat en ik slaap al doet hij het lichtje uit haha..
Misschien kunnen jullie een huisdier nemen. Een hond of kat. Buiten dat ze je gezelschap houden, zijn ze ook nog eens gevoelig voor negatieve energie in huis. Dus als zij zich op hun gemak voelen, voel je je zelf ook hopelijk sneller op je gemak.
Heel herkenbaar! Ik ben ook bang in het donker. Ik slaap al van kleins af aan met een lichtje. Ik heb voor het donker aan al overal de gordijnen dicht anders schrik ik al van m'n eigen spiegelbeeld. Ik heb in mijn keuken geen gordijn en vind het verschrikkelijk om daarheen te gaan, ook omdat ik achter mij niemand heb wonen. Laats is er een straat verderop ingebroken door 4 gemaskerde mannen nou ik ben nu helemaal bang! Ik check s'avonds alle ramen en deuren extra. Ben blij als manlief weer terug is. Ik weet niet wat je er zo aan kan doen, er zijn toch wel therapiën om angsten te overwinnen?
Hahahahahahaha, ik moet hier zo om lachen! Ik herken me in al jullie verhalen maar schaam me altijd kapot dat ik zo bang ben om iets wat ik dus in me hoofd erger maak...Waarom hebben wij dit toch allemaal? Misschien is het nog een overblijfsel uit de oertijd; dat we toen ook altijd bang moesten zijn voor roofdieren in het donker die ons vanuit de bosjes in de gaten hielden? Als onze "jagers" op pad waren? Zoiets? Ik merk wel dat mijn angst zo erg kan zijn dat het me echt in de weg staat. Als mijn vriend weg is ga ik ook (met dochter) logeren bij mijn zus of moeder... Ik vind dat echt genant! Maar ik kan me er niet overheen zetten. Helaas kan ik TS dus ook geen tip geven..
Pff ik heb het ook hoor! Maar nooit enge films gekeken want dan zit ik met mijn vingers in mijn oren en met mijn ogen dicht.. Twee weken terug is mijn kat overleden en ik ben steeds bang dat ik haar zie En mijn zoontje ligt altijd heel erg te lachen en te kletsen tegen een bepaalde plek op de muur bij het verschonen, ook zo vaag. Nu heb ik winnie de poeh behang dus ik hoop maar dat hij tijgetje gewoon heel lief vindt
Ik merk wel dat mijn angst zo erg kan zijn dat het me echt in de weg staat. Als mijn vriend weg is ga ik ook (met dochter) logeren bij mijn zus of moeder... Ik vind dat echt genant! quote hihi ..ben zooo blij te lezen dat ik niet de enige sufferd ben die dit doet!
Wowww wat veel reactie's. Ik ben blijkbaar dus echt niet de enige. Gisteravond ben ik weer om 20uur naar bed gegaan, omdat ik het niet prettig vind in de woonkamer. Als ik eenmaal in bed lig, ben ik niet meer bang. Ik heb al een kat, maar ben dus nog steeds bang. En ik kan wel een hond gaan nemen, maar die moet er s'avonds ook nog uit. En ik vind dit geen goede reden om een hond te nemen. Jammer heeft niemand goede tips wat ik eraan kan doen. Zit zelf te denken om naar een psycholoog te gaan, ben dit echt zooo zat!
ik heb er soms ook last van, ook in de winter en vooral na het kijken van programma`s als het zesde zintuig. en dan vooral na het kijken en dan moet ik nog mijn lenzen uitdoen, en ben ik als de dood dat er een geest ineens in de badkamer verschijnt. soms roep ik mijn man, en dan moet hij bij me blijven tot ik in bed lig. ik vind wel dat het erger is geworden nadat er bij ons een keer is ingebroken en de dieven naast mijn bed hebben gestaan terwijl ik sliep maar gelukkig was dat niet in dit huis. laatst was er wel een man die een tijdje aan het gluren was op straat bij ons naar binnen (we hebben inbetweens maar met het grote licht op kun je als je stil gaat staan door het printje op de gordijnen heen kijken. Mijn man was in de tuin ons konijn aan het vangen en die heeft die man weggejaagd, was waarschijnlijk op inbrekerspad. brrrrrr groetjes
hoi dames, ik ben zooo blij om te lezen dat ik niet de enige ben, door deze angst kijk ik niet naar programma's als: peter r de vries het zesde zintuig enz enz ik ben echt doodsbang en dat in m'n eigen huis en eigenlijk vind ik dat niet normaal! ik wil er zooo graag vanaf maar ik zou niet weten hoe! dus ik volg dit topic maar even!
ook ik ben redelijk bang. en dit niet alleen in het donker ook als ik alleen thuis ben. en ook als mijn vriend erbij is ook ik zet me er meestal gewoon overheen. dan ga ik met een knoop in mijn maag, toch effe een zak chips in de berging halen of snachts in het donker naar de wc om mijn zoontje niet wakker te maken. of toch langs dat donkere paadje om (nu) 7u savonds als het al schemert aan de ene kant ben ik super super bang, maar aan de andere kant geeft het mij een enorme kik enge films neem ik op, die kijk ik niet savonds, die kijk ik sochtends als ik savonds kijk droom ik er gegarandeerd over
ow en wat ik savonds doe is de tv op timer zetten. als ik dan ga slapen dan valt hij na een half uur automatisch uit en meestal slaap ik dan al
Ik ben niet echt bang in het donker, maar wel als ik 's avonds de hond ga uitlaten. Dat doe ik dus na de laatste fles van Kenji. Dat is ongeveer rond 23.30, en ik moet dan langs een leegstaand huis met een heel diepe tuin. Ik ben dan zó bang, dat ik de hond kort houd, zodat hij mij kan beschermen als iemand me iets aan wil doen. Ik ben in ons vorige huis trouwens wel altijd bang geweest in het donker, maar dat komt omdat het best een oud huis met allerlei geluiden was. Ik maakte dan met mijn gezicht naar de huiskamer de deur dicht, zodat eventuele geesten mij niet konden achtervolgen. Ja ik spoor ook niet hoor.
hihi herkenbaar. toen ik nog op kamers woonde ging ik ook bij mijn zusje logeren als ik alleen zou zijn in huis 's nachts.. Nu gaat het veel beter hoor. Echt dol op alleen thuis zijn 's nachts ben ik niet maar slaap nu wel. was vroeger echt heel erg bang in het donker. kwam altijd buiten adem thuis als ik op de fiets naar huis moest. Heb ik nu gelukkig ook niet zo'n last meer van.
Ik heb helaas geen tip voor je, ik ben ook soms nog wel eens bang in het donker, vooral als ik een enge film gezien heb of zo. Dan durf ik echt niet alleen naar bed te gaan. Gelukkig is mijn man 's avond altijd thuis.
Ik herken het wel hoor, maar het is niet zo erg dat ik er iets aan wil laten doen (wel aan andere angsten). Heb dus laatst eens zitten kijken op internet. Had gegoogled op angst overwinnen, dan komen er best wel wat interessante dingen uit. Misschien kun je dat eens proberen, weet je meteen of het iets voor jou is.
hihi, ik moet stiekem wel een beetje lachen om alle verhalen hier terwijl ik toch ook wel een beetje herkening heb. Ik vind het heerlijk om een griezelfilm te kijken maar ik heb daarna zo'n spijt daarom kijk ik ze ook maar gewoon niet meer. Programma's zoals 6e zintuig vind ik erg fascinerend maar een programma als hels paranormale gebeurtenissen ga ik echt niet kijken. Ik ben ook een beetje een schijterd met speigels, reflecties in ramen enz, ik ben altijd bang dat ik wat zal 'zien' Maar ik zet me zoveel mogelijk over de angsten heen. Echt fijn vind ik het niet maar 's nacht loop ik gewoon in het donker door het huis. Aan mijn vriend heb ik juist niks want dat is een bange poeperd in het donker!
Oohh heerlijk lotgenoten! Hier nog eentje hoor. Ik vind alles eng wat met geesten en dat soort dingen te maken heeft. Ik ben er zooo bang voor! Ik durf dus bij voorbaat al geen programma's te kijken die erover gaan, of bijvoorbeeld dat ene topic wat nu gaande is over bovennatuurlijke ervaringen ofzo, die durf ik niet eens aan te klikken! Zelfs comedies die erover gaan, durf ik niet eens te kijken, erg toch?! Bij mij is het met vlagen. Ik heb soms tijden dat ik niet bang ben en lekker door het huis loop, ook in het donker. Dan durf ik ook gewoon in het donker uit het raam te kijken of in de spiegel te kijken, dan denk ik er niet eens aan. En dan breekt er ineens weer een tijd aan dat ik doodsbang ben en alle lichten aanzet en niet naar zolder durf. En ik niet uit het raam durf te kijken in het donker, omdat ik dan mijn spiegelbeeld zie en omdat ik bang ben dat aan de andere kant van dat raam "iets" of "iemand" naar mij terugkijkt. En durf ik ook niet te lang in de spiegel te kijken. Ik heb vorig jaar die film "Mirrors" gezien in de bioscoop. Ik met mijn stomme kop dacht ik durf het wel aan. Nou ik heb echt trauma's aan die film overgehouden! Op de terugweg in de auto begon het al dat ik niet in de zijspiegel durfde te kijken. Ik heb die hele nacht onder het deken gelegen omdat wij een grote spiegel in de slaapkamer hebben hangen en ik heb daarna echt wekenlang, zelfs maandenlang moeite gehad met speigels. En af en toe moet ik er nog aan terugdenken en huiver ik weer.
ik heb m'n man er weleens om wakker gemaakt hoor... ik hoorde écht wat hoor... En néé ik durf NIET te gaan kijken.. ga jij even? Anders doe ik écht geen oog meer dicht.... Hier heb ik er met vlagen last van. Inmiddels al wat meer vertrouwen hier. Maar binnenkort gaan we verhuizen... Nu wonen we in een flatje en dan in een eensgezinswoning met zolder.... gelukkig wel een wc op de slaapverdieping. Maar dat wordt nog wat .
Ik ben gelukkig helemaal niet bang in het donker! Ik heb wel de tik dat als ik alleen thuis ben en ik ga douchen, dat ik de badkamerdeur op slot draai, maar dat is altijd meer omdat ik bang ben dat iemand me laat schrikken, stom he! Enge films heb ik geen moeite mee, behalve als het van die onderwerpen zijn die echt kunnen gebeuren, zoals een vrouw die gevolgd wordt ofzo, dat vind ik creepy! Tja en met het risico dat ik zwaar voor gek verklaard word: ik heb weleens een gedaante aan het voeteneinde van mijn bed gehad...ik werd wakker omdat ik voelde dat iemand naar me keek en daar stond hij. Het gekke is dat ik er helemaal niet bang van werd, maar juist heel gerustgesteld ging slapen! Dus voor geesten hoeven jullie nu niet meer bang te zijn! Kan me wel voorstellen dat het lastig is hoor! Ik heb een grote rottweiler en als Lief en ik allebei vroeg moeten werken, loop ik om 5u 's morgens met hem buiten. Ik ga dan niet het bos in, maar loop netjes langs de bosrand, want erin gaat me dan nog wel even net te ver!