Wat goed van je meid ik weet namelijk hoe je je voelt ik ben met mijn man 9 weken geleden gestopt en ben nu aan het afvallen (moet 35 kilo eraf).Ik heb het ook een jaar geprobeerd en ik kan ook niet zwanger worden en nu heb ik echt zo iets van hoe kan ik zo dom zijn ten 1ste roken is echt niet goed voor je en als je een mama wilt worden waarom niet gelijk verandwoordelijk gedragen.En ten 2de ja wat kilo's eraf zou wel schelen met een betere eisprong. Sterkte verder en je weet waarvoor je het doet
hey meiden ik spring hier ook nog eens langs. ik heb hier een 2 tal jaar geleden ook heel veel men hartje moeten luchten. nu ik wil jullie heel veel succes wensen en hoop echt waar dat het snel lukt om zwanger te raken. heb zelf bijna " jaar moeten werken voor onze 1ste spruit maar zo zie je wel het kan allemaal. ik wilde jullie gewoon even het hart onder de riem steken. hopelijk hebben jullie er wat aan. dikke zoen grace
Hoi Hoi Ik ben ook nieuw in deze topic. Ik ben renieta, 24 jaar en al 7 jaar gelukkig met me vriend. In najaar 2006 gestopt met de pil, pogingen gedaan om zwanger te worden, maar als je niet ongesteld word, krijg je ook nooit een kindje. Dus in voorjaar van 2007 naar de huisarts geweest, deze gaf aan dat me lichaam moest "ontpillen" en we geduld moesten hebben. Nou mijn geduld was in augustus 2007 toch wel op, dus weer naar de huisarts. Die verwees me door naar de gyneacoloog. Daar konden we gelukkig in september al terecht. Daar kregen we te horen dat ik het pco syndroom heb en we de medische molen in zullen moeten gaan om onze kinderwens te verwezenlijken. In januari 2008 zijn we begonnen met de behandelingen ( medicijnen....), in november 2008 was ik bijna 8 weken zwanger en kreeg ik een miskraam. In januari weer zwanger en helaas met 7 weken een miskraam. Juli 2009 weer zwanger maar helaas weer een miskraam. Dus wij zijn inmiddels ook al heel lang bezig.. Zou fijn zijn om meiden te ontmoeten om mee te kunnen praten!!!!
Welkom Renieta, klinkt zwaar wat je allemaal hebt meegemaakt. Om mensen te ontmoeten ben je hier wel aan het juiste adres.
@ Renieta, Welcom!! Hier kan je altijd je hart luchten als je daar behoefte aan heb en iedereen begrijp je verdriet en het lache wachten.
Hee meiden, Ik kom me hier ook melden.. helaas!!! Eigenlijk mag ik nog net niet bij jullie clubje, maar ik ben maandag een jaartje bezig. Op die dag komt het niet aan hè Het is niet zo dat ik morgen spontaan wel zwanger ben Ik ben in ieder geval Saskia, 24 jaar en ik ben in juni vorig jaar getrouwd. Mijn man is 28. Vorige week zijn we voor het eerst bij de huisarts geweest en morgen gaat mijn man zijn zaad inleveren. De mmm is begonnen.
Welkom Renieta. Wat hebben jullie al een verleden. Is onderzocht waarom je steeds een mk kreeg? Welkom Saskia, zie ik je hier ook. Lekker meekletsen, hoor. Veel succes in de mmm. Angilla, ik zie nu pas dat we bij elkaar in de buurt wonen. We hebben hetzelfde kengetal. Grace, bedankt voor je inbreken. Ben je ook in de mmm geweest? Gisteren ongi geworden, pfff...
Hoi Meiden. Wat doet dat goed om zo verwelkomt te worden. Heel erg fijn!!! Ze hebben na de 3e miskraam juli. j.l wel allerlei bloedonderzoek gedaan en daar is verder niks uitgekomen, kortom gewoon domme pech en onverklaarbaar. Aan de ene kant een opluchting, aan de andere kant toch de angst dat het voor een 4e keer weer fout zal gaan.
Renieta, wat vervelend als er geen verklaring voor te vinden is. Blijf in ieder geval niet in de angst hangen.
hallo dames welkom aan de nieuwelingen onder ons. Hier gaat t op zich wel goed. ik heb te horen gekregen dat het gezin me graag wil hebben als gastouder dus als alles goed gaat heb ik n nieuwe baan verder ben ik nu begonnen met de clomid, vanavond en morgen nog slikken en dan vanaf donderdag aan de klus. Pff mag er wel energie voor gaan vangen alvast haha
@ Timon: Nee ik probeer positief te blijven en dat ben ik ook zeker wel, maar toch blijf je wel angst houden voor een eventuele 4e miskraam. Maar ik heb goede hoop deze keer en we zullen zien
Hoi Dames, ik heb een paar pagina;s gelezen want het zijn er al heel veel. Ik ben ook wel ff bezig geweest maar aan een jaar moest ik niet denken zeg pfff. Ben stout geweest en heb na een half jaar tegen de HA gezegd dat ik al ruim een jaar bezig was want had toen (al) geen geduld meer. Klinkt beetje vreemd maar ben achteraf heeeeel blij dat ik dat gedaan heb! Want: Ik ben door de HA gelijk doorverwezen naar de gyneacoloog in ziekenhuis en kreeg een na een gesprek en een keer de eisprong bekijken hcg onderzoek. Hierbij krijg je een vloeistofingespoten en gaan ze kijken of er verstoppingen zitten of een verkleving in je eileiders waardoor het zaad dan blijkbaar niet goed aankomt en je krijgt een goedje ingespoten waardoor je een paar maanden schijnbaar vruchtbaarder kan zijn. Ze maken dan daarna een foto waarop ze eea kunnen zien. Hierop was na de inspuiting wat ook gelijk een doorspuiting was (zeker voor mijn gevoel) niks (meer) te zien van een eventuele verstopping. Ik had wel ff pijn dus het leek echt dat er wel wat verkleeft zat en dat toen werd doorgespoten, ik was meteen zwanger erna! Wie weet hoelang ik anders nog niet zwanger wordend had doorgelopen...dat had ik niet getrokken net als jullie. Ik hoop dat jullie misschien ook in aanmerking komen voor zo een onderzoek en het mag helpen!!! Succes!
Anouk, in jouw geval is het goed geweest. Ik had ook geen geduld na een half jaar, maar toch... ik wilde de natuur toch wel even de kans geven. Ik zat ook niet echt op de mmm te wachten eigenlijk. En we zullen vast wel zo'n onderzoek krijgen, maar dat wil niet zeggen dat het helpt Er kunnen zoveel dingen fout zijn