Hoi, Ik heb eigenlijk helemaal geen zin meer in kraambezoek omdat ons kindje best veel en lang achter elkaar kan huilen. Laatst waren mijn coĺlega's er en we konden elkaar ook niet echt verstaan of bijpraten omdat hij echt hard aan het huilen was. Dit is telkens net als er bezoek is waardoor ik er nu gewoon helemaal geen zin meer in heb terwijl er nog een hele bubs moet komen. Ik schaam me dan een beetje en ben bang dat mensen tegen elkaar gaan zeggen " O, wat jammer dat ze een huilbaby hebben¨ of laatst zei een vriendin. "kijk daarom wil ik nog geen kinderen". :x Is dit herkenbaar?
Je zou natuurlijk over een tijdje een kraamfeest kunnen geven. Allemaal tegelijk, dan ben je er in een keer "vanaf"..... Ik ken het probleem, het was met Merel precies zo. We hebben iedereen de eerste maanden even op afstand gehouden. Daarna ging het een stuk beter met het huilen. Weet je trouwens de oorzaak van het huilen? Misschien een optie om dat te laten onderzoeken?
kan zijn dat de kleine te veel prikkels krijgt ik zou de kleine op het eigen kamertje leggen en de mensen even laten kijken en dan naar beneden gaan. Wij hebben een huilbaby en het is echt niet te doen met nog bezoek erbij. hij huilt bij ons nog erger als bezoek er is
Niks van aantrekken van wat ze zeggen. Kraambezoek kan ook best als de kleine 2 maanden is. Zou ze gewoon voorlopig nog op afstand houden en anders idd een kraamfeest over een tijdje.
Mijn zoontje huilde niet zoveel, maar ik vond het kraambezoek voor mezelf gewoon te onrustig. Ik werd er knettergek van. Wat ik dan deed, is me gewoon excuseren als het me teveel werd, en zeggen dat ik ging voeden (ik gaf toen nog bv). Vervolgens ging ik lekker met mijn zoontje boven in bed liggen, en liet ik mijn vriend verder voor de visite zorgen. Het werkte hier prima! Ook hadden we één dag gepland waarop we heel veel mensen tegelijk hadden uitgenodigd, zodat we het maar gehad hadden. Ik bleef de hele tijd boven in bed, en de visite mocht op het kamertje naar onze zoon kijken. En daarna even bij mij aan het bed zitten. Ik was toen wel net bevallen dus ik had nog een 'excuus' waarom ik in bed lag...na een aantal weken is dit misschien niet echt meer een optie. Sterkte ermee...dat kraambezoek kan enorm op je zenuwen werken, ik weet er alles van...
Bedankt allemaal. We hebben alle redenen zover dat kan laten onderzoeken. Hij heeft al last gehad van krampjes en heeft daarvoor iets gekregen. toen obstipatie en nu weer een beetje last van zijn voeding en zuur. Vandaag weer bij de dokter geweest en die heeft ons geadviseerd te stoppen met alle hulpmiddeltjes etc en de natuur even zijn werk te laten doen. Als er bezoek komt laten we Juliën gewoon in zijn bedje liggen als hij slaapt maar meestal komen ze (hoe toevallig) net op momenten dat hij het even niet lekker heeft zitten. En dat komt nog weleens voor momenteel... Ik probeer al veel mensen op afstand te houden inderdaad. Een kraamfeest is voor ons geen optie omdat mensen die dan uitgenodigd worden toch allemaal denken dat ze tussendoor ook maar langs moeten komen. Dat heeft bij ons niet zoveel zin helaas. Bedankt alvast!
@Mikki, goede optie. Helaas hebben wij in het begin juist geen bezoek gehad omdat ik ziek was. Daarom komt nu iedereen maar ik baal er zo van als hij net een huilmoment heeft. Het valt me ook op dat er veel mensen zijn die het niet begrijpen en kennissen en vrienden die meteen denken dat we een huilbaby hebben of van die opmerkingen van "zo hey, jullie zullen wel kapot zijn en slapeloze nachten hebben". Ik wil gewoon dat mensen zien dat we hardstikke blij met hem zijn en niet met zo'n gevoel weggaan. Vooral niet als dat mensen zijn die zich optrekken aan het leed van anderen. En dat zijn er in mijn ogen helaas best wel veel...
Héél herkenbaar... sommige mensen lijken daar wel op te kicken. Kinderloze mensen omdat ze dan tegen elkaar kunnen zeggen: zie je wel, dáárom wil ik dus geen kinderen (zoals je vriendin), en mensen met kinderen kunnen dan zeggen: nou, die van ons huilde niet zoveel hoor...blablabla... Ik heb me daar ook woest over lopen maken in die tijd. Van die mensen die zeiden: nou, het is wel Jantje lacht, Jantje huilt he? Omdat mijn zoontje dan even huilde... Zó dom... ze hadden meteen een oordeel over hem, terwijl ze hem 10 minuten gezien hadden. Maar weet je, die eerste periode is totaal niet representatief voor hoe een baby zich verder gaat ontwikkelen. Over een paar maanden is jullie kindje weer totaal anders, dan huilt hij veel minder en lacht meer, en dan zegt iedereen weer andere dingen over hem. Feit blijft dat ze alleen maar momentopnamen zien, en niet het totaalplaatje. Voor nu is het gewoon even doorbijten, en het bezoek zoveel mogelijk spreiden...
ik vind het alleen al lachwekkend als ze zo'n opmerkingen gaan maken. En zeg dan tegen ze dat ze helemaal geen idee hebben wat het inhoud. En dat de eerste dag dat de kleine geboren is je pas echt weet wat houden van is! en dat is niet zo speciaal als b.v van je man houden het is een heeeeel ander houden van! dat ik heb en jullie lekker niet!
@O gelukkig is het herkenbaar! Erg is dat hé! Dat je de mensen in je omgeving zo leert kennen. Inderdaad die opmerkingen van "o die van mij sliep na 1 week al door, wel vervelend voor jullie dat jullie zo'n pech hebben" GRRRRRRRRRR blijf dan weg denk ik dan!! Dan kunnen ze in de auto lekker gaan kicken op het feit dat wij nu even een mindere periode hebben. Kan me daar zo verschrikkelijk boos om maken. Hun kinderen hebben dat nooit gedaan. Nee natuurlijk....zucht. Maar je hebt gelijk het zijn momentopnamen. Ook wel even goed om me dat zelf te realiseren want zie er op het moment even geen einde aan komen maar dat is natuurlijk wel zo. Nogmaals bedankt!
@mamabeer, inderdaad. je bent zo emotioneel en blij met je kindje en dat houden van is gewoon nergens mee te vergelijken. Dat mensen dan zo gaan doen daar erger ik me dood aan. Ik kan het momenteel niet opbrengen om ertegenin te gaan helaas...
kraambezoek is voor jullie bedoeld, niet alleen voor de nieuwsgierigheid van andere mensen Als ik jullie was zou ik lekker even wachten met bezoek tot je kindje zich wat beter voelt. Wij hadden trouwens een hele grote agenda aangeschaft om alle bezoekjes te plannen, wel zo prettig dat er dan niet ineens 10 mensen op een dag komen, scheelt een hoop in de rust! Was heerlijk! (moet je wel durven zeggen dat ze een bepaalde dag niet kunnen komen, omdat die vol staat). We hebben ook heel bewust kruizen gezet, af en toe, om een dag voor onszelf te hebben.
Misschien een kraamfeest een paar weekjes verder? Veel kindjes groeien op een gegeven moment over het huilen heen (vaak voelen ze zich na 3 maanden al veel beter) en dan kan je kleine het ook beter hebben. En je hoeft niet al die mensen apart over de vloer te hebben Al die vage kennissen, ooms en tantes die je nooit ziet etc... Ik had er persoonlijk helemaal niets mee.
@MaartjeV, dat klopt ook. Moet wel zeggen dat ik als het aan mij ligt buiten de familie en 1 vriendenstel om helemaal niet zit te wachten op ander bezoek. Heb helemaal niks met die mensen die nog moeten komen.... Vooral familieleden van mijn man en als ik ze niet laat komen heb ik mijn schoonmoeder op mijn nek dus ik laat ze maar wat later komen. @Merijn, precies zo is mijn gevoel dus ook! Ik heb niets met die mensen en zou ze het liefst allemaal niet laten komen. Maar goed daar kom ik dus niet mee weg. Ik ga wel een datum wat verder weg prikken voor het bezoek. Bedankt!!
ik herken het heel erg....zag altidj op tegen het kraambezoek. Mijn kleintje sliep heel slecht, dronk onrustig en huilde na een voeding...ik zelf was ook erg moe en had moeite om gezellig te doen en net te doen alsof ik op een roze wolk zat. Mijn jochie is nu bijna 11 weken en die rozewolk is er sinds een week of 2 a 3...haha.. ik wilde ze het liefst allemaal afbellen, maar wist ook: even doorzetten, dan ben je er vanaf. Vaak deden we t kraambezoek na 20:00 u...ons kleintje sliep eigenlijk altijd wel goed s; avonds en de oudste sliep dan ook...Lekker rustig en konden we met een beetje geluk een normaal gesprek houden. ik heb ook het gevoel gehad me hebben moeten verdedigen...ik heb wel iedereen heel eerlijk vertelt hoe het ging, er niet omheen draaien. Dus ja, hij slaapt slecht, daarom huilt hij soms veel, hij heeft lichamelijk ongemak, wat weten we nog niet precies, daar zijn we mee bezig....Leg het gewoon uit, kom er eerlijk voor uit dat het misschein op een huilbaby lijkt. Je kan ook zeggen: hij is te troosten, dus t is zeker geen huilbaby maar t lijkt er wel op...haha...maak er een grapje van! Dan maak je t wat minder beladen voor jezelf. Gewoon eerlijk zijn....Vond ik het prettigst...
@Petra, het is ook zo dat ik het zelf door vermoeidheid ook bijna niet op kan brengen om het bezoek te entertainen. haha Maar het luchtig houden kan werken idd. Toch blijft het zo dat er een paar mensen bij zitten die alleen maar het negatieve benadrukken. Een vriendin van mij die ik normaal bijna nooit spreek belt ineens super vaak om te vragen hoe het nu gaat. Ze heeft zelf geen kinderen en blijft maar over het negatieve doorzagen. Ik heb al een paar dagen de telefoon niet opgenomen omdat ik er helemaal geen zin meer in heb maar voel me daar ook wer schuldig over. Wat kunnen andere mensen soms toch vermoeiend zijn. Kon ik maar voor een paar maanden naar een onbewoond eiland met mijn kind, man en mijn moeder. haha
ja hier moeten ook nog veel mensen komen en hij is 4 maanden oud..Maae hij heeft dan wel vaak in het zh gelegen. Ik krijg over 2 weken ook nog verlaat kraamvisite. Ik heb steeds als hij zo huilde geen kraamvisite laten komen en als ze kwamen liet ik ze extra laat een afspraak maken zodat ze ook snel weg waren
Pfff lijkt me erg vermoeiend allemaal als ik het zo lees. Is het niet een optie om 2 heeeeeele grote kruizen in je agende te zetten voor aankomende 2 weken en dat je dan even tijd voor jezelf en je nieuwe gezinnetje neemt? Het is niet niks, ineens zo'n kleintje erbij en daarnaast allemaal mensen over de vloer. En als mensen dat niet begrijpen is dat hun probleem. Mijn kereltjes zijn 12 weken te vroeg geboren. En hebben 8 weken in het ziekenhuis gelegen. familie en een aantal zeer goede vrienden zijn daar geweest. Voor de rest hebben we de meesten geweigerd. We hebben gewoon gezegt dat het winterperiode is ( dus meer kans op griep/verkoudheid) en dat de jongens eerst aan moesten sterken. Gelukkkig is er bijna niemand geweest. Sterkte meid en denk goed om jezelf.
Hoi Luna, wat irritant die negatieve mensen. Veel mensen vergeten de vervelende tijden met hun baby. Dus die mensen die doen alsof hun kind perfect is, hebben vaak ook heus een vervelende tijd meegemaakt. Alleen zodra een goede periode aanbreekt vervaagt dat snel en is het makkelijk om te zeggen dat hun kindje altijd zo lekker slaapt oid. Laat ze lekker kletsen of zeg domweg dat je niet op hun succesverhalen zit te wachten, want je bent doodop.... Je mag eerlijk zijn! En je hoeft je visite zeker niet te entertainen, ze betalen toch geen entree?! Kom op voor jezelf meid, jij hebt een prestatie van wereldformaat geleverd en moet rusten en genieten. Groetjes!
Oh, ja, heel vervelend! Ik heb dat ook wel gehad, huilde ze toevallig, 'oooh, een huilbaby' of als ze ging huilen 'eenkennig'. Na een paar van dat soort opmerkingen (altijd dezelfde types) ben ik gewoon gaan zeggen 'nee, dat doet ze alleen bij bepaalde mensen of ze schrikt van jouw hoofd (en denk daarbij nog, ik zou ook schrikken als ik zo'n rotkop zag ). Maar soms denk ik gewoon, stakker, je weet niet waarover je praat en houd gewoon mijn mond.