Whahaha! Meiden, ik kom niet meer bij van het lachen. Mijn vriend zit me heel raar aan te kijken hier Ik heb er eentje van mijn vader. Hij en mijn moeder waren op vakantie in Griekenland. Ze gingen ergens uit eten waar het blijkbaar heel erg lekker was, zegt mijn vader tegen de ober: "Tell the cock in de kitchen, that the food is very nice". Die ober keek heel beledigd en mijn vader begreep er niets van. Dus mijn moeder snel uitgelegd dat hij min of meer had gezegd dat hij die lul in de keuken moest vertellen hoe lekker het eten wel niet was.
Oh ja, mijn tante vertelde me eens dat ze nu ook een ADHD-verbinding had...Eeuhm, volgens mij bedoel je ADSL. We moesten er allebei erg om lachen. Die van 'wanneer gaan de oogjes van de baby open' vond ik wel erg schattig !
Wat een topic dit, helemaal leuk!! Tranen rollen gewoon over mn wangen Kan zelf zo ff nix herinneren..
Ik schijn als klein kind keihard in een volle bakker geroepen te hebben: "Nou mama, laat je nou een poepie!?" Haar maag knorde 8)
haha ons neefje van 2 (was toen net 1 geloof ik) zei steeds sjop inplaats van Rob...maar als me ventje dan moest kijken zei ons neefje...kijk sjop (kijkshop) haha...we kwamen echt niet meer bij...
Echt de tranen biggelen over me wangen! Ik zie je zo zitten wachten en maar op je klok kijken hahahahaha! Ge-wel-dig!
ik kon er zelf achteraf ook wel om lachen hoor. daarbij ben ik zelf ook erg ontactisch. Dus zeg altijd de dingen precies op het verkeerde moment. Is ook vaak hilarisch.
Pff ik zit op mijn werk en ik moet me af en toe gewoon inhouden met lachen.... Op de basisschool kregen we altijd topografie. Daar was ik echt een kei in (nu nog wel), alleen toen ik een plaats in het oosten van het land moest opnoemen legde ik de klemtoon verkeerd. Enschede..... Schaamde me kapot!
Wat is dit toch een heerlijk topic! Zit iedere keer bijna te janken van het lachen en heb zelfs al een keer bijna in mijn broek gepiest Dit topic is echt een instant-gelukshormoon-aanmaker Ik ben, net als Elmo schreef, een beeldendenker en echt waar.....sommige situaties zie ik zo goed voor me dat ik echt gewoon lachstuipen krijg. Hilarisch wat mensen allemaal meemaken. Ik ga eens heel hard nadenken of ik zelf van dit soort bloopers kan terughalen, want zeker weten dat die er zijn Oooh, weet er wel gelijk eentje van mijn moeder. Ze moest vroeger op haar werkplek de telefoon vaak opnemen en draaide dan een hele riedel af: 'goeiemorgen, met die-en-die, van afdeling blabla'. Ze had een drukke dag achter de rug, veel telefoontjes moeten afhandelen en dus ook geen zin om te koken. De chinees maar bellen dan. Ze draait het nummer (jaja, al lang-lang geleden, toen je nog draaide ), wacht tot er wordt opgenomen en op het moment dat ze hoort: "goedenavond, met chinees huppeldepup" draait zij haar hele werk-telefoonriedel af..... om midden in het verhaal ineens tot de ontdekking te komen dat ze naar de chinees belt en niet op haar werk zit. Ze begint hysterisch te hinniken van het lachen en kwakt zo de telefoon erop (ze durfde vervolgens niet nog eens te bellen, want stel je voor dat ze haar stem zouden herkennen, , dus moest ik de bestelling maar doorbellen)
ik heb ook wel es bijna de politie gebeld omdat ik de auto kwijt was op de parkeerplaats. Ik kon hem echt niet vinden en wist zeker waar ik hem neer gezet had. Was helemaal vergeten dat onze eigen auto voor een grote beurt weg was en dat ik een vervangende had en die stond dus wel daar waar ik aan het zoeken was. Dus voordat ik de politie wilde bellen heb ik maar eerst mijn man gebeld en die kwam niet meer bij en ik super super kwaad natuurlijk. Ik was al een half uur die auto aan het zoeken en raakte ook lichtelijk in paniek.
en het ergste is nog, ik was met de sleutel de deuren open aan het klikken en ik hoorde dus die klik de hele tijd maar zag maar niet waar de auto was omdat ik zocht naar onze auto. pffffff, lekker voor schut.
Oh ik heb ook eens een domme auto actie gehad zeg. Herinner me het opeens weer. 's morgens nog lekker duf en altijd superhaastig ren ik naar buiten om in mijn auto te stappen naar mn werk.... nergens die auto te vinden. Ik zoeken en zoeken... shit hij is gejat! Ik huilend mijn man bellen... de auto is weg ik denk dat hij gepikt is...wuuhuuuuhh. Zegt mijn man: schat, heb ik je gister niet opgehaald van je werk... en zouden we je auto later niet ophalen? Dat waren we dus allebei vergeten te doen... hoe dom! En ook een keer heeft mijn man even dubbel geparkeerd om de boodschappen uit te laden. Die heeft hij vervolgens opgeruimd, en een gezellige avond hadden we. De volgende morgen kijk ik uit het raam die ik die auto nog op straat staan... en hij was ook nog eens niet op slot!!! ai.....
Toen ik nog thuis woonde bij mijn ouders (inmiddels ook al weer 19 jaar geleden ) ging ik met de hond wandelen om vervolgens even een snel boodschapje te doen. Ik had dit nog nooit eerder gedaan, vond het altijd zo zielig als ik honden zo zag zitten buiten de winkel, maar heb hem toch even aan het fietsenrek vastgebonden, een knuffel gegeven en gezegd dat het vrouwtje zo terug zou zijn. Om vervolgens doodleuk te vergeten dat ik daar dus voor het eerst een keer MET hond was en daardoor dus ook gewoon linea recta naar huis te lopen. Waar ik mijn lieve vierpotige vriendje dus meteen na thuiskomst overal zocht om ineens tot de ontdekking te komen dat hij nog bij de supermarkt zat Heb nog nooit zo hard gerend naar de supermarkt.... Mijn hond was superblij toen ik er aan kwam. Ik kan me werkelijk waar nu nog beroerd voelen bij de gedachte aan mijn hond die mij straal langs hem heen voorbij zag lopen en uit het zicht verdwijnen!! Ach germ, wat moet dat beessie wel niet hebben gedacht?
Ja Sas26, als je maar iets weet..... Ik heb mijn hond bijna doodgeknuffeld en lekkere hapjes gevoerd. Joh, wat heb ik me lang ellendig en schuldig gevoeld!
Kan ik me voorstellen. Maar t feit alleen al dat je meteen je hond zocht toen je thuis kwam en je ook zo superschuldig voelde zegt al genoeg toch: dat je DOL bent op hem!!!