Vraag ik het maar gewoon. Ik ben al de hele dag op zoek naar herkenning, naar iemand die hetzelfde ervaart als ik, die met de zelfde vragen zit Maar ik maak mezelf alleen maar gek en dus ga ik de dingen waar ik mee zit hier maar neerzetten Ik hoop dat er positieve reacties komen Even kort mijn voorgeschiedenis ( dit verklaart ook wel mijn angst) Heb 3 miskramen gehad van spontane zwangerschappen en heb hiervoor 2 IVf pogingen gedaan die niet aangeslagen zijn en nu ben ik dus zwanger van de 3e IVF poging Mijn laatste miskraam ging fout tussen 8,5 en 9,5 week Ik heb gedurende deze zwangerschap wisselende kwalen Dan een week flink beroerd, moe, misselijk, opboeren, honger en dan is het weer weg Nu vorige week dus ook nog beroerd, maar nu sinds een paar dagen dus beduidend minder kwalen Dit baart me zo`n zorgen Herkent iemand dat ook rond de 9 weken? Ik heb inmiddels 4 echo`s gehad ( ivm bloedverlies) alles zag er steeds goed uit, hartje klopt goed Maar nu ik naar mijn echo foto kijk en ik lees verhalen van hier ( moet ik niet doen, ik weet het) twijfel ik wel of alles goed is met onze baby Ik lees verhalen dat het kindje al beweegt enz. Mijn echo was met 8 weken en 4 dagen, en je zag wel een begin van de aanmaak van de beentjes, maar hij of zij bewoog nog niet Moet dat nu al dan? Ik merk ook dat de telling verwarrend werkt Als ik b.v. naar van week tot week lees dan staat er bv week 10 gebeurd dit of dat maar is week 10 vanaf week 9 naar week 10 toe, of vanaf week 10? Zoals jullie merken draai ik helemaal door Ik maak mezelf helemaal gek Donderdag heb ik weer een echo, en ik kan niet wachten Moet dan trouwens wel al wat bewegen? en is dat dan echt hevig, of kan dat ook gewoon kleine beweginkjes zijn? Ik hoop dat er dames zijn die mij gerust kunnen stellen
Ik zou er vanuit gaan dat als je verloskundige of gynacoloog tijdens de laatste echo niets negatiefs heeft gezegd alles dus goed zit. Ik heb mijn eerste echo met 12 weken gehad (inwendig, dus zou in theorie beter beeld geven dan uitwendig) en behalve een kloppend hartje hebben we de baby ook niet echt zien bewegen.. Ik kan me voorstellen dat je met jou voorgeschiedenis angst hebt, maar de kwaaltjes zeggen niets over hoe het met jou kindje is (geloof ook wel dat het normaal is dat je je inmiddels wat beter gaat voelen, maar dit verschilt nl per persoon). Ik zou me proberen niet te druk te maken en af te gaan op wat je vk of gyn zegt, die weten tenslotte wat ze zien en hoe dit te beoordelen. Oh ja, natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap! Probeer er ondanks je angsten ook van te genieten..
Ik kan je niet bij al je vragen helpen, maar als je hebt over week 10, ben je 9 weken zwanger enz enz. Ik ben nu 34 weken zwanger en zit dus in de 35ste week. Snap je?
Bij 8 weken bewoog de beeb nog niet, maar bij 10,5 week al wel, was lekker ana het dansen en flink in beweging.. dus dat komt echt nog wel! Voor het tellen in weken doe ik altijd kijken naar hoeveel weken/dagen je al gehad hebt.. dus als je 11 weken zwanger bent, heb je er al 11 gehad.. dus ben je begonnen aan je 12e week.. enz.
Meid, niet zo druk maken (zeg ik dan) mijn wupsiebaby bewoog ook nog niet met 9 weken, met 11 wel. De gyn zegt het gelijk als er iets is wat niet klopt! De mijne zei de vorige keer, zo dat wordt jullie kleintje Ik ben zelf ook zo onzeker als het maar zijn kan. Vandaag 12 weken, en ook wat roze verlies na harde ontlasting. Het wil allemaal niks zeggen. Ik ga ook zoeken naar dingen, ow minder misselijk ow zus ow zo. Probeer toch te genieten. Je bent al aardig ver op weg. Als je precies 10 weken bent neemt de kans op een miskraam voor de eerste keer al af! (en na het hartje met 8 weken is de kans nog maar 2 tot 5 %)
Bedankt lieve meiden, jullie hebben helemaal gelijk En genieten doe ik ook wel.....soms Maar de angst overheerst soms zo De laatste echo werd gewoon door de echoscopiste gedaan, maar zij zei idd dat alles goed uitzag, dan moet ik er maar vanuit gaan dat het ook zo is Nog 1 dagje, nog 32 uur, dan heb ik de echo ben blij als het morgen is Ik ga vandaag maar veel afleiding zoeken
Gezien je geschiedenis is het denk ik heel normaal dat je veel piekert. Ik denk dat je in de loop van je zwangerschap wel iets geruster wordt. Ik was zelf ook heel bezorgd in het begin, en ik heb niks van zulke moeilijke dingen meegemaakt. Bij iedereen is het verloop van hoe je lichaam reageert op de hormonen anders. Ik was zelf superbelabberd rond 10 weken. Daarna ging het langzaam beter. Ik ken er ook wel die al met 9 weken weer wat minder misselijk werden, of uberhaupt niet misselijk geweest zijn. Daar kan je niks van zeggen. Je kan ook volop verschijnselen hebben als het niet meer goed zit of niks voelen terwijl er hevig aan een nieuw leven gebouwd wordt. Dan even over de weken. Verwarrend he? Zelfs bij de zw gym werd ik in de war gemaakt. Ze vroegen 'in welke week zit je?'. Ik was toen 18 weken, dus zei 'week 19'. Dat is ook zo, maar ja, toen bleek dat het 18w4d was, werd ik dus dom aangekeken. Denk maar aan levensjaren. Ik ben 29, dus dit is mijn 30ste levensjaar. Duh. Dan nog over bewegen. Bij onze eerste echo was ik 9w4d, en lag het popje eerst stil. Ik vroeg toen aan de echoscopist of dat normaal was, we zagen wel het hartje knipperen. Ze zei dat het normaal was, dat dit de termijn was dat je wel beweging KON zien, maar niet hoefde. Ze had het nog niet gezegd of die kleine beentjes en armpjes gingen maaien. Hahaha. En nu kan die kleine daarbinnen amper stilzitten en word ik aan alle kanten gepord. Echt, de tijd lijkt nu stil te staan he? Maar straks ben je wat verder en vliegt die zw-schap voorbij!
Thanks, evenstar vooral dat stukje over bewegen Dan weet ik dat ik me morgen niet gek moet maken als hij/zij nog niet beweegt
hoi hoi, kan me je zorgen heel goed voorstellen! na een mk in juni in juli weer zwanger, maar veel bloedverlies gehad, ook gelukkig veel echo's en alles gaat nog steeds goed! bij de eerste 3 echo's (tot en met 10+5) bewoog de kleine niet zomaar uit zichzelf, althans niet op het moment dat wij meekeken. De laatste 2 echo's wel, maar toen was de kleine alweer een of twee weekjes verder. Ik hoop dat het donderdag nog steeds allemaal goed zal zijn! Als er iets mis was tot nu toe had je gyn dat zeker wel gezegd, dus denk dat alles er gewoon mooi uitziet bij je! probeer (ook al is dat supermoeilijk, ik weet het) af en toe te genieten van je kleintje, en straks als je de schopjes gaat voelen krijg je steeds weer de bevestiging en ik moet zeggen, dat helpt! sterkte!
Mijn moeder zegt elke keer, vanaf het moment dat je zwanger bent tot het moment je er zelf niet meer bent maak je je zorgen over je kind. En das heel normaal. Het is ook heel moeilijk te genieten als je jezelf druk maakt (vond ik ook!!) maar probeer het een beetje van je af te zetten zodat je in iedergeval een beetje kan genieten van dat kleintje in je buik.
Ik heb bij mijn vorige zwangerschap bij de eerste echo's nooit beweging gezien... ik kreeg er 1 om de 4 weken bij mijn gyn en van week 7 tot week 19 heb ik ons kindje nooit zien bewegen bij de echo... bij die laatste was ik ook ongerust omdat ik dacht van hallo, waarom beweegt ie niet, maar de gyn zei dat dat normaal was, dat je kindje veel slaapt en dan niet (of heel miniem) beweegt. Voorts zetten ze het beeld ook vaak stil als ze iets willen bekijken zodat je de eventuele bewegingen op dat moment ook niet ziet! Bij deze zwangerschap zag ik ons kindje op 11 weken wel bewegen... maar de vorige keer dus niets... ook al is onze jongen een gezonde peuter nu! Dus probeer je geen zorgen te maken (hoe moeilijk dat ook is)!
jullie zijn echt lief deze reacties doen me goed en dames ik voelde me net toch echt weer misselijk met bukken onder douche dus......het zal allemaal wel goed zijn Ik houd jullie in ieder geval op de hoogte morgen
Gek kun je daar van worden van de angst en onzekerheid... helemaal niet gek! Jullie hummeltje is zo welkom en er is veel verdriet aan vooraf gegaan. Hopelijk krijg je over een tijdje meer vertrouwen en kan het echte genieten gaan beginnen! Ik heb tot 12 weken alleen maar in angst gezeten dat het mis zou gaan! Daarna kon ik het gelukkig los laten, hopelijk jij ook. Oja Niels lag rustig te slapen tijdens de echo van 12 weken en bewoog ook helemaal niet.
Erikaatje ook nog bedankt voor je reactie We hadden vandaag de echo Alles is goed met ons kleintje Hartje klopte, zelfs heel zacht gehoord Hij / zij was gegroeid en je zag nu echt armpjes en beentjes eraan Hij werd gemeten op 3,2 cm en dus vandaag 10 weken WAAAAAAAAAAAAAAAAAUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUW zo ver zijn we nog nooit gekomen Toen vroeg ik of de kleine niet moest bewegen Ze vertelde dat het wel kan, maar dat hij nu stil lag Maar met dat ze het zei, begon hij ( speciaal voor ons) te bewegen Eerst 1 armpje omhoog en toen het 2e armpje Wat een prachtig gezicht Ben helemaal blij, liep stralend het ZH uit Nu proberen het positieve gevoel vast te houden en 2,5 week geduld hebben tot de volgende echo Kwaaltjes zijn trouwens sinds gister weer wat meer aanwezig Maar ik merk toch dat het eraan ligt of ik genoeg nachtrust heb gehad of niet Ik had in het weekend heerlijk geslapen en dus was ik uitgerust en bijna nergens last van Nu slaap ik al 2 dagen slecht en voel ik me dus ook overdag slechter Maar ik vind het best, alles voor het goede doel nogmaals dank voor jullie lieve woorden en geruststelling
Super confidence. Die van mij bewoog ook niet met de 2e echo. Totdat de echografiste vroeg of ik even wilde hoesten. Daar reageerde de kleine uk op. Het lijkt inderdaad erg lang te duren allemaal totdat je eindelijk die 12 weken hebt gehaald. Maar hoe verder je bent hoe sneller het gaat. Dus vooral genieten voordat je echt zo'n mooi wondertje in je armen hebt.
Het is amper 8 dagen geleden en de angst en onzekerheid slaat weer toe Jammer dat ik niet langer op een goede echo kan teren Ben nu 11 weken en 1 dag en kan niet echt zeggen dat ik me zwanger voel Al ben ik soms wat weeig in mijn buik en wat moe maar lang niet meer zo dat ik me er erg bewust van ben dat het er is Daarbij heb ik nu ook nog de griep te pakken en dat maakt me ook angstig en onzeker Kan iemand me oppeppen? Ik moet nog 11 dagen wachten tot de volgende echo...pffff Wanneer kan het echte genieten nu beginnen?
hi Confidence, Ik herken je gevoelens... Ik heb dit ook na elke echo. Dan is het 1 week, misschien iets langer goed en kan ik echt genieten, maar daarna begint de onzekerheid weer. Ook nu (bijna 19 weken) Wil de onzekerheid nog wel eens toeslaan. Probeer op de baby te vertrouwen, de kans dat het nu zoveel goede echo's nu alsnog fout gaat is heel klein! Jullie hebben de baby zien bewegen! Succes meis, probeer je rustig te houden en te genieten....
He bah wat naar dat jullie zoveel verdriet hebben meegemaakt. Ik kan me heel goed voorstellen dat je erg angstig bent maar dat je minder last hebt van kwaaltjes nu is heel normaal, je bent het eerste trimester al voorbij en dan ga je je gewoon weer minder beroerd voelen. Probeer het van je af te zetten want het is erg jammer als je zoveel stress ervaart terwijl het niet nodig is. Veel succes en een dikke knuffel voor jou!
Tja... dat goede gevoel gaat idd maar een tijdje mee. Het begin IS ook erg spannend, zeker omdat je nog geen beweging voelt, en je het hartje nog nooit gehoord hebt. Er is geen reden om aan te nemen dat het alsnog misgaat, echt niet. Nog een paar dagen en je bent de eerste 12 weken alweer voorbij. Na 10 weken is er zelfs al een kritisch stadium gepasseerd, alles wat aangelegd moet worden is dan al gebeurd volgens mij (stond in de boeken die ik verslond in het eerste trimester). Je kan bij zulke bezorgdheid ook altijd de vk bellen, die hebben heus begrip gezien jouw achtergrond!!