hallo allemaal, ik zou vadaag 8weken en een dag zijn, helaas was mijn eerste echo vandaag niet goed klein leeg vruchtzakje... vanochtend kwam er wat lichtbruin bloedverlies... baal, ben verdrietig maar ook nuchter dat het zo heeft moeten zijn... hoop wel dat het snel weggaat of weggehaald word morgen gesprek bij de vk... liefs mij
@ Ano: mijn man vond het ook heel erg. We hadden het helemaal niet verwacht (tsja stom misschien) dat het een mk zou worden. Zeker ook omdat ik er zo'n positief gevoel bij had. @ April: ja google maar eens op pandora. Het is een armbandje waar je allemaal hangertjes (soort van bedels) aan kunt kopen.
@ Ano en Noukje hm meestal ben ik de jongste, maar naarmate je ouder wordt gebeurt dat steed minder vaak. Mijn 'man' was eerst vrij rustig, ik ook. Totdat de mk achter de rug was en we nu af en toe naar het vruchtje kijken. Hij kwam vanmiddag opeens huilend de kamer binnen. Hij is ook niet iemand die snel huilt. Maar hij is echt zo'n lieverd en een enorme steun. Ben dol op hem.
@ Suzy: wat erg voor je/jullie! Dubbel gevoel geeft het je ook he? Aan de ene kant ben je heel verdrietig en aan de andere kant weet je dat de natuur het niet zomaar doet.. Heel veel sterkte de komende periode! Ik hoop dat een behandeling je bespaard blijft en dat je lichaam het vruchtzakje zelf af gaat stoten.
Wat naar meid, ik hoop dat je snel uitsluitsel krijgt. Het is heel verdrietig. Ik hoop dat ze het verkeerd hebben gezien. Veel liefs en sterkte voor morgen. Er wordt aan je gedacht.
Ik ben zelf bijna 28. Tis inderdaad wel jammer dat ik geen vruchtje kon vinden maar had het ook niet verwacht omdat ze het op de tweede echo ook niet meer kon vinden. Waarschijnlijk zou het rond de 5 weken zijn geweest. Ik ben er achtergekomen dat het niet goed was toen ik 9w4d was (door een bloedinkje en afnemen van verschijnselen) vandaag zou ik 11w2d zijn geweest. Heeft dus best wel lang er nog gezeten voordat het los kwam. Toen we voor de eerste echo moesten had ik al het gevoel dat het niet goed zat omdat ik natuurlijk een bloedinkje had en omdat ik me niet meer zwanger voelde. Mijn man had dit natuurlijk niet, hij voelt niet wat ik voel en zag alleen dat mijn buik al echt behoorlijk begon te groeien (sommige mensen feliciteerden me al). Dus voor heb was de klap wel groter dan voor mij omdat ik al een gevoel had dat het niet goed zat.
suzy,Ik wil je heel veel sterkte wensen. Ook al ben je nuchter het is toch even schrikken. Mijn vriend is ook echt een steun en we kunnen er gelukkig goed over praten. Dan weet je gelijk weer dat je echt bij elkaar hoor
@ Noukje wij hadden het ook niet verwacht. Ik had er zelfs geen rekening mee gehouden dat het ons ook kon overkomen. Was me dat even een klap in het gezicht, zeg.
@Suzy: Heel veel sterkte meid! Wat een naar bericht! Hopelijk komt het snel los. Heel veel succes bij de VK morgen!
het domme is dat je ook denkt dat gebeurt bij iemand anders je staat er niet bij stil dat je zelf aan de beurt ben. Tenminste dat dacht ik later
Bij ons waren in de omgeving al veel mensen die ook net een miskraam achter de rug hadden waaronder een vriendin. Dus wij hadden wel zoiets van 'het zal ons toch ook nog niet eens overkomen'.
ik zoek eigelijk iets om neer te zetten in huis. Net als wat noukje dan heeft als armband maar ik heb eigelijk geen idee wat. Loop daar al dagen aan te denken. Hebben jullie een idee??
@ Feline De echoscopiste had tegen mij ook gezegd dat het mogelijk was dat het vruchtje aan het verweken/ oplossen was en er wellicht niet gaaf uit zou komen. Inderdaad is in jouw geval jouw vruchtje nog wat kleiner geweest en waarschijnlijk inderdaad al 'opgelost'. Ik zou vandaag 11 wkn en 3 dagen zijn geweest.
Wij ook... Eigenlijk heel erg naief als ik terug denk want waarom zou een ander dit wil overkomen en mij/ ons niet. Ik weet wel dat ik bij een eventuele volgende zwangerschap weer heel onzeker zal zijn net zoals bij mn eerste zwangerschap toen alles nog nieuw was. Ik ga pas genieten na een goede echo! Klinkt heel negatief maar ik zie het meer als zelfbescherming. @ Ano & April: wat fijn dat jullie zoveel steun hebben aan je man/vriend. Wij kunnen er gelukkig ook goed over praten. Al merk ik wel dat mn man het heel anders beleefd dan hoe ik het beleef. @ Feline: dat hoor je niet vaak dat de klap voor een man groter is dan voor een vrouw. Maar ik begrijp dat als je al een voorgevoel hebt. Wij wisten dat het niet goed zou kunnen gaan maar toen we te horen kregen dat het echt mis was, was het voor ons toch een klap.. je blijft toch altijd een sprankje hoop houden.
@ Ano Ik zat zelf te denken aan een mooie edelsteen of kristal. Ik vind van die rozekwarts hartjes altijd erg lief en mooi. Ben eigenlijk helemaal geen zoetig type, maar nu met dit ineens wel.
@ Ano: misschien een klein glazen beeldje van een vlindertje? Ik weet niet of je iets opvallends of juis onopvallends zoekt? Misschien levert de zoekfunctie op dit forum iets op. @ April: de gyn had tegen mij ook al gezegd dat het vruchtje aan het verschrompelen was en het er misschien onherkenbaar uit zou komen. Dat was in mijn geval onjuist. Meiden ik stop met deze gezellig chat Ik ga mn favo soap kijken. Fijne avond en slaap lekker. En voor iedereen een dikke knuffel!!
@ Noukje Mannen zijn toch anders in het uiten van hun verdriet. Ik ken andere 'softere' mannen die dit ook meemakten, maar ook zij waren er best 'nuchter' onder. Wel verdrietig, maar meer op een mannenmanier. Zo van ,het is de natuur. Zo denk ik er ook over, maar voel me wel heel verdrietig. Maar ja, vrouw is vrouw. en een fijne avond met je soap
Ik weet het eigelijk niet wat ik zoek. Ik ben normaal ook niet zo maar nu heb ik toch zoiets van ik wil iets hebben om neer te zetten . Ik zal is verder zoeken op internet. Noukje,ook n fijne avond. Ik had trouwens al het vermoeden toen ik bloedverlies had en achteraf dacht ik ook mijn klachtjes zijn minder. MIjn vriend zei heel de tijd op weg naar het ziekenhuis nee joh dat zal niet hoor zal wel goed zijn zometeen op de echo. Maar ik dacht nee ik denk dat het mis is erg raar dat je daar dan ineens van overtuigd ben. Maar ook ik zal er zeer zeker rekening mee houdentijdens een nieuwe zwangerschap. Heb ik ook gezegd tegen de vk en die zei dat je met 7 weken je eerste echo al krijgt. Dat is wel prettig dan zit je niet zo heel lang in onzekerheid.
@ Ano Ik heb me vanaf het begin niet echt zwanger gevoeld. Alleen de eerste 2 weken was ik dolgelukkig, daarna werd het minder, heel raar. Ondanks dat ik misselijk was (had ik bij mijn zoontje niet) en mijn buik voelde rommelen raakte ik ineens dat gevoel kwijt. Ik was niet eens echt verbaasd dat het niet goed bleek te zijn. Wel erg verdrietig. Ik wilde zo graag aan de slag met het babykamertje. Was het behang al van de muren aan het halen en het ledikant van mij zoontje verruild voor een mooi peuterbed. (hij is erg groot voor zijn leeftijd en lag dan ook soms zo raar in een kreukel in zijn ledikant, haha) Nou maar hopen dat we snel weer mogen genieten. Ben alleen net als jullie best bang voor de volgende zwangerschap. Ik denk dat ik pas gerust zal zijn na de 20 weken-echo als blijkt dat het kindje helemaal gezond zal zijn.