Hallo Mama's ! Het zegt het al : begint het bij jullie ook al een beetje te kiebelen voor een e.v.t. een 2de / 3de / 4de / 5de ?? voor mij dan de 2de ... wil niet graag een te groot leeftijdsverschil tussen Esmee en de kleine.. Esmee is bijna 13 maand .. en tel daar weer 9 maand bij op...22 maand .. en dan zijn we nog niet eens begonnen... ( zo ben ik bijna dagelijks mee bezig , de kinderwagen , naar de peuterspeelzaal , enzo...) *bloos , bloos..* wel moet ik zeggen dat mijn man zegt: laten we nog maar even wachten,zal er in 1 van deze dagen es duidelijk met hem er over hebben ... wanneer en wat hij eigenlijk wil... zou dan graag begin van 2010 er voor willen gaan.. was snel zwanger geraakt van Esmee , een maand ! lijkt me helemaal super , 2 kids ! weet zeker dat esmee er super blij mee zal zijn.. grote zus !! sorry dat ik zo kort door de bocht kom... XxX trotse mama !
Hier dubbel. Ik zou al best voor nummer 2 hebben willen gaan, ware het niet dat de zorg voor Thirza hier een ware uitputtingsslag is ('s nachts nog 3-7 keer wakker en/of voeden). Dus wij wachten nog ff en hebben besloten dat we komende zomer, als alles dan tenminste een beetje tot rust is, er weer voor gaan. Dan hebben we straks (een kleine) 3 jaar tussen de twee kids, als zwanger worden weer net zo voorspoedig gaat als bij Thirza. Tot die tijd hopen we dat ze binnenkort een keer door gaat slapen en dat wij dan ook bij kunnen gaan komen, zodat we fit zijn voor we aan nummer 2 beginnen (Gezien mijn zwangerschap ook wel nodig: ben nogal beroerd geweest de hele zwangerschap en ik wil er maar niet teveel op gokken dat het bij de tweede allemaal wel vlekkeloos gaat).
Hier echt totaal niet..... meisje is 14 maanden en ik moet er niet aan denken de volgende te krijgen. Wil nog volop genieten van dit hummeltje. Word dan ook knettergek van het feit dat iedereen vraagt: "en eh, wanneer komt nr.2?!"
Nope! Ik geniet me suf van mijn zoon, en voorlopig wil ik mijn aandacht nog niet verdelen over twee kinderen. Ik kom nu af en toe nog aan mezelf toe, en het valt allemaal nog prima te organiseren, en zo wil ik het voorlopig (en misschien wel altijd) ook houden.
Hier niet!!! hahaha Maar ja, nr 2 is er dan ook net uit En een nr 3, nee die gaat er niet meer komen. Zelf zou ik dat misschien ooit wel willen, maar manlief dus zekers niet. En ach, zo is t ook goed. 2 gezonde kindjes, wat kan ik me nog meer wensen!
Helemaal niet, ten eerste wil ik en wij volop van onze meid genieten. We hebben zo'n heerlijk makkelijk, vrolijk en mooi kind dat ik me bijna niet kan voorstellen dat nr. 2 ook zo wordt haha en als ik denk aan bevallen krijg ik al een beroerte aan alleen de gedachte. Dus voorlopig blijven wij lekker met z'n drietjes.
Ja ik wil dolgraag een tweede, maar nu nog even niet. Nog even genieten van de eerste. Maar misschien komt er wel helemaal geen tweede, vriendlief ziet het namelijk niet zitten. En ik wil zo ontzettend graag.... Pff, ik word er ook vaak mee geconfronteerd. Wat doen we met de MC. Dan heb ik zoiets van: wacht nog maar ff, misschien voor de tweede. En dan roept vriendlief, die komt er toch niet.... Bah. Ligt de kleine de hele dag te krijsen, zegt vriendlief: en jij wil er nog een? :x Ach ja, ik wacht nog een half jaar en dan eens een goed gesprek met vriendlief. En dan hebben we het er niet meer over.
Zie banner Ik moet eerlijk zeggen dat het mijn leeftijd is dat we al bezig zijn voor een tweede (word deze maand 35). Anders had ik nog wel een jaar of 2-3-4 gewacht maa met het idee dat ik er niet jonger op ga worden, zijn we van start gegaan voor een tweede kindje!
Ik heb precies hetzelfde... ik denk het kan bij de 2e alleen maar slechter worden En eh, bevallen wil ik best nog eens doen maar zwanger zijn pas ik voor
Kriebelt al wel een beetje de laatste paar maanden voor een 2de, maar we willen graag wachten tot na onze bruiloft in februari. Ik geniet ontzettend van ons wijffie. Ze is nu 15 maanden en ontzettend makkelijk, ze is ook gek op kindjes dus een zusje of broertje erbij zou geweldig zijn.
Ik moet eerlijk zeggen dat het bij mij ook begint te kriebelen. Vanochtend nog weer een beebje van een collega gezien, ooooh wat heerlijk zo'n klein ding. Maar, wij willen dus bewust wat meer leeftijdverschil en wachten dus ook nog bewust. Ik voel me net weer de oude, ben niet meer zo moe. Als onze dochter wat ouder is en kan lopen kun je toch weer wat meer van zo'n beebje genieten denk ik. En met wachten bedoel ik dan nog een half jaartje of zo. En dan zullen wij het ook weer eens gaan proberen
O jee, ze was er net uit en toen dacht ik al: hee, die tweede gaat er zeker komen als het aan mij ligt! Echt serieus, ik wil heel graag een tweede (en misschien zelfs wel een derde) en ook ik kan en wil er niet te lang mee wachten. Ik heb ook een heel lief en makkelijke kindje (echt, ze is ZO lief!) en ik weet zeker dat de tweede net zo gaat worden. En zo niet, dan blijft het ook mijn kindje van wie ik net zo veel ga houden. Maar eerst even een paar maande mijn lichaam weer tot rust laten komen en van mijn lieve meisje genieten (wat ik met volle teugen doe).
Ja het begint al een beetje te kriebelen. Maar ik vind het nog heel dubbel. Ik ben nog steeds herstellende van de zwangerschap/bevalling. Een maand geleden kreeg ik te horen dat ik nog zeker een half jaar moet wachten voor mijn eigen herstel. Graag wil ik ook helemaal hersteld zijn voor een tweede. Voor ik zwanger was wilde ik wel 3 kinderen. Na deze bevalling en complicaties kan ik me dat nu echt niet meer voorstellen. Laatst sprak ik een oude vriendin die nu VK is. Ik heb haar gevraagd hoe groot de kans is dat de bevalling weer zo gaat. Deze is heel klein. Ben wel blij met haar antwoord en durf daardoor weer aan een tweede te denken. Maar nu nog niet hoor. Ik geniet nog enorm van Thijs. Wel wil ik het nog een keer meemaken, het is zo bijzonder en hopelijk gaat het dan allemaal goed.
Toen mijn zoontje 13 maanden was, was ik 'al' 2 maanden zwanger van de 2de...dus ja! bij mij kriebelde het toen ook Nu moet ik er (nog) niet aan denken...en idd mss we helemaal niet. 3 kids lijkt me geweldig, maar zoals hier al eerder gezegd..ik heb nu al weinig tijd voor mezelf dus laat staan met 3 kindjes. Maar 2 kindjes?? Ik heb er absoluut geen spijt van dat we ze zo kort op elkaar hebben 'gekregen'.
van de ene kant heel erg, want ik wil dolgraag 2 kindjes en het liefst wel dicht op elkaar... vond zwanger zijn super... en de bevalling ging ook erg makkelijk maar -ik geniet ook zo van mijn manneke, en ben bang dat dat met 2 kids minder zal gaan.. -mijn manneke nog steeds slecht slaapt 's nachts, en ik bang ben dat een 2e zwangerschap daardoor erg vermoeiend zal zijn. dus wij zijn er nog niet helemaal uit
Ik heb hetzelfde als Miepie, ik zou ook al best wel een tweede willen. Moet ik ook wel zeggen dat ik een hele fijne zwangerschap heb gehad en Julian tot nog toe best makkelijk is. Maar mijn verstand zegt toch nog even te wachten. Kijken hoe Julian zijn karaktertje zich ontwikkeld en ik heb een ks gehad dus dan mag je (dacht ik) niet te snel weer zwanger worden Maar als er een tweede mag komen, dan komt die er zeker!
Het kriebelt hier nog helemaal niet. Op zich vind ik het wel beter, 2 kids, ook voor Anne, maar ik vind 1 kind al zoveel energieslurpend, laat staan 2. Mijn man vind dat ook, hij wil ook nog een beetje aan zichzelf toekomen, nou, zo ego vind ik dat nou ook weer niet. Maar misschien dat we er over een aantal maanden anders over denken.
Ik heb er twee vlak achter elkaar dus na de eerste kriebelde het gelijk en nu ben ik voorlopig even uitgezwangerd maar volop aan het genieten van mijn twee superzoete kindertjes. Het valt me allemaal zo vreselijk mee met slapen en voeden en alles, echt heerlijk
Ik ben heel tegenstrijdig... het ene moment kan ik niet wachten en het andere moment denk ik: "misschien doe ik het wel helemaal geen 2e keer" Maar nu sowieso ff niet, manlief is net zn baan kwijtgeraakt dus even wachten tot we alles weer stabiel hebben!
Verstandelijk gezien wil ik het wel; een tweede. Leuk voor later, kunnen ze samen spelen enz. Een is ook maar alleen... Maar ben ergens ook een beetje "egoistisch": het loopt allemaal lekker zo en met 2 lijkt me toch een stuk drukker. En het financiele plaatje: ze moeten ook beiden kinderopvang, school, een opleiding, een hobby, sport, enz... Nu kunnen we prima rondkomen maar met twee is het toch meer opletten... En daarbij lijkt het me ook aardig vermoeiend: weer die slapeloze nachten in de begin periode, voedingen enz... maar dan loopt er nu nog een dreumesje bij! En... mn zoontje vind ik zo overweldigend leuk en lief... dat kan dan toch haast niet nog een keer? kan me niet voorstellen dat je van een tweede net zoveel kan houden?! Dus de kriebel voel ik nog niet... maar sluit niet uit dat het misschien nog komt als mn zoontje wat ouder wordt. Wil absoluut geen duo kinderwagen enzo!!