Ik weet niet of er al een topic over is maar na lang zoeken en niets gevonden te hebben begin ik m zelf maar Ik ben namelijk nieuwsgierig of de dames hier ook een voorkeur hebben/hadden voor t geslacht van de baby??? Ik heb t zelf namelijk wel.. hoewel ik dat eigenlijk helemaal niet leuk vind!! Ik zou t namelijk heel erg vinden als ik me bij een geslachtsbepaling of 20 weken echo "teleurgesteld" zou voelen.. Maar toch is dat gevoel er! ik heb altijd gedroomd van dat geslacht, me altijd gezien als moeder van dat geslacht en mn vriend heeft ook dat gevoel, we kunnen onzelf gewoon niet voorstellen met t andere geslacht.. hoe raar dat misschien ook is! Dus begrijp me niet verkeerd, zolang ik een gezond kindje MAG krijgen spring ik een gat in de lucht! maar iets in me hoopt toch op....... Hebben/hadden jullie dat misschien ook? en waardoor kwam dat? en als t inmiddels al bekend is, wat werd t geslacht uiteindelijk?
het belangrijkste is dat het gezond is natuurlijk maar na 2 zoons hoopte ik wel op een meisje en bij de4 20 weken echo kwam er ook uit dat we een meid kregen wat was ik gelukkig is het zo erg om iets te verlangen vind ik niet ik was met een zoon ook blij geweest natuurlijk maar dit was even leuker groetjes jolanda
Ik wilde vroeger nooit kinderen, maar áls ik dan kinderen zou krijgen, dan zou ik 't liefste een jongetje willen.. In 't begin van mijn eerste zwangerschap zat die wens er nog steeds. Desondanks heb ik me nooit teleurgesteld gevoeld toen ze toch een meidje bleek te zijn, sterker nog, ik was dolblij! (Maar ik weet zeker dat ik dat met 'n ventje ook geweest zou zijn... )
Ik had deze zwangerschap wel een voorkeur voor een jongen, maar puur omdat ik het leuk zou vinden voor mijn zoontje als hij een broer krijgt. En of het zo is..... tja, nog even geduld!
In het begin van de zwangerschap hoopte ik heel stiekem op een meisje (heb al een zoontje). Nu aan het eind heb ik geen verschil meer....een jochie lijkt me erg leuk voor onze zoon, omdat ze een verschil hebben van 19 maanden en m'n vriendin is deze week bevallen van een jongen dus.... Een meisje lijkt me voor mezelf gewoon leuk...lekker tutten, romantische kleertjes etc Het is beide even welkom!!
Het belangrijkste is dat je je vooral niet schuldig voelt als je een voorkeur hebt. Je kunt nou eenmaal een bepaald beeld in je hoofd hebben. Bovendien betekent het niet dat je minder van het andere geslacht zou houden, het betekent alleen dat je er misschien even aan zal moeten wennen. In het begin van mijn zwangerschap had ik ook een sterke voorkeur, maar langzaamaan is die weggeebt. Sterker nog: toen hoopte ik opeens op het andere geslacht. Nu is het me (geloof ik) om het even. Van beiden zie ik erg leuke kanten!
Nou dan zal ik t ook maar gewoon zeggen want dat wil ik dus niet te vaak doen want ik voel me dus wel schuldig! Ik ben zo gewend aan het idee van een meisje dat ik echt enorm zou moeten wennen als t een jongetje wordt! meiden ben ik gewend en al zolang ik me kan herinneren zie ik mezelf met een dochter in dromen en weet ik t.. Ook mn vriend ziet zichzelf als een meisjespapa.. en die is er dan ook heilig van overtuigd dat t een meisje wordt! In mn omgeving zijn er al meerdere geweest die zeggen te denken dat t een jongetje wordt.. vele die t zelfs bijna nooit fout hebben! En ergens ben ik gewoon bang voor mn eigen reactie als t dus wel een jochie blijkt
Ik heb het gevoel dat ik een meisje ga krijgen, maar op de een of andere manier zie ik mezelf gewoon meer als jongensmama.. Maargoed met een meisje zou ik net zo blij zijn, gezondheid is het belangrijkste
Ik zag mezelf voor en aan het begin van de zwangerschap altijd met een meisje. Hou ook erg van tutten en roze en kantjes enz. Tijdens deze zwangerschap kreeg ik echter het gevoel dat het een jongetje was/werd. Bij de 20-weken echo werd het bevestigd dat het een jongetje was. En hoe graag ik ook eerst een meisje wilde, ik had het nu raar gevonden als ze gezegd hadden dat het een meisje wordt
Laten we voorop stellen dat het belangrijkste is dat je kindje gezond is! Maar ik had in het begin ook een voorkeur! ik wou heel graag een meisje, echt een meisje meisje. Maar wij kregen een jongetje, ik vond het toen ik het te horen kreeg ff niet zo leuk haha maar daar ben je zo overheen! laterna maakte mij het ook helemaal niet meer uit, en was ik juist blij dat ik een jongetje kreeg.
Ik had een lichte voorkeur voor een meisje. Dat komt, omdat ik echt gek op tutten ben en mijn beste vriendinnen hebben ook meiden. Leek me gewoon iets leuker. Ik heb deze zwangerschap de hele tijd al het gevoel dat het een meisje is en tijdens de 20 weken echo bleek het idd waarschijnlijk een meisje te zijn (ze kon het niet helemaal goed zien dus blijft nog spannend ) Het is wel zo dat ik het ook heel leuk zou vinden in de toekomst nog een zoon te krijgen. Ook voor mijn vriend. Die had een lichte voorkeur voor een jongen..
Mijn voorkeur was vorige keer een meisje en dit bleek ook een meisje te zijn. Dit keer hoopte ik ook op een meid omdat ze strakjes op 1 kamer komen te slapen en het erg handig is als ze hetzelfde geslacht hebben. Ook vind ik mezelf een echte meisjes mama. Heerlijk dat tutten met die jurkjes. Mijn voorgevoel was dit keer echt een jongen. En die klopte we krijgen nu een jongentje. In het begin was het best even wennen maar teleurgesteld ben ik nooit geweest. En nu nu vind ik het geweldig dat we een jongen krijgen ! Super leuk van allebei wat.
toch typisch dat de een zich echt ziet als meisjesmama en de andere juist als een jongensmama he! Ik heb ook echt dat als ik een baby zie of erover hoor dat t bij een meisje meer kriebelt als bij een jochie.. hoe leuk en lief die ook vaak zijn! trekt gewoon minder.. Maar we gaan t zien! wil wel geslachtsbepaling laten doen zodat ik eventueel kan wennen aan t idee van een zoon! haha
Ik herken dat wel, ik had ook een voorkeur voor een meisje, het hebben van een echt meidengezin met drie meiden leek me altijd geweldig. Bij de 20 weken echo bleek het een jongen, wat ik al dacht, ik was wel echt teleurgesteld maar toen had ik nog geen kinderen en wist ik niet dat het geslacht daarbij niet uitmaakt. Nu ik weer zwanger ben lijkt me een jongen het leukst, een gezin met allemaal dezelfde lijkt me gewoon nog steeds het leukst. Maar aan de andere kant bedenk ik me dan wel dat ik misschien wel nooit een dochter zal hebben en dat zal ik toch wel erg jammer vinden.
Tijdens mijn zwangerschap was ik er van overtuigd dat ik een meisje zou krijgen. Ik kon mezelf niet voorstellen een jongen te krijgen, vraag me niet waarom. Tijdens de bevalling zei de gyn: gefeliciteerd, u heeft een zoon! Ik keek m vol ongeloof aan, maar met tranen van geluk! Als het gezond ter wereld is maakt het je echt niks meer uit, daar is de liefde gelijk al te sterk voor. Ik heb echt dagen aan het idee moeten wennen een jongen te hebben, terwijl ik heel gelukkig met hem was vanaf het begin. Nu 4 jaar later nog steeds dolgelukkig met mijn stoere knul.
heb altijd gezegd dat ik minimaal 1 meisje wou hebben, van de 4 kinderen die op mijn verlanglijstje staan. de rest maakte me niet uit. en bij beide zwangerschappen dacht ik dat het een jongetje zou worden, maar nu toch 2 meiden. ben helemaal dolgelukkig!
ik had een lichte voorkeur.. ik hoopte dat het een jongetje zou zijn.. ik ben niet echt zo'n meisjemeisje, die geduldig allemaal vlechtjes of staartjes gaat maken.. geef mij maar een stoere knul! |En het bleek ook een jongetje te zijn.. maar ik weet zeker, als het een meisje zou zijn geweest, ik er natuurlijk dolblij mee zou zijn geweest!
Het belangrijkste is idd dat je kind gezond is. Is heel clichè maar dan nog kan je wel een voorkeur hebben voor een jongen of een meisje. Ik had/heb een hele erge voorkeur voor een meisje. Ook ik had van jongs af aan al dromen om later een dochter te krijgen waar ik lekker mee kon tutten. Ik heb vanaf jongs af aan al een naam die ik zo mooi vind. Toen ik zwanger was, had ik in het begin het idee dat het een meisje zou zijn maar later in de zwangerschap werd het gevoel heel sterk dat het toch een jongen was. Uiteindelijk heb ik me dat maar voorgehouden zodat de teleurstelling minder zou zijn na de bevalling. Het is idd een jongen geworden en ik was totaal niet verrast hoewel ik het wel jammer vond. Een jongen vind ik geweldig en het is zo´n leuk mannetje. We willen over een tijdje graag voor een 2e gaan en dan blijf ik hopen op een meisje. Ik hoop zo dat we een dochter mogen krijgen maar ook nu zegt mijn gevoel dat we alleen maar jongens gaan krijgen.
Ik voeg me hier ook maar even bij Pam Ik wou vroeger altijd als eerste een jongen, en mijn man wil HEEEL graag een jongen (we weten ook al hoe hij gaat heten) Maar ik heb sterk het gevoel dat de eerste een meisje gaat worden, al 9 maanden... Maar nu ben ik zwanger en ik weet niet watvoor vibes ik krijg... Ik zou allebei leuk vinden, hoewel een meisje mij 'makkelijker' lijkt omdat ik zelf een meisje ben... maar qua oppaskids heb ik meer met de jongetjes We zullen nog 8 maanden moeten wachten voor we het weten!