Afgelopen vrijdag, JAWEL VRIJDAG DE 13E... het kon ook niet anders ........ Afgelopen vrijdag hadden wij onze eerste groeiecho met doppler (meting zuurstof- en voedingstoevoer in de navelstreng en placenta). Deze onderzoeken hebben wij met Shania en Caithlynn ook gehad en gingen er dan ook luchtig in. Eigenlijk wel wetende dat dit kindje wat kleiner zou zijn dan gemiddeld maar ja, dat zijn Shania en Caithlynn ook. Hoofdje van oor tot oor gemeten Hoofdje rond gemeten buikje gemeten bovenbeen gemeten Iedere keer dat de echoscopiste een nieuwe meting nam klopte mijn hart harder in mijn keel, ik wist namelijk wat ik zag en behoefde dan ook geen uitleg dat ons kleintje erg klein was. Danny en ik keken elkaar al aan zonder dat de echoscopiste maar iets gezegd had. Toen ze klaar was moest ze overleggen, 2 minuten later zat ik in de wachtkamer bij de gyneacoloog. Na lang... heeeeeeel lang wachten (voor ons gevoel) mochten wij dan eindelijk naar binnen. In de wachtkamer zeiden Danny en ik al dat ik van geluk mag spreken als ze maar naar huis laten gaan... Ons kleintje heeft een groeiachterstand van 3,5 week. Dit is bijna een maand!!!!! Om even een vergelijking te maken: mocht ons kleintje met 37 weken gehaald worden zal het rond de 1800/1900 gram wegen. En inderdaad...... ik werd opgenomen. Wat een domper zeg! ik had zo graag met de kids de Sinterklaas intocht gezien. Eenmaal opgenomen werd er een CTG gemaakt en die zag er prima uit, genoeg variabiliteit in de hartslag en dat betekent dat de kleine zich kiplekker voelt in mijn buik. Overigens vergeet ik te melden dat dit kindje nog steeds in een stuit ligt....en wel met de benen langs het gezicht . Eenmaal gesetteld in het ziekenhuisbed kwam een verpleegkundige bloedafnemen... phoe hé wat zag ik daar tegenop, ik heb namelijk al 1,5 maand een lab-formulier in mijn tas zitten om bloed te laten prikken (held op sokken ). Na een paar aanwijzingen mijnerzijds (ben lastig te prikken) zat ze toch in 1x goed gelukkig! Even later kwam de gyneacoloog het één en ander met mij bespreken. In een notendop wat er besproken is: *kleintje is echt veelste klein *nog minder gunstig is dat het een symmetrische achterstand is. Bij een a-symmetrische betekent het dat de baby te weinig voeding krijgt waardoor de placenta harder moet werken om de voeding en zuurstof toch in het lichaampje van de baby te krijgen. De voeding en zuurstof gaan hierdoor alleen naar de belangrijke organen zoals het hart, de hersenen en de nieren. Hierdoor blijft het buikje achter in de groei. Bij een symmetrische groeiachterstand is het hele lijfje in groei achtergebleven. Dit kan wijzen op infecties van de mamma (HIV/SOA/Rode hond/Toxoplasmose/Listeria), hier is dan ook op geprikt. Ook kan een symmetrische groeiachterstand wijzen op een chromosomen afwijking (zoals Trisomie, een zware handicap) of een andere (mentale) aangeboren afwijking. *Als de bloeduitslagen goed zijn verwachten ze eigenlijk dat dit 'gewoon' een klein kindje is *zeker omdat de 20-weken en de prenatale screening bij 12 weken geen afwijkingen heeft laten zien. Wel willen ze binnenkort een GUO maken, een nog uitgebreidere echo dan de 20 weken echo. Gewoon voor de zekerheid ze verwachten eigenlijk niet dat hier iets aan het ligt komt *na overleg met een perinatoloog van het sophia kinderziekenhuis mocht ik toch naar huis onder bepaalde voorwaarden *ik mag naar huis mits ik thuis echt 24 uur plat blijf liggen. Ik mag alleen uit bed om te plassen en mij te wassen. Ze willen eerst kijken of met deze rust de groei iets toeneemt, stagneert deze alsnog word ik wel weer opgenomen *bloeduitslagen afwachten *volgende groeiecho afwachten Wat was ik blij zeg!!!!!!!!!!!! Maar toch spoken er een aantal dingen door je hoofd. Vandaag mocht ik terug komen. De bloeduitslagen waren gelukkig goed. Eigenlijk had ik ook niets anders verwacht maar je weet maar nooit he. De gyneacoloog vroeg hoe de bewegingen van de kleine zijn. Twee weken geleden was ik namelijk nog op de verloskamers ivm minder leven alleen toen wisten we nog niet dat de kleine zo'n grote groeiachterstand zou hebben. Verandering in het voelen van bewegingen in samenhang met een groeiachterstand is geen goed teken, zodra ik minder leven voel moet ik ook direct aan de bel trekken. Maar hij vroeg dus naar de bewegingen: afgelopen dagen weer minder dan normaal maar toch zeker nog 5x per dag. Ik vertelde hem ook direct dat het vannochtend werkelijk een kermis in mijn buik was. Van vanmorgen 08.00 tot 11.00 is de kleine heeeeeeeeeeel erg druk geweest, heb ik veel schoppen gehad en voelde het ofdat de knieën naar buiten kwamen zetten. ik zei vannochtend nog tegen Danny dat ik de bewegingen wel heeeeeeeel erg veel vond en dit vanmiddag dan ook even zou melden maar dat het me niets zou verbazen als de kleine nu wel goed ligt ipv een stuit. Dit zei ik dan ook tegen de gyn waarop hij antwoordde dat de baby anders wellicht een poging tot draaien had gedaan. Maar jawel hoor...... ik heb het goed gevoeld, kleintje ligt niet meer in een stuit . De doppler was vandaag ook weer goed, kleintje krijgt gewoon genoeg voeding en zuurstof. volgende week vrijdag hebben we opnieuw de groeiecho en doppler. Als ons kleintje door blijft groeien in de lijn waar het nu in zit (onder de onderste lijn in de groeicurve) en er niet van afwijkt mag ik voorlopig thuis blijven en zullen we aankijken hoe het loopt. Mocht de groei nog meer gaan afwijken gaan ze het beleid aanpassen en andere maatregelen treffen. Dit alles weer afhankelijk van de conditie van de baby: doet de baby het goed is het alleen een opname doet de baby het minder goed gaan ze het halen. Voorlopig gaan we er gewoon vanuit dat dit babytje gewoon een klein kindje is, net als Caithlynn (2600 gram) alleen dan nog iets kleiner. Iedere week wordt er een doppler onderzoek gedaan en iedere twee weken een groeiecho. Tot dusver hebben we dus flink in spanning gezeten maar zien wij (en de artsen) het toch een stuk positiever in dan de vorige keer. Nu maar hopen dat ons kleintje gewoon lekker in een eigen lijn doorblijft groeien.
Jeetje wat een verhaal zeg...kan me voorstellen dat het een emotionele rollercoaster voor jullie is!! Ik vind het heel goed van je dat je positief blijft!! Gelukkig ziet het er voor nu al een beetje positiever uit... Ik hoop voor je dat die kleine nog wat groter wordt en als het lekker eigenwijs klein blijft dat het in ieder geval gezond is!! Laat je nog weten hoe het verder gaat?
Pfff meid, wat een nieuws. Daar zit je wel even van te shaken Ik ben blij dat je bloedbeeld en de doppler goed waren! Ik heb hier helemaal geen ervaring mee, dus weet niet wat voor tests welke dingen zouden moeten zeggen, maar ik wil je veel sterkte wensen en hoop dat je kleintje snel weer boven de onderste curve komt! Wat ik me nog afvroeg, hoe komt een vk op het idee om een 'groeiecho' te laten maken, op basis van wat wordt daartoe overgegaan? Wat kwam er bij je andere kindjes uit destijds?
Jeetje meid dat is even schrikken zeg ! Ik ga voor je duimen hoor dat je kleintje maar een mooie groeispurt gaat maken. Hou je rustig hoor. Mijn kleintje is niet zo klein als jouw kleintje. Onze mannetje zit nu op de onderste lijn terwijl hij bij de 20 weken echo op de middellijn zat. Ik moet 3 dec weer voor een groeiecho met flow meting. Weet jij of dat hetzelfde is als de doppler meting ? Ik heb ook een combinatie afspraak echo/gyn hoor dus gelijk wat z eventueel gaan doen. Als hij op de onderste lijn blijft word het gewoon een kleintje en als hij zakt worden er meer onderzoeken gedaan. Ik ben toch wel een beetje ongerust over het 2e omdat ons mannetje 2 vaten in de navelstreng heeft ipv 3. Sterkte met rusten meid !
Een flowmeting is inderdaad de doppler, ze meten hierbij het zuurstof en voedingstransport van en naar de placenta. 2 vaten? Jeetje dat is ook niet mooi! Ik hoop dan ook dat jullie kleine mannetje dan ook groeit. Succes en sterkte!
Ik loop niet bij de vk maar bij de gyn om de volgende redenen: Eerste dochter: Verkorte baarmoederhals te veel harde buiken premature weeën Groeiachterstand (minder erg dan nu) zwangerschapsvergiftiging Tweede dochter: verkorte baarmoederhals te veel harde buiken dysmaturiteit (woog 2600 bij 39 weken) En nu ons derde meisje wederom een groeiachterstand hoewel het deze keer een fikse is, verkorte baarmoederhals en te veel harde buiken. Lekkere zorgelozen zwangerschappen dus.
Ja ik hoop ook dat ze groeit hoewel de artsen er vrijwel zeker van zijn dat ze niet boven de p2,3 uitkomt (onderste lijn groeicurve). Maar zolang ze in haar tempo doorgroeit en er niet van afwijkt zullen ze niet zo snel ingrijpen geloof ik.
Pfff dan heb je al vaker met deze zorgen gezeten ook Je dochtertjes zijn gezond verder toch? Hoe verhielden die zich tot de groeicurves toen ze eenmaal geboren waren? Veel sterkte!!! En hopen dat ze gewoon genoeg groeit dat er niks hoeft te gebeuren. Schrijven ze nog iets van rust voor voor thuis? Dat je niet mag werken oid? Sorry ik heb er ook geen ervaring mee, misschien is het een domme vraag
Ik mag al niet meer werken sinds de 9e week ivm de tekorte baarmoederhals maar ook ivm mijn bekken (lang verhaal, maar zoals het eruit ziet heb ik artrose in mijn bekken wat kan verergeren door het bewegen omdat mijn bekken nu helemaal alle kanten om schuiven). thuis heb ik nu platte bedrust, alleen plassen en wassen dus. 2x maal per dag komt de verloskundige van de thuiscontrole aan huis om een CTG te maken. Mijn oudste (2,5) heeft sinds 2 weken wat meer spek op haar lichaam, ze wordt ook loeizwaar ineens!!!! Mijn jongste zit nog altijd net iets onder de onderste lijn van de groeicurve maar volgt wel haar eigen groeilijn zeg maar. Ze is klein maar niet echt mager, ze heeft meer vet dan dat haar zus ooit heeft gehad. Maar zij is nu 1,5 jaar en zit nog maar in maatje 74 hahaha.
Litdekoster hou je het nog een beetje uit met rusten ? De dagen gaan zeker wel langzaam nu. Het dopler onderzoek doen ze gewoon via het echo onderzoek ?
Wat een rotnieuws weer om te horen!! Maar gelukkig kreeg je ook nog enig opbeurend nieuws mee naar huis. Ik snap goed dat je je hart moet luchten, het is inderdaad niet niks zeg. Heel veel sterkte toegewenst en neem je rust.
Wil je heel veel sterkte wensen man o man wat heb jij voor je kiezen gehad zeg! Petje af hoor hoe jullie dit oppakken, "positive thinking" en de adviezen van de artsen opvolgen Ik weet (helaas) hoe het is om verplichte bedrust te moeten houden maar je krijgt er dan ook wat moois voor terug gelukkig. @ (Nou lief klein meisje je houdt het wel erg spannend, groei maar fijn in mama's buikje)
Zo herkenbaar. Drie jaar geleden kreeg ik tijdens mijn zwangerschap voortdurend te horen dat mijn kindje wel erg klein was. Met 36 weken moest ik weer voor een echo naar het ziekenhuis. Kindje werd geschat op 1900 gr. Veel te licht en veel te klein. Ik werd opgenomen en mocht eigenlijk niet meer uit bed komen. Ik kon dat geestelijk niet allemaal meer bolwerken en er werd besloten om het kindje met 37 weken geboren te laten worden. Mijn zoontje is 5 dagen na mijn opname geboren met een keizersnee. 2300gr zwaar en 45 cm lang. Hij deed het vanaf het begin goed, heeft 1 dag in de couveuse gelegen en mocht toen al naar een gewoon bedje. Ze hebben er met de metingen bijna een halve kilo naast gezeten, dat heeft mij wel even dwars gezeten. Wat nou als ze mij gewoon hadden laten lopen en ik de 40 of 41 weken had volgemaakt???? Ik heb er nu niets meer aan, het gaat heel goed met mijn zoontje. Hij is bijna 3 jaar en zit op gemiddeld gewicht en lengte. Ik zou zeggen, maak je van te voren niet al te druk. Het komt waarschijnlijk gewoon goed.
jeetje joh, wat een spanning! ik hoop dat de kleine toch nog een groeispurtje gaat maken en zo niet, dat het in ieder geval gezond ter wereld komt! Succes met de laatste weken!
Ja de dagen gaan echt tergent langzaam voorbij. Zeker als je nog eens twee van die opstandige meiden in de peuterpubertijd hebt zitten. Voor zover ik mijn rust met die meiden kan pakken doe ik het ook. De oudste sliep niet meer 'smiddags maar Thank God for Sinterklaas!!!!!! Ze mag haar schoen 'smiddags zetten en dan zit er ook een cadeautje of snoepjes in. Die gaat met plezier naar bed nu in de middag! Ik heb bij mijn eerste met 30 weken 3 weken in het zkh plat gelegen (ivm weeën), toen ik thuis kwam zat ik net als nu in de thuiscontrole (2x per dag ctg door vk aan huis) en moest toen ook platte rust houden. Met 35 weken ben ik weer opgenomen ivm zwangerschapsvergiftiging maar na een week mocht ik gelukkig de thuiscontrole weer in en toen ben ik met 38,5 ingeleid. Ik weet inderdaad hoe het is om platte rust te hebben! Toen vond ik het verschrikkelijk maar nu juist nog meer. Ik kan zo weinig met de kids doen en daarbij verlies ik juist nu heeeeeeeel snel mijn geduld, niet echt handig met de peuterpubertijd. Ze doen er echt alles aan om mij uit bed te krijgen. Mijn man heeft afgelopen week vrijgenomen maar ik hou mijn hart vast voor aankomende week. Ik zou niet weten hoe ik het moet doen met die twee kleine monstertjes van me. Gelukkig heb ik gisteren een pretecho laten maken en gezien hoe mooi ons meisje is. Dan sta je weer even met beide benen aan de grond om weer even te genieten van dat kleine mensje in je buik ipv alle problemen om de zwangerschap heen. Hierdoor vergeet je vaak dat je ECHT een baby in je buik hebt... je voelt je meer een medisch object ipv dat je je echt dat kleintje voorstelt in je buik. Het is moeilijk uit te leggen wat ik bedoel maar ik hoop dat jullie me snappen. As. vrijdag weer de groeiecho ben echt reuze benieuwd! De doppler gebeurd idd gewoon met een echo-apparaat, hetzelfde apparaatje alleen zoomen ze in op de navelstreng en daar verschijnen dan kleurtjes. In ieder geval bedankt voor jullie lieve en opbeurende woorden!
Och is er niemand die je meisjes af en toe kan opvangen zodat jij je rust kan pakken. Echt als je bij mij om de hoek had gewoon had ik ze met liefde op willen vangen. Sterkte
pfff wat een gedoe dan hè. Tsja en bedrust met 2 kleintjes... ik hoop dat je het vol kan houden! Krijg je al thuishulp ivm je bekken?
Hoi Litdekoster, Heb ervaringen met mijn meiden. Nouja alleen met mijn eerste dan want ook zij was behoorlijk dysmatuur. Het verhaal was eigenlijk hetzelfde als bij jou. Een hoop paniek, maar gelukkig groeide ze gewoon door in haar eigen lijn en uiteindelijk is ze geboren met 37 wkn en 5 dgn en ze woog 2015 gram. Ook behoorlijk inimini dus. Gelukkig was er niets met haar (of mij) mis, ze hebben de oorzaak nooit kunnen vinden. De gyneacoloog zei toen dat er gewoon mensen zei die kleine kinderen krijgen. Mijn tweede was trouwens 3290 gram en 56 cm met precies 40 weken, dus dat was het bij mij achteraf toch niet Maar misschien bij jou wel? Ik hoop dat de kleine gewoon lekker bij je blijft doorgroeien en dat de rust jullie beide goed doet. Maak je niet te ongerust hoor! Gewoon alert blijven en dan komt het vast goed. Ik duim voor jullie! Liefs Elea
Haha ik zie trouwens dat je uitgerekende datum 8 februari is. Dit was ook mijn uitgerekende datum! Da's toevallig!
Pfff... Hopelijk hou je het een beetje uit op bed en mét de kleine draakjes. En misschien valt het met de groeiecho toch weer een beetje mee. Ze zitten er qua gewicht vaak wel naast, maar dat ze klein is, dat is natuurlijk wel duidelijk. Zal voor jullie duimen!!