Ik ook ontving zojuist nog een berichtje van Noralien. Ze heeft gisteravond gelukkig geen heftige hoofdpijnaanval meer gehad zoals ze die woensdag- en donderdagavond heeft gehad. Maar hoewel de hoofdpijn stabiel is, is deze nog te hevig om naar huis te mogen. Ze moet stress proberen te vermijden van de artsen, maar dat is natuurlijk erg veel gevraagd. Juist als je in het ziekenhuis ligt, heb je alle tijd om eens 'lekker' te piekeren over van alles. Zo heeft ze ook te horen gekregen dat ze voorlopig niet mag autorijden, daar baalt ze dus ook stevig van. Gelukkig komt haar moeder vanmiddag, dus dat geeft weer wat rust aan het thuisfront...
hi hi, noralien/lola'; weet natuurlijk niet welk evt positieve nieuws er hangt maar hoop dat ie gauw jouw kant opvliegt noortje lola; hier nog een hoor die zoiets had kunnen overkomen, ben ook niet zo hadig soms eve; ik hoop net als in de herfstvakantie al na het weekend gelijk maar ja hangt dus af van hoe snel de docenten het nakijken bianca; wat knap zeg goed hoor, hiervoor (voor deze methode aanpak) viel hij gwoon wel zelf al in slaap? hoe ging dat als ik vragen mag? otje; kan me voorstellen hoe begrijpelijk het ook is dat zij afzegd in haar geval, dat het balen is hoor en ja dan heb je je ergens op ingesteld en dan is dat niet fijn(als koen dan beetje moeilijk doet) lola; ik heb de groeimelk vanaf een jaar, verder geef ik valerius over de dag gwoon sojamelk hoor sterkte noralien; he ja balen zeg, vwb het niet mogen autorijden dat weet ik idd ook nog wel van toen alleen ik stond bekend bij het cbr in de medische gegevens en dat is ook erg vervelend hoor want eer je daar uit bent ben je al tig jaar aanvalsvrij en werkt het nog steeds tegen je, daar heb jij dan weer geluk bij moet je dan maar denken,(is makkelijker gezegd dan gedaan hoor want zonder auto is echt heeeel irri vooral met 2 kids en het weer dit seizoen, heel veel knuffels en sterkte toegewenst de komende tijd hoor hier heeft orlando vandaag voor het eerst een paar meter zonder zijwieltjes gereden. ik was zijn zijwieltjes aan het verwisselen omdat degene die onder zijn nieuwe fiets zaten erg wikkie wakkie waren. heb ik dus de zijwieltjes van zijn 12 inch fietsje afgehaald. daar zaten dus geen zijwieltjes meer aan, ik vroeg aan hem; wil je even zonder zijwieltjes fietsen(daar vraagt hij regelmatig naar omdat hij veel ander kinderen zonder zijwieltjes ziet fietsen, ik dacht alleen dat hij dit toch niet zou willen maargoed8))waarop hij dus ja zij en zodoende, en hij fietste, tuurlijk met een beetje hulp(hield een beetje zijn jas vast) zo weg hoor. toen liet ik hem dus rustig los omdat ik dacht te voelen dat hij zichzelf in evenwicht hield en ja hoor echt leuk hoor. nu wil hij vanmiddag weer oefenen gr saskia
@Bianca: Super dat de 1e nacht een succesje was! Voor de rest van ons klinkt 4x nog steeds erg veel maar weet dat het voor jullie al een verbetering is. Zo'n cabine lijkt mij ook heerlijk. Waar wonen ze? @Otje: Haha, je hoeft niet altijd iets hoor Nog wat gekocht in Woensel? @Saskia: Wow, wat leuk zeg dat Orlando los heeft gefietst! Echt stoer Aangezien Fynn z'n evenwicht zo goed houdt op z'n loopfiets wilde ik een gewone fiets voor z'n verjaardag kopen. Maar in m'n omgeving zei iedereen: nee joh, das veel te vlug...Maar Orlando is nu het bewijs Heb inmiddels al een ander kado voor Fynn maar ga denk ik sparen voor vd zomer
hi hi, eve; ja denk dat fynn dit ook gerust kan proberen zeker als je ziet dat hij zijn evenwicht goed kan bewaren. hij fietst ook op school mss al op een driewieler of? en mocht het niet gelijk kunnen zijn zijwieltjes ook niet erg hoor. hij heeft het vanmiddag weer gedaan heb het gefilmt ikke niet ik liep ernaast maar het staat vast hihi, hij vind het erg leuk iig gr saskia
noralien wat een vervelend nieuws zeg, ben benieuwd hoe je moeder het opvangt, kan me voorstellendat het mischien emotioneel is voor haar. mijn vader heeft ook epileptie maar heb hem nooit een aanval zien hebben. hij heeft wel moeten stoppen met zijn werk destijds, en loopt levenslang bij de specialist, maar het gaat eigenlijk heel erg goed met hem. wies een voorzichtige proficiat oh wat goed zeg saskia zonder zijwieltjes! safouane snapt het fietsen met zijwieltjes nog niet eens. hihi vandaag naar sinterklaas geweest, de intocht was hier. saf raakte helemaal in paniek van de fanfare, van kleins af aan kan die al niet tegen hard lawaai. de pieten waren een groot succes en nog even lekker geshopt! otje jammer zeg dat he tniet door kon gaan.
Tja, Gijs heeft eigenlijk totaal geen ritme, nooit gehad overigens. De ene keer valt hij wel uit zichzelf in slaap, de andere keer niet. Hij raakt, elke keer als hij wakker wordt, gigantisch overstuur. Hij wilt dan niks, niet tegen je aan liggen, niet in bed, maar ook niet uit bed, geen melk, soms juist alleen maar melk. Soms duurt zo'n huilbui 1 minuut, maar soms ook wel een kwartier aan één stuk. Omdat we met Lynn ook zoveel problemen hadden met slapen, zijn we toen met de 5-minuten methode begonnen. Eerst nogal sceptisch, maar na 3 dagen sliep ze door. Vandaar dat we dit nu met Gijs ook willen proberen. Hij wilde net niet naar bed toe, begon al te spartelen met z'n pyjama aandoen. Maar uiteindelijk is hij, zonder te huilen, in slaap gevallen. Ik ben benieuwd hoe het vannacht zal verlopen... Wat goed zeg van Orlando...ben benieuwd naar het filmpje. Lynn vindt haar fiets nog steeds te eng. Gelukkig begint ze haar loopfiets af en toe te gebruiken, al blijft ze voorzichtig. Vanmiddag heerlijk geshopt. 't was wel ontzettend druk in de stad, maar uiteindelijk bij de h&m een broek en trui voor Lynn gekocht en een broek, trui en blouse voor Gijs. Gijs z'n broekjes en truitjes maat 86 worden al te klein... Eve, zo'n cabine is echt heerlijk, niet te warm (40gr). Wat ik me afvroeg, komt Fynn nog weleens z'n bed uit?
Kreeg net weer een slecht nieuws telefoontje... Mijn moeder belde om te zeggen dat mijn zus op de Eerste Hulp ligt. Rond 16.00 uur vanmiddag kreeg ze vreselijke pijn op de borst met tintelingen in haar armen. Ze had het heel koud, rilde erg en moest vreselijk overgeven. Het verhaal van mijn moeder klonk nogal verward, maar ik begreep dat er al een hartfilmpje was gemaakt. Ze zijn momenteel nog steeds met onderzoeken bezig. Mijn moeder heeft mijn zus heel even aan de telefoon gehad en ze zei dat ze werkelijk meende dat ze dood ging op dat moment. Schrok me dus rot bij het horen van dat nieuws! Ik hoop dat het volgende telefoontje van mijn moeder snel komt en beter nieuws brengt...
Kreeg zojuist een sms-je: Labuitslag is binnen. Witte bloedlichaampjes en leverwaarde zijn wat verhoogd, wat kan duiden op leverproblemen. De arts gaat nu met de internist overleggen. Vind het maar akelig klinken...
Noralien: pff nog steeds in het ziekenhuis dus. Heb je je mama al bij je gezien? kan me voorstellen dat je je gezinnetje erg mist nu. Dat lepelverhaal vind ik wel lachwekkend inderdaad, maar t is wel effectief denk ik...Sterkte en hopelijk kan je snel met positief nieuws komen, dat je naar huis mag en dat het herfunderen een positieve ontwikkeling heeft gekend. Ik wacht af. Janette: wat mij betreft is iedereen vrij te sturen wat hij wil of niet. Hier stuur ik geen papieren kerstkaarten, al jaren niet meer. Eve: Fynn weet wel hoe hij mama eerder thuis moet krijgen he! Fynn (of het KDV) heeft nog al eens makkelijk verhoging of zo he? Ik kan dat van Nick helemaal niet. Die heeft echt bijna nooit koorts en ziek heb ik hem tot nu toe eigenlijk ook weinig gezien. Een paar keer spugen, maar dat was dan inderdaad 1 dag. Wies: ik ga voor je duimen dat dit ukje pas over een maand of 8 besluit om jullie opnieuw papa en mama te maken! Moet je nu ook onder behandeling bij de gyneacoloog als het allemaal goed blijft lopen (waar ik positief als ik wil zijn toch maar van uit ga) Duckie: sanadome....mmm...klinkt heerlijk. Gaat het weer beter met je zus dat ze dat een dagje lekker mee kan doen? Melliemel: sterkte met wachten! hopelijk volgt de uitslag van je examens snel. Hoe lang duurt deze opleiding nog? Wow Orlando los fietsen! knap.... Bianca: ik hoop dat Gijs zich net zo snel als Lynn overgeeft aan lekker 's nachts slapen.... en zon infraroodcabine kan ik ook erg waarderen... Lola: auw auw....arme tenen van je. Emma dus nog een fles na het eten. Hopelijk slaapt ze wel weer lekker vanavond met opvolgmelk. Hier is Chris al vanaf een maand of 11/12 zonder avondfles en momenteel weigert hij ook regelmatig zijn avondeten grotendeels, maar gelukkig slaapt hij er niet minder om. Vanochtend werden wij pas om half 9 gewekt door Chris en Nick werd pas om 9.15 wakker. Dat mogen ze van mij vaker doen in het weekend.... Otje: nog fijn geshopt vandaag ondanks dat het Utrecht niet was? Lola: veel sterkte. Hopelijk is er snel meer duidelijk over je zusje en knapt ze weer snel op. Brr wat een zorgen zo opeens. Hier hebben we vanochtend na uitslapen en bad en ontbijt de kinderen om een uur of 11 bij mijn ouders afgezet. Wij zijn even samen het dorp ingegaan om Nick's verjaardagscadeau te kopen en hebben nog wat railsen gekocht om in huis op te hangen voor foto's e.d. Die hebben we vanmiddag op het gemak opgehangen en ook het schilderij teruggehangen boven de bank. Lekker om zo even in huis te kunnen rommelen zonder kids. Dat gaat toch een stuk relaxter. Aan het eind van de middag de kids opgehaald. Mijn moeder had voor allebei een pietenpakje gekocht, maar Chris vond het helemaal niets....uit....uit....uit....uit en hij stond maar aan de broek te trekken. de pet was allang af....en het stond zo lief. Nick was er wel helemaal voor in en wilde er zelfs in gaan slapen....
Hoi allemaal, hier gaat het nog goed, ik ben in ieder geval al langer zwanger dan vorige maand! Ik blijf nog erg voorzichtig, maar merk dat ik al wel aan het "vooruitdenken" ben. Ik ga morgenochtend een tweede west doen en hoop in ieder geval dat de streep nog dikker is... Duikster; als ik zwanger blijf moet ik inderdaad naar de gynaecoloog en ook naar de internist. Ik weet alleen niet of ik dan helemaal niet meer bij een verloskundige hoef te komen. Dat zou ik erg jammer vinden, want ik was erg tevreden met de praktijk (en vond het ook altijd heel gezellig). Bevallen moet ook in het ziekenhuis..... Saskia: wat goed zeg! Toevallig hebben we het er vandaag nog over gehad wanner we voor Thijs voor een fiets gaan kijken en hoe we het dan doen, de overstap van loopfiets naar gewone fiets. Thijs is trouwens echt super snel op zijn loopfietsje. We gebruiken hem echt erg vaak. Lola: he bah, wat een nare toestand. Klinkt een beetje eng inderdaad. Ik hoop dat het mee blijkt te vallen. Lies
Lola, nu schrik ik van jou bericht. Ik hoop echt dat je snel goed nieuws hoort. Nog steeds dat kleine schermpje dus goed reageren is geen doen. Ik geloof wel dat ik Wies ben vergeten te feliciteren. Bij deze. Mijn duimen draaien, heb toch niet veel anders te doen. Mijn moeder reageerde gelukkig goed aan de telefoon. Dat wil zeggen, ze hield zich groot. Maar ik merkte wel aan haar dat ze er emotioneel van werd. Dit bevestigde mijn zus later ook. Noura, mijn vader had een heel hardnekkige en zeldzame vorm van epilepsie. Hij had heel soms een insult, maar daarentegen heel vaak een abcense. Deze namen een vorm aan die heel weinig voorkomt, te vergelijken met dementie. Hij was afwezig , maar voerde wel ( vaak vreemde ) handelingen uit. Hij was verward op zo'n moment, was wel aanspreekbaar, maar had vaak last van afasie. Die vele absences hebben schade aangericht in het deel van de hersenen waar je gevoel, sociale vermogens, maar ook spraak ligt. Daarnaast heeft hij medicijnvergiftigingen gehad die ook hun sporen hebben achtergelaten. Een jaar voor zijn overlijden heeft hij een half jaar in een epileptisch centrum doorgebracht om te trachten de medicijnen goed in te stellen. Daar heeft hij ook therapie gehad om zijn situatie te accepteren. Dit heeft hij nooit gekund. Het feit dat hij epilepsie had was 1 ding, maar nog moeilijker waren voor hem dat hij geen rijbewijs had maar ook niet meer mocht fietsen na een ernstige val door insult, hij zijn week als fysiotherapeut heeft moeten stoppen en hiermee het gevoel had zijn nut kwijt te zijn, maar ook financieel tekort schoot naar zijn gezin. In het laatste jaar voor zijn dood kreeg hij last van waanbeelden. Zijn absences duurden lang en waren niet meer echt duidelijk afgebakent. Hij verkeerde steeds vaker in een schemertoestand tussen abcenses in. Op het laatst wisten wij niet meer of hij 'bij' was of niet. Dit alles heeft ertoe geleid dat hij uiteindelijk niet meer verder wilde leven. Ik was toen 16. Ik besef dat dit een heel persoonlijk verhaal is, maar dan begrijpen jullie een beetje wat 'epilepsie' voor lading bij ons heeft. En natuurlijk ben ik me ervan bewust dat dit absoluut niet te vergelijken is met mijn situatie. Dat ik misschien wel nooit meer een aanval krijg. Maar er komt een hoop bij me boven..... Vanavond heb ik voor het eerst sinds woensdag maar een beetje hoofdpijn. Echt goed te doen ( zeker in vergelijking met....). Ik heb net overlegd en ze willen me graag hier houden tot de MRI, maar ik mag morgen wel met 'proefverlof' (voel me net een geditineerde) als ik me nog zo goed voel. Lekker een dagje naar huis en 's avondspits weer terug. En ze komen me net vertellen dat de MRI al maandag gepland staat, dus dat is ook een meevaller.
Noralien: fijn dat de hoofdpijn afneemt. Morgen dus een dagje 'verlof'. Hopelijk kan je even loslaten dan en samen met je gezinnetje genieten. en maandag dus verder met de MRI. Veel sterkte. pff ik schrik erg van je verhaal over je vader. Ik heb zelf vroeger ook absences gehad en fors als klein kind, maar dit klinkt echt heel naar en kan me dan ook goed voorstellen dat het voor jou en ook voor je moeder een heel heftig bericht ik dat je een epileptisch insult hebt gehad.
Nou, het valt gelukkig mee met mijn zus. Ze stuurde me zojuist het volgende sms-je: Ik ben inmiddels op weg naar huis. Het zijn waarschijnlijk galstenen. Volgende week een echo en verdere bloedonderzoeken. Als het galstenen zijn, dan moet de galblaas eruit. Ik ben erg opgelucht! Galstenen zijn weliswaar pijnlijk, maar gelukkig niet gevaarlijk...
Noralien: ik ben even stil van je verhaal.... ik kan me voorstellen dat er voor jou en je moeder een hoop herinneringen boven komen . Ik hoop dat je snel opknapt en verder geen aanvallen meer zult hebben... Veel plezier morgen! Lies pfff, ik moet eigenlijk aan de studie maar heb er helemaal geen zin ...
pff Lola: dat lucht weer wat op. Galstenen zijn ook erg naar, maar die zijn inderdaad niet levensgevaarlijk....Hopelijk krijgt ze er dan voor de echo niet opnieuw last van.
@Noralien: Je had mij het verhaal over je vader al eens verteld, maar nu ik het zo zwart op wit op papier zie staan, grijpt het me weer net zo hard aan. Dikke knuffel, ook voor je moeder... @Duikster: Hoe gaat het momenteel met jouw moeder? @Wies: MIjn duimen draaien voor een dikke vette streep!
Haha, ik zit mijn laatste bericht terug te lezen, knuffelen moet knutselen zijn. @duikster: M'n zus heeft inderdaad weer een beetje plezier in het leven en onderneemt dus ook weer zo af en toe wat leuke dingen, gelukkig. Het was ook fijn gisteren, al merk ik wel dat ze continue gespannen is. @Melliemel: hoe lang moet je wachten op de uitslag? @bianca: Dat zou wel heel erg fijn zijn, als deze methode gaat werken. Succes, ik hoop dat je lekker kan slapen vannacht. Ik vind apart slapen nooit zo fijn, ik slaapt dan nooit zo lekker. Heel mutserig. @Saskia: Wat goed van Orlando. Als ik Demi wel eens zie scheuren op haar loopfiets en zie hoe gaat ze haar evenwicht houd dan ben ik ook wel eens nieuwsgierig wat ze zou doen op een fiets zonder zijwieltjes. @Lola: jeetje wat schrikken zeg, die berichten van je zus. Maar ik lees gelukkig dat het meevalt. @WIes: ik hoop met je mee, dat je morgen hele mooie dikke streep op de test ziet staan! @Noralien: Ik ben ook even stil van je verhaal, heftig hoor. Ik kan me voorstellen dat dit een hoop emotie oproept, juist nu je stress en spanning moet vermijden. FIjn dat je morgen even naar huis mag. Je krijg een dikke knuffel van ons alledrie. Wij hadden ook weer wat vandaag zeg. We waren even naar een woonwinkel hier in de buurt geweest en toen we het pand wilde verlaten ging dat niet. Er stonden al wat mensen te wachten en er hing een briefje op de deur: Helaas is onze deur defect. Er komt zo spoedig mogelijk iemand om de deur te repareren. Sorry voor het ongemak. De verkoopsters deden helemaal niets en stonden van achter de balie/kassa een beetje schaapachtig voor zich uit te kijken. Na een minuut of 10 wachten vond ik het echt meer dan voldoende, en heb ik vriendelijk verzocht om ons via een magazijnuitgang of nooduitgang naar buiten te geleiden. Het antwoord: "dat kan normaal wel, maar nu niet". Nog een paar minuten later kwam er een klant aan die wist te melden dat er drie politie-agenten in de winkel stonden. Er was dus meer aan de hand. Na nog 10 minuten wachten (we stonden er toen dus volgens mij als zo'n 25 minuten ) kwam de eigenaar (type arrogante kwal) met twee politieagenten in z'n kielzog naar de uitgang. De achtergrond muziek moest uit en de politieagent begon z'n betoog. Er waren eerder deze week 22 bankstellen kapot gesneden en vanochtend hadden ze een bank verkocht (showroommodel). Ze wisten zeker dat die onbeschadigd was en op het moment dat ze hem wilde verpakken was hij dus beschadigd. De dader kon dus nog binnen zijn, dus besloten ze de deur maar op slot te doen . Er werd ons verzocht om een kopie van ons legitimatiebewijs achter te laten, maar dat waren we niet verplicht. Er werd verder ook niemand verhoord/gefouilleerd en er was geen controle bij de uitgang toen de deur weer open ging, dus de hele actie was compleet zinloos. En daar hadden Jeroen en ik dus met 2 kids een half uur op staan wachten. Grrrrrrr...... Ik snap dat het vervelend is hoor, maar dit vond ik echt alles slaan.
Lola: met mijn mams gaat het neit goed. Van de week kon ze 's ochtends helemaal niet meer lopen en dat terwijl Jayden daar was. Ik heb haar gesproken en ze heeft toen diezelfde dag nog terug contact met het pijnteam gehad. Daar zijn weer acties op uitgezet en dinsdag moet ze naar de neuroloog en er moet nog een mri gemaakt gaan worden. Even afwachten hoe het verder gaat lopen. Ze is in elk geval niet heel depressief op het moment, maar de zorgen zijn hier beslist niet voorbij... pff Duckie: dat is ook een rotervaring in zo'n winkel. en ongepast ook. Fijn dat het met je zusje weer iets beter gaat.
@Bianca: Hoe ging het vannacht? Enne...of Fynn weleens z'n bed uitkomt...hij komt alleen maar z'n bed uit Heb alle trucjes uit boeken en internet geprobeerd maar Fynn heeft daar zo z'n eigen idee over. Het gaat wel iets beter. Hij blijft nu 9 vd 10 keer op z'n kamer. Maar onrustig is het wel om zo tot 21.30 aan de gang te blijven... @Lola: Jeetje, wat een verhaal van je zus. Kan me goed voorstellen dat zij en jullie erg geschrokken zijn. Wel fijn dat ze zo snel al uitsluitsel had over wat er aan de hand is. Wordt ze al snel geopereerd? @Karin: Fynn heeft sowieso regelmatig al 37,5 (zonder dat hij ziek is). Daardoor dus ook snel verhoging...Verder heb ik Fynn voor het laatst zien spugen toen hij nog een baby was dus dat valt mee. Maar hij is wel bijna het hele jaar door verkouden...Alhoewel dat nu wel wat minder wordt. Kennelijk wordt z'n weerstand nu echt sterker. En wat toevallig: Fynn is gistern ook de hele dag bij m'n ouders geweest zodat ik ff kon shoppen en administratie etc doen @Wies: Hoop dat je vanochtend een vette streep had! @Noortje: Wat een enorm heftig verhaal over je vader. Dat moet idd een stempel gedrukt hebben op je jeugd. Pffff, weet verder niet zo goed wat ik moet zeggen...Ik vind je altijd wel een heel sterk persoon! Fijn dat je vandaag even naar huis mag! @Duckie: Wat een suf gedoe zeg in die winkel. Het klinkt allemaal nogal wazig. Daar gaan jullie vast niet meer zo snel naartoe