Weet dat als ik echt alle keren bij elkaar tel dat iemand anders Vince heeft verschoon, ik misschien net op 50 kom? En hij is nu 14 maanden... Dat is 426 dagen, gemiddeld 5 luiers per dag (en dat is dan nog heel laag geschat) dus 2130 luiers.... Waarvan 50 verschoond door anderen... En ja, dat is inclusief zijn vader...
Amaryllis Natuurlijk word de lijst gemaakt van de lijst die we nnu hebben Dus gewoon voor iedereen die hier kletst , zwanger of niet En wat betreft je hondje.. Eenbeetje fout van de fokker hoor.. Ee hondje verkopen met de leftijd van 11wk terwijl die er al 16 is. Mijn advies zou idd zijn: Versnel je opvoeding maar ook niet te snel , hij is ten slotte wel nog een pup in een nieuwe omgeving. Als je het te snel gaat doen kan het ook zijn dat ie gaat "slingeren" met dingen ( binnen plassen , ineens weigeren zitten oid ) Bouw het rustig op maar wel een tikje vesnelt. Leer hem zitten maar niet meteen ook liggen ( bij wijze van ) Ik heb geen tienermoeders op MTV gezien , ik zit aan de buis gekluisterd voor SYTYCD
@ Cossy: Bij een erkende fokker in Duitsland! Ik had nog geen ervaring met hem, maar mijn ouders hebben ook een teckeltje waar ik helemaal weg van ben. Dat hondje komt bij een kennel vandaan uit Friesland. Toen wij besloten dat we een hondje wilden, heb ik die kennel opgebeld. Daar was het laatste pupje net weg, maar zij werkten nauw samen met een fokker in Duitsland die ze echt kon aanraden. Dus daarom heb ik hem opgebeld en zijn we daarheen gegaan. Het was een aardige man en als ik hem google vind ik alleen maar positieve dingen, dus ik weet niet zo goed wat ik hier van moet denken. Ik heb afgesproken hem komende week te bellen om verslag te doen van hoe het met Billy gaat, dus ik denk dat ik er dan wel even naar vraag. Het is een heel mooi hondje, heel lief en aanhankelijk, helemaal goedgekeurd en alle inentingen gehad. Alleen de geboortedatum klopt dus van geen kant, is 30 juli ipv 22 augustus...
Hmm vreemd hoor! Is ook lastig in te schatten van tevoren he... Wij hadden met ons hondje eerst super geluk gehad, waren echt zo'n ontzettend lieve mensen! De hele dag alleen met de hondjes aan het knuffelen, ze waren allemaal al zindelijk want ze hadden ze geleerd op de kattenbak te gaan, en ze waren allemaal al gewend aan rijden in de auto!
@ Miracle: We hebben bewust geen tv, niet uit geloofsovertuiging maar gewoon niet Toen wij gingen trouwen kreeg ik als tip van mijn ouders om het eerste jaar van ons huwelijk geen tv te nemen. Omdat je (ook als je net gaat samenwonen) aan het begin zo aan elkaar moet wennen en het vaak zo druk is dat praten erbij in schiet. En omdat er al zoveel relaties op de klippen lopen, naar mijn mening ook vooral omdat mensen te weinig samen doen. Maar na dat eerste jaar misten we het ding totaal niet, en bovendien hadden we ontdekt dat je vrijwel alles kunt terugzien op internet. En dan zonder reclames Dus hebben we het zo gelaten. Ik sluit niet uit dat er over een jaartje ofzo toch een tv staat, maar we hebben er geen haast mee.
Dat is op zich best een goeie, alleen zouden jullie dan EIGENLIJK de pc ook nog de deur uit moeten doen, hihi. Want als je achter de pc zit in plaats van achter de tv daar schiet je nog niets mee op... Ach ik vind een tv vooral fijn voor als ik alleen thuis ben.
@ Cossy: Zo hee, dat is wel het andere bijzondere uiterste! Dat is echt wel lekker! Billy is nog niet zindelijk, dus daar gaan we gewoon mee bezig. Hij is wel heel makkelijk van aard, dus het zou nog best heel snel kunnen gaan. Ik ben benieuwd! @ Miracle: Je heb gelijk hoor, met dat rustig aan. We hebben besloten het per dag te gaan bekijken, het moet tenslotte we leuk blijven. Op dit moment heeft hij al door dat ie Billy heet, en komt ie als we zeggen: 'Kom dan!', dus dat is positief. Verder proberen we hem dus lekker wat lichaamsbeweging te geven en ook tijd om lekker uit te rusten. Komende week gaan we hem het beloningssysteem met een koekje aanleren, en proberen om zijn vocabulaire uit te breiden. En dan zien we wel weer verder!
Ik denk ook dat het hartstikke goed komt met Billy hoor. Met een beetje liefde en aandacht is hij vast zo gewend en ontwikkeld hij zich prima.
@Amaryllis Wel vaag dat hun zeiden dat de pup nog maar 11 weken was en dat hij nu al 16 weken is Maar ik zou er niet al te veel druk op zetten...om hem alles aan te leren...gewoon een beetje het normale ritme maar dan wel iets sneller (even ingewikkeld uitgelegt...hoop dat je het snapt ) Zou even niet weten hoe ik het anders moet omschrijven... Maar dat gaat jullie vast wel lukken Dus hij was nou al weer lekker moe, van alle nieuwe dingen hij gezien en gedaan heeft Wij kregen Senna ook pas veel later...ze was toen ook iets van 11 a 12 weken...en we hebben alles iest sneller dan normaal aangeleerd...en dat ging toen super...we hadden een erg leergierig hondje Maar met Diesel is het echt een hel...die is helemaal niks geleerd...ja alleen zitten, liggen, en in de mand en hij is nu ong. 2 jaar Maar voor de rest ben ik druk bezig het trekken aan de riem af te leren en loslaten op commando aan te leren...soms best frustrerend...maar we zijn al op de goede weg We hebben hem net een maandje, en hij gaat vooruit...
Nou meiden...ik ga er weer vandoor...ik kom strakkies weer ff terug hihiih om verder te reageren Maar ga nu ff Peter R. de Vries kijken...met de purmerendse kindermoord...tot later
Amaryllis Oke dan. Dat klinkt ergens wel logisch wat betreft de TV. Hier hebben we wel gewoon een TV maar overdag staat ie eigenlijk niet aan meestal tegen etenstijd gaat ie aan en kijken we tv. Maar wij zijn wel heel gezellig hoor We doen regelmatig spelletjes , sweekends zijn we meestal weg of onderweg en vaak gaan we ook lekker op de bank knus liggen en een beetje kletsen ( vaak heek serieus of gewoon lekker gek doen/rollebollen ). En wat betreft Billy: Gaat zeker wel goed komen ! Wordt een lekker speels en vrolijk hondje. Die netjes opgevoed wordt en blijft Senna Weetje dat Staffords meestal erg luie honden zijn als het aan komt op het gebied van opvoeding ? ( maar volgens mij is Senna het staffordje he ? ) De am.staff van me moeder is helemaal geweldig ! En luisterd echt super perfect !! Ook is ze heel lief voor kinderen , Jaimy ligt er vaak boven op , trekt aan de oren en staart en pikt regelmatig in zijn oog/neus of oor ( al mag ze dat niet ). Maar de Engels staff..... Luisteren is niet haar sterkste kant en dat terwijl ze het wel goed weet ! Trekt aan de riem , en moet regelmatig gewaarschuwd worden. Wel is ze heel leergierig , ging snel zitten , liggen enz. Maar heb haar ook geleerd niks aan te nemen van links en al die dingetjes. Maar verder is ze heel tegendraads ( al is het niet zo als het puntje bij paaltje komt en ze krijgt op der kop ) dit kan natuurlijk te maken hebben vanwege het feit 2 staffords in 1 huis. Dan heb je er altijd 1 die minder doet/wil en luisterd. Ze is verder wel heeeeel lief voor kinderen alleen als Jaimy op haar afkomt wordt ze zenuwwachtig en gaat ze weg ( heel goed ! ). Ze vind het niet erg als zij naar haar toe gaat maar andersom niet ( geen jonge kinderen gewend) maar met mijn broertjes en zusje gaat ze helemaal door het dolle heen.
Ben ik ook aan het kijken! Ja ik was echt gek op hem! Voordat we Vince hadden was het echt mijn kidnje, hij ging overal mee naartoe en was altijd bij mij... Maar hij is van begin af aan een nerveus hondje geweest die niet lang zijn plasje op kon houden. Tot dan toe was het niet zo'n probleem, maar nadat we Vince hadden had ik niet meer zoveel tijd voor het hondje. Die was daardoor overstuur geraakt denk ik, en ging ineens veel binnen plassen. In het begin ruimde ik het gewoon op, maar naarmate Vince groter werd en ging kruipen vond ik het niet hygiënisch, dus zette ik de hond meestal in de keuken. Ik ging vaker met hem uit, maar het hielp niet echt... Uiteindelijk was de situatie niet meer houdbaar. De hond was helemaal overstuur en depressief, die was al kilo's afgevallen van stress. Hij ging van zoveel aandacht naar alleen in de keuken zitten... Maar ik wist ook niet meer wat ik nog kon doen, in liep al zo vaak mogelijk met hem, en ik kon het gewoon niet maken om hem te laten plassen waar Vince kroop... Uiteindelijk dus met (heel veel) pijn in mijn hart besloten om hem weg te doen... Uiteraard wel eerst nog een ontzettend lieve familie gezocht met een passie voor vlinderhondjes en zeeen van tijd... Maar de tranen lopen alweer over mijn wangen, ik vind het nog steeds vreselijk dat hij weg is...