Hoi Sureyya Ik had dat ook, ik heb toen gevraagd of ik mijn eigen bloed mocht geven. daar werd toen wel op ingegaan en ik mocht nog met een deskundige daarover spreken voordat de bloedtransfusie werd uitgevoerd. Het antwoord was dat het helaas niet mocht omdat mijn bloed dan getest moest worden en de transfusie moest direct plaatsvinden. Ik vond het wel erg vreemd aangezien hij pas geboren was en ik hem ook nog borstvoeding gaf kreeg hij toch mijn `bloed`binnen. Ook hebben wij dezelfde bloedgroep. @jipper, sterkte gewenst @jocruella, wat een goed nieuws, gefeliciteerd zeg! Ons kleintje ligt op bed met koorts Gelukkig lijkt hij er niet heel erg veel last van te hebben maar toch niet fijn. groetjes
hoi mamavanmischa, Nee helaas niet, ik ben net bij het consultatiebureau geweest en ga zo naar de huisarts vanwege het vermoeden vh de consultatiebureauarts dat hij bronchitis en oorontsteking heeft groetjes en ik zal later vertellen wat de huisarts heeft gezegd
@ Ons Kleintje: Wat naar nou! 't Is zo sneu als die kleintjes zich ziek voelen. Ik hoop dat de huisarts wat kan voorschrijven waardoor hij zich wat beter voelt. En dat het maar snel weer overgaat nauurlijk. @ Jipper: Jee wat een verdrietig nieuws. De uitvaart zal vast één deze dagen zijn, ik wens je heel veel sterkte! Ik heb gisteren de Mex.griepprik gehaald, mijn vriend ook. Officieel komen we er niet voor in aanmerking, want onze tweeling is ouder dan 6 maanden. Zij hebben dan ook een oproep gekregen van de GGD. Maar het leek de kinderarts beter om de gecorrigeerde leeftijd aan te houden, dan zijn ze nu nog geen 6 maanden. Via mijn huisarts hebben wij dus zelf de prik kunnen krijgen. Zodra de kids dan gecorrigeert 6 maanden zijn, mogen zij hem bij de huisarts ook halen.
Och, arm kereltje! Ik hoop dat hij snel opknapt... Gaat het een beetje met hem? In je vorige bericht schreef je nog dat hij er weinig last van leek te hebben, heeft hij geen flinke oor- en keelpijn? Beterschap voor hem in elk geval!
Wij hebben voor Mischa een oproep gekregen en na lang wikken en wegen hebben we besloten dat we hem ook gaan halen. Ook voor mezelf bel ik binnenkort de huisarts voor een prik. Ik heb een tijd getwijfeld maar wat de doorslag gaf is wat ik las over zwangere vrouwen. De griep zelf is niet erg, maar het kan zijn dat je ademhalingsproblemen krijgt en omdat zwangere vrouwen moeilijk zouden zijn te beademen halen ze je kind in dat geval met een keizersnede! Aangezien we nu alles doen om dit kindje zo lang mogelijk binnen te laten zitten lijkt het me dus dom om die prik dan niet te halen! Wel vind ik het dubbel, ik neem zelfs nog geen paracetamol (alleen als het echt nodig zou zijn) omdat ik de baby niet wil schaden, en dan wel iets in laten spuiten waarvan ik niet weet wat het is... Maar gewoon vertrouwen dat de instanties weten wat ze doen.
Het is een lastige afweging, maar ik heb me goed laten informeren. Ik geloof echt dat de voordelen van de vaccinatie heel sterk opwegen tegen de eventuele milde bijwerkingen. Het is echt een prikje van niks. Ik heb er ook helemaal geen last van gehad. Mijn partner ook niet. Daarom ga ik J&J ook zeker laten vaccineren. Het zoontje van mijn schoonzus (1,5 jaar) heeft afgelopen weekend in het ziekenhuis gelegen met de Mex.griep. Hij heeft er ook een longontsteking bijgekregen. Gelukkig deed de Tamiflu snel zijn werk, hij is inmiddels weer thuis. Maar nog wel erg ziek. Zijn zusje (6 jaar) heeft de week daarvoor ook al de griep gehad, maar bij haar verliep het vrij mild. Het komt nu alweer erg dichtbij.
Fijn om te lezen. Ik vertrouw er ook gewoon op dat het goed is en inderdaad, de voordelen wegen gewoon zwaar op tegen de nadelen, waarvan niet eens 100% zeker is dat die er zijn. Moeilijk dat het zo'n hype is geworden, je weet op het laatst niet meer waar je naar moet luisteren.
hoi meiden Net terug van de huisarts en hij heeft oorontsteking en zijn keelamandelen zijn opgezet, nu penicilline gekregen. Gelukkig dus geen bronchitis. wij kiezen ook voor de Mexicaanse griep prik, na veel informatie te hebben ingelezen en nu ook wel de angst dat hij het krijgt. Ik begrijp dat het echt moeilijk is om die keuze te maken als je zwanger bent Mamavanmischa.
He, gelukkig maar dat het geen bronchitis is. Nu maar hopen dat de penicilline snel aanslaat en hij snel weer lekker de oude wordt.
Hoi lieve meiden, daar ben ik ook weer eens... Na een heftige week heb ik wel weer zin om het een en ander te typen op het forum. Ik heb wel een beetje bijgelezen, maar niet alles opgeslagen. Las geloof ik iets over zieke kindjes. Hoop dat ze allemaal weer opgeknapt zijn. Staan jullie komende week ook in de rij voor de vaccinaties? Wij mogen dinsdag... (arme kereltjes... ) @MamavanMischa; Las in een ander topic dat je het nu toch wel aardig spannend vindt, omdat er 'mijlpalen' langskomen. Heel begrijpelijk lijkt me dat hoor! Maar probeer wel te blijven genieten hè? Je wordt goed in de gaten gehouden, dus als er iets drijgt mis te gaan zijn ze er vroeg bij. Blijf vertrouwen hebben! Hier; Donderdag was de crematie. Het was sober, maar heel intiem. Het was mooi zo. Wel heel verdrietig natuurlijk, maar gedurende de dag kwam er ook een soort berusting over iedereen leek het wel. Gisteren nog met de jongens naar de weduwe van mijn oom en haar Griekse moeder geweest. Haar moeder wilde de jongens nog graag zien voordat ze weer terug ging naar Griekenland. Ze hebben de show gestolen hoor... Heerlijke bliksemafleiders op zulke momenten. Nou, hoop dat het met jullie allemaal goed gaat!
Hai Jipper en de rest natuurlijk, Fijn dat het een mooie plechtigheid was... Ik hoop dat jij je inmiddels weer wat beter begint te voelen? Gelukkig heb je inderdaad altijd leuke afleiding van je mannen. Hoe is het met doorslapen? Is de rust weergekeerd? Het gaat hier langzaam de goede kant op. Overdag is het weer bijna probleemloos, al slaapt Mischa steeds korter... Misschien wordt het tijd om naar 2 slaapjes te gaan. 's nachts wordt hij nog steeds wakker, maar we geven hem geen fles meer, laten heb even uitrazen, gaan alleen steeds even kijken. Maar hij maakt zich zo BOOS dat dat weinig helpt, hij krijst de boel een paar minuten bij elkaar en geeft dan op en het duurt gelukkig steeds korter voor hij weer slaapt. Hij is niet meer ziek en het tanden-gerommel lijkt nu einlijk even voorbij. Wat de mijlpalen betreft, die hou ik inderdaad wel in de gaten merk ik, maar voorlopig geniet ik nog heel erg en maak ik me nog helemaal geen zorgen hoor! Dit kindje voel ik veel meer bewegen dan Mischa, dat vind ik wel erg leuk. Want ik vond het zo naar dat ik nooit echt heel erg goed gevoeld had hoe het was om zoveel beweging te voelen als mensen omschrijven, schopjes en zo... Ik voelde bij Mischa wel voetjes naar buiten duwen, maar daar bleef het een beetje bij. Dit kindje lijkt veel drukker, maar ik denk dat de placenta dit keer wat gunstiger ligt, die zat de vorige keer in de weg. Hoe is het met de rest? Groetjes!
hier alles prima, Ons kleintje is alweer aardig opgeknapt. Afgelopen dagen heeft hij wat slechter geslapen, maar mij mochten vannacht weer `normaal` slapen. gelukkig is ie opgeknapt want over een paar dagen krijgt hij de mexicaanse griep spuit. ik heb die dag vrij genomen zodat ik hem goed in de gaten kan houden en troosten als ie er last van heeft. @Mamavanmischa fijn dat die momenten dat Mischa `s nachts wakker is steeds korter duren. ik denk dat ik vandaag maar eens braaf ga schoonmaken thuis, de kleine wordt zo opgehaald door mijn moeder, ik heb een late dienst dus dan heb ik nog even tijd voor `mezelf` lees het huis schoonmaken/ boodschappen doen/ en als ik tijd over heb dan ga ik sporten. ik vind het wel prettig dat ik daar zo nu en dan eens tijd voor krijg, hoe doen jullie dat? groetjes
Goedemorgen allemaal, Ons Kleintje, ik reageer even op alles in dit topic anders wordt het een beetje ingewikkeld. Gelukkig dat je kleine man weer zo'n stuk beter is! Hier morgen inderdaad ook de griepprik en ik krijg hem vanmiddag. Ja, dat gekriebel is zo gezellig! En af toe wordt er flink in mijn blaas getrapt. Gek he dat van die harde buiken? Ik heb het aan de verloskundige gemeld ja, die stuurde me naar de huisarts om te kijken of ik geen blaasontsteking had. Uiteindelijk een aantal antibiotica-kuren later zeiden eigenlijk zowel de huisarts alsde arts-assistent in het ziekenhuis (was daar even naar doorgestuurd omdat het maar niet over ging) dat ik maar moest accepteren dat het er bij hoort... De verloskundige sprak dat tegen maar deed er verder ook niets mee. Er was nu toch uitgesloten dat het geen blaasontsteking was, dus moest ik maar accepteren dat de ene vrouw nu eenmaal beter met een zwangerschap om kon gaan dan de andere vrouw.... Volgens iedereen heeft het niets met de vroeggeboorte te maken... Maar ik zat wel weken ziek thuis omdat ik me niet goed voelde. Toen Mischa eenmaal geboren was en ik weer een beetje bij mijn positieven kwam dacht ik "zie je wel"! Ach ja, het is gek gegaan, zo veel bij elkaar, en ik ga er vanuit dat het nu beter gaat en probeer er maar niet meer teveel over na te denken, het is toch niet meer te achterhalen. Ik ga vandaag ook schoonmaken. Mischa is net opgehaald door opa en oma, die passen vandaag op. Dat doen ze iedere week een dag, en mijn ouders ook een dag. Zo kan ik wat voor mezelf doen, en een beetje werken of schoonmaken. Heerlijk, ik denk dat ik anders gek zou worden... Ik geloof toch niet dat ik in de wieg ben gelegd om 100% thuisblijfmama te zijn. Groetjes!
Als ik dit lees zou ik zo weer zwanger willen worden... Maar laten we daar nog maar even mee wachten... Wat bizar dat jouw vorige zwangerschap zo raar is verlopen en dat je eigenlijk niet serieus werd genomen. Een verwaarloosde blaasontsteking kan zeker wel een oorzaak van vroeggeboorte zijn. Daarom moet je daar zo mee oppassen. Echt heel vreemd dus dat ze toen niet verder hebben gekeken. Maar goed, dat is allemaal achteraf gepraat. Gelukkig gaat het nu super met Mischa en kun je wel genieten van deze zwangerschap! @OnsKleintje; Fijn dat je mannetje weer is opgeknapt. Altijd vervelend als ze niet lekker zijn hè? Hier; De jongens slapen al twee weken weer helemaal door 's nachts. Wat een verademing. We komen weer bij en dat is te merken aan de sfeer in huis... Het lag dus toch wel aan die tandjes denk ik. Jammer dat er nog meer zullen volgen... Nog leuk nieuws; we hebben een grote knoop doorgehakt en gaan ons huis te koop zetten. Dat wilden we al heel lang, maar stellen het steeds uit. Nu, na deze bizarre week, vonden we dat het maar gewoon moeten doen. En we gaan vrijdagmiddag zelfs al naar een ander huis kijken!! Zo spannend, maar superleuk! Morgen met de jongens om de griepprik. Ben heel benieuwd...
Allereerst: Succes morgen (en mamavanmischa vandaag) met het halen van de griepspuit mamavanMischa en Jipper! De kleine krijgt hem woensdag en ikzelf krijg hem binnenkort maar ik hoor nog wanneer. @Jipper Is dat zo dat je van een verwaarloosde blaasontsteking een vroeggeboorte kunt krijgen> dat wist ik niet. Ik krijg er zo`n zin in om zwanger te worden We moeten allemaal maar van het positieve uitgaan de volgende keer. Dus jullie gaan verhuizen! ik hoop dat jullie snel kijkers krijgen. Leuk he huizen kijken, vond ik wel altijd. beetje fantaseren hoe het uit zou zien met je eigen spulletjes erin. Sinds het kijken van de documentaire `als we het zouden weten ` zijn bepaalde dingen voor mij een stuk duidelijker geworden en kijk ik het ook een beetje `rustiger` naar de situatie. Ik zie nu in dat er meer bij komt kijken dan alleen het te vroeg geboren worden van het kind. En natuurlijk willen ouders het kindje in leven houden. Alleen we moeten wel realistisch blijven dat sommige kindjes het niet halen, maar dat zij anders misschien wel een niet leefbaar leven zouden hebben gehad. en welke ouder wil dat nu voor zijn kindje(s)? mijn man en ik hebben zojuist de tuin winterklaar gemaakt, en we hebben wat klusjes in huis gedaan. ik ben helemaal blij, omdat soms vanalles blijft liggen in mijn ogen. Om half 2 ga ik beginnen met stofzuigen. groetjes
Hee Jipper, Leuk zeg, spannende leuke dingen om naar uit te kijken! En wat goed dat de boys weer doorslapen! Hier is het steeds na een paar nachten doorslapen opeens weer gedoe, maar het gaat toch wel steeds beter. We krijgen Mischa inmiddels vrij snel weer stil zonder hem een extra fles of aandacht te geven. Dat vind ik toch een grote stap vooruit. En het werkt nog steeds het beste als zijn papa hem 's nachts terug legt (hij gaat steeds staan en zitten in bed) en dat is rot voor papa maar stiekem wel fijn voor mij! Ze hebben wat de blaasontsteking betreft wel een soort van verder gekeken, althans, via een catheter urine afgenomen en die was schoon. Maar ik met mijn boerenverstand vond dat logisch aangezien ik al een paar antibiotica kuren achter de rug had... Het is inderdaad allemaal raar. Wat ik er wel van geleerd is, is om gewoon "harder te gillen" als ik denk dat er iets is. Blijkbaar leg ik me te snel neer bij wat de dokters zeggen. Ik had namelijk zelf een heel sterk voorgevoel dat de baby te vroeg zou komen. Heb het pas met kerst (en 5 jan is hij geboren) durven uitspreken tegen mensen omdat ik ze niet bezorgd wilde maken, maar ik dacht het al een heleboel weken. Alleen met mijn moeder had ik het er over gehad. Heel stom eigenlijk, ik weet nog dat we in de auto aan het overleggen waren wat voor maat kleertjes ik zou moeten kopen omdat ik zeker wist dat maat 50 te groot zou zijn, stom he! Ik ben ook heel benieuwd naar de prik, wij gaan ook morgen. Hoop niet dat hij daar ook weer last van krijgt, hoewel hij bij de vorige inentingen eigenlijk altijd alleen wat meer sliep en zere beentjes had. We zien het wel.
Ons Kleintje, volgens mij kan sowieso iedere verwaarloosde infectie een geboorte op gang brengen, maar zeker in de buik zo dicht bij de baarmoeder. Hahaha, straks zijn we hier allemaal weer zwanger en kunnen we het topic weer een nieuwe naam geven. Die documentaire bleef trouwens wel een paar dagen (en nachten) door mijn hoofd spoken, vooral de reactie van de moeder die te horen kreeg dat haar kindje op dat moment aan het overlijden was en ze er niets meer aan konden doen... Zo verdrietig! En gisteren was ik zo dom om mee te kijken naar Peter R de Vries, over een moeder die er van verdacht werd haar baby en twee-jarige kindje dood te hebben gestoken (met 27 en 60 messteken!!). Ik heb er nog net geen nachtmerries van gekregen maar werd steeds met een rotgevoel wakker. Hoe kan iemand zoiets doen?! Ik denk dat ik voorlopig maar even geen tv meer moet kijken. Leuk, lekker samen in de tuim rommelen! Wat een lekker gevoel he, als de achterstand in huis eindelijk weggewerkt is. Kan ik ook zo van genieten! Hier liggen alweer dagen haakjes voor de kastdeurtjes in de keuken. Mischa heeft namelijk een nieuwe bezigheid ontdekt, de keukenkastjes leeg trekken! Nu mijn vriend nog zo ver krijgen dat hij ze er eindelijk op zet, ik ben geen held met de schroeftol... - - - Ik ga trouwens vanmiddag mijn prik halen. Vanmorgen dacht ik er eindelijk op tijd aan om de huisarts te bellen en blijkbaar was vandaag precies de laatste dag waarop ze prikten! Net op tijd dus.- - - Ik begin ernstig in herhaling te vallen geloof ik he..?
Blijkbaar hebben we toch allemaal wel dingen voorvoeld hè? Ik heb ook de hele zwangerschap het gevoel gehad dat er iets mis zou gaan. En dat ik die documentaire vooraf al gezien had heeft er dus voor ons voor gezorgd dat we in het ziekenhuis al een heel rationeel gesprek hebben gehad met de neonatoloog toen ik opgenomen was. Over de risico's en wat er allemaal mis kon gaan. Wij hebben ook toen al aangegeven dat we niet ten koste van alles onze kindjes wilden redden. Heftig als ik dat nu zo opschrijf, maar toen voelde dat echt zo. Nu moet ik er natuurlijk niet meer aan denken dat we er een of allebei hadden moeten laten gaan. Brrrr... Gelukkig is alles goed!! Overigens zit een 3e er hier nog niet in hoor. Dus verander de naam van het topic nog maar niet! Ik wil wel heeeel graag een 3e (of een 3e en 4e? ), maar nu moet er nog even niet aan denken. Heb m'n handen wel even vol met m'n draakjes!! @MamavanMischa; Succes bij het prikken!!
Nou ik heb de prik net gehaald. Moet zeggen dat ik best wel duizelig en heel licht misselijk ben en pijnlijke (spierpijn) benen begin te krijgen. Heb even gezocht en dit zijn normale bijwerkingen. Verbaast me niet zo, sinds de zwangerschapsvergiftiging lijk ik overal erg gevoelig op te reageren. De prik zelf schrijnt een beetje en mijn arm wordt een beetje stijf. Misschien handig om te weten voor (mama's van) degenen die nog moeten. Ik vind het trouwens wel erg sneu dat onze ukkies straks op zo'n massale plek de prik krijgen. Ik herinner me nog van toen ik klein was dat alleen al het gehuil van andere kinderen niet echt leuk was... Net was er ook een jongetje dat de prik bij de dokter kreeg en die vond het ECHT niet leuk en was heel hard aan het huilen. Best een beetje zielig.