ben wel nog steeds 7 kilo te zwaar(34 kilo aangekomen zwangerschap) maar dan juist moet je meer je best doen omer goed uit te zien vind ik. en ik heb al jaren een vlot stoer kort koppie beter dan sommige die lang haar willen hebben maar er niets aan doen dan in een eeuwig staartje. en getrouwd ben ik al bijna 15 jaar was 20 dat ik ging trouwen ben al vanaf mijn 15e samen met mijn man
ik zorg dat ik er verzorgd bij loop en neem daar ook de nodige tijd voor, maar ik hou persoonlijk niet van overdaad van make-up dus een beetje oogpotlood en mascara en thats it. En als ik zoals vandaag gewoon ziek ben ga ik gewoon me dochter ophalen van school in joggingbroek en in trui van me man haha kan mij het schelen, maar meestal wil ik er leuk uitzien, want als je merkt dat je nog goed in de markt ligt zeg maar geeft dat je zelfvertrouwen een opkrikker wat zorgt dat je lekkerder in je vel zit en je meer kunt hebben van je kinderen en je je sexier voelt voor je man dus 2 vliegen in 1 klap ik sport nog steeds vaak en ben van maat 40/42 voor de 1e zwangerschap naar maat 34/36 gegaan en daar hoop ik te blijven
Ik maak me ook nog iedere dag op hoor. Soms ook niet, als ik weet dat ik die dag de deur toch niet uit hoef. En dan trek ik ook gerust een lekkere trainingsbroek en een slobbertrui aan. Mijn man vindt me dan ook mooi hoor. En ik douche me vaak 's avonds, en daarna trek ik sowieso een trainingsbroek en een slobbertrui aan. En maak me dan uiteraard ook niet meer op. Ook als ik volgende week weer aan het werk moet, zal ik me die dagen op gaan maken. Ik vind het niks om zonder make up de deur uit te gaan. Aan mijn haar zal ik wel minder tijd besteden denk ik zo. Ach ja, daar valt toch niks meer van te maken. Qua kleding hoef ik dan ook niet na te denken, want wij hebben bedrijfskleding. Ik moet wel zeggen dat ik sowieso niet zo'n modepopje ben. Ik trek dan ook liever iets aan wat lekker zit dan dat ik er volgens de laatste mode bij loop. Mja, zo ben ik altijd al geweest, is dus ook niet veranderd sinds de geboorte van Kenji.
Ik doe nog ongeveer hetzelfde als voor ik zwanger werd. Ja, misschien iets minder, omdat ik voor ik kinderen had ook een baan had waarbij wel werd verwacht dat ik er verzorgd uitzag. Maar ik doe altijd wel mascara en oogpotlood op, wat is dat nou voor werk, 2 minuten misschien. Ik heb halflang haar, maar zorg altijd dat ik een kapsel heb waar ik niet al teveel aan hoef te doen om het in model te krijgen. Ik zou wel wat meer nieuwe kleren willen, er moeten nog een paar zwangerschapskilootjes af, maar daar heb ik nu het geld even niet voor. Ik moest wel lachen om het type wat je omschreef, zag het helemaal voor me.
Zo'n opmerking was uiteraard te verwachten.Maar ik neem aan dat je wel snapt dat ik geen 7 kilo bedoel en dat ik een vlot stoer koppie ook leuk vind staan bij sommige dames Bedoel dan meer een modelloos vettig strukje haar . En heel wat kilootjes meer dan 7 kilo.... Als je soms de stad ingaat zie je ze echt lopen en denk dan echt bij mezelf: doe nu iets meer aan jezelf en je ziet er gewoon een stuk leuker uit.....
ik zie ze al voor me inderdaad en dan meuren naar zweet en een peuter aan de hand met een lucht van een poepbroek
whahhahaha ja ik lag daar in mijn operatie pakkie met muts op. man in een ok pakkie ernaast ook met muts op zag er niet echt aantrekkelijk uit. maaaaar volgende ochtend ik kon mijn bed niet uit door buikwond enz. maar zat met toillettas in bed mijn ogen te doen hoor!
Het kan nog erger , toen ik aan het bevallen was wou iemand mijn gezicht afvegen met een nat washandje , ik heb alles bij elkaar geschreeuwd dat mijn make up moest blijven zitten en niemand eraan mocht komen
Toen ik zwanger was van Jelle, zei een vriend van mij eens tegen mij (met dreigende stem): "Als je maar niet zo verslonsd als sommige mama's, want dat ziet er niet uit! Dan neem ik je mee naar de stad om je in het nieuw te steken!" Nou, ik heb mijn uiterste best gedaan, maar hij moet me nog steeds meenemen... Zonder gekheid, je zult mij ook niet aan school aantreffen in een joggingpak, mijn haren in standje bed en mijn mascara op mijn knieen.... Ik doe wel wat minder aan mijn uiterlijk, in die zin dat ik me niet meer elke dag opmaak. Al merk ik nu dat ik het weer meer ga doen, gewoon omdat ik weer wat lekkerder in mijn vel zit na de bevalling en ook echt zin heb om me leuk te kleden en op te maken. Zo net na de bevalling heb je daar over het algemeen niet zoveel tijd voor en ik denk dat het bij de meeste vrouwen ook niet echt prioriteit heeft. Maar datzelfde had ik ook na Jelle's bevalling, de eerste 6 maanden kon het me geen fluit schelen, bij wijze van spreken, en daarna is het toch weer goed gekomen... Ik las hier ook iemand die zei dat ze van haar 15de tot haar 30ste niet zonder make-up de deur uitging? Dat had ik precies hetzelfde! Heeft denk ik echt met onzekerheid te maken, zo van: Wat zullen ze wel denken als ik zonder make-up bij de kassa sta? Net of het de kassajuffrouw wat kan schelen of ik mascara op heb of niet... (ja ja, ik heb er tot ruim 30 over gedaan om me dat te bedenken.. ) Maar ja, zo'n opmerking is natuurlijk niet leuk.... Zou het mij nu overkomen dan zou ik me er niks van aan trekken, maar zoals duidelijk zal zijn, was dat een paar jaar geleden wel anders.
Weet je. Laat ons allen gewoon aantrekken wat we lekker vinden zitten. En ons haar doen zoals wij dat willen...of niet. Iedereen is uniek. Ik hoef (nog) niet meer bij school te staan. Mijn oudste Diva is ondertussen 12 en zit in t eerste jaar havo. De kleinste gaat nog niet naar peuterspeelzaal, die blijft lekker nog een half jaar bij mamma. Als ik in mijn kloffie naar de winkel wil, dan doe ik dat. En wie mij daarop beoordeeld of daarom op mij neerkijkt moet dat helemaal zelf weten hoor. Zegt meer over die persoon zelf dan over mij, nietwaar?
de ene ochtend is douchen UITGEBREID may-cup en netjes kleden.... de aandere ochtend is het douchen net zo die may-cup en krullen!!! ik doe het erger als ervoor.... mijn kids zijn 10 en 9 jaar... misschien hoe ouder je word.. hoe meer je vormt
Ik snap eerlijk gezegd niet zo waarom veel mensen zo de behoefte hebben om zich met anderen te bemoeien of zonodig commentaar op elkaars kleding e.d. moet hebben. Respecteer elkaar gewoon en bemoei je gewoon met jezelf. Het zou sowieso al minder ergenis opleveren. Nou ik ben er zo 1 hoor, kort haar, te zwaar en flodderkleren. Ik kleed mij alternatief (zweefkleding noemen ze het ook wel) en mensen lijken dat gewoon te accepteren. Ik doe mijn haar en make-up als ik ga werken of ergens op bezoek ga. Ben ik vrij en hoef ik niet op bezoek bij iemand dan maak ik me niet op, ook niet voor mijn man. Ik draag dan ook gerust een joggingpak. Ik doe aan waar ik me lekker in voel, doe met mijn haar wat ik er die dag mee wil doen en make-up doe ik op als ik daar zin in heb (of als ik ga werken of op bezoek ga). Accepteren de mensen mijn manier van kleding e.d. niet dan is dat hun probleem. Ik maak ook geen opmerkingen over hun kleding en make-up en als een ander dat bij mij wel zou doen dan krijgt diegene de wind van voren. Je weet nooi waarom iemand zich kleed ofzo zoals zij zich kleed, er kan wel iets heel vervelends achter zitten. Live en let live.....
Make-up is een sieraad. Ik heb anders geen sprekend gezicht. Ronde ogen (schoteltjes) En een bleke snuit, echt of ik een spook heb gezien. Daarbij voel ik me er fijner bij. Wat heb ik gelachen om de opmerking, ontplofte mol tussen de benen! Scheren is ook nodig, ik wil ook geen oerwoud hebben groeien. ik heb het net aan mijn man gevraagd. Met of zonder make up maakt hem geen verschil?! Heb hem direct even aangemeld bij Hans Anders. Hij vind het ook goed wat ik aanheb. (vind hij altijd) Ook heb ik echt een hekel aan mama's met een meter hoog water. Ik zag haar witte sokken nog van een paar honder meter verder.. nou denk ik dan... Papagaai of tutje het zal allemaal best wel. Toch is het fijn om je hart te luchten. Na de geboorte van mijn meisje heb ik me ook direct opgemaakt. Met een lading poeder en rouge. Voor de foto's. Ik kan me namelijk nog herinneren dat mijn schoonmoeder echt de sh*itshots naar de familie door had gestuurd.(na de geboorte van mijn eerste dochter) Leuk is dat.. vooral de mensen die je niet kent... haha. Ik ratel nu aan één stuk door!
Dees, Al zouden ze het niet accepteren, boeiend toch? Gewoon aantrekken wat je zelf wil. Al wil jij een ma flodder jurk aantrekken met de daarbij behorende kaplaarzen. Waarom zou een ander daar over mogen oordelen? Dat ze het doen is een 2de. Maar goed men vindt altijd wel iets om over te oordelen.
Ik kleed en verzorg me nog precies hetzelfde als voordat Joris er was. Alleen nu is het plannen, meer niet. En normaal deed ik me 's ochtends douchen, dat is nu verplaatst naar 's avonds of ik zet de wekker eerder. Maar ik neem zeker de tijd om mezelf ook te verzorgen. Tuurlijk komt het wel eens voor (als Joris bv ziek is) dat ik er een stuk minder tijd voor heb, maar het is me tot nu toe altijd gelukt. Ga nooit in een kloffie naar buiten, daar houd ik gewoon zelf niet van.
Nou dat bedoel ik dus ook, boeiend hoor wat ze van mijn kleding e.d. vinden. Ik kan me er werkelijk niet druk over maken wat mensen wel of niet dragen. Van mijn part lopen ze in hun blote reet. Euh ooh nee, dan zou ik wel kijken en me op zijn minst afvragen waarom Ik bedoel: er zijn zoveel dingen waar je je meer druk over kunt maken, zinvoller dan dit in ieder geval.