Ik denk in de eerste plaats dat je dit best kan zeggen bij de vk. Bij mij is er geen enkele discussie geweest over ziekenhuis bevallen, maar ik zit bij een praktijk die bij het UMCG hoort. Misschien dat de moeilijkere gevallen ook de gevallen zijn van onafhankelijke verloskundige praktijken (zonder deze als groep te willen bekritiseren!). Als je daar het gevoel hebt weinig gehoor te krijgen, kan je altijd nog naar je huisarts. Het is rot he, we zijn als 'patienten' niet degene met een grote stem. Dat is logisch aan die kant dat je als gewoon mens ook niet het nodige inzicht hebt om het beleid te veranderen. Dat moeten we dus maar overlaten aan bonden van verloskundigen en gynaecologen. En hopen dat daar een beter georganiseerd en samenwerkend systeem uit komt in de toekomst.
Ik was behoorlijk onder de indruk....en met de hormonen/kraamtranen in mijn lijf...heb ik wel even een traantje gelaten...
ik heb naar aanleiding van die Zembla docu maar een paar concusies: -tot 37 weken is de placenta de onmisbare schakel tussen moeder en kind. Na 37 weken is het een griezelig zwakke schakel waar ik echt niet nog VIJF(!!!!) weken op durf te vertrouwen -zwangerschap is geen ziekte, dat is waar, maar je kunt er wel aan dood gaan en je kind ook! -de heilige moeder natuur? Zowel ik als mijn man gebruiken elke dag medicijnen en die komen niet uit grootmoeders kruidentuin. Als wij die niet zouden slikken zou het snel afgelopen zijn met ons. Als we het aan moeder natuur overlieten hadden wij beiden de 30 niet gehaald. Dus waarom een bevalling wel altijd maar aan moeder natuur overlaten? -Als er toch over kosten en al die ziekenhuisbedden wordt gezeurd; wat kosten die mislukte thuisbevallingen die met gillende sirenes naar ziekenhuizen moeten worden gebracht? Leuk als het lukt, hoor; zo'n thuisbevalling maar ik vind het decadentie ten top dat wij dankzij een uitstekend medisch stelsel vrouwen in de gelegenheid kunnen stellen om op middeleeuwse wijze in onze slaapkamertjes te bevallen. Waarom wél thuis bevallen maar niet je verstandskiezen in je eigen badkamer eruit laten trekken (zonder verdoving)
Ook ik ben geschrokken van de enorm hoge percentages! Ik maak me vanaf de positieve test al zorgen om de bevalling...niet dat ik zo'n angsthaas ben, maar de 1e kwam moeizaam met veel bloedverlies en de 2e zo mogelijk nog moeizamer met nog meer bloedverlies (bloedtransfusie gehad). Gelukkig was ik (overdag!!!) in het ziekenhuis. Beiden grote jongens!!! En nu dus een medische indicatie. Ik heb bij de intake mijn zorgen uitgesproken (wil niet nog een keer zes weken thuiszorg en niet voor mijn eigen kinderen kunnen zorgen) en de vk (andere dan bij mijn eerste twee) zegt doodleuk: 'Ze zijn er toch uit gekomen?'. Ik dacht: 'Beetje jammer dat ik daarbij bijna mijn leven heb gelaten!'. Ik ben de volgende dag meteen gewisseld van vk!!! Mijn nieuwe (oude!) vk begreep mij volkomen: doorverwijzing naar gyn ligt klaar, vanaf 32 weken groeiecho's, continue suikeronderzoek...Ach, laat ze de aantekening 'zeikwijf' maar maken, zoals ik er bij de 2e bij heb gelegen NOOIT meer!
Mijn eerste kindje is in het ziekenhuis geboren, omdat ze in stuit lag en na bijna 42 weken zwangerschap. Ze maakte het uitstekend en als ik gewoon thuis was bevallen (zoals de huisarts zei, dat ze nog niet zo heel lang geleden gewoon deden), was het allemaal ook prima gegaan. Het lastige is dat het allemaal nogal onvoorspelbaar is. De verloskundige heeft, als het goed is, altijd beademingsapparatuur bij zich. Thuis heb je weer minder kans om. bv. een ziekenhuisbacterie op te lopen, je in je eigen omgeving bent, waardoor de bevalling ook harder op kan schieten..... Het handigste zou zijn, om elke verloskundige uit te rusten met een kristallen bol, waarin ze precies kunnen zien, hoe de bevalling gaat lopen... Blijft een lastige kwestie: moeten alle bevallingen, zolang die bollen nog niet zijn uitgevonden nu dan maar in het ziekenhuis met een gynaecoloog? Ik heb wel eens ergens gewerkt, waar ze ook zeiden, ja, het veiligste zou zijn als je altijd met je eigen huisarts op stap gaat. (was met verstandelijk gehandicapten, die zomaar een toeval konden krijgen en ik vond het nogal eng om alleen met ze op stap te gaan, want ik ben ook maar gewoon een 'juf') Natuurlijk moet je dingen voorkomen, waar dat mogelijk is, maar de vraag is hoever ga je dan? Wij zijn er nog niet uit. Ik heb eigenlijk veel liever dat mijn vrouw in het ziekenhuis bevalt, want zo meteen is de VK te laat (had ik bij mijn 2e bevalling bijna...) en ik sta niet echt voor mezelf in op zo'n moment. Ze wil zelf eigenlijk liever thuis bevallen....(ik heb natuurlijk wel gezorgd dat ze op de bank zat toen Zembla begon).
Nou ik heb ook wel even aandachtig gekeken naar de aflevering (herhaling vanochtend) en ik besef me meer en meer dat het voor mijn zoontje ook zomaar verkeerd had kunnen aflopen. Mijn zoontje is na inleiding met 42 weken geboren mbv vacuumpomp. De verloskundig arts zei namelijk: tis maar goed dat ie vandaag is geboren, aan de placenta te zien.. Toen was ik alleen maar blij dat ie eruit was, maar achteraf ga je wel achter je oren krabben.. Ik ga hier ook zeker mee naar mijn verloskundige en ik hoop toch ook iets eerder ingeleid te worden de volgende keer.
Huh? Nou, dit heb ik er niet uitgehaald hoor maar misschien heb ik niet goed gekeken dan? De conclusie is volgens mij dat er tot 41 weken geen verhoogd risico is, over 37 weken heb ik niks horen zeggen. Moeder natuur maakt zeker ook fouten, maar in principe is een zwangerschap mits die normaal verloopt wel een wonder van de natuur en zit een vrouwelijk lichaam wat dat betreft prachtig in elkaar.
Hoi Miepie, je hebt gelijk, hoor; in de docu gaan ze uit van 41 weken voor een verhoofd risico. Maar ikzelf ben van mening dat ook eerder dan 41 weken de placenta een risico vormt; niet uitsluitend door de Zembla docu, maar eigenlijk vooral door onder andere het 'vlindertjes vanaf 26 weken'topic. Daar zijn enkele hartverscheurende verhalen van vrouwen die hun kind verloren met 38, 39 weken omdat de placenta losliet. Niet dat ik vind dat er vanaf 37 weken standaard zou moeten worden ingeleid, maar het sterkt me wel in mijn overtuiging dat overtijd lopen een riskante onderneming is.
tja ik vind dat iedereen zou moeten kiezen voor een poliklinische bevalling, volgende keer zal ik zelf ook weer poliklinisch gaan bevalling, ik heb een indicatie daarvoor. Maar al zou ik die indicatie niet hebben, wat is 350 euro nou op een mensenleven? Trouwens, het aantal weken dat je zwanger bent is in de meeste gevallen een schatting. Zo was ik bijvoorbeeld 2 tot 5 weken langer zwanger dan uit mijn eerdere echos was gebleken. als je dat hebt bij 42 weken, zou het best 47 weken kunnen zijn en dat gaat dus niet. in mijn geval was het 29 tot 31 weken (en later bleek dat het uiteindelijk 29 weken is geweest)in plaats van 27 weken, en dus geluk. Je kunt nooit voorspellen wat de bevalling met je kindje doet. Ik vind het echt veel te link om thuis te bevallen!
Ik denk dat het helemaal niet gek is om rond de 37 weken wat meer controles en echo's in acht te nemen. Juist omdat het niet altijd helemaal zeker is hoeveel weken de kleine is. Niet standaard inleiden, maar wel meer controles. Mijn zus lag met 37 weken in het ziekenhuis met torenhoge bloeddruk en zwangerschapsvergiftiging. En nog weigerden ze om het kindje te halen. Ze wilden dat ie zo lang mogelijk in de buik moest blijven. Op een gegeven moment heeft mijn zwager net zo lang stampij staan maken op de afdeling, dat ze mijn neefje met een keizersnee zijn gaan halen. En dat was nodig, want zowel neefje als zus gingen hard achteruit, Later bleek dat als ze hadden gewacht, en de bevalling was spontaan begonnen en ze hadden haar laten persen, dat het fout was afgelopen omdat er teveel druk op de aderen stond, vooral in haar hoofd... Mijn zus had al zo vaak aangegeven dat het niet goed voelde, maar luisteren ho maar. En dat mis ik soms wel eens hoor....luisteren. En dat is juist heel erg belangrijk, want nogmaals. De vk kent haar vak, ik ben een leek, maar ik weet wat ik voel. En dat lijkt mij nou zo belangrijk.
Hoi Ons Kleintje Bedoel je dat je een medische indicatie hebt om in het ziekenhuis te bevallen? Dan is het toch niet meer polinklinisch of begrijp ik het verkerrd?
Maar Pina is met 40+5 bevallen, dus ze liep toch niet te lang door? (en dan neem ik aan dat er verder geen complicaties waren) Van Eva ben ik met 41 weken bevallen, ze woog ook 4350 gram. De placenta zag er wel nog prima uit en ik had ook nog genoeg vruchtwater. Maar ik had niet veel langer doorgelopen, ik had erge last van zwangerschapsjeuk en mijn nichtje heeft haar eerste kindje met 37 weken verloren.
Hoe kan het nou dat je zwangerschap 2 tot 5 weken scheelt als je echo's hebt gehad? Hoe ben je daar achter gekomen dan? Ben wel heel benieuwd!
@ Evenstar, ik zal het zeker met mijn vk opnemen. En dat ik NIET MAAR DAN OOK NIET LANGER DAN 41 weken zwanger wil zijn. DAt ze dan echt de kleine MOETEN Halen! Kijken hoe ze reageren...
Dit is inderdaad vreselijk, dat er zoiets gebeurt... zeker met 37 weken zou ik als gynaecoloog niet meer twijfelen en het kindje gewoon halen. Mijn nichtje is bij al haar kinderen (5) ingeleid met 37 weken. Haar eerste was dus voor die tijd overleden, vandaar dat ze bij haar andere kinderen zo vroeg is ingeleid. En daar deed helemaal niemand moeilijk over terwijl er geen medische indicatie was! Iemand van m'n zwangerschapsyoga lag met kerst op de intensive care met zwangerschapsvergiftiging, en nog werd het kindje niet gehaald, ze was toen rond de 38 weken. Daarna ging het ietsjes beter met haar en uiteindelijk werd ze toen ze overtijd liep ingeleid, maar dat ging al snel niet goed en na de eerste wee is ze snel naar de OK gegaan voor een keizersnede. Het heeft nog lang geduurd voordat ze zichzelf weer de oude voelde. Ik had het er later nog met mijn yogalerares over en we vonden het allebei onbegrijpelijk.... Het lijkt me beter om met 36 weken in te leiden dan iemand met zwangerschapsvergifting overtijd te laten lopen.
ga zeker kijkje nemen weet niet of het vandaag is maar er komt een kassa aflevering over de verschillende verzekering en hoe je je keuze moet maken op basis wat je nodig hebt
quote saskia Hoi Ons Kleintje Bedoel je dat je een medische indicatie hebt om in het ziekenhuis te bevallen? Dan is het toch niet meer polinklinisch of begrijp ik het verkerrd? Volgens mij is dat hetzelfde toch? het is allebei in het ziekenhuis. Omdat mijn eerste 11 weken te vroeg is geboren mag ik niet meer thuis bevallen. hoe het zit als ik bijvoorbeeld de 37 weken voorbij ben, dat weet ik niet. ik had vrij lange cyclussen na het stoppen van de pil. omdat ik bij de bevalling 27 weken en een paar dagen zwanger was (ik heb 3 gewone echos gehad en 1 pretecho) en toen de baby geboren werd hebben ze hem bekeken aan de hand van bepaalde uiterlijke kenmerken constateerden ze dat hij tussen de 29 tot 31 weken oud was. ze kijken dan bijvoorbeeld naar de reflexen en de huidplooien in de voetzooltjes en nog wat punten. Toen hij zich verder ontwikkelde bleek dat hij 29 weken oud was. dit kun je dan merken doordat babietjes bijvoorbeeld vanaf 32 zwangerschapsweken leren aan de borst te drinken en daarvoor kunnen ze dit nog kunnen omdat zuigen en slikken tegelijk dan nog te moeilijk is. en de oogarts kon het zien aan de ogen met 35 weken. dat soort dingen. groetjes
Aha, zoiets dacht ik al. Maar toch bizar dan als je meerdere echo's hebt gehad. Ik vraag me ook af of sommige kindjes misschien ook gewoon sneller ontwikkelen in de buik. De kinderen van mijn nichtje zijn allemaal met 37 weken geboren en dronken alle vier meteen heel krachtig aan de borst. Terwijl dat met 37 weken vaak toch wel problemen geeft. En Eva was ook meteen heel sterk (wel met 41 weken geboren), maar meteen haar hoofd goed rechtop houden en motorisch ook vrij snel. Zou het niet zo kunnen zijn dat sommige kindjes zich in de buik ook veel sneller ontwikkelen? Daar zal vast al heel veel onderzoek naar gedaan zijn Mijn tante is trouwens van mijn nichtje bevallen toen ze ruim 43 weken zwanger was (30 jaar geleden). Toen kregen de artsen het idee dat de kleine niet uit zichzelf zou komen en is ze dus gehaald . Gelukkig dat het nu in ieder geval niet meer zo ver komt...
Muurtje, ik heb het ook aangekaart bij mijn vk! Dit pakte ze goed op en heeft het meteen opgeschreven. Mijn man zei gisteren tegen mij dat hij nu alle controles mee wil en dit alle keren zal aankaarten . Evenals de vraag hoe het in het ziekenhuis is geregeld in het weekend/avonduren. Hihihi, ik denk dat als we dit een aantal controles doen, dat ze dan met het vk-team om de tafel gaan zitten 'iene-miene-mutten', wie ons mag begeleiden bij de bevalling
Klopt en de eigenbijdrage gaat in 2010 verder omhoog. Mijn verzekering gaat deze verhogen naar 190,- :x