Hallo allemaal... ik heb een vraagje.... wat zouden jullie doen.. een buurvrouw 7 huizen verderop waar ik best een goed contact mee heb ik 6 dagen geleden bevallen... het was een drama... keizersnee... ze heeft veel pijn en niet veel familie om haar te helpen en de kraamzorg is morgen voor het laatst... vandaag belde ik aan om even te feliciteren en een kaart met kadotje te brengen. haar man doet open ( ik wist toen niet van het drama rondom de bevalling) en zei meteen oh kom naar ff kijken... dus ik zei nog nou als dat niet teveel is anders kom ik een ander keertje wel hoor... nee hoor zei hij is wel ok... laat hij me binnen kom maar mee zegt ie... dus ik naar boven... ligt zijn vrouw daar hardstikke beroerd en bleek in bed.. had net haar ogen ff dicht dus ze werd wakker van mij ... ik voelde me echt bezwaard en verontschuldige me... dsu ik zei joh hier is een klein kadotje... gefeliciteerd en ik laat je lekker... kom over een poosje wel een bakkie doen.. dus ik snel weer naar beneden.... sta nog ff met hem te praten.. wat zegt die eikel ( sorrie) ja ze is erg moe... komt niet aan haar rust toe want ze moet er 5 keer uit s,nachts om te voeden en te tempen want kindje houd zichzelf niet zo goed warm... dus ik zeg tegen hem werk jij weer??? ja zegt ie... ik zeg ja is best pittig he... al die gebroken nachten... zegt hij nou ik slaap gewoon de hele nacht hoor ... ik hoor niks... en zij heeft dus zo,n mega wond... is vreselijk moe... kan slecht uit bed komen... en hij slaapt gewoon 8 uur..... hij helpt niet niks!!!!!! kom op zeg het minste wat hij toch kan doen is die baby tempen en verschonen en het kind bij haar in bed leggen... het lag op het puntje van mijn tong om tegen hem te zeggen dat dit voor haar echt heel erg vermoeiend is... het is geen nare man.... hij ziet het gewoon echt niet... en zij is zo op en moe.... dat ik denk dat ze er gewoon niets van zegt... is zie hem bijna iedere ochtend als ik naar m,n werk ga als ik een dagdienst heb... wat denken jullie???? hem toch eens aardig zeggen dat hij haar toch erg zou helpen als ze wat meer rust kan nemen, hij klaagde dat ze een beetje stilletjes was en dat het toch wel afzien was geweest.. en dat ze wel blij is maar niet zo???? nee oen!!!!! ze is gewoon op en af en doodmoe... mag ik dat zeggen???? nou ja niet dat van die oen natuurlijk... wat vinden jullie... gr Jose
Nee vind dat iets onderling... en neem aan dat je buurvrouw ook haar mond open kan trekken.. ik ging er hier ook altijd uit... gaf bv.. dus vriendlief kon ook weinig doen... en als ik het zat was zei ik het wel..... maaruhh... een vraagje.. Stond je nu onaangekondigd aan de deur....? Want daar had ik toen ik zelf bevallen was... zo'n gruwelijke hekel aan...!!
jeetje wat moeilijk zeg! pffff weet zelf nog hoe ik me voelde na de keizersnee snachts mijn man verschoonde haar en deedhaar bij mij in bed en dan pakte hij de fles en een bak thee voor mij echt heel vervelend om te zien en horen dat er mannen zijn die gewoon 8 uur doorslapen terwijl hun vrouw gewoon doodop is
maaruhh... een vraagje.. Stond je nu onaangekondigd aan de deur....? Want daar had ik toen ik zelf bevallen was... zo'n gruwelijke hekel aan...!![/QUOTE] daar gaat het nu toch niet om......ofwel???
Ik vind dat je je er beter niet mee kan bemoeien. Hun eigen ding om het zo te doen en als vrouwlief het niet trekt doet ze vast zelf haar mond wel open
daar gaat het nu toch niet om......ofwel???[/QUOTE] Nee het is niet de vraagstelling... maar kan me voorstellen als buuf zo moe is dat ze dan ook graag dr rustijden in acht houdt.... De kraamvrouw ligt niet voor niets in bed... op dag 6!!! Vind het erg vreemd dat TS zich druk maakt over of kraamvrouw wel genoeg rust krijgt... en dan onaangekondigd op de stoep gaat staan... beetje tegenstrijdig....
nou sorrie hoor...denk je nou echt dat ik me zo druk zou maken om haar rust en dan vervolgens lekker zelf langskomen...... ik ben niet achterlijk hoor... vind het een beetje een lullige reactie...en het was ook geen rusttijd en als hij zegt het is ok en enthausiast is dat hij me ziet... dan verwacht je toch niet dat dat niet ok is????? gr Jose
Wat lief dat je je zorgen maakt.. Zal ik ook doen. TS zegt dat haar man haar toch binnen had gelaten? Ze kwam alleen een kaartje en cadeautje brengen. Zal een keer persoonlijk met haar praten. Niet met haar man. Ik denk dat ze het zelf moet leren oplossen. Maar ik snap je bezorgdheid heel goed. Joelle.
Ik ga even offtopic... Is het tegenwoordig niet meer zo dat de kraamzorg verlengt mag worden als de kraamvrouw zich zo slecht voelt?
Ik zal het niet tegen die man zeggen. Lees dat je goed contact met die vrouw heb. Zal met haar eens praten. En haar dan misschien helpen. Kan je altijd nog met die man praten, als ze dat wilt. Of iets?
Als jij denkt dat je iets voor de buurvrouw kunt betekenen door er iets van te zeggen dan moet je dat doen. Je kunt bijv. vragen aan de buurman hoe het nu emt haar is, en als hij dan met zo'n zelfde verhal komt dan kun je de suggestie doen dat hij de baby eruit haalt e.d. Dat vind ik iets anders dan meteen vertellen wat of hoe...je vraagt eerst hoe het is. Tuurlijk is t hun pakkie an hoe ze het doen, maar er mag best iemand een suggestie doen hoor! Hoeveel vrouwen zijn er wel niet die denken dat ze het allemaal zelf moeten kunnen? Misschien is je buurvrouw ook wel zo iemand! Ik was niet zo helder van geest hoor na de bevalling!! Mijn man voelde het gelukkig ook aan, maar met mij ging het heel slecht en ik voelde me al zo tot last dat ik hem niks durfde te vragen.... Succes! Groetjes, Sas
Daarom vroeg ik het in het eerste berichtje gewoon hoe het zat..... maar werd om nadere uitleg gevraagd... vandaar..... Ik herken het namelijk van de andere kant...... maar nogmaals om op je vraag terug te komen... mevrouw moet toch leren zelf haar mond open te doen... want voor deze situaties blijft ze komen.... wel anders... maar ook een kindje met tandjes kan veel huilen.... en kan opbreken... etc. etc. etc... Ze zal zelf mondig moeten worden......
Niet doen mij buurf wou ook vaak bemoeien , goed bedoeld allemaal , maar we vonden het vreselijk irri ze vond dat hubbie meer vrije tijd moest maken , oke maar zo gaat het niet altijd he met eigen zaakje ,,zorda we uit huis gingen , kwam ze aan rennen , jullie moeten wat leuks gaan doen bla bla , nou zelfs ik vond het niet prettig , idd ik heb ook een mond om zelf met mij man te praten
Het is absoluut goed bedoeld van je om het misschien te zeggen. Maar ik persoonlijk zou dit niet doen. Het is niet aan jou om dit soort dingen te zeggen. Dit zou deze vrouw toch echt zelf tegen haar man moeten zeggen. Hoe sneu het ook voor haar is.
Hier op dit moment ook met de tandjes bezig! maar ik vond het ná de bevalling wel een stukje zwaarder. Het heeft met aanvoelen te maken denk ik ook. ik vroeg mijn man echt of hij de nachten wou pakken de eerste dagen... Nu wisselen wij wel eens om, dan ik een nachtje, dan hij. Het is een kwesite van verdelen. (moet hem alleen niks vragen in het huishouden haha)
nou ja daarom vraag ik het ook..... ik zou nooit zomaar zoiets doen...wilde gewoon even pijlen wat jullie ervan denken... ik bemoei me namelijk eigenlijk nooit met anderen.... maar ze zag er echt slecht uit... ik schrok er gewoon van... jullie kennen haar man ook niet.... ik was bijvoorbeeld zelf na mijn bevalling erg in de war... ben zelf terwijl ik bijna niet kon lopen steeds de trap op en af gegaan om beneden de fles te maken terwijl ik dat gewoon boven kon doen???? van die stomme dingen die je dan zelf niet bedenkt...het kwam niet in me op om mijn man daarvoor te wekken en die was achteraf ook boos waarom ik dat nou deed... hij nam het toen meteen over... hij had het gewoon niet door omdat ik zelf vond dat ik dat maar gewoon moest doen... nou ja.... ik zal me er niet mee bemoeien...het komt uiteindelijk natuurlijk altijd wel goed... gr Jose
Ik denk ook dat het iets van hun samen is. Ik ben er hier ook elke keer uit gegaan toen manlief moest werken (heb wel niet zo'n zware bevalling gehad). Vond het wel zo eerlijk want ik kon overdag nog gaan liggen en hij moest werken (toen ook nog overwerken omdat ze het kei druk hadden). Zelf vond ik het niet erg, sliep in de middag toen ook nog echt elke keer en uurtje of 2 en sliep na het voeden ook gelijk weer. Dus misschien hebben hun het ook wel zo afgesproken.
het was meer een voorbeeld..... ik wil zeggen... je komt zoveel situaties tegen dat je het wel eens even niet aankan... of lichamelijk ... of geestelijk..... Je kan ook zelf keer dood en dood ziek zijn.......... zoveel dingen.... maar het is wel belangrijk dat je dan het durft aan te geven bij je partner..... en dat hij dan ook oppikt..... Nou moet ik zeggen dat ik hier nog steeds hard moet roepen, voordat het kwartje valt..... maar goed... ik zeg het wel...!!!