hihi helaas moet manlief nogal veel werk verrichten OOH OOH OOH!!! wij zijn vandaag een jaar getrouwd!!!! Hoe vind je dat, leuk eerste verjaardagje toch?
@Mylo: Lekker he ineens trek krijgen in iets! dat is hier echt heel erg.. wel fijn dat je beestjes ok zijn! En over t ziek zijn.. succes ermee! lekker uitzieken wordt dat.. Tis hier nog steeds niet echt over maar tis nu gelukkig meer alleen verkoudheid.. Zou t bij de zwangerschap horen? dat je er vatbaarder voor bent ofzo??? @perfectionn: Balen he! dan wil je ineens dat alles NU geregeld is en dat je NU verder kan.. en dan komen ze met zoiets.. AAAAAARG! @Cossy: Ik vind dat je hartstikke trots kan zijn op jezelf hoor!! zolang borstvoeding gegeven.. en idd ik hoor wel vaker dat je dan minder vruchtbaar bent.. Dus wie weet als je stopt komt alles rustig op gang? Wil je echt meteen met medicijnen beginnen? En per ongeluk je kerstboom opgezet!???? je lijkt mij wel.. ik heb er ZON zin in.. Maar omdat we aan sinterklaas doen dit jaar mag ik niet eerder van vriendlief.. *zucht* @Amaryllis: Mn ouders worden zeker een hele leuke opa en oma! ze zijn hartstikke gek die twee! Zoals dit ook.. dan weten ze dat ik er zin in heb en kunnen ze t gewoon niet laten, terwijl ze vanaf smorgens vroeg tot savonds laat aan t werk zijn geweest!
@ Pam: Ja ik las op een pagina dat het bij week 7 hoort zegmaar. Jij was toch ook in week 7 zo ziek geworden? Dus dat zal dan wel @ Perfectionn: Thanks!!!
Yep ovutesten, maar ik vind dat het dan helemaal zo een verplichting wordt '' schat we MOETEN nu'' hahaha nee! In het begin wel gedaan.....tempen ook trouwens niet!
mylo, dan ben je ook nog ziek op zo een dag als vandaag, das natuurlijk helemaal balen! gaan jullie er nog wel wat aan doen of niet?
TUUUUUUUUUUUUrlijk wrijf het er nog maar in.... *schaam* ik heb gisteren geklopte ei gemaakt....en at het met.... LOEMPIASAUS ahahahaha zo lekker en zo vies ik ben dus dol op die saus...ik gebruik het bij alles zoals mensen met ketchup...hihihi
Hey allemaal! Ik ben 19 jaar, binnen 4 maandjes word ik 20. Ik ben 6 maand samen met mijn vriendje, die binnen 2 maandjes 24 wordt. En eigenlijk wonen we ook al 6 maand samen, want sinds de eerste dag dat we samenwaren ben ik eigenlijk niet meer naar huis gegaan Ik ben nog steeds bezig met mijn universitaire studies, maar doe dit eigenlijk tegen mijn zin, enkel om mijn ouders een beetje te plezieren. Hiernaast werk ik ook, met een inkomen van rond de 500 en soms is dit iets meer... Mijn vriendje had een vast contract tot september, maar heeft nu een periode vrij gevraagd om Nederlands te leren. Aangezien wij in Brussel wonen, en Brussel drietalig is, en je hier toch minstens altijd Frans en Nederlands moet spreken, en hij al Frans en Spaans perfect spreekt, wil hij nu, uit respect voor mijn familie die Nederlandstalig is, en ook om een betere job te vinden, eventjes Nederlands gaan leren. Maar hij heeft wel werkzekerheid, dus enkel op dit moment krijgt hij een werkloosheidsvergoeding van 1100 per maand. Nu hebben we beide een vurige kinderwens, ik al jaren, en hij wou dit ook altijd wel... We zijn er beiden klaar voor, en hebben allebei ook een enorm verantwoordelijkheidsgevoel. Ik neem al meer dan 1 jaar, zelfs 2 nu ik er over nadenk de pil niet in, omdat ik op verschillende fora gelezen had dat dit altijd zorgt voor een tijdspanne van zodra je wenst zwanger te worden. Nu is er bij mij PCO vastgesteld, wat dus wil zeggen dat er heel weinig een eîsprong gebeurd, wat ervoor zogt dat ik niet regelmatig menstrueer, en mijn cycli dus langer kunnen zijn dan 3 maanden... Dit zorgt er dus bijgevolg voor dat het voor mij helemaal niet makkelijk is om zwanger te geraken. Nu waren we vorige week eindelijk eens samen gegaan naar de gynaecoloog, omdat we echt voor een kindje wouden gaan. Deze had mij een middel voorgeschreven (Buscopan, ofzoiets) om mijn menstruatie te laten doorkomen, om daarna met Clomid te beginnen. Verder hadden ze ook gevraagd om mijn vriendje zijn sperma te laten nazien, om toch zekerheid te hebben over zijn spermacellen. Dit zou allemaal al tijdens de eerste 2 weken van december gebeuren, wat dus niet lang is. Mijn ouders zijn gescheiden, en vooral mijn moeder wist al langer dat ik kinderen op een jonge leeftijd wou. Zij is daar altijd al tegengeweest, ook al zou ze me ook niet aanmoedigen om abortus te doen moest dit wel zo zijn. Mijn vader is er helemaal niet over te spreken, ik heb weinig contact met hem, maar probeer om toch minstens langs sms een contact te houden. Nu had ik in Brussel, waar ik woon dus met die gynaecoloog een afspraak gemaakt, en moest ik woensdag in Mechelen (waar mijn moeder woont) ook is naar de gynaecoloog, voor iets geheel anders. Mijn moeder was met me mee gegaan, en toen het onderzoek afgelopen was vroeg de gynaecoloog aan mij of ik de pil nam. Ik antwoordde daar nee op, waarop hij antwoordde, wil je dan zwanger worden? Ik zei daar op dat ik de pil niet wou nemen omdat ik met mijn huidige PCO syndroom toch een veel kleinere kans had om zwanger te geraken, zonder behandeling tenminste. Hij zei daarop, ja maar die kans is niet uitgesloten, ik zal u toch een pil voorschrijven. Nu wil mijn moeder persé dat ik die pil neem, en als ik erover begin dat ik een kindje wil zegt ze me allerlei dingen zoals ; je bent te jong, je hebt geen vast werk en je vriendje ook niet, je studeert nog (waarmee ik al langer dan vandaag mee wil stoppen, en eventueel op een later tijdstip wil mee verder gaan), wat gaat je vader daar van zeggen, je hebt later nog een zee van tijd enz... Ik vind het zo spijtig, en had dus gezegd tegen mijn vriendje dat het beter was als we nog wat wachtten, ook al was ik daar zelf ook niet mee akkoord. Ik heb in het verleden namelijk een aantal problemen gehad met mijn ouders, en dit door een exvriendje met wie ik 2 jaar samen was en een hele slechte relatie met hem had. Nu gaat dit eindelijk allemaal super goed, de band met mijn ouders, en dan vooral met mijn moeder, is volledig hersteld, er zijn geen problemen meer, en daarom ging ik 'akkoord' met haar beslissing om nu nog niet aan kindjes te beginnen. Toen ik dat vertelde aan mijn vriendje was hij super teleurgesteld. Hij is zelfs beginnen huilen en is toen enkele uurtjes naar buiten gegaan. Tot op dit moment is hij super teleurgesteld, en ik eigenlijk ook want ook ik heb gehuild, aangezien ik zoooo graag aan kindjes zou willen beginnen! Nu zegt hij dat hij niet wil dat iemand zijn droompjes laat stuk slagen, aangezien hij wel al 24 zal worden. Mijn schoonouders die in de Dominicaanse Republiek wonen, hebben hier helemaal geen probleem mee en juigen een zwangerschap zelfs aan... Ik ben echt ten einde raad, wat moet ik doen ?
nou lekker is dit, krijg ik net telefoon van mn moeder, die is aan het werk, ik pas op mn jongste zusje (6)!! en vanavond zou mn mams haar wegbrengen naar der vader maar ze moet overwerken! dus de vraag of ik der ff naar friesland wil bregen......pffff! maakt niks uit hoor maar mn vriend is ook pas 6 uur thuis, dan moeten we eerst nog eten en dan een ritje van bij elkaar 3 uren!!! BLEGHHH!!! totaal geen zin in!
hey meiden !! * Zwaai Zwaai* Ik kom na een drukke werkweek ook weer binnen vallen ( vinden jullie wel goed he ) Hoe gaat het hier ?? NOg wat gemist ????????? Nieuwe zwangere ??
Hoi hoi, Je moet je niet laten beeinvloeden door wat andere mensen zeggen, dus ook absoluut niet je eigen moeder!!! je voelt zelf aan je biologische klok of je eraan toe bent of niet!!! Je zegt dat je samen woont met je vriend, dan heeft je moeder hier toch helemaal niks mee te maken?????? En dus helemaal niet die pil gaan slikken omdat je mam dat graag wil!! meid, jij en je vriend kiezen ervoor om voor een beebje te gaan, waarom zou je dit door iets of iemand tegen laten houden??? als je nou nog thuis had gewoond bij je moeder was het een ander verhaal! als jullie er klaar voor zijn, er lekker voor gaan!!!!!!!!!!!!!!!
nouchi mijn schoonmoeder vind dat wij ook moesten wachten, we waren te jong en bladiebladiebla!!!! pff daar hebben wij ons echt niets van aan getrokken!!! Het was voor haar ook wennen aan het idee, maar nu heeft ze zich daarbij neergelegd!!!