Ik heb een vraagje die ik misschien hier het beste kan stellen, omdat jullie in hetzelfde schuitje zitten. Heb 2 hele goede en lieve vriendinnen die een grote kinderwens hebben en al een tijd bezig zijn om zwanger te worden. Bij beiden wil het niet lukken en lopen nu voor onderzoeken in het ziekenhuis. Nu weet ik dat ik sinds 2 dagen dat ik zwanger ben. Wil ze dit dus erg graag vertellen, maar wil dit doen zonder ze te kwetsen(, natuurlijk.) Zijn er dingen die ik beter wel of niet kan doen/ zeggen? Iemand adviezen hoe hiermee om te gaan?
wel gewoon vertellen, denk dat ze zich vervelender voelen als ze het via via horen! wij hebben het ook gehad met een stel vrienden van ons (blijven ook ongewenst kinderloos) en die waren dolgelukkig. De meeste stellen met kinderwensproblemen kunnen heel goed relativeren hoor! Die snappen ook dat JIJ er niets aan kan doen dat het bij hen niet lukt. Let er wel op dat je oor voor hen verhalen blijft houden en dat het niet alleen maar over jou en je zwangerschap gaat. Blijf interesse in hen tonen.
Dank Jacky 78! Ga het ze ook zeker vertellen(als een van de eersten) Denk ook wel dat ze erg blij voor me zijn. Maar ik probeer ze niet onnodig te kwetsen, door bijv iets doms te zeggen.
Hoi hoi, Lief dat je erbij nadenkt! Ik zou het ze persoonlijk vertellen, niet in een groep met andere mensen erbij! Dan is het voor hen toch moeilijker om zich te uiten! Ik vond het altijd heel moeilijk als het in een groep verteld werd... Adviezen zijn heel moeilijk, je kan beter zeggen dat je niet weet hoe het voelt en dat je soms gewoon niet weet wat je moet zeggen. Dat klinkt een stuk beter dan, je moet het misschien wat loslaten en afleiding zoek en o.i.d. En wat al gezegd is, ook naar hen blijven luisteren! Een schouder, af en toe een kaartje, smsje o.i.d alleen maar om te weten dat je aan ze denkt en sterkte wenst doet al veel goeds! (tenminste bij mij) Gefeliciteerd trouwens met je eigen zwangerschap! Liefs Loesie
hai, zoals gezegd is vind ik het ook erg knap van je dat je daar aan denkt, ik heb het toevallig zelf meegemaakt een poosje terug, mijn vriendin was ook zwanger en het eerste wat ze zei was ik weet niet hoe ik het moet zeggen, en toen wist ik al genoeg, maar gewoon de manier waarop ze het zei en ik merkte dat ze het aan de ene kant voor mij heel rot vond was ik superblij voor haar. dus ik zou zeggen een beetje voorzichtig vertellen. enne natuurlijk van harte met je zwangerschap. succes gr regi
Allereerst; gefeliciteerd!!!! Ik sluit me bij de meeste mensen aan; Vooral vertellen en idd niet in een groep, maar persoonlijk. Het liefst bij hen thuis bijvoorbeeld. Als er dan emoties loskomen bij jullie (bij jou of haar) dan ben je igg in een fijne omgeving (en bv niet in een bar ofzo). Zeg gewoon wat je voelt, dat vind ik altijd het allerfijnst. Vraag aan hen hoe ze willen dat je er mee omgaat. Ga bijvoorbeeld niet denken "ik zeg er maar zo weinig mogelijk over, want dat vinden ze vast niet leuk". Praat er vooral over als je het moeilijk vindt! Veel succes en een fijne zwangerschap gewenst! Hypo
Nummer2 heel lief dat je eraan denkt!! Ik heb het wel eens vernomen in een groep , ik wist op dat moment niet hoe ik het zoeken moest. Schrik niet als ze wel iets beginnen te huilen, zoals jacky zegt we kunnen wel relativeren maar soms is de klap toch best hard, hoewel je heeeeeeeeeeel blij voor de persoon bent! Heb er iig wel veel respect voor dat je eraan denkt! xxx
Hoi, ik kan me aansluiten bij alle anderen... Gewoon zeggen, in een veilige omgeving, maar wel heel direct. Draai er niet omheen en zeg gewoon geen dingen "om het zeggen". Je kunt dan ook de minste flaters begaan en kunnen de meiden er gewoon mee gaan "dealen". Life sucks sometimes, maar ik was zelf van de week blij dat ik het gewoon te horen kreeg zonder al te veel onzinnig gebabbel om de zaak te verzachten. Veel succes met vertellen en heel veel succes met je zwangerschap. Geniet ervan, dat zullen je vriendinnen ook voor je doen.. . Liefs, Marjah
gefeliciteerd meid ik heb ook een hele goeie vriendin die waarschijnlijk ook kinderloos blijft (ik blijf voor haar duimen uiteraard)... ik had haar verteld dat wij ook al een tijd bezig zijn.. dus we konden elkaar steunen.. 2 mnden geleden was ik zw (mocht helaas niet zo zijn).. en ik had een tijd terug aan haar gevraagd van stel dat ik zw ben, zou jij het dan willen horen of zou je er moeite mee hebben?? (ze komt er zoiezo achter)... toen zei ze.. ik wil het juist als eerste weten hihi.. je mag er gewoon met mij over praten.. en dat deed ik ook.. maar blijf idd ook naar haar luisteren.. ze was heel blij voor ons en zelfs zij werd verdrietig toen ze hoorde dat het een vmk was... dus gewoon vertellen en idd ook naar hun blijven luisteren.. succes
Dank meiden voor jullie reacties! Heb hier zeker wat aan. Volgende week zie ik haar persoonlijk(dus niet in een grote groep) en zal het haar vertellen.