Dus zondag dringend al de rest, 4 machines inladen, uitladen, weer inladen, uitladen, alsmaar bukken en rechtstaan om de was op te vouwen, de afwas van de dag ervoor, koken, alweer afwas. En dat terwijl m'n vriend met pijn aan z'n knie van de hele dag uit zijn zetel niet is gekomen, heel de dag op z'n psp aan het spelen was. en dit is zeker ook normaal?
komaan ruby... IK BEDOELDE JOUW REACTIE NIET! Je moet niet dadelijk op je tenen getrapt voelen hoor!!! Zoals we al zeiden, pinkie en ik bedenken wel iets... ik ga haar zo goed mogelijk helpen!!!
het is super dat jij haar gaat helpen,echt heel erg lief. maar stel dat de bi niet weggaat of verergert,ze heeft niemand om op terug te vallen bv in de nachten. ze is nu 27 wkn zwanger dus ze heeft nog 13 weken de tijd om hem duidelijk te maken dat ze het zonder zijn hulp niet red. heel lief dat hij steeds vraagt "gaat het?" maar als ze dan zit te huilen voor de wasmachine van de pijn en hij doet niks.
we gaan nu één stap voor de ander zetten en zodra ik haar beter ken zal ik haar man ook wel kennen en eens met hem erover babbelen... we zien wel hoe het loopt... en desnoods heeft ze nog mij, he ik woon er maar 20 min van weg
Dat is lief van je en ik denk dat je mijn reactie zult bedoelen heb er gelukkig bij gezet heel veel sterkte en s6 en hoop dat jou lukt om te helpen, Het is ook door mij aanvallender geschreven dan bedoeld als iemand een kind wil moet hij zelf weten, Hier in Nederland krijg je echt geen baby of flessen geld en zou je het echt met 75 in de week moeten doen, Dus van de nederlandse kant van het verhaal logies dat we zo denken wij krijgen ook geen kinder geld en ook geen geld om spullen te kopen moeten we echt allemaal zelf doen zelfs als je hier in sociale zekerheid zit moet je hemel en aarde bewegen voor wat extra,s voor je kinderen, zo zie je ook maar het verschilt dus ook per land wat er mogelijk is, S6 met helpen en groetjes van mij
Ik zei dat ik minder depressies heb "sinds" ik hem niet omwille dat ik hem ken, groot verschil, al heb ik veel te danken aan hem. Ik heb nooit gezegd dat ik me niet goed voelde vooraleer ik hem kende, alleen zijn het aantal depressieve aanvallen, de duurtijd en de ernst ervan vermindert. Maar is er dan uiteindelijk ook maar iets goed? Als ik te depressief ben, heb ik m'n leven niet op orde en moet er hulp gezocht worden. Als ik zeg dat m'n depressies al een stuk beter zijn en ik reeds op alle vlakken hulp heb of bezig ben met zoeken, dan krijg ik wel andere opmerkingen. En ik beoordeel sommigen van jullie verkeerd? Wel jullie mij ook en daar heb ik net zo zeer m'n mening over geuit. Ik heb trouwens geen borderline, dat je veel over hebt of pikt voor/van je partner betekent nog niet dat je dat wel hebt, zoals Sarah84 ook al aanhaalt. Luiers kunnen betaalt worden van het kindergeld dat ik voor dit kindje zal krijgen. En nee, ik heb nooit ergens gezegd dat het normaal is dat ik aan het zwoegen ben terwijl hij op zijn PSP aan het spelen is, integendeel zelfs. Maar ik heb al herhaaldelijke keren gezegd dat ik hem WEL al verschillende keren heb gezegd dat ik z'n hulp nodig heb en hem op zijn verantwoordelijkheden wijs, dus waarom wordt er dan steeds gezegd dat het hoogst tijd wordt dat ik dat doe, terwijl ik het al doe. Alleen lijkt hij het nog steeds niet te beseffen en weet ik niet wat ik nog méér kan doen om het hem wel te doen beseffen. Ik lees hier vaak "moest het aan mij liggen ik gaf hem een schop onder z'n kont". Wel sorry (alhoewel ik me niet zou moeten verontschuldigen voor wie ik ben), maar ik ben zo niet en ik kan dat niet. Waar gaan we naartoe als we onze partner willen schoppen, z'n eigen was willen laten doen, of z'n eigen eten laten klaarmaken, of niks met z'n schulden te maken willen hebben. Waar is de liefde hier dan? Sorry, maar dat is mijn mening. Hij heeft mij genomen zoals ik ben, met mijn negatieve kantjes en problemen en ik hem zoals hij is en met zijn problemen. En zelfs al zou ik dat willen, ik ben zo sterk en zo moedig niet, heb mezelf niet gemaakt. Inderdaad Luannie, de ouders zijn niet meteen de mensen waar pubers met hun problemen naartoe willen. Zowel ik als m'n vriend geloven er niet veel van dat ze zichzelf snijdt of wil aandoen, wat zeker niet wil zeggen dat we er geen rekening mee houden en toch oplettend zijn voor alle zekerheid. Maar tot nu toe nog niks aan haar opgemerkt, ook al beweert ze tegenover haar vriendinnetjes dat ze het reeds doet (niet dat ze het van plan is), ze komt huis ook helemaal niet verdrietig over. En uiteraard gaan we er op school met de leerkracht enzo ook es over gaan praten. Ik wou als kind van 10 ook al zelfmoord plegen en dat heeft nog tot lang na de volwassen leeftijd blijven duren. Maar ik heb aan mezelf gewerkt en ben er ook doorheen gekomen en heb ook geleerd er "zo goed mogelijk" mee om te gaan, wat niet wegneemt dat je gevoelig blijft aan depressies. En ik doe m'n best om stappen te ondernemen, zoals met handen en voeten uitleggen dat het me alleen niet lukt, zoals extra uurtjes gezinshulp aan te vragen enz... Ik probeer overal een oplossing voor te vinden, maar ik heb ook niet alle antwoorden klaarliggen. En sorry Evenstar, maar ook daar ga ik ff niet akkoord, het is ONS huis, we hebben een leven samen. Ik doe ook m'n best hulp te aanvaarden, maar daarom is het nog niet zo simpel. Ik leg moeilijk contacten (ik wil het wel, maar het lukt me moeilijk), dus dat is al een eerste drempel waar ik overheen moet. Ik ben zeker niet te trots, vind het gewoon onwennig om zomaar aan iemand die ik helemaal niet ken te vragen me te helpen (oke ik vroeg het niet, het is me aangeboden, maar blijft onwennig). Wil ook van niemand 's goedheid profiteren. En tenslotte, ik weet niet wat zeggen aan m'n vriend als hier plots van de ene dag op de andere iemand staat dat we beiden niet kennen en in huis begint te helpen. "Tja schat, ik heb m'n beklag over jou gedaan op het forum en er heeft me iemand hulp aangeboden"? Niet echt zo best, daarom zijn ik en Nachtzon samen een oplossing aan het zoeken
ik wil alleen nog ff zeggen succes met alles en dat ik vind dat niemand het verdient om in deze omstandigheden te leven .. het zou toch van de zotte zijn dat dit kan gewoon word er heel verdrietig van om dit te lezen en ik snap dat mensen reageren ( doe ik ook) met antwoorden als waar begin je aan maar inderdaad een geschreven woord komt anders over dan een gesproken woord verder probeer je denk ik positief in het leven te staan al zijn er weinig positieve dingen en probeer je dan toch aan een toekomst te werken die wat mooier is dan het leven dat je lijd en kan me dus helemaal ivm je leeftijd goed voorstellen dat jullie deze keus gemaakt hebben .. wel blijf ik het raar vinden dat hij niet gewoon ergens anders ingeschreven staat... ik bedoel niet zo zeer ergens anders wonen ... maar gewooon ingeschreven staan zodat de financiele situatie gescheiden kan worden ( ja tis een vorm van fraude ) maar je zal de eerste en zeker de laatste niet zijn en dan doe je het voor je kids en niet om de staat een oor aan te naaien heel veel succes verder en dikke knuff @ nachtzon ..als dat je naam was top meid ben je heel veel respect voor jou en je manier van hulp aanbieden standvastigheid en dat je voor haar opkomt
Ik weet het wel....daarom hebben we het ook overwogen, maar als we dan maar het luttele financiele verschil bekijken en het risico dat er aan vast hangt, dan is het het risico echt niet waard. Kijk zelfs toen hij wel officieel bij me kwam inwonen, werd er al door de woonmaatschappij een drama van gemaakt en heb ik op m'n donder gekregen omdat ik pas na 3 weken ben gaan aangeven dat hij bij me woont (terwijl er in m'n contract staat dat ik daar een maand tijd voor heb), meer nog, ik kreeg te horen dat ik zelfs EERST toelating moet vragen of er wel iemand bij me MAG komen wonen, terwijl ik goed genoeg wist dat zijn inkomen (of ons gezamelijk inkomen) laag genoeg is om nog steeds recht te hebben om een sociale woning. Verder zijn hier genoeg roddelaars in de buurt, die er zouden om springen me een loer te draaien en ons aan te geven bij de woonmaatschappij. Als dat gebeurt kunnen we meteen buiten vliegen en we kunnen het ons echt niet veroorloven iets te huren op de prive-markt.